Ο συγγραφέας Μιχαήλ Ράλλης είναι ο σημερινός καλεσμένος των Τεχνών και αφορμή στέκεται το νέο του βιβλίο, αφού στη συνέντευξη που ακολουθεί θα μας μιλήσει αρκετά γι' αυτό. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον μυθιστόρημα, που φέρει τον τίτλο «Όταν το ¨σαν¨ μπήκε στη ζωή μας» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Ράλλη, είστε εκπαιδευτικός στο επάγγελμα, με περαιτέρω σπουδές και ειδικεύσεις. Για ποιο λόγο αποφασίσατε να στρέψετε το ενδιαφέρον σας προς τη λογοτεχνία; Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που σας ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση;
Απώτερος σκοπός της εκπαίδευσης είναι η διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων προς όφελος της κοινωνίας. Δεν απομακρύνομαι λοιπόν από τον σκοπό του επαγγέλματός μου, μόνο που τον προσεγγίζω με διαφορετικό και πιο ολιστικό τρόπο: τη συγγραφή βιβλίων που απευθύνονται σε πιο ευρύ κοινό, πάντα προς όφελος της κοινωνίας.
Πώς θα συστήνατε ο ίδιος τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Ως έναν άνθρωπο με πολλά ενδιαφέροντα στη ζωή του, ως έναν άνθρωπο που όσο μεγαλώνει θέλει να δοκιμάζεται σε καινούρια πράγματα. Γνωρίζω ότι το κάθε καινούριο προκαλεί άγχος και φόβο. Έχω καταλάβει όμως ότι αυτά τα συναισθήματα είναι επίπλαστα, συνδεδεμένα με αρχέγονα ένστικτα που σκοπό είχαν να προστατέψουν τον πρωτόγονο άνθρωπο που δεν είχε τη λογική, το νου και συνεπώς τα εργαλεία απέναντι στους κινδύνους της φύσης. Γι’ αυτό και εκπαιδεύω τον εαυτό μου να αποβάλλει τα αρχέγονα κληροδοτήματα, μέσα από νέες προκλήσεις.
Εντοπίζετε κοινά στοιχεία ανάμεσα στο δοκιμιακό και το λογοτεχνικό κείμενο; Εσείς ως υπηρέτης της γνώσης δυσκολεύεστε να προσαρμόσετε το ύφος της γραφής σας σε άλλες πιο ανάλαφρες δομές του λόγου, προκειμένου να γίνετε αποδεκτός στο αναγνωστικό κοινό, αυτό που βλέπει το βιβλίο ως μέσο ψυχαγωγίας και όχι ως μέσο ενημέρωσης;
Πόσο ωραία ερώτηση! Συγχαρητήρια! Εντοπίσατε ακριβώς το ύφος, στο οποίο γράφω! Στη γραφή μου λοιπόν υπάρχουν όντως έντονα στοιχεία δοκιμίου ή η αφετηρία είναι δοκιμιακού ύφους, που όμως για να μην κουράσω τον αναγνώστη, κάνω ένα άλμα σε πιο λογοτεχνικούς τρόπους έκφρασης, όπως η αφήγηση και η δραματοποίηση. Και αυτό δεν το επιχειρώ για να γίνω αρεστός. Το κάνω για να επικοινωνήσω το έργο μου σε όσο γίνεται περισσότερους, να έχει απήχηση, να το κατανοήσουν.
Δέχεστε επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς στα έργα σας;
Βεβαίως και δέχομαι επιρροές. Μου αρέσει να κάνω κρυφές αναφορές σε άλλα βιβλία, χαρακτήρες, ύφος και να τα εντάσσω στο δικό μου δημιούργημα και με αυτόν τον τρόπο να παίζω με τον αναγνώστη, προκαλώντας του υποσυνείδητα ηλεκτροσόκ μνήμης. Κάποιες άλλες φορές όμως-και αυτό είναι το πιο όμορφο- οι επιρροές εισχωρούν στη γραφή μου παρά τη βούλησή μου και τις ανακαλύπτω αργότερα.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Οτιδήποτε βιώσω στην καθημερινότητά μου που θα με προκαλέσει.
Θεωρείτε ότι υπάρχει συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου;
Αναρωτιέμαι ποιος ορίζει καλό ένα βιβλίο. Ιδίως σήμερα που το βιβλίο εξαρτάται από τις πωλήσεις. Πέρα όμως από την αντικειμενική δυσκολία να το ορίσει κάποιος, δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχουν συνταγές στην τέχνη γενικότερα και όποιος πορεύεται βασισμένος σε εγχειρίδια οδηγιών και όχι στο συναίσθημα, τιμωρείται από το τελικό αποτέλεσμα.
