Η συγγραφέας Ελευθερία Παναγιωτοπούλου έχει φιλοξενηθεί αρκετές φορές στις Τέχνες. Άλλοτε με τη λογοτεχνική της ιδιότητα κι άλλοτε με την ιδιότητα της αρθρογράφου. Σήμερα αφορμή στέκεται το πολύ αξιόλογο βιβλίο της, η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Ρωγµές ιστορίας», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Λιβάνης».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Παναγιωτοπούλου, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Είμαι ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια. Μου αρέσει να γράφω ψυχολογικά και λογοτεχνικά βιβλία. Το χόμπι μου είναι το διάβασμα. Πάντα έχω βιβλία - λογοτεχνικά και επιστημονικά - που θέλω να διαβάσω ή να ξαναδιαβάσω.
Γιατί γράφετε; Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε, ώστε να κάνετε αυτό το βήμα προς τη λογοτεχνία;
Θυμάμαι να γράφω από την ηλικία των 8 χρόνων ποιήματα και από την εφηβεία και μετά να γράφω διηγήματα. Δεν ήταν ένα συνεχές. Έγραφα σε περιόδους που οι συνθήκες μου το επέτρεπαν.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας λογοτεχνικό είδος και γιατί;
Έχω διάφορα αγαπημένα είδη. Μου αρέσει η ιστορική λογοτεχνία, η καλή αστυνομική λογοτεχνία και κάποια έργα επιστημονικής φαντασίας. Διαβάζω με μεγάλη χαρά και προσήλωση την κλασική λογοτεχνία (γαλλική, ρωσική)
Δέχεστε επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς στα έργα σας;
Έχω διαβάσει και διαβάζω πολλά λογοτεχνικά βιβλία. Σίγουρα θα έχω επηρεαστεί. Κάπου μέσα μου είναι ο Ουγκώ, ο Μαλό, ο Τολστόι, ο Ντοστογιέσκι, ο Μίλερ, ο Καμύ, ο Καζαντζάκης, η Ιορδανίδου, η Σωτηρίου. Είναι πολύ μεγάλος ο κατάλογος. Αφού ταξίδεψα μαζί τους με έχουν επηρεάσει. Δεν μπορώ να σου πω, σε ποιον βαθμό.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Μία πραγματική ιστορία που μου τραβάει την προσοχή, κάποιο ιστορικό γεγονός, που θα επιλέξω να το παρουσιάσω ή να το γνωστοποιήσω με το δικό μου τρόπο
Η επαγγελματική σας ενασχόληση έχει επηρεάσει, θεωρείτε, τον τρόπο σκέψης και γραφής σας;
Θεωρώ πως ναι. Όχι όμως μόνο η επαγγελματική μου ενασχόληση, αλλά και η ζωή μου γενικά.
Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σας που νιώσατε την ανάγκη να το μεταφέρετε αυτούσιο στο χαρτί;
Υπάρχει, αλλά βρίσκεται ακόμα σε πρωτόλεια μορφή. Δεν έχω ακόμα αποφασίσει πώς θα το παρουσιάσω στο ευρύ κοινό.
Ποια η γνώμη σας για την εμπορική κίνηση του βιβλίου στις μέρες μας; Είναι ενθαρρυντική για τους νέους δημιουργούς;
Νομίζω ότι την περίοδο της καραντίνας, ο εγκλεισμός έφερε αρκετούς ανθρώπους κοντά στο βιβλίο. Όσοι αγαπούν να διαβάζουν θα συνεχίσουν, κάποιοι θα διαβάζουν σπανιότερα και κάποιοι καθόλου. Δεν είναι ιδανική η κατάσταση. Παρά το γεγονός ότι οι γονείς απαιτούν από τα παιδιά και τους εφήβους να διαβάζουν οι ίδιοι μπορεί να διαβάζουν ελάχιστα. Επιπλέον η χρήση του διαδικτύου κάνει πολλούς να νομίζουν ότι γνωρίζουν πράγματα για ένα βιβλίο, και αυτό που πραγματικά γνωρίζουν είναι τα γραφούμενα του οπισθόφυλλου.
Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε συγκεκριμένα ώστε να γράψετε το βιβλίο σας με τίτλο «Ρωγμές Ιστορίας»;
Πολύ καιρό έπαιζαν στο μυαλό μου αυτές οι τρεις ιστορίες. Αρχικά έγραψα "Το πατάρι των ονείρων", το οποίο βραβεύτηκε σε διαγωνισμό από τις Εκδόσεις Εύμαρος. Αυτό με παρακίνησε για να γράψω και τα άλλα δύο διηγήματα και να τα εμπεριέξω σε ένα βιβλίο.
Η πρώτη ιστορία (Ρωγμές ιστορίας) αφορά σε ένα 6χρονο κορίτσι που απομακρύνεται βίαια από την οικογένεια της ,οικογένεια Ποντίων του Καυκάσου. Βρίσκεται στην Ελλάδα, ταλαιπωρείτε στη ζωή της. Κάνει οικογένεια χωρίς να μπορεί να παντρευτεί , της έλειπαν τα χαρτιά πιστοποίησης για το ποια ήταν και τέλος μετά από είκοσι χρόνια μέσω του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού βρίσκει την οικογένεια της και αποκτά ονοματεπώνυμο.
Η δεύτερη κοπέλα (Σταυροδρόμια) είναι ορφανή. Γίνεται μία καταπληκτική μοδίστρα, η οποία παντρεύεται σε μικρή ηλικία, δυστυχώς έναν τεμπέλη άντρα. Κάνει πέντε παιδιά με διαφορετικούς άντρες το καθένα και τελικά καταφέρνει να δημιουργήσει μία οικογένεια με πολύ δυνατούς δεσμούς.
Η τρίτη κοπέλα (Το πατάρι των ονείρων) δίνεται ως παρακόρη σε μια οικογένεια μακριά από το νησί της, από τον ίδιο τον πατέρα της, ο οποίος παίρνει ετησίως ένα ποσό γι αυτή. Βρίσκεται σε μια πραγματικά ενέχυρη κατάσταση. Στο πατάρι του σπιτιού που εργάζεται και είναι το δωμάτιο της, κάνει όνειρα που θέλει να πραγματοποιήσει στο μέλλον.
Τι απεικονίζει το εξώφυλλο του βιβλίου σας και πώς συνδυάζεται με το περιεχόμενο των ιστοριών του;
Είναι φωτογραφία που τραβήχτηκε από την κόρη μου Κική Μαυρογιώργη σε ένα ταξίδι στη Ρώμη. Οι ρωγμές στην πόρτα, μου "μίλησαν" και γι αυτό, την πρότεινα στον εκδοτικό οίκο για να γίνει εξώφυλλο.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;
Οι ρωγμές ήταν το κοινό στοιχείο και στις τρεις ιστορίες. Και οι τρεις ηρωίδες στη ζωή τους χωρίστηκαν ή απομακρύνθηκαν από τους δικούς τους.
Υπάρχει κάποια ιστορία στο βιβλίο σας, της οποίας πρωταγωνίστρια υπήρξατε κατά κάποιον τρόπο εσείς η ίδια ή κάποιο οικείο σας πρόσωπο;
Η πρώτη, Οι ρωγμές ιστορίας, αφορά στη γιαγιά μου. Ήταν ένα τραύμα αυτό που της συνέβη και αναφερόταν συχνά σε αυτό. Επειδή αφορά και σε ένα ιστορικό γεγονός, τη μετακίνηση των Ποντίων από τον Καύκασο στην Ελλάδα στις αρχές του 20 αιώνα, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να μιλήσει και στις καρδιές άλλων.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να περάσετε στον αναγνώστη μέσα από τις ιστορίες που αφηγείστε;
Η προσωπική δύναμη που αναδύεται μέσα από τα πιο σκληρά γεγονότα, τα αποθέματα που έχουμε όλοι μας, που δεν τα γνωρίζουμε και που ξεπηδούν την κατάλληλη στιγμή.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για μικρότερες ηλικίες;
Θα έλεγα ότι μπορεί να διαβαστεί από παιδιά ηλικίας 12 ετών και πάνω. Σε μικρότερη ηλικία δεν θα ήταν κατανοητά κάποια πράγματα.
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σπίτι. Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Λιβάνη»;
Είμαι ευχαριστημένη. Είναι ένας οίκος που με καλοδέχτηκε γι αυτό και συνεχίζω τη συνεργασία μαζί του.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Πάντα έχω ιδέες και σκέψεις, άλλες τις έχω καταγράψει και άλλες όχι.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Να είμαστε καλά και να γελάμε όποτε αυτό είναι δυνατόν.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Κυρία Παναγιωτοπούλου, σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτησή μας. Να είστε καλά και πάντα δημιουργική.
Η Ελευθερία Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε το 1961. Έκανε πενταετείς σπουδές Ψυχολογίας στο Πανεπιστήµιο Λοµονόσοφ της Μόσχας. Είναι κάτοχος Msc Νευροψυχολογίας. Το 1999 ολοκλήρωσε την εξειδίκευσή της στην Οµαδική Ψυχοθεραπεία και το 2012 αποφοίτησε από τη Σχολή Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστηµίου. Εργάστηκε επί τριάντα χρόνια ως κλινική ψυχολόγος στο Νοσοκοµείο Παίδων Π. και Α. Κυριακού. Έχει µεταφράσει το βιβλίο Εισαγωγή στη Νευροψυχολογία της Λ. Σ. Τσβετκόβα (Εκδόσεις Πασχαλίδη). Επίσης, έχει γράψει δύο βιβλία ψυχολογίας, σε αυτοέκδοση (Παρουσίαση των Τεστ των Μύθων και Εγχειρίδιο για Ψυχολόγους Παιδιών και Εφήβων). Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της Τα Ανείπωτα και Ρωγµές Ιστορίας.
0 Σχόλια