Η σημερινή καλεσμένη στις Τέχνες έχει καταπιαστεί με πολλά, γεγονός το οποίο αποδεικνύουν και οι πολύ αξιόλογες ακαδημαϊκές της σπουδές. Με ποικίλα ενδιαφέροντα, λοιπόν, μερικά από τα οποία είναι η ψυχολογία, η ζωγραφική, η μουσική και η δημιουργική γραφή και με ήδη τέσσερα εκδοθέντα προσωπικά βιβλία στο ενεργητικό της, δε θα μπορούσε να μη θεωρηθεί ως λάτρης, αλλά και υπηρέτης της τέχνης γενικότερα. Μιλάμε για τη συγγραφέα Ισαβέλλα Πρίτσα, η οποία σήμερα θα μας παρουσιάσει το πιο πρόσφατο βιβλίο της, τη νουβέλα με τίτλο «Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές».
Ας δούμε τι έχει να μας πει...
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Πρίτσα, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Με λένε Ισαβέλλα και είμαι 29. Αυτό τον καιρό ολοκληρώνω τις σπουδές μου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το μεταπτυχιακό μου στη δημιουργική γραφή. Είχα την τύχη να εκδοθούν 4 προσωπικά μου βιβλία μέχρι στιγμής κι ένα διήγημά μου σε μια ανθολογία κι όπως είναι προφανές μου αρέσει διαρκώς να πλάθω ιστορίες, με λέξεις ή με χρώματα.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της συγγραφής; Θεωρείτε ότι δημιουργώντας απελευθερώνεται ο εσωτερικός σας κόσμος;
Όταν ήμουν μικρή ήμουν εξαιρετικά ντροπαλή. Ήμουν από εκείνα τα παιδιά που είχαν μόνο ένα φίλο στο σχολείο, που όταν ήταν άρρωστος η εναλλακτική μου ήταν το λογοτεχνικό βιβλίο στην τσάντα μου. Κάποια στιγμή, όταν είχα διαβάσει αρκετές ιστορίες και περιπέτειες θέλησα κι εγώ να δημιουργήσω τους δικούς μου κόσμους μέσα από τις λέξεις. Κι έτσι το βιβλίο για τη μοναξιά αντικαταστάθηκε από ένα τετράδιο κι ένα στυλό που ήταν οι μόνοι μου φίλοι όταν δεν υπήρχε κανείς άλλος για να μου κρατήσει συντροφιά.
Προφανώς κάθε φορά που γράφω κατεβαίνουν όλες οι μάσκες που φοράω κι απελευθερώνονται οι σκέψεις μου, αυτές που ξέρουν οι άλλοι κι αυτές που δεν μοιράζομαι με κανένα. Αλλά δεν είναι μια συνειδητή διαδικασία όσο μία ανάγκη να πω τις ιστορίες που κρύβονται στο μυαλό μου, για τους φανταστικούς μου ήρωες που τόσα χρόνια με συντροφεύουν πολύ περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άνθρωπο.
Οι πολύ αξιόλογες σπουδές σας έχουν επηρεάσει, θεωρείτε, τον τρόπο σκέψης και γραφής σας;
Κάθε ερέθισμα που προσλαμβάνουμε αλλάζει τον τρόπο που βιώνουμε τις καταστάσεις. Είμαστε το άθροισμα των εμπειριών μας, του περιβάλλοντος στο οποίο έχουμε μεγαλώσει και των ευκαιριών που είχαμε στη ζωή.
Θεωρώ πως το ύφος γραφής μου, το περιεχόμενο των ιστοριών μου και η δομή της ψυχολογίας των χαρακτήρων μου επηρεάζεται από το γνωστικό και κοινωνικό μου υπόβαθρο. Κυρίως εντοπίζω πως συχνά δημιουργώ ασυναίσθητα χαρακτήρες ΠΟΥ σχετίζονται με ένα αντικείμενο σπουδών με το οποίο έχω εμπλακεί σε κάποια στιγμή της ζωής μου. Δεν ξέρω αν κάποια στιγμή θα αποζητήσω να γράψω για κάτι που μου είναι εντελώς ξένο, αλλά σίγουρα ακόμα κι αυτό θα είναι ιδωμένο μέσα από την αντίληψή μου και την ψυχοσύνθεσή μου.
Ψυχολογία, μουσική, ζωγραφική, συγγραφή. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά μεταξύ τους; Πού θεωρείτε ότι κλίνετε περισσότερο και γιατί;
Οι φίλοι μου γνωρίζουν πλέον πως κάθε χρόνο θα θέλω να ξεκινήσω κάποιο καινούργιο χόμπι που εν τέλει θα προχωρήσει σε επαγγελματικό επίπεδο, όμως η αλήθεια είναι μία, από μικρή έγραφα. Συχνά εικονογραφούσα τις ιστορίες μου ή έγραφα μουσική για τους στίχους μου αλλά πάντα σημασία είχαν οι λέξεις, η γραφή. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι το να γράφω αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να κρίνω αντικειμενικά ποια είναι η κλίση μου.