Ποιος θεωρείτε ότι, τελικά, είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;
Το καλό με το λογοτεχνία είναι ότι δεν είναι μονοδιάστατη, όπως και όλες οι μορφές της τέχνης. Δεν περιορίζεται. Σκοπός της μπορεί να είναι η απόλαυση, να αποδράσει κάποιος από την καθημερινότητα, να ζήσει το όνειρο. Προσωπικά, υπηρετώ εκείνο το κομμάτι της λογοτεχνίας που βρίσκεται σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τη πραγματικότητα, όσο άσχημη και όσο σκληρή μπορεί να είναι, προσπαθώντας να τη βελτιώσω.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Όχι, δε διαβάζουν. Παρόλο που υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νέων συγγραφέων. Και δε φταίει μόνο το διαδίκτυο. Φταίει η πληθώρα των εύκολων και άμεσων λύσεων στις οποίες έχουμε μάθει να ζούμε. Θέλουμε κάτι και θέλουμε να το αποκτούμε χωρίς κόπο, άμεσα. Συνδρομητικά streaming κανάλια, video games, socials και βέβαια το διαδίκτυο γενικότερα, μας έχουν στερήσει από την ικανότητα της υπομονής. Όλη αυτή η ταχύτητα και η ευκολία λοιπόν δε βοηθά τον νέο αναγνώστη να κάνει υπομονή να διαβάσει 15-20 σελίδες, μέχρι να δοκιμάσει τι γεύση έχει το βιβλίο, με αποτέλεσμα να το αφήνει στην άκρη για να ασχοληθεί με κάτι πιο ενδιαφέρον.
Είναι χρέος του κάθε δημιουργού να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Τι πιστεύετε; Εσείς στη προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το νέο σας βιβλίο;
Για ακόμα μία φορά, δεν υπάρχει κανόνας. Ο κάθε δημιουργός πράττει όπως αισθάνεται και ανάλογα με τον σκοπό που είχε όταν ξεκίνησε να δημιουργεί. Και τα δύο μου βιβλία γράφτηκαν για να προσφερθούν στον κόσμο γι’ αυτό και η δημοσίευσή τους αποτελούσε μονόδρομο.
Ας αναφερθούμε λίγο περισσότερο σ’ αυτό. Πρόκειται, λοιπόν, για μυθιστόρημα, που φέρει τον τίτλο «Όταν το ¨σαν¨ μπήκε στη ζωή μας» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής». Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό του. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;
Σε αυτό το βιβλίο, ήρωας είναι ο Άγγελος που αν και βιώνει την επιτυχία σε κάθε επίπεδο, κάτι του λείπει και αποφασίζει να το βρει στο χωριό της παιδικής του ηλικίας. Μέσα λοιπόν από τις εμπειρίες του, αποκτούμε μία εικόνα πώς είναι η ζωή στην επαρχία.
Η ζωή στην επαρχία όμως δεν πρέπει να απασχολήσει τον αναγνώστη, επειδή έτσι θα περιοριστεί σε μία επιδερμική, απλοϊκή ανάλυση της ιστορίας. Θέλω ο αναγνώστης να ανακαλύψει εκείνα τα στοιχεία που υπάρχουν διάσπαρτα και που αποδεικνύουν τις δυνατότητες του ανθρώπου και την ευθύνη που έχει να αφήσει έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που παρέλαβε.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας;
Επειδή αυτό πραγματεύεται το βιβλίο: πώς έχουμε μάθει να ζούμε πίσω από ψεύτικα προσωπεία, τα οποία με το καιρό τα έχουν αποδεχτεί όλοι ως κάτι φυσιολογικό.
Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από την ιστορία σας αυτή;
Όλα εξαρτώνται από εμάς ατομικά και συνολικά.
Προσπαθήστε να σκεφτείτε αν κάποιος χαρακτήρας που διαβάσατε σας ενόχλησε. Προσπαθήστε στη συνέχεια να σκεφτείτε αν τον ταυτίζετε με κάποιον γύρω σας. Αν ναι, σταματήστε να δίνετε αξία σε αυτόν.
Τέλος, προσπαθήστε να σκεφτείτε αν ταυτίζεστε εσείς με κάποιον που σας ενόχλησε. Αν ναι, αλλάξτε, ποτέ δεν είναι αργά.
Θα εντοπίσει ο αναγνώστης στους ήρωες σας στοιχεία της δικής σας προσωπικότητας;
Αλίμονο αν ένα βιβλίο γράφεται και δεν εμπεριέχει στοιχεία του συγγραφέα. Θεωρώ ότι είναι αδύνατο. Ακόμα και σε βιβλία φαντασίας υπάρχουν περιθώρια ώστε να εντάξει ο συγγραφέας στοιχεία της προσωπικότητάς του- αν το επιθυμεί. Ακόμα όμως και να μην το επιθυμεί δεν μπορεί να το αποφύγει.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι το βιβλίο αποτελεί προέκταση ή καθρέφτη του συγγραφέα. Μπορεί να υπάρχουν προσωπικά στοιχεία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το διαβάζουμε ως αυτοβιογραφία.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Βεβαίως και απευθύνεται και σε πιο νεανικό κοινό, για δύο λόγους: Ο πρώτος λόγος είναι επειδή το συγκεκριμένο βιβλίο έχει σκοπό να προλάβει καