Ο Φώτης Μυλωνάς μαζί με τον Σπύρο Καραβία με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση μας παρουσιάζουν το βιβλίο τους, το οποίο ετοίμαζαν με κόπο αλλά και ενθουσιασμό εδώ και αρκετό καιρό.
Φέρει τον τίτλο «Εμπλοκή γονέων στην εκπαίδευση – Εποικοδομητική συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς» και είναι ένα χρήσιμο βοήθημα για εκπαιδευτικούς και γονείς, οι οποίοι αναζητούν τρόπους να κάνουν τη μεταξύ τους συνεργασία περισσότερο εποικοδομητική.
Ενσωματώνοντας στοιχεία από την πρόσφατη εμπειρία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης λόγω του COVID-19 και χρησιμοποιώντας τη θεωρία των διαπραγματευτικών τεχνικών και τακτικών, όπως αυτή μπορεί να εφαρμοστεί στην εκπαιδευτική πρακτική, δείχνει τον δρόμο επίλυσης πιθανών προβλημάτων στη σχολική καθημερινότητα.
Ο Φώτης Μυλωνάς φιλοξενείται σήμερα στις Τέχνες για να μας μιλήσει για τι άλλο, μα φυσικά για το βιβλίο του.
Ας δούμε τι έχει να μας πει...
Συνέντευξη στην Άννα Ζανιδάκη
Πόσο ανασταλτικός παράγοντας είναι το άγχος για τις εξετάσεις;
Το άγχος είναι ένας παράγοντας που είναι συνήθης κατά τη διενέργεια εξετάσεων, σε όλες τις ηλικίες. Πολλές φορές ακούμε ότι όσο καλύτερα είναι προετοιμασμένος ο εξεταζόμενος, δηλαδή έχει μελετήσει αρκετά και έχει κάνει αρκετή εξάσκηση, τόσο λιγότερο είναι το άγχος του. Παρόλα αυτά, ακόμα και οι καλά προετοιμασμένοι εξεταζόμενοι αναφέρουν ότι νιώθουν άγχος.
Επίσης συμβαίνει και το αντίθετο. Δηλαδή εξεταζόμενοι που δεν έχουν προετοιμαστεί αρκετά ή δεν έχουν μελετήσει καθόλου για τις εξετάσεις δε νιώθουν καθόλου άγχος. Ίσως γιατί δεν τους ενδιαφέρει ή ίσως γιατί δεν τους νοιάζει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γονείς των εξεταζόμενων ψάχνουν τρόπους να φέρουν την εξεταζόμενη ή τον εξεταζόμενο σε θέση που να ενδιαφέρεται περισσότερο.
Σε κάθε περίπτωση, το άγχος φέρνει σε μια εγρήγορση τον οργανισμό μας. Μαζί με την σωστή προετοιμασία για τις εξετάσεις, πρέπει οι άνθρωποι να αρχίσουν από μικρή ηλικία να δουλεύουν με αυτό το συναίσθημα. Έτσι θα μπορούν να διαχειρίζονται αυτή την ενέργεια που απορρέει από το άγχος με τον σωστό τρόπο και να τη μετατρέπουν σε δύναμη.
Είναι αναγκαίο ένα πρόγραμμα συστηματικού διαβάσματος;
Ένα πρόγραμμα συστηματικού διαβάσματος είναι αναγκαίο. Κατά τη διάρκεια των πανελληνίων εξετάσεων τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μαθητές οι οποίοι προσπαθούν μέσα στον λιγοστό χρόνο που τους απομένει από το σχολείο και τα φροντιστήρια να προγραμματίσουν τη μελέτη τους. Κάποιοι σηκώνονται ακόμα και τα μεσάνυχτα για να μελετήσουν ή αναζητούν χώρους ήσυχους όπως οι δημοτικές βιβλιοθήκες. Παρόλα αυτά δεν έχουν όλοι οι εξεταζόμενοι την ωριμότητα να αντιληφθούν ότι συντάσσοντας ή δημιουργώντας ένα τέτοιο πρόγραμμα θα διευκολυνθεί η μελέτη τους και θα κερδίσουν χρόνο. Οι γονείς των μαθητών αυτών πρέπει να είναι κοντά τους και να τους βοηθούν να οργανώνουν το πρόγραμμα της μελέτης τους και σε καμία περίπτωση να μην αφήσουν μόνο του το παιδί. Η στήριξη των γονέων δεν πρέπει να είναι όμως μόνο στο πρόγραμμα συστηματικού διαβάσματος, αλλά και στην ψυχολογική στήριξη των μαθητών, στην ενίσχυση της σωστής διατροφής, αλλά και στην παροχή διευκολύνσεων.
Υπάρχει πρόγραμμα διατροφής για ενέργεια, διαύγεια;
Η σωστή διατροφή παίζει καταλυτικό ρόλο σε όλες τι εκφάνσεις τις ζωής μας. Όπως ανέφερε πολύ σωστά ο Σπύρος, οι τροφές που ενισχύουν τον εγκέφαλο είναι αναγκαίες, με μικρά και πολλά γεύματα κατά τη διάρκεια της μέρας. Το πρωινό δεν πρέπει να αποφεύγεται, ενώ η διαρκής ενυδάτωση βοηθάει πολλαπλά τον οργανισμό. Τέλος, επειδή η ενέργεια που χρειάζεται η μαθήτρια ή ο μαθητής είναι μεγάλη, οπότε θα ήταν καλό να καταναλώνονται υδατάνθρακες που δίνουν
πολλή ενέργεια και πολύ γρήγορα.
Αναμνήσεις απ’ τα χρόνια εκείνα;
Οι αναμνήσεις μου είναι πολλές. Θυμάμαι τον αγώνα που είχα δώσει όχι μόνο κατά τη διεξαγωγή των εξετάσεων της Τρίτης Λυκείου, αλλά και στις τρεις τάξεις του Λυκείου με απώτερο στόχο την εισαγωγή στη σχολή που αγαπούσα. Θυμάμαι τους υπουργούς παιδείας να αλλάζουν κάθε χρόνο και μαζί τους να αλλάζει και το σύστημα των εξετάσεων και της ύλης. Αυτό ήταν ένα γεγονός που άγχωνε τους γονείς μας, αλλά και εμάς τους μαθητές. Αυτός ήταν και ο λόγος που υπήρχαν πολλές καταλήψεις ως διαμαρτυρία για όλο αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο που συνέβαινε. Έτσι χάναμε πολλά μαθήματα στο σχολείο και προσπαθούσαν οι γονείς μας να μας τα αναπληρώσουν γράφοντάς μας σε φροντιστήρια. Το άγχος ήταν μεγάλο, γιατί ένα παιδί από μια μεσοαστική οικογένεια του Πειραιά όπως ήμουν εγώ, δεν είχε άλλη επιλογή από το να σπουδάσει και να ξεφύγει από αυτό που λέμε φτώχεια. Οι γονείς μου, όντας εσωτερικοί μετανάστες, από την Ήπειρο και από τα Δωδεκάνησα, είχαν όνειρα για μένα και προσπαθούσαν για το καλύτερο, στερούμενοι πολλές φορές δικά τους «θέλω». Τέλος θυμάμαι τον λιγοστό χρόνο. Μόλις τελειώναμε το σχολείο οι συμμαθητές μου κι εγώ, ξεκινούσαμε να πάμε στο φροντιστήριο, όπου και μέναμε μέχρι το βράδυ. Το φροντιστήριο ήταν πιο σημαντικό από το σχολείο. Στη συνέχεια, μόλις τελειώναμε κι από κει, γυρνούσαμε σπίτι και προσπαθούσαμε να βρούμε τη δύναμη να μελετήσουμε λίγο ακόμη. Κυρίως τα βράδια που ήταν ήσυχα.
Η συνεχής αλλαγή των μεθόδων διεξαγωγής των εξετάσεων και των τρόπων εισαγωγής στα Πανεπιστήμια μήπως είναι ανασταλτικός και αποσταθεροποιητικός παράγοντας για τα παιδιά μας;
Η συνεχής αλλαγή των μεθόδων διεξαγωγής των εξετάσεων και των τρόπων εισαγωγής στα Πανεπιστήμια είναι κατά τη γνώμη μου ένα απαράδεκτο φαινόμενο που συμβαίνει πολύ συχνά στη χώρα μας. Κάθε πρωθυπουργός και κάθε υπουργός που εισέρχεται στο υπουργείο Παιδείας, φέρνει τις δικές του αλλαγές, αποσταθεροποιώντας όχι μόνο οικογενειακά σχέδια και στόχους, αλλά και τα σχολικά προγράμματα. Όλη αυτή η διαδικασία γεμίζει άγχος τις οικογένειες, τα παιδιά, αλλά και τους εκπαιδευτικούς. Αυτό το φαινόμενο συνεχίζει να υφίσταται μέχρι τις μέρες μας και το μόνο που εύχομαι είναι να υπάρξει κάποια στιγμή η ωριμότητα να σχεδιαστεί με σοβαρότητα ένα σύστημα δίκαιο και ευέλικτο για τα παιδιά.