Στο μόνο που μπορώ να απαντήσω θετικά είναι πως τα διάφορα πτυχία βοηθούν στο βιοπορισμό σε σημείο που ποτέ δεν περίμενα. Δίνουν περισσότερες ευκαιρίες για καλύτερες συνθήκες εργασίας και πολύπλευρες γνώσεις, όμως επί της ουσίας η τελειότητα επιτυγχάνεται όταν εμμονικά ακολουθείς μόνο ένα αντικείμενο.
Φυσικά εμένα ποτέ δεν με ενδιέφερε η τελειότητα, αλλά το να βρω ένα μέσο έκφρασης των σκέψεών μου, το να πω την αλήθεια μου.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Τα πάντα και τίποτα. Τα όνειρα, οι εμπειρίες, ο πόνος κυρίως. Ίσως να παρατηρώ καταστάσεις, όμως μόνο όταν νοιώθω εξαιρετικά άσχημα μπορώ να σκεφτώ τις ιστορίες μου και μέσα απ’ αυτές να ξεχάσω την αφορμή μέσα απ’ την οποία άρχισαν.
Ναι. Αρκετά γεγονότα. Αρκετά γεγονότα που μεταφέρθηκαν με τόση λεπτομέρεια που οι πρωταγωνιστές τους τα αναγνώρισαν και γέλασαν με το πλαίσιο μέσα από το οποίο τα αφηγήθηκα. Φυσικά δε μπορώ να αποκαλύψω τι και πού.
Ποιος θεωρείτε ότι, τελικά, είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;
Τη φαντασία, το να ξεχνάει κανείς για λίγο τα πάντα. Τα προβλήματα, τις απογοητεύσεις, όλα.
Φυσικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι λιγότερο παθητικός τρόπος ψυχαγωγίας το βιβλίο απ’ ο,τι η τηλεόραση, το netflix ή το ατελείωτο scrolling, εντούτοις αυτό θα ήταν αφελές. Θα έλεγα πως η λογοτεχνία είναι η αφύπνιση ενός κόσμου που κάθε μέρα που περνάει βυθίζεται σε όλο και μεγαλύτερο λήθαργο, μιας κοινωνίας που επενδύει στην ύλη κι όχι στο πνεύμα.
Όσο ελαφρύ ή βαρύ κι αν είναι το ανάγνωσμα στο τέλος της ημέρας ο αναγνώστης έχει κερδίσει γνώσεις και εμπειρίες, σκέψεις και προβληματισμούς, εικόνες και ελπίδες, σε αντίθεση με το θεατή που πλέον κερδίζει μόνο αποχαύνωση.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Ένας καθηγητής μου είχε πει πως το βιβλίο έχει πεθάνει και πως ζούμε πλέον στην εποχή της εικόνας, πως το εύρος της προσοχής έχει περιοριστεί κι άλλα εξίσου ευχάριστα. Όμως βιβλία ακόμα υπάρχουν και θα υπάρχουν. Ίσως όχι με τη μορφή που είχαμε συνηθίσει, ίσως ως ebook, ίσως ως audiobook. Αλλά για μένα η ανάγκη να διαβάσεις ταυτίζεται με την ανάγκη να ονειρευτείς. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που ονειρεύονται θα υπάρχουν και βιβλία.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Μου αρέσει αρκετά η λογοτεχνία φαντασίας κι έχω αρκετές gothic επιρροές. Από συγγραφείς των παιδικών μου χρόνων θα διάλεγα με κλειστά μάτια τη Ρόουλινγκ, τον Πράτσετ, τον R.L.Stine αλλά και τον Poe, τον King, την Funke. Πλέον διαβάζω αρκετά βιβλία αλλά δεν με επηρεάζουν τόσο όσο εκείνα που διάβαζα ξανά και ξανά όσο ήμουν μικρή.
Στα γραπτά μου σίγουρα κάτι θα υπάρχει απ’ όσα έχω διαβάσει, όχι ως λογοκλοπή αλλά ως αίσθηση, ύφος, καταιγισμός ιδεών που δημιουργήθηκε από το τάδε ή το δείνα ανάγνωσμα.
Το 2021 κυκλοφόρησε η νουβέλα σας με τίτλο «Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο», από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές». Όπως διαβάζουμε και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, πρόκειται για ένα μικρό βιβλίο που απευθύνεται στους λάτρεις της δυστοπικής φαντασίας με στοιχεία σπλάτερ, τρόμου και κρύου χιούμορ. Βραδυφλεγές και απρόσμενο. Διαβάζεται στο δρόμο για τη δουλειά ή στο σκοτάδι με φακό, για όποιον είναι αρκετά θαρραλέος. Πείτε μας περισσότερα πράγματα γι’ αυτό.
