Χρήστος Ντικμπασάνης: Ένα ποίημά του για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

 

Το βιβλίο με τα ποιήματα:

Άλλο τίποτα δε ζητώ

απ’ το να ραγίσω την αιώνια νύχτα

Τους αιώνες να βυθίσω

μέσα στη λίμνη των ονείρων μου

για Ειρήνη κι Ελευθερία

Τους λυγμούς μου να κρύψω για πάντα

ανάμεσα στις ζαρντινιέρες του κήπου μου

Να φυγαδεύσω το λευκό φως της αγάπης

στις γειτονιές του κόσμου

Στ’ αστέρια να βολέψω

τους μικρούς πόθους της ανθρωπότητας

Επάνω απ’ τις στάχτες και τα ερείπια

που άφησε στο διάβα του ο πόλεμος

πολύχρωμους ανθούς και πόθους ν’ αποθέσω

Την σκιά του θανάτου ν’ αφανίσω,

γιατί πολύ πόνεσα αυτόν το χειμώνα

που δεν έλεγε να τελειώσει

Απ’ το χέρι του Θεού

να πάρω γι’ άλλη μια φορά το βιβλίο

με τα υπέροχα ποιήματα της ζωής μου