Ο Δημήτρης Γκουτζαμάνης είναι ηθοποιός. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Έδεσσα. Σπούδασε στην "Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος" (2009) και στο "Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης" με μεταπτυχιακές σπουδές στις Επιστήμες της Αγωγής.
Μπορεί η τέχνη του θεάματος να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο;
Πρόκειται για ένα νόμισμα που έχει δύο όψεις. Μπορεί να βοηθήσει τον κόσμο να περάσει όμορφα, να ταξιδέψει και να προβληματιστεί, αλλά η κατάχρηση μπορεί να οδηγήσει και σε αποχαύνωση.
Γιατί θαυμάζετε την υποκριτική ως τέχνη;
Πρόκειται για μια τέχνη που στην υψηλή της μορφή στηρίζεται στην αλήθεια και τη δημιουργικότητα. Σε αυτή την κατάσταση μπορεί να επικοινωνήσει με βαθύτερα σημεία του εαυτού μου είτε από την πλευρά του δημιουργού, είτε από την πλευρά του αποδέκτη.
Γιατί υπηρετείτε την υποκριτική;
Αυτό που με γοητεύει είναι ότι μπαίνω στη λογική να προσεγγίσω ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με 'μένα. Επίσης, απολαμβάνω την επικοινωνία με τους/τις συναδέλφους πάνω στην σκηνή και με τον κόσμο κάτω από τη σκηνή.
Θυμάστε ποιο ήταν το πρώτο θεατρικό έργο που παρακολουθήσατε στη ζωή σας;
Νομίζω ήταν οι “Εκκλησιάζουσες” με τον Καρακατσάνη (ήμουν δημοτικό), αλλά η πρώτη παράσταση που την θυμάμαι πιο έντονα ως ώριμος θεατής ήταν η “Σκηνές από έναν γάμο” με τον Χατζησάββα και την Καραμπέτη.
Ποιο έργο θεατρικού συγγραφέα αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Πολλοί συγγραφείς μου αρέσουν, όπως και πολλά έργα. Έχει να κάνει με την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι τη δεδομένη στιγμή. Αυτή την περίοδο για παράδειγμα είμαι απορροφημένος με τον “Μακμπέθ” του Σαίξπηρ, πρόκειται για ένα έργο που έχω βουτήξει μέσα του εδώ και τρία χρόνια κι ετοιμάζω μια παράσταση που θα ανέβει στο Ίδρυμα Κακογιάννης τον Μάιο. Αυτό που με γοητεύει στο έργο αυτό, είναι ο λόγος του Σαίξπηρ και πώς καταφέρνει μέσα από την ποιητική γλώσσα να αναδεικνύει οικουμενικά στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης. Πώς η ματαιοδοξία, ο εγωισμός, η αχαριστία λειτουργούν ως κινητήριες δυνάμεις στη ζωή του ανθρώπου και πώς αυτές όταν υπερβαίνονται τα όρια οδηγούν στον χαμό. Επίσης, και με αφορμή αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, πώς η εξουσία λειτουργεί έχοντας απέναντί της τον λαό και πώς ο λαός είναι έρμαιο αυτής.
Στον Μακμπέθ του Σαίξπηρ, που θα το ανεβάσω άμεσα.
Ποιον θεατρικό συγγραφέα θαυμάζετε περισσότερο;
Μου αρέσει πάρα πολύ ο Πίντερ, η γραφή του είναι σύγχρονη άμεση και κρύβει πολλά επίπεδα και σε οδηγεί σε ένα πολύ ενδιαφέρον “σκάψιμο” όταν ασχολείσαι με τα κείμενά του.
Ποιον σεναριογράφο και ποιον σκηνοθέτη θαυμάζετε περισσότερο;
Τον Πέδρο Αλμοδοβάρ.
Ποιον ηθοποιό θαυμάζετε περισσότερο;
Την Μέριλ Στρίπ.
Θέατρο, κινηματογράφος ή τηλεόραση; Τι σας ελκύει περισσότερο και γιατί;
Μου αρέσουν πολύ και τα τρία μέσα. Το κάθε ένα έχει τη χάρη του και προσφέρει διαφορετικά στοιχεία. Το θέατρο έχει τη ζωντάνια και την αμεσότητα της επικοινωνίας. Η τηλεόραση είναι ένα λαϊκό μέσο που απευθύνεται σε όλον τον κόσμο και ο κινηματογράφος σου δίνει τη δυνατότητα να πεις μια ολοκληρωμένη ιστορία και να μπορέσεις να την δεις κι εσύ ο ίδιος.
Ποιο ρόλο θα θέλατε να είχατε παίξει για πρώτη φορά εσείς;
Τον Άμλετ.
Ποιο ρόλο θα θέλατε να παίξετε με την πρώτη ευκαιρία;
Τον Άμλετ
Κωμωδία ή δράμα; Ποια η προτίμησή σας;
Δεν έχω προτίμηση. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το καλό κείμενο.
Πού σας βρίσκουμε αυτή την περίοδο;
Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε μια πολύ ιδιαίτερη κωμωδία του Άλαν Αίκμπορν, που λέγεται “Κάθε Πέρσι και του Χρόνου” στο θέατρο Αλάμπρα. Μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά, που έχει γίνει με μεράκι και με πολύ αξιόλογους συναδέλφους. Πρόκειται για ένα έργο που αποδομεί την αστική τάξη μέσα από το χιούμορ.
Νιώθετε ικανοποίηση από τη μέχρι τώρα καλλιτεχνική σας πορεία;
Ναι, “σωστές” και “λάθος” επιλογές με έχουν οδηγήσει σε αυτό που είμαι σήμερα και νιώθω καλά.
Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σας βλέψεις για το μέλλον;
Τον Μάιο θα ανεβάσω την παράσταση “Η τραγική ιστορία των Μακμπέθ” στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Πρόκειται για μια διασκευή που έχω κάνει στο έργο του Σαίξπηρ για δύο ηθοποιούς. Στη σκηνή θα είμαι μαζί με τη Ναταλία Κηρύκου και την Κρίστη Παπαδοπούλου σε διπλή διανομή.
Μια ευχή σας που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;
Καλή τύχη σε 'μένα και τα αγαπημένα μου πρόσωπα.
0 Σχόλια