Ουσιαστικά η ιστορία μου είναι μια νουβέλα 80 σελίδων περίπου, η οποία αναφέρεται στην περιήγηση μιας κυνικής πρωταγωνίστριας σε έναν εξαιρετικά βίαιο και δυστοπικό κόσμο. Προσπάθησα να γράψω κάτι που να έχει την αίσθηση ενός video game αλλά ως ανάγνωσμα. Όπως σε ένα παιχνίδι συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις μας και διαρκώς είμαστε σε αγωνία και τσαντιζόμαστε όταν δεν πάνε όλα όπως τα θέλουμε, έτσι προσπάθησα αυτή την αίσθηση στο χαρτί. Αντί για αισθήσεις όμως, η φαντασία ήθελα να είναι σε διαρκή αγωνία και επαγρύπνηση.
Αρκετά ιδιαίτερος ο τίτλος του βιβλίου σας. Οπωσδήποτε, δεν περνάει απαρατήρητος από τον αναγνώστη. Είναι κι αυτός, θεωρείτε, ένας τρόπος για να τον δελεάσετε περισσότερο να επικεντρωθεί στην ιστορία σας και να την διαβάσει;
Κυριολεκτικά σίγουρα θα μπει κάποιος σε σκέψεις για το ποιόν μου με τέτοιο τίτλο. Ότι θα του τραβήξει την προσοχή εξαιρετικά πιθανό. Από ‘κει και πέρα οι αναγνώστες επιλέγουν βιβλία με μυστήριους τρόπους.
Θα επιμείνω στον τίτλο του βιβλίου σας για να σας ρωτήσω τι ακριβώς σημαίνει αυτός κι αν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που τον επιλέξατε για να κοσμήσει το εξώφυλλό του. Θα καταλάβει ο αναγνώστης τον συλλογισμό σας στο τέλος της ανάγνωσης;
Δυστυχώς δε μπορώ να αποκαλύψω τι σημαίνει ο τίτλος του βιβλίου, όμως να πω πως εξηγείται πλήρως στον επίλογό του.
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με την επιστημονική φαντασία; Είναι το λογοτεχνικό είδος που σας κεντρίζει περισσότερο;
Με τραβάει η φαντασία γενικά, αν και το είδος που με τραβάει περισσότερο θα έλεγα πως είναι ο τρόμος. Επέλεξα το συγκεκριμένο είδος λόγω της φύσης του καλέσματος. Ο εκδοτικός οίκος αναζητούσε ιστορίες δυστοπικές και επιστημονικής φαντασίας και μου φάνηκε ενδιαφέρον να γράψω κάτι τόσο έξω απ’ τα νερά μου. Άλλη μια φορά μόνο έχω γράψει διήγημα επιστημονικής φαντασίας, τη «Μικρή Άρκτο» και το μόνο που μπορώ να πω είναι πως κατά τη διάρκεια της συγγραφής μόνο μέσα απ’ αυτό το είδος κατάφερα το ανέφικτο, όντως να ξεχάσω τον έξω κόσμο και να μπω μέσα στην ιστορία που δημιουργούσα.
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σπίτι. Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές»;
Έχω συνεργαστεί με τουλάχιστον 4 εκδοτικούς οίκους μέχρι στιγμής. Αυτό που έχω να πω για τον συγκεκριμένο εκδοτικό είναι πως δίνει αληθινές ευκαιρίες σε νέους συγγραφείς και δουλεύουν με μεράκι και αγάπη για τα βιβλία τους. Προσπαθούν για το καλύτερο κι αυτό φαίνεται.
Ποιος συγγραφέας δεν θέλει να μεταφραστεί το βιβλίο του; Να το διαβάσουν κι άλλοι άνθρωποι και να προβληματιστούν, να συγκινηθούν και να ξεφύγουν για λίγο απ’ όλους και όλα;
Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;
Σημεία πώλησης των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές σε Ελλάδα και Κύπρο
Τα βιβλία μας και το περιοδικό μας κυκλοφορούν σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν στο τοπικό σας βιβλιοπωλείο μπορείτε να τα παραγγείλετε στο βιβλιοπωλείο να τα φέρουν, όπως μπορείτε να τα παραγγείλετε από οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, σε οποιαδήποτε πόλη στην Ελλάδα ή στην Κύπρο και θα τα παραλάβετε άμεσα.
