Από νεαρή ηλικία, ομολογεί, έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για τα βιβλία και το διάβασμα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που παρότι νέος ηλικιακά ο Γιώργος Μπακλάκος μετράει ήδη στο βιογραφικό του δύο προσωπικές ποιητικές συλλογές. Μάλιστα, το δεύτερο βιβλίο του κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες. Φέρει τον τίτλο «Ταυτότητα» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Σήμερα ο ποιητής φιλοξενείται στις Τέχνες με αφορμή το νέο του αυτό πόνημα.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Μπακλάκο, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Είμαι ο Γιώργος Μπακλάκος και η «Ταυτότητα» είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή μου, η οποία κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βακχικόν.
Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή και πιο συγκεκριμένα με την ποίηση;
Δεν αποφάσισα να ασχοληθώ με την συγγραφή, «σε βρίσκει η ποίηση» όπως γράφει ο σπουδαίος ποιητής Τίτος Πατρίκιος. Η ποίηση είναι για εμένα ανάγκη. Η ανάγκη να περιγράψω τον κόσμο, να τον υπερβώ, να δημιουργήσω έναν καλύτερο. Η πιο όμορφη ανάγκη, αυτής της δημιουργίας.
Η ποίηση ανθεί στις μέρες μας; Τι πιστεύετε; Προσφέρει το δικό της λιθαράκι στα γράμματα και τον πολιτισμό μας;
Ναι, πιστεύω πως η ποίηση ανθεί στην εποχή μας. Έχουμε εξαιρετικούς ποιητές και γράφονται πολύ καλά ποιήματα. Σε αυτό βοηθάει η γλώσσα μας καθώς και η σπουδαία ποιητική παράδοση που υπάρχει στη χώρα μας, ιδίως αν αναλογιστούμε το γεωγραφικό και πληθυσμιακό μέγεθός της. Επίσης, οι ζοφερές κοινωνικές συνθήκες δημιουργούν μεγαλύτερη ανάγκη έκφρασης στους ποιητές. Το πρόβλημα στο χώρο της λογοτεχνίας είναι πως δε διαβάζουμε. Έχουμε αντικαταστήσει το βιβλίο με την τηλεόραση στα σπίτια μας, το σχολείο εχει ως ζητούμενο την αποστήθιση και όχι την καλλιέργεια αγάπης των παιδιών προς το διάβασμα.
Στην Ελλάδα έχουμε καλούς συγγραφείς, αναγνώστες δεν έχουμε δυστυχώς.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ποιητές; Δέχεστε επιρροές από το έργο τους στα δικά σας πονήματα;
Οι αγαπημένοι μου Έλληνες ποιητές είναι πολλοί. Ο Καβάφης, ο Αναγνωστάκης, ο Λειβαδίτης, ο Ρίτσος, ο Καρυωτάκης είναι κάποιοι εξ αυτών. Από ξένους είναι ο Μπρεχτ, ο Μπουκόβσκι, ο Νικανόρ Πάρρα, ο Πεσσόα και η Έμιλυ Ντίκινσον. Φυσικά με έχει επηρεάσει το έργο όλων αυτών των σπουδαίων ποιητών.
Πιστεύετε πως υπάρχει συνταγή επιτυχίας για την συγγραφή ενός καλού ποιήματος και γενικότερα ενός καλού βιβλίου;
Όχι, δεν πιστεύω πως υπάρχει ακριβής συνταγή. Σίγουρα χρειάζεται να συνδυαστεί ένας καλός συγγραφέας με την κατάλληλη πνευματική και συναισθηματική κατάσταση, ώστε να γεννηθεί ένα καλό ποίημα ή βιβλίο.
Επιλέγετε να εκφραστείτε μέσω της ελεύθερης ποίησης κυρίως. Γιατί;
Πιστεύω πως ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία, το ύφος, τον σκοπό και τη λειτουργία της γραφής μου. Έχω μια αίσθηση ελευθερίας η οποία απορρέει από την ελευθεροστιχία. Γράφω και κάποια έμμετρα και ομοιοκατάληκτα ποιήματα, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Οτιδήποτε. Στο δωμάτιο της έμπνευσης τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν αφορμή. Το πραγματικό, το φανταστικό, ένα γεγονός, κάτι το οποίο ποτέ δε συνέβη, το μικρότερο και το μεγαλύτερο πράγμα στο κόσμο μπορούν να φέρουν το ποίημα.
Είναι χρέος του κάθε δημιουργού να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Εσείς στη προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το δεύτερο βιβλίο σας;
Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιο χρέος, πιστεύω πως ο κάθε δημιουργός πρέπει να κάνει αυτό που αισθάνεται. Ο λόγος που αποφάσισα να εκδώσω το δεύτερο βιβλίο μου, είναι γιατί με ενδιαφέρει να επικοινωνήσω και να μοιραστώ όσα έγραψα. Έχω αποκομίσει απίστευτα συναισθήματα και στιγμές από τη ποίηση ως αναγνώστης και ελπίζω να μπορώ να ανταποδώσω έστω και ένα χιλιοστό από αυτά ως συγγραφέας.
Ας αναφερθούμε περισσότερο σ’ αυτό. Πρόκειται, λοιπόν, για μία ακόμα ποιητική συλλογή, που φέρει τον τίτλο «Ταυτότητα» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Μιλήστε μας για το περιεχόμενό της.