Μπορούμε να δώσουμε συστάσεις και συμβουλές για ολοένα και καλύτερη αντιμετώπιση της ιδέας μιας αποτυχίας; Τελειώνει η ζωή μας με μια αποτυχία;
Η έννοια της αποτυχίας είναι υποκειμενική. Τα δεδομένα στις μέρες μας έχουν αλλάξει. Δεν εξαρτάται πλέον η ζωή μας από ένα πτυχίο. Η δια βίου γνώση και εκπαίδευση είναι εδώ. Οι άνθρωποι πλέον δοκιμάζουν πολλά γνωστικά αντικείμενα. Το πρώτο πτυχίο μπορεί να είναι ο δρόμος για να μας οδηγήσει σε περαιτέρω σπουδές. Ο Σπύρος κι εγώ συνεχίζουμε να μελετάμε, συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα. Όλα αυτά μας κάνουν καλύτερους τόσο στην δουλεία μας που είναι η εκπαίδευση, όσο και στην καθημερινότητά μας, αφού μας διαμορφώνουν σαν ανθρώπους. Οι συμβουλή που δίνω στα παιδιά με τα οποία συζητώ για τις εξετάσεις λοιπόν, είναι ότι δεν υπάρχει αποτυχία. Να μπουν στη σχολή που θα περάσουν στις πανελλήνιες και στη συνέχεια να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Γιατί η ζωή όπως ανέφερα και παραπάνω δεν σταματάει πλέον στο πρώτο πτυχίο.
Μήπως πρέπει να ακολουθήσουμε άλλους τρόπους επιλογής για τα Πανεπιστήμια και άλλες διεξόδους για τους μαθητές;
Προσωπικά είμαι υπέρ ενός σταθερού για πολλά χρόνια συστήματος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Ένα σύστημα που να είναι δίκαιο και να βοηθάει αντί να καταστρέφει τα όνειρα των παιδιών. Επίσης να παρέχει ασφαλείς δικλείδες για τις όποιες αποτυχίες. Τέλος το σημαντικότερο όλων είναι να εξασφαλίζει ότι το ταλέντο και το χάρισμα κάθε μαθήτριας και κάθε μαθητή, θα εξασκείται μέσω της σχολής που θα εισαχθεί και του επαγγέλματος που θα ακολουθήσει στη ζωή. Όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, έχεις κάνει στην ουσία το χόμπι σου δουλειά.
Ποιοι τρόποι συνέχειας και διά βίου μάθησης υπάρχουν, στο αντίκρισμα μιας αποτυχίας;
Όπως προανέφερα η αποτυχία έχει αλλάξει το νόημα που τις έδιναν οι άνθρωποι πριν χρόνια. Κατά την άποψή μου θα πρέπει να γίνει μια σωστή συμπλήρωση του μηχανογραφικού, με όλες τις σχολές που ενδιαφέρει ένα παιδί. Όλες οι δηλωμένες σχολές θα πρέπει να του αρέσουν, έτσι ώστε σε όποια και να περάσει να του αρέσει. Τέλος, αν θεωρεί η μαθήτρια ή ο μαθητής ότι δεν εκφράζει τα όνειρά του η
σχολή που θα πάρει πτυχίο, μπορεί αυτή η εμπειρία να γίνει ο προάγγελος για κάτι διαφορετικό, με τη συνέχεια των σπουδών σε άλλο τομέα.