Κεντρικό σημείο πώλησης στο κέντρο της Αθήνας και κεντρικός χονδρέμπορας για τα βιβλία των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές:
Bιβλιοπωλείο Παρ΄Ημίν
Χαριλάου Τρικούπη 11, Αθήνα, Τηλέφωνο: 2103802542
Κεντρικά σημεία πώλησης στην Κύπρο
Λευκωσία:
1. Parga, Λεωφ,Τσερίου 94, Στρόβολος
2. Parga, Λεωφ.Λάρνακος 56, Αγλαντζιά
3. Parga, Αρχ.Μακαρίου Γ', Λατσιά
Λάρνακα: Parga, Στρατηγού Τιμάγια 9
Πάφος: Parga,Αθηνών 8
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Σε τέτοιους καιρούς είναι δύσκολο να κάνουμε ευχές. Μακάρι να έχουμε όλοι υγεία, ευτυχία, αγάπη κι όχι άλλους πολέμους και νεκρούς…
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα σπίτι στη μέση του πουθενά. Ένα μαύρο αγροτόσπιτο με ξύλινα μπαλκόνια με στρογγυλά κάγκελα. Το χρώμα του ξύλου είχε σκάσει, ενώ μερικά από τα σκαλιά της εισόδου είχαν κενά. Αν δεν ήξερες πού να πατήσεις γινόταν πολύ εύκολα μια παγίδα για το πόδι σου. Στην καλύτερη περίπτωση μια άβολη παγίδα, στη χειρότερη ένα κάταγμα. Το σπίτι φαινόταν ψηλό και άχαρο, περιτριγυρισμένο από χώμα και άμμο, ολομόναχο στη μέση μιας αχανούς ερήμου. Η έρημος εκείνη ήταν γεμάτη λευκή άμμο, με λεπτούς κόκκους. Θύμιζε μια παραλία χωρίς θάλασσα. Μια από εκείνες τις υπέροχες ακτές της Καραϊβικής, με τη λευκή θαυμάσια άμμο, που σε αυτή την περίπτωση έκαιγε τις σόλες των παπουτσιών σου και σου ξέραινε το στόμα. Σιγά σιγά σε τρέλαινε και σε σκότωνε.
Γιατί στο τέλος της άμμου δεν υπήρχαν καταγάλανα δροσερά νερά, με λευκά κύματα, αλλά μόνο εκείνο το μαύρο περίεργο σπίτι. Από μακριά το αγροτόσπιτο ήταν μια όαση για όποιον είχε την ατυχία να πέσει θύμα της ερήμου. Μπορεί να φαινόταν αθώα, όμως δεν ήταν. Ήταν ένας επικίνδυνος ιστός. Φαινομενικά ακίνδυνος, αλλά εξαιρετικά δολοφονικός για τα θύματά του. Το να εκτροχιαστεί ένα τραίνο ή να καταστραφεί μια ατμοκίνητη άμαξα δεν ήταν και τόσο σπάνιο. Αυτά τα μηχανήματα χάλαγαν σχεδόν καθημερινά σ’ αυτή τη γη. Μπορεί να βλαστημούσες, να εκνευριζόσουν που θα αργούσες στη δουλειά σου, ή που θα χαλούσε το ταξίδι σου, όμως το δεχόσουν. Πως έπρεπε να βρεις τρόπο να διασχίσεις την έρημο μόνος και να βρεις κάποιον να σε βοηθήσει. Ένας φιλικό κάτοικο της περιοχής ίσως.
Κυρία Πρίτσα, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο.
Εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που μου αφιερώσατε.
Βιογραφικό:
Η Ισαβέλλα Πρίτσα είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, με ειδίκευση Ψυχολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και νυν φοιτήτρια στην κατεύθυνση ζωγραφικής, του Εικαστικού Τμήματος της ΑΣΚΤ Αθηνών. Έχει πτυχίο πιάνου και ανώτερων θεωρητικών, ειδικού αρμονίας και αντίστιξης. Φοιτά παράλληλα στο ΠΜΣ Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, σε συνεργασία με το ΑΠΘ.
Έχει εκδοθεί το βιβλίο της «η ανατομία ενός καλλιτέχνη» από τις εκδόσεις Ελκυστής το 2020, αλλά και το διήγημά της «Γαλάζιο Φως» σε συλλογή διηγημάτων, από τις Εκδόσεις Πηγή το 2021.Τέλος, έχει βραβευτεί στους διαγωνισμούς magic brush illustration contest 2020, διαγωνισμό φωτογραφίας του Ιανού 2020 και στο διαγωνισμό Larry Niven 2021, σε διάφορες κατηγορίες.
Ιστορίες της υπάρχουν στη στήλη Your Nightmares του περιοδικού Nyctophilia, στο περιοδικό Γλαρόλυκοι και στο κανάλι Greg Audiobooks.
0 Σχόλια