Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Γλυκό του κουταλιού λεμόνι" της Χριστίνας Καρρά | Γράφει η Ιωάννα Κανελλοπούλου


Συγγραφέας: Χριστίνα Καρρά
Έτος έκδοσης: 2021
Σελ.: 320
Εκδόσεις: Υδροπλάνο


Το «Γλυκό κουταλιού λεμόνι», είναι ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες και συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο του 2021.

Η πλοκή του μυθιστορήματος έχει αρκετά κενά, αλλά περνούν σχεδόν απαρατήρητα, μιας και στο συγκεκριμένο βιβλίο, το δράμα ενός διαταραγμένου ψυχικά ανθρώπου του Θωμά και ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται ή όχι το σωστό από το λάθος τραβάει όλη την προσοχή και το ενδιαφέρον. Οι έντονες σκηνές που εξελίσσονται στο βιβλίο δεν αφήνουν περιθώρια για να ξεφύγει το μυαλό του αναγνώστη απ’ την θέληση να τελειώσει την ανάγνωση του βιβλίου, όχι γρήγορα, αλλά αργά.

Τα μηνύματα που περνάει η συγγραφέας είναι μηνύματα που θα απασχολήσουν με το πέρας της ανάγνωσης τον αναγνώστη, στο σύνολο των συναισθημάτων και των αντιλήψεων που πρέπει να προβληματίσουν την σύγχρονη πλέον κοινωνία.

Απ’ τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου, το ενδιαφέρον ανεβαίνει επικίνδυνα, όπως επικίνδυνος είναι και ο ήρωας του βιβλίου. Γοητευτικός και ποθητός από πολλές γυναίκες, όμως κενός από οποιοδήποτε συναίσθημα, πέρα απ’ αυτό του μίσους. Το παρελθόν του είναι αυτό που ορίζει το παρών του. Ποθεί το χρήμα και κάνει τα πάντα για αυτό, ακόμα κι αν για να το τίμημα είναι να του αλλάξει χρώμα και να το κάνει κατακόκκινο, όπως και το αίμα που θα σκορπίσει μέχρι να φτάσει στον στόχο του.

Το παρελθόν του Θωμά, ήταν αυτό που του καθόρισε το παρών, είναι ο λόγος που έχει πουλήσει την ανθρώπινη μορφή του και έχει γίνει ένα τέρας χωρίς αίσθηση, στον ίδιο τον διάβολο.

Κάποια στιγμή όμως η συνείδησή του ξυπνά και τότε;

Η πένα της Χριστίνας πολύ δυνατή και ικανή να δώσει το δικό της στίγμα στο αστυνομικό μυθιστόρημα, με πλοκή που σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Η ιστορία του βιβλίου έξυπνη, καλοστημένη και με ανατρεπτικό τέλος που όμως δεν απογοητεύει τον αναγνώστη. Διαβάζοντας το βιβλίο ο αναγνώστης είναι σα να κάθεται μπροστά απ’ την τηλεόραση και να παρακολουθεί μια ταινία. Τόσο ζωντανές είναι οι σκηνές που διαδραματίζονται μέσα απ’ τις σελίδες του βιβλίου. Ωστόσο δε θυμίζει σε τίποτα μια πολυφορεμένη ιστορία που μέσα απ’ τις σκηνές που διαδραματίζονται θέλει να κάνει « γλυκούλη» στα μάτια του αναγνώστη τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου.

Απ’ τα λίγα αστυνομικά μυθιστορήματα που δεν έχουν πολλές αστοχίες και που δεν κάνουν τον αναγνώστη να βαρεθεί και να το αφήσει. Οι αναφορές στις σκηνές που διαδραματίζονται μέσα απ’ το βιβλίο είναι τόσο όσο, κάτι που ανεβάζει σε άλλο level την ικανότητα της συγγραφέας να αναδείξει αξιόλογα αυτή της την συγγραφική προσπάθεια.


Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Πόρος 1950: Ένα άγριο φονικό, που όμοιό του δεν έχει συμβεί ξανά στην περιοχή, ταράζει τους κατοίκους του νησιού. Η ζωή του δράστη μοιάζει με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Γοητευτικός, με τα θηλυκά να νιώθουν ιδιαίτερη έλξη για εκείνον, αδίστακτος κι επικίνδυνος. Φαντάζει κενός από οποιοδήποτε βαθύ συναίσθημα κι αδυνατεί να αγαπήσει αληθινά. Το μεγάλο, ένοχο μυστικό που κουβαλάει καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις πράξεις του. Παραδομένος στα πάθη, το μίσος και τη δίψα για πλούτο στήνει παγίδες και βάφει με περίσσεια άνεση τα χέρια του με αίμα. Αυτός ο άνθρωπος θα έρθει ποτέ αντιμέτωπος με τις προσωπικές του Ερινύες; Πόσο θάνατο είναι ικανός να σκορπίσει, πόσα κρίματα μπορεί να κουβαλήσει η ήδη επιβαρυμένη συνείδησή του;


Λίγα λόγια για την συγγραφέα Έλενα Τζαβάρα:

Η Χριστίνα Καρρά γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μόναχο της Γερμανίας και ζει στη Ναύπακτο από όπου και κατάγεται. Εργάζεται ως καθηγήτρια Γερμανικών, γράφει χρονογραφήματα στην ηλεκρονική εφημερίδα Nafsweek.gr και είναι κειμενογράφος στο Docuventa.gr. Στο ενεργητικό της έχει ήδη δύο παραμύθια: «Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος» και το «Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι», καθώς και την ιστορική μυθοπλασία «Η κόρη του Ναζί». Γράφει με σκοπό να μεταφέρει των παφλασμό των λέξεών της στον καθένα ξεχωριστά.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια