Ο συγγραφέας Δημήτρης Φαρής έχει πτυχίο κλασικού πιάνου και ασχολείται εντατικά με τη μελέτη του σαξόφωνου. Με τη συγγραφή ιστοριών ασχολείται από τη στιγμή που κατάλαβε ότι η ζωή είναι σημαντική και η μνήμη πεπερασμένη. Σήμερα έχουμε τη χαρά να τον φιλοξενούμε στις Τέχνες με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Υδροπλάνο» και φέρει τον τίτλο «ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ Τζέιν Άλντεν».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Φαρή, από το βιογραφικό σας καταλαβαίνει κανείς ότι είστε ένας ανήσυχος και ταυτόχρονα πολυπράγμων άνθρωπος. Εσείς ο ίδιος πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Καλώς σας βρήκα. Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, η Πληροφορική, η Μουσική και η Συγγραφή ιστοριών έχει έναν κοινό άξονα. Τον άξονα του Χρόνου. Όλοι αυτοί οι τομείς στήνουν γεγονότα στον άξονα του χρόνου. Κατ’ ουσίαν και αυτό δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταία χρόνια είμαι ένας μουσικός που γράφει ιστορίες.
Θεωρείτε τη ζωή σημαντική και τη μνήμη πεπερασμένη. Αυτός ήταν, όπως παραδέχεστε, κι ο λόγος που σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της συγγραφής. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τη σκεπτική σας αυτή;
Ένας άνθρωπος καθώς ζει και περνούν τα χρόνια κουβαλάει μαζί του τόμους από την προσωπική του ζωή. Κάποια από αυτά που έχει ζήσει θα μπορούσαν να φυλαχτούν σε ένα βιβλίο. Ο καθένας μας έχει ζήσει σημαντικές ιστορίες. Ξεκίνησα να γράφω από την εφηβεία μου σχεδόν για να ξαλαφρώσω την μνήμη που συσσώρευε πληροφορίες σε μια προσπάθεια να δείξω πόσο σημαντική είναι η ίδια η ζωή του καθενός.
Συνδυάζεται η μουσική με τη συγγραφή; Με ποιον τρόπο;
Και τα δύο έχουν ενσωματωμένη την έννοια του ρυθμού. Επίσης η μουσική μας δίνει ιδέες ως προς την δομή. Ένα έργο του Bach είναι αρχιτεκτονικό παράδειγμα ως προς την ροή των γεγονότων. Ας μην ξεχνάμε πώς η μουσική γεννήθηκε ώστε να πλαισιώσει λόγο. Έτσι γεννήθηκε η Ποίηση και το Θέατρο.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς; Η δεύτερη ζωή μήπως, αυτή που ονειρεύεστε ότι ζείτε τις νύχτες όταν πέφτετε για ύπνο;
Ναι, πολλές φορές λέμε «Ζω στα αλήθεια ή ονειρεύομαι;» Στα όνειρα ο χρόνος συμπιέζεται. Μπορούμε να ζήσουμε μήνες ολόκληρους σε οκτώ ώρες ύπνου, η τουλάχιστον εμένα μου συμβαίνει αυτό. Παρόλα αυτά η ίδια η ζωή έχει τόση πολυπλοκότητα που δεν θα καταφεύγαμε στα όνειρα για έμπνευση. Αν προσπαθήσει κάποιος να αναλύσει ακόμα και τις αποφάσεις ενός και μόνο ατόμου έχει την έμπνευση στο τσεπάκι του.
 |
Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σας που νιώσατε την ανάγκη να το μεταφέρετε αυτούσιο στο χαρτί;
Έχω 38 διηγήματα τα οποία ονομάζω «τα μολυβένια» τα οποία εξιστορούν διάφορες ιστορίες από την ζωή μου. Μπορεί κάποιος να γελάσει με αυτά ή και να κλάψει αλλά και να δει τον εαυτό του μέσα τους. Επειδή είναι 100% αληθινά αποφεύγω να τα δημοσιεύσω αν και πολλοί «λογοτεχνικοί» μου φίλοι μου λένε να τα εκδώσω. Κατά τα άλλα βάζω πολλά βιογραφικά στοιχεία στις ιστορίες μου, τις περισσότερες φορές συγκαλυμμένα.
