ΤΟ ΘΕΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
Άγια νύχτα μου κλέβεις
την πίκρα της ημέρας
με τα μεγάλα χειμωνιάτικά σου δάχτυλα
Χάνομαι για μια λέξη αγάπης
απ’ τα χείλη του νεογέννητου βρέφους
Σαν εραστής προσμένω την αποδοχή μου
απ’ το ουράνιο τόξο που βαστάει
στ’ άσπιλά του χέρια ο μικρός Χριστός
Σαν αιχμάλωτος σπάω τα δεσμά μου
στο πρώτο άγουρό χαμόγελό Του
Άγια νύχτα πάλι με ξανακερδισμένη
την σκέψη της λύτρωσής μου
ΝΥΧΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Νύχτωσε νύχτα Χριστουγέννων
Ας ανοίξουμε την πόρτα
Ας κατεβούμε στην αυλή των χρωμάτων
Άνθη και όνειρα πολύχρωμα
ανθίζουν αντάμα
Ας αγκαλιάσουμε τους περαστικούς
Ας αναρωτηθούμε όλοι
Ποιος είμαι και ποιος είσαι;
Ποιος είναι ο αθώος και ποιος ο ένοχος;
Καιρό τώρα μουλιάζουν
μέσα στις φούχτες μας
άυλοι πόθοι και τύψεις για πράγματα
που δεν τολμήσαμε ποτέ ν’ αγγίξουμε
Τώρα όμως είναι νύχτα Χριστουγέννων
Ας αφήσουμε το θείο βρέφος
με τα στοργικά του χάδια
να μας καθαρίσει
τη ψυχή, το πνεύμα, το κορμί
0 Σχόλια