Όπως μας λέει και η ίδια, αποφάσισε να εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων
«Πουλιά και Ανεμώνες» για να απευθυνθεί στου νέους και σε όσους έμειναν νέοι.
Με αφορμή αυτή της πράξη και την κυκλοφορία του βιβλίου της απο τις εκδόσεις «Ελκυστής»,
τη φιλοξενούμε σήμερα στις Τέχνες για να την γνωρίσουμε καλύτερα.
Ας δούμε τι είχε να μας πει...
Αγαπητή κ. Σκέττου, αρχικά πείτε μας λίγα πράματα για το βιβλίο σας και την επιλογή του τίτλου του «Πουλιά και Ανεμώνες».
Το βιβλίο είναι μια συλλογή διηγημάτων που γράφτηκε με μια πολύ συγκεκριμένη επιθυμία, να το διαβάσει έστω και ένας νέος. Αν συμβεί αυτό, τότε θεωρώ ότι άξιζε τον κόπο. Η επιλογή του τίτλου δεν είναι τυχαία. Ο συμβολισμός είναι διάχυτος στο ομώνυμο διήγημα.
Από πόσα Διηγήματα απαρτίζεται συνολικά; Υπάρχει κάποιο που ξεχωρίζετε περισσότερο;
Η συλλογή απαρτίζεται από 12 διηγήματα και το καθένα έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου.
Τι πρόκειται να συναντήσει ο αναγνώστης που θα το επιλέξει ως ανάγνωσμα; Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε;
Οι ήρωες μου βαδίζουν δρόμους διαφορετικούς μεταξύ τους. Έχουν όμως ένα κοινό σκοπό, να γίνει τ’ όνειρο αληθινό και αυτό είναι δικαίωμά τους.
Υπάρχει κάποια κοινή θεματική που συνέχει όλα τα διηγήματα τα οποία απαρτίζουν τη συλλογή ή είναι κείμενα εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ τους;
Είναι κείμενα συνδεδεμένα μεταξύ τους, θα μπορούσε να αποτελέσουν ένα άλλο είδος συγγραφικής γραφής, αλλά εγώ επέλεξα τη διηγηματική γραφή όπου το κάθε ένα μπορεί να σταθεί και από μόνο του, συνδέεται όμως με τα προηγούμενα.
Οι ήρωες των διηγημάτων σας είναι άνθρωποι των σημερινών καιρών; Βασίζονται σε πραγματικούς ανθρώπους ή είναι ολοκληρωτικά αποκύημα της φαντασίας σας;
Οι ήρωες μας δεν είναι καθόλου φανταστικοί, αντιθέτως είναι τα παιδιά μας.
Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον
τρόπο που αποτυπώνετε τις σκέψεις σας στο χαρτί; Είναι μια διαδικασία που
συμβαίνει προγραμματισμένα και μεθοδικά ή αυθόρμητα;
Οι σκέψεις μας γίνονται λόγια γραμμένα, πιο
πολύ αυθόρμητα, γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν με βαραίνει η ανάγκη της
συγγραφής, ούτε και έχω κάποια ιδιαίτερη παιδεία στο θέμα ‘συγγραφή’, εκτός από τις ατελείωτες ώρες διαβάσματος. Γράφω όσο γίνεται πιο απλά, δεν με χαρακτηρίζουν
οι υπερβολές και προσπαθώ να μιλήσω στην καρδιά του αναγνώστη και μετά στο
μυαλό.
Υπάρχουν κάποιοι από τους ήρωές σας που σας στοιχειώνουν; Που έμειναν μαζί σας για καιρό και με τους οποίους συνδιαλέγεστε νοερά.
Οι ήρωες μου είναι η καθημερινότητα μου.
Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς που αποτέλεσαν πρότυπο για εσάς;
Υπάρχουν συγγραφείς που αγάπησα. Με τον φόβο μήπως αδικήσω κάποιον , σας αναφέρω απλά τους Ν. Καζαντζάκη, Μ. Λουντέμη, Α. Σαμαράκη, Λ. Σεπούλβεδα, Γ. Μάρκες, Ι. Αλιέντε και Α. Παπαδάκη.
Ξεχωρίζετε ως αγαπημένο κάποιο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος;
Αγαπημένο λογοτεχνικό είδος είναι το διήγημα.
Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε ως αναγνώστης στους συγκαιρινούς σας συγγραφείς ή κάτι που θα θέλατε να μοιραστείτε ως συγγραφέας με τους αναγνώστες;
Με πολλή ταπεινότητα ως αναγνώστης θα ήθελα να εκφράσω τους ενδοιασμούς μου, ως προς το μέγεθος των βιβλίων. Θεωρώ ότι σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι καλώς η κακώς, απλά τρέχουν να προλάβουν, σε μια εποχή όπου οι νέοι με το πάτημα ενός κουμπιού έχουν ό,τι πληροφορία ή γνώση χρειάζονται τη δεδομένη στιγμή, ίσως το να προσπαθεί κάποιος λογοτέχνης να γεμίσει σελίδες, να βγάλει όγκο, να φτάσει τις 500 έως 800 σελίδες να μην είναι και πολύ δόκιμο. Εννοείται βέβαια ότι σαφώς ο επιστημονικός και ιστορικός λόγος δεν έχουν περιορισμούς. Εκφράζω αυτή τη σκέψη με κάθε επιφύλαξη, επειδή πιστεύω ότι αν μπορείς απλά και απέριττα να δώσεις, δώσε χωρίς περιπλοκές.
Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο δημιουργό που πασχίζει να πραγματοποιήσει τα πρώτα του βήματα στο χώρο της λογοτεχνίας;
Ο νέος δημιουργός να μην τα παρατά, αλλά να έχει πολλή υπομονή γιατί νέος δημιουργός δεν σημαίνει απαραίτητα και νέος άνθρωπος. Η συγγραφή δεν χρειάζεται ανυπομονησία και βιασύνη. Χρειάζεται να γράφεις, να γράφεις, να γράφεις και όταν έρθει η ώρα της έκδοσης θα το καταλάβεις γιατί τότε θα έχεις ένα πλατύ χαμόγελο αντί αγωνία και άγχος.
Θεωρείτε πως η εποχή μας ενθαρρύνει τους συγγραφείς στη δημιουργία; Εσείς ως συγγραφέας, δεδομένου της κρίσης και της πανδημίας έχετε εμπιστοσύνη στην επιμονή του αναγνωστικού κοινού να αγοράζει βιβλία για να ψυχαγωγηθεί;
Η εποχή μας κρύβει παγίδες, αποθαρρύνει ανθρώπους με αξιόλογα δείγματα γραφής, αλλά ταυτόχρονα ενθαρρύνει τον καθένα να γίνει συγγραφέας. Σε αυτό το σταυροδρόμι κρύβεται η αυτογνωσία του καθενός, τις με ή τις χωρίς όρια επιθυμίες του. Έχω εμπιστοσύνη στους αναγνώστες.
Τι να περιμένουμε από εσάς στο εγγύς μέλλον; Έχετε κάποια συγγραφικά σχέδια που μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας;
Ναι έχω, μία δεύτερη συλλογή διηγημάτων και αυτή την φορά ελπίζω να μην είμαι τόσο διστακτική.
Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;
Στο ηλεκτρονικό κατάστημα των εκδόσεων «Ελκυστής» και σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία σε Ελλάδα και Κύπρο.
Θα υπάρξει στο μέλλον κάποια παρουσίασή του;
Όταν με το καλό συνεχίσουμε τη ζωή μας από εκεί που την αφήσαμε, θα γίνει μια παρουσίαση στην Κύπρο.
Σας ευχαριστούμε για αυτή την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ευχόμαστε αστείρευτη δημιουργικότητα και κάθε επιτυχία στο νέο σας βιβλίο!
Γεννήθηκα και ζω στο Γέρι της Κύπρου.
Στην οικογένεια ήμουν το τρίτο παιδί, η τρίτη κόρη. Ο πατέρας μου φιλήσυχος και τίμιος. Η μάνα μου αγέρωχη, αξιοπρεπής, άνοιγε δρόμους με τα χέρια της για να διαβούμε.
Γράφω από τον καιρό που έμαθα να γράφω. Αποφάσισα να εκδώσω τη συλλογή διηγημάτων “Πουλιά και Ανεμώνες” θέλοντας να απευθυνθώ στους νέους και σ’ αυτούς που έμειναν νέοι.
Μόλις αναφανεί η άνοιξη, οι κάμποι μας είναι σπαρμένοι με “λαλέδες” όπως αλλιώς λέμε τις ανεμώνες. Πολύχρωμα αγριολούλουδα που δε φοβούνται και ανθίζουν μόνο όταν φυσάει ο άνεμος. Τα Κυριακάτικα απογεύματα των παιδικών μου χρόνων, είναι ντυμένα με αμέτρητα μπουκέτα ανεμώνων. Είναι ντυμένα με τα χρώματα των λουλουδιών και της αθωότητας. Οι στέγες των σπιτιών μας φιλοξενούν ακόμα τις φωλιές των χελιδονιών. Πουλιά που φεύγουν, ξενιτεύονται, αλλά πάντα επιστρέφουν. Όπως τα όνειρα που ομορφαίνουν τη ζωή μας.
0 Σχόλια