Ποιος θεωρείτε ότι, τελικά, είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;
Από την μεριά του συγγραφέα ο σκοπός είναι συνήθως θεραπευτικός. Κάθε έργο εξηγεί μια περίοδο και φτιάχνει τα θεμέλια για μια επόμενη. Από την μεριά του αναγνώστη η λογοτεχνία είναι εξίσου σημαντική. Μπορεί να ζήσει σε άλλες εποχές, μπορεί να βιώσει σημαντικά γεγονότα της ιστορίας αλλά και να συνθέσει έναν κώδικα γεγονότων και λέξεων που θα εμπλουτίσει το μυαλό του με μια καινούργια ποιότητα νοημάτων. Η λογοτεχνία μας εμπλουτίζει συναισθηματικά και διανοητικά.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει την γρήγορη ροή της πληροφορίας. Αν μπορoύν σε 5 λεπτά να δουν την περίληψη μιας ταινίας γιατί να δουν την ταινία, πόσο μάλλον, γιατί να διαβάσουν το βιβλίο. Λόγω της συνάφειάς μου με παιδιά διαπιστώνω και ένα άλλο πρόβλημα. Οι σύγχρονοι άνθρωποι ζουν με ένα υποτυπώδες λεξιλόγιο το οποίο τους στερεί ακόμα και την δυνατότητα να εκφράσουν αυτό που νιώθουν.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Ο συγγραφέας πρότυπο για μένα είναι ο F. S. Fitzgerald. Το γράψιμό του είναι σχεδόν κινηματογραφικό, παράγει εικόνες με ρυθμό κινηματογραφικής κάμερας. Έχω διαβάσει πολύ Eco, Forster, Le Guin, Camus, λατρεύω τον Παπαδιαμάντη, τον Καζαντζάκη και τον Εμπειρίκο.
Ας μιλήσουμε τώρα για το τελευταίο σας βιβλίο, το μυθιστόρημά σας, που κυκλοφόρησε το Μάρτιο από τις εκδόσεις «Υδροπλάνο» και φέρει τον τίτλο «ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ Τζέιν Άλντεν». Πείτε μας λίγα λόγια για το περιεχόμενό του. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;
Αυτό το βιβλίο μιλάει για την ζωή δύο αληθινών ηρωίδων που έζησαν παράλληλες ζωές σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικές χώρες. Ο κεντρικός ήρωας προσπαθεί να βοηθήσει την μία από τις δύο να επιβιώσει ξέροντας την κατάληξη της άλλης.
Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμά σας για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
Ήθελα να σώσω την μνήμη ενός αγαπημένου προσώπου και ταυτόχρονα με αυτό να μιλήσω για ένα φλέγον θέμα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στις ερωτικές τους σχέσεις.
Μιλάτε για μουσική, για όνειρα, για εφιάλτες και για έρωτα στο βιβλίο σας. Το περιπετειώδες ταξίδι του ήρωά σας ωστόσο δεν περιλαμβάνει μόνο αυτά. Ο αναγνώστης θα κινηθεί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας προκειμένου να φτάσει αισίως στο τέλος του. Τελικά η φυγή από το παρόν έχει ευεργετικές επιδράσεις για εκείνον που θέλει να ξεφύγει από ό,τι επίμονα τον καταπιέζει και γιατί;
Μάλλον το αντίθετο. Η ενασχόληση με το παρελθόν και η αγωνία του μέλλοντος είναι οι πιο ακατάλληλοι βοηθοί στην ζωή αυτή. Η απόδραση από το παρόν μάς οδηγεί να ζήσουμε ζωές κενές από ενδιαφέρον, γεμάτες με τα πρέπει και τα θέλω των προγόνων μας. Σκεφτείτε μόνο πώς όλες οι έξεις (αλκοόλ, ναρκωτικά, σεξισμός, social media) στις σύγχρονες κοινωνίες ξεκινούν από την διάθεση απόδρασης από το παρόν.
Πώς θα χαρακτηρίζατε ο ίδιος το πόνημά σας; Σε ποια κατηγορία θα το εντάσσατε;
Είναι μια αισθηματική νουβέλα, με δόσεις εξωπραγματικού και φαντασίας.
Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε στον αναγνώστη;
Μετά την ανάγνωση του βιβλίου ο αναγνώστης θα μπορέσει να έχει μια πλήρη απάντηση στο ερώτημα «Μπορούμε να σώσουμε έναν άνθρωπο με την βοήθεια της αγάπης;» Το ενδιαφέρον και η αγάπη για ένα πρόσωπο μπορεί να το βοηθήσει στην ζωή του;
Θα εντοπίσει ο αναγνώστης στις σελίδες του βιβλίου σας στοιχεία της δικής σας προσωπικότητας, δεδομένου ότι η αγάπη σας για τη μουσική και το σαξόφωνο είναι γνωστή;
Ναι σίγουρα θα βρει πολύ καλή μουσική εκεί μέσα. Η αγάπη μου για την jazz στην μεταπολεμική περίοδο είναι ολοφάνερη σε κάθε σελίδα. Επίσης μέσα από τις περιπέτειες του ήρωα να λύσει πολλές απορίες για το πώς σκέφτεται ένας μουσικός.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Όχι, κάθε άλλο. Η μία ιστορία εκ των δύο είναι μια εφηβική αγάπη και ο μέσος έφηβος θα βρει κομμάτια του εαυτού του και πολλές ξεχασμένες ποιότητες μιας άλλης εποχής όπως αλτρουισμός, αυτοεκτίμηση, ενσυναίσθηση.
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σας σπίτι. Είστε ευχαριστημένος από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Υδροπλάνο»; Θεωρείτε πως ένας καλός εκδοτικός οίκος συμβάλει σημαντικά για την περαιτέρω προώθηση του έργου ενός συγγραφέα;
Ο εκδοτικός οίκος αποτελεί το μισό της επιτυχίας ενός βιβλίου. Από την σελιδοποίηση, το εξώφυλλο μέχρι την ηθική υποστήριξη των συγγραφέων. Εγώ στάθηκα πολύ τυχερός που βρέθηκε στον δρόμο μου το Υδροπλάνο, ένας οργανισμός ολοζώντανος που κρύβει στα θεμέλια του όλη την παραγωγή ενός βιβλίου από το μηδέν. Εμπνευσμένοι άνθρωποι που μπορούν να βγάλουν το καλύτερο από έναν συγγραφέα.
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;
Ναι, σίγουρα μέσα στο προσεχές φθινόπωρο θα ξανακάνουμε μια παρουσίαση, αυτήν την φορά όχι για τους φίλους αλλά για τους νέους αναγνώστες του βιβλίου.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Θα ήθελα να ζω σε μια κοινωνία σκεπτόμενων ανθρώπων όπου ο καθένας να έχει να προσφέρει κάτι στο σύνολο. Αυτό το μέλλον περιμένω από τον Άνθρωπο σαν πνευματική και διανοητική οντότητα.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Μετά από τέσσερα χρόνια, όταν η Τζέιν ενηλικιώ-
θηκε, απλώς ανακοίνωσε στους Ναμπούκοβ ότι θα φύγει
από το σπίτι και με συνοπτικές διαδικασίες παντρεύ-
τηκαν. Και οι δύο ήταν ευτυχισμένοι, εκείνη γιατί είχε
παντρευτεί τον πανέμορφο φωτογράφο με τον οποίο
ήταν ερωτευμένη και εκείνος γιατί είχε στην αγκαλιά
του αυτό το σπάνιο λουλούδι. Μόλις ενώθηκαν οι ζωές
τους, άρχισαν να δουλεύουν μαζί. Είχαν κάποιες δια-
φωνίες αλλά αυτές δεν τους εμπόδισαν να κάνουν δύο
υπέροχα κορίτσια, την Ντουν και μετά από εννέα χρό-
νια, την Άμι.
Κύριε Φαρή, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι καλή και δημιουργική συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε.
Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για αυτό το βιβλίο.
Βιογραφικό:
Ο Δημήτρης Φαρής γεννήθηκε στο Duisburg της τότε Δυτικής Γερμανίας από Έλληνες μετανάστες. Σπούδασε Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως καθηγητής σε Λύκειο. Έχει πτυχίο κλασικού πιάνου και ασχολείται εντατικά με τη μελέτη του σαξόφωνου.
Κάποια βράδια του χρόνου εμφανίζεται ως μουσικός σε μπαρ και συναυλιακούς χώρους, παίζοντας πιάνο και σαξόφωνο σε μικρά τζαζ μουσικά σχήματα. Με τη συγγραφή ιστοριών ασχολείται από τη στιγμή που κατάλαβε ότι η ζωή είναι σημαντική και η μνήμη πεπερασμένη. Έχει εκδώσει το «Stay Tonight» (Μικρές Εκδόσεις, 2016) και το «Ξύπνημα» (Εκδ. Παράξενες Μέρες, 2017). Όταν δεν φροντίζει τους ανθρώπους που αγαπάει, τρέχει σε στάδια και φυτεύει γιούκες σε δημόσιους χώρους. Τις νύχτες, μέσα από τα όνειρά του, ζει μια δεύτερη ζωή.
0 Σχόλια