Η «Ταυτότητα» αποτελείται από ποιήματα που γράφτηκαν πριν από περίπου 10 χρόνια. Έχει ως κύρια θέματα τη φθορά, την αλλοτρίωση και το σχηματισμό τόσο της ατομικής όσο και της κοινωνικής ταυτότητάς μας μέσα από τις συνθήκες που επικρατούν και μας αλλοιώνουν.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για το βιβλίο σας; Τι υποδηλώνει;
Επέλεξα αυτόν το τίτλο ακριβώς γιατί συμπυκνώνει σε μια λέξη το περιεχόμενο του βιβλίου. Η ατομική, η ερωτική, η ηθική, η κοινωνική ταυτότητά μας και η διαδικασία σχηματισμού της.
Τα ποιήματά σας εμβαθύνουν σε θέματα καίρια για τον σύγχρονο άνθρωπο και την κοινωνία που τον περιβάλλει, όπως η φθορά, η αλλοτρίωση, η παρακμή, η ισοπέδωση των ηθών, η λήθη κ.α. Ποιος είναι τελικά ο σκοπός αυτού του βιβλίου; Να προβληματίσει τον αναγνώστη του και να τον αφυπνίσει;
Σίγουρα ένας από τους σκοπούς του βιβλίου είναι να προβληματίσει τον αναγνώστη. Πιστεύω πως μια βασική λειτουργία όλων των βιβλίων είναι αυτή. Να κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί αν όσα διαβάζει ισχύουν, να τον κάνει να τα σκεφτεί με ένα τρόπο που ίσως πριν δεν είχε κάνει και από εκεί και πέρα να πράξει όπως ο ίδιος κρίνει.
Υπάρχει κάποιο από τα ποιήματα της συλλογής στο οποίο καθρεφτίζονται στοιχεία του εαυτού και της προσωπικότητας σας;
Στα περισσότερα ποιήματα υπάρχουν είτε στοιχεία του εαυτού μου είτε θίγονται ζητήματα τα οποία με ενδιαφέρουν πάρα πολύ. «Ό,τι περιγράφω με περιγράφει», όπως έχει γράψει ο Αργύρης Χιόνης.
Ποιο ποίημα σας εκφράζει περισσότερο;
Όλα τα ποιήματα με εκφράζουν, όμως θεωρώ πως το πιο αντιπροσωπευτικό ποίημα του περιεχομένου του βιβλίου είναι αυτό που επιλέξαμε για το οπισθόφυλλο του βιβλίου, με τίτλο «Ανήξεροι».
Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Τα ποιήματα που περιλαμβάνονται στη «Ταυτότητα» γράφτηκαν σε διάστημα 1,5 περίπου έτους.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Πιστεύω πως το βιβλίο αφορά και το εφηβικό κοινό καθώς θίγει ζητήματα τα οποία απασχολούν ή σίγουρα πρόκειται να απασχολήσουν τους εφήβους κατά τη διαδικασία ενηλικίωσής τους.
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σας σπίτι. Είστε ευχαριστημένος από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Βακχικόν»;
Είμαι πολύ τυχερός που έχω τις εκδόσεις «Βακχικόν» στο πλευρό μου στα συγγραφικά μου βήματα. Η κοινή μας αγάπη για τη λογοτεχνία, το μεράκι και το πάθος για το καλό αποτέλεσμα καθώς και η άψογη επικοινωνία καθιστούν τη συνεργασία μας ιδανική. Όπως είπα και στη παρουσίαση του βιβλίου «είναι υπέροχο να πραγματοποιείς το όνειρό σου, είναι ακόμα καλύτερο να το κάνεις με το τρόπο που σε γεμίζει».
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;
Ήδη πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου στη γενέτειρα μου, Άσκρη Βοιωτίας, στις 12/11.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Σίγουρα είναι νωρίς ακόμη, θέλω πρώτα η «Ταυτότητα» να διαγράψει τη πορεία της. Φυσικά συνεχίζω να γράφω και τη κατάλληλη χρονική στιγμή θα σχεδιάσω το επόμενο συγγραφικό μου βήμα.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα ποίημα από το βιβλίο σας.
ΛΗΘΗ
…Τώρα πια είχαν κλείσει οι πληγές.
Δεν έτρεχε αίμα, δεν υπήρχε πόνος.
Είχε θρέψει το κορμί.
Μονάχα ένα σημάδι είχε μείνει·
να πονάει μόνο με τη θύμηση.
Ένα σημάδι που με κάθε ξαφνική, τυχαία ματιά
σκότωνε καθημερινά κάθε ελπίδα για λήθη.
Κύριε Μπακλάκο, σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτησή μας. Να είστε καλά και πάντα δημιουργικός.
Εγώ σας ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και το βήμα που μου δώσατε. Αντεύχομαι να είστε πάντα δημιουργικοί, δραστήριοι και να βοηθάτε στην προβολή των τεχνών.
Βιογραφικό:
Ο Γιώργος Μπακλάκος γεννήθηκε το 1992 και μεγάλωσε στην Άσκρη Βοιωτίας, πατρίδα του αρχαίου επικού ποιητή Ησιόδου, πατέρα του διδακτικού έπους. Από νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για τα βιβλία και το διάβασμα. Σπούδασε οικονομικά στο ΕΚΠΑ. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν η ποιητική συλλογή του Ημιυπόγειο. Η Ταυτότητα είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή του.
0 Σχόλια