Με ποια κριτήρια πρέπει να συμπληρώνεται το μηχανογραφικό ενός υποψηφίου;
Τα κριτήρια με βάση τα οποία πρέπει να συμπληρώνεται το μηχανογραφικό ενός υποψηφίου, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ένας σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν είναι το ταλέντο και η έφεση του παιδιού. Οι σχολές δηλαδή που θα εισαχθούν σαν επιλογές στο μηχανογραφικό, θα ήταν καλό να ξεδιπλώνουν και να καλλιεργούν το ταλέντο του ή κάποιο χάρισμα που διαθέτει. Όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν κάποιο. Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι η επαγγελματική αποκατάσταση. Να μπορέσει δηλαδή το παιδί να εξασκήσει το επάγγελμα για το οποίο εκπαιδεύτηκε.
Με ποια κριτήρια πρέπει να επιλέγονται οι σχολές;
Τα κριτήρια βάση των οποίων πρέπει να επιλέγονται οι σχολές είναι το πρόγραμμα σπουδών τους. Δηλαδή αν στα μαθήματα που θα διδαχθεί το παιδί ως φοιτητής πλέον, θα το βοηθήσει να αναπτύξει όπως ανέφερα και παραπάνω το όποιο ταλέντο του και τα ενδιαφέροντά του.
Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για τις Στρατιωτικές Σχολές. Γιατί;
Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για τις στρατιωτικές σχολές λόγω της επαγγελματικής αποκατάστασης. Όπως ανέφερα και παραπάνω, ένας σημαντικός παράγοντας που επιλέγουν οι υποψήφιοι τις σχολές τους είναι η γρήγορη ένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Πού οφείλεται η απομάκρυνση των παιδιών μας από τα τεχνικά επαγγέλματα στις μέρες μας;
Η απομάκρυνση των παιδιών μας από τα τεχνικά επαγγέλματα οφείλεται στη λανθασμένη άποψη του παρελθόντος ότι τα τεχνικά επαγγέλματα είναι κατώτερα.
Οι οικογένειες στην ελληνική κοινωνία πιστεύουν ότι θα γνωρίσουν «κοινωνική αναβάθμιση» μέσα από τις σπουδές. Πολλές φορές γνωρίζουν ότι δε θα υπάρξει επαγγελματική αποκατάσταση μέσα από κάποιες σπουδές και παρόλα αυτά αποζητούν αυτού του είδους τις σχολές. Τα τεχνικά επαγγέλματα έχουν υψηλούς μισθούς και οι εργαζόμενοι σε αυτά είναι περιζήτητοι, αφού είναι λίγοι οι σπουδαστές που τα επιλέγουν.
Μια ευχή για τα χρόνια που έρχονται, με θετικές σκέψεις για τον επαναπροσδιορισμό της ζωής μας, τους τρόπους που ορίζουμε τους στόχους μας και αναζητούμε την επιτυχία.
Η ευχή μου είναι να κάνει ένα παιδί τα όνειρά του πραγματικότητα μέσα από τις σπουδές του. Οι γονείς θα πρέπει να στηρίξουν τα όνειρα αυτά ακόμα και στις δυσκολίες που θα έρθουν. Η επιτυχία δεν είναι μια μονόπλευρη έννοια. Η επιτυχία
είναι πολύπλευρη και έρχεται μέσα από τη σκληρή δουλειά και προσπάθεια. Ότι και αν συμβεί η προσπάθεια συνεχίζεται. Αυτό που μου έχει διδάξει η ζωή, είναι ότι ο εργατικός και εκείνος που προσπαθεί συνέχεια, ποτέ δε χάνεται!
Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά! Η σκέψη μας είναι μαζί τους! Καλό κουράγιο να έχουν!
Βιογραφικό:
Ο Φώτης Μυλωνάς γεννήθηκε το 1984 στην Αστυπάλαια της Δωδεκανήσου. Λίγα χρόνια αργότερα η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Νίκαια του Πειραιά, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια κι έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Σπούδασε δάσκαλος στο Π. Τ.Δ.Ε. του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (2005), ενώ το 2020 ανακηρύχθηκε υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Είναι κάτοχος του Μεταπτυχιακού διπλώματος «Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων» του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (2019) και έχει εξειδικευτεί στην Ειδική Αγωγή αλλά και στην Εκπαίδευση Ενηλίκων μέσω επιμορφώσεων. Την περίοδο 2005-6 εργάστηκε ως δάσκαλος σε ιδιωτικό σχολείο, ενώ από το 2007 εργάζεται σε δημόσια δημοτικά σχολεία της Αθήνας και του Πειραιά.
: "Η επιτυχία δεν είναι μια μονόπλευρη έννοια"){kind=link}
0 Σχόλια