Βιβλιοκριτική για τη συλλογή διηγημάτων "Ήμερες ημέρες" του Μουράτη Κοροσιάδη | Γράφει ο Αινείας Πετάνης

 

Συγγραφέας: Μουράτης Κοροσιάδης
Έτος έκδοσης: 2021
Σελ.: 262
Εκδόσεις: Βακχικόν

 Γράφει ο Αινείας Πετάνης

Τα διηγήματα αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία λογοτεχνίας. Έχουν συγκεκριμένο αριθμό λέξεων, περιορισμένο αριθμό σελίδων και έτσι το πολυπόθητο «τέλος» έρχεται σχετικά γρήγορα. Ο συγγραφέας καλείται μέσα σε λίγες λέξεις και μέσα από διαφορετικές ιστορίες να πετύχει τον απώτερο στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να περάσει στον αναγνώστη μηνύματα και να καταφέρει να του συστήσει το σκεπτικό του και τον ψυχισμό του. Σίγουρα δεν είναι εύκολο έργο. Οι ήρωες στριμώχνονται μέσα στην σελίδες των διηγημάτων ψάχνοντας λίγο περισσότερο «οξυγόνο». Ο αναγνώστης προσπαθεί επίσης να αδράξει εκείνες τις λέξεις, που τόσο περιεκτικά και άρτια στοιχισμένες, θα διαμορφώσουν το δίδαγμα και το νόημα που επιθυμεί ο συγγραφέας.

Κάτι που θεωρώ, επίσης, δύσκολο είναι όταν η απόδοση αφορά σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, όπως αυτά της μοναξιάς, του θανάτου, της ψυχικής ανυπαρξίας, του εσωτερικού διαλογισμού και των υπαρξιακών ανησυχιών που, ενδεχομένως, απασχολούν μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, γίνεται με σωστό τρόπο. Το να καταφέρνεις να αποδώσεις ορθά και τεκμηριωμένα τις σκέψεις σου για τέτοια θέματα σε λίγες παραγράφους είναι κάτι που καθιστά την συγγραφή διηγημάτων, δύσκολη μεν, αξιέπαινη δε.

Ο συγγραφέας Μουράτης Κοροσιάδης μέσα από τα δεκαπέντε διηγήματα του βιβλίου του «Ήμερες ημέρες» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν», καταφέρνει και προσεγγίζει, ανθρώπινες ανησυχίες, κοινωνικούς προβληματισμούς και καθημερινά προβλήματα με απόλυτα σαφή, ορθολογικό και παραστατικό τρόπο, πάντα πλαισιωμένο όμως από μια ενδιαφέρουσα ανθρώπινη ιστορία. Αποτελεί ένα συγγραφικό πόνημα στο οποίο ο αναγνώστης θα γνωρίσει τις ψυχές και τις ζωές διαφόρων ανθρώπων, οι οποίοι παλεύουν με την εσωτερική τους μοναξιά, την οικονομική κρίση, τον θάνατο, τις ψυχικές αναζητήσεις που κάνει ο καθείς μέσα του, τον εγκλωβισμό που, εν αγνοία του, μπορεί να επωμιστεί κάποιος.

Ο τίτλος του βιβλίου παρόλο που σε προιδεάζει σε ταξίδια καθημερινά, παραπλανεί, καθώς υπάρχει ο παραλληλισμός με το πόνο και την προσπάθεια του ανθρώπου για καθημερινή επιβίωση. Το ασπρόμαυρο εξώφυλλο του βιβλίου, με ένα, κάπως ασαφές σκίτσο (έργο του εικαστικού Yuri Rusinov σε προϊδεάσει ωστόσο για το τι θα ανακαλύψεις μέσα από αυτή την ανάγνωση. Μια ενδεχόμενη σύγχυση, μια ασπρόμαυρη ζωή, μια εσωτερική πάλη ή και το θολό και μπερδεμένο τοπίο της ζωής των ηρώων.

Δεκαπέντε ιστορίες ανθρώπων, λοιπόν. Άντρες, γυναίκες, έφηβοι, ηλικιωμένοι, νεκροί, ζωντανοί. Όλοι τους σέρνουν τα δικά τους κουρασμένα βήματα, κουβαλάνε τα δικά τους βαριά φορτία. Ψάχνουν λύσεις για να ξεφύγουν από την απόγνωση, την προδοσία, αναζητούν τη ευτυχία του πνεύματός τους, ανακαλύπτουν την πηγή απ' όπου θα αντλήσουν δύναμη για να ανταπεξέλθουν στα δεινά, στα άσχημα, στους φόβους, στις αδικίες και στις δυσκολίες. Υπάρχει, όμως, στο τέλος εκείνη η ανάσταση σε όλα. Εκείνη η λύτρωση.

Η γραφή του συγγραφέα περιγραφική και γλαφυρή, με έντονο το αποφθεγματικό στοιχείο να δεσπόζει σε κάθε ιστορία. Ευαισθητοποιημένη, μελαγχολική, σκεπτική, άλλοτε απότομη και διαχυτική και άλλοτε συναισθηματική και απλή. Πολύ εύκολα ο αναγνώστης θα ταυτιστεί με τον κάθε ήρωα ξεχωριστά. Θα πέσει στο βούρκο των δυκσολιών, αλλά και θα πετάξει στα σύννεφα της λύτρωσης. Ο λυρισμός σε κάθε αφήγηση, ο τρόπος που περιγράφονται πρόσωπα και καταστάσεις καθώς και η ευαίσθητη πλευρά του γράφοντος κάνει αρκετά συγκινησιακό το αναγνωστικό ταξίδι. Βέβαια, είναι και εκείνες οι φορές όπου ο συγγραφέας μιλά τελείως ωμά, όταν αναφέρεται στον θάνατο, στον πόνο, στη σωματική και ψυχική συντριβή, στην οδυνηρή πραγματικότητα; Σε πολλά σημεία, αφήνει να εννοηθεί ότι η ζωή μας προσφέρθηκε σαν δώρο και όχι σαν τιμωρία, πάντα με μια εξαιρετική απόδοση εκλεπτυσμού, διδαχής και μιας εξαιρετικής προσπάθειας να αντιληφθούμε το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξής μας αλλά και εκείνων που μας σιγοτρώνε ενδόμυχά μας και άθελά μας τα αφήνουμε να γιγαντωθούν. Η αγνότητα που κυριαρχεί στα πρόσωπα των ηρώων, ο εξομολογητικός τους χαρακτήρας, οι ανεπιτήδευτες εικόνες τους διατηρούν αμείωτο το ανθρώπινο και ρεαλιστικό κομμάτι από την αρχή ως το τέλος της κάθε ιστορίας. 

Ένα «γρήγορο» βιβλίο, που κρύβει όλη την αλήθεια που κυριαρχεί στο μυαλό του συγγραφέα για όσα συμβαίνουν γύρω του και δεν τον αφήνουν ασυγκίνητο καθώς φαίνεται. Ένα βιβλίο που ξυπνά τους κοινωνικούς του στοχασμούς, με έντονη δράση των ηρώων, που διαβάζεται ευχάριστα, προκαλώντας την ενσυναίσθηση και την επαγρύπνηση όλων σου των αισθήσεων. Σύγχρονη θεματική που στόχο έχει να αφυπνίσει τον αναγνώστη, αφού πρώτα τον μελαγχολήσει συνειδητά και φυσικά τον προβληματίσει.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Παρακαλούνται οι υποψήφιοι να απαντήσουν στα κάτωθι θέματα σε παλίμψηστο. Η απάντηση στα δύο πρώτα θέματα είναι προαιρετική. Στο τρίτο υποχρεωτική. Και αναπόφευκτη.

ΘΕΜΑ Α

Σώμα κινείται με σταθερά επιταχυνόμενη κίνηση. Να υπολογίσετε την απόσταση που θα διανύσει σε ανύποπτο χρόνο.

ΘΕΜΑ Β

Σώμα κινείται με σταθερά επιβραδυνόμενη κίνηση. Να υπολογίσετε την απόσταση που δεν θα διανύσει σε μέλλοντα χρόνο.

ΘΕΜΑ Γ

Σώμα κινείται με σταθερά απελπισμένη κίνηση. Και αυξανόμενη συχνότητα καρδιακών παλμών.

Να βρείτε:

Τις αρχικές συνθήκες του σώματος, όταν γνωρίζετε την τελική μεταβολή.

Την απόσταση που θα διανύσει το σώμα, αν μεταφέρει το ίδιον βάρος μέσα σε νάιλον τσάντες.

Το ακριβές χρονικό σημείο ανάφλεξης του σώματος κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα του ανθρώπινου πολιτισμού. Το σώμα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση από τον δωδέκατο ουρανό πολυκατοικίας και κινείται με την επιτάχυνση της βαρύτητας. Του χρόνου.

Τέλος μηνύματος. Δεν θα υπάρξει άλλο μήνυμα. Καλή τύχη.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα Μουράτη Κοροσιάδη:

Ο Μουράτης Κοροσιάδης γεννήθηκε στη Δράμα και αποφοίτησε από το Τμήμα Γερμανικής Φιλολογίας και Γλώσσας του ΑΠΘ. Οι μεταπτυχιακές και διδακτορικές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ αναφέρονται στις απόψεις του Αυστριακού φιλοσόφου L. Wittgenstein σχετικά με τη γλώσσα, τα όριά της και τη σιωπή στην τέχνη, καθώς και με τα πολιτικά και εντροπικά χαρακτηριστικά της τέχνης του 19ου και 20ού αιώνα. Επίσης, έχει εκπονήσει μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ σχετικά με τα ίχνη και τη γενεαλογία του λαϊκισμού στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία. Η πρώτη συλλογή διηγημάτων του, με τίτλο Το Σύνθημα, εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γκοβόστη το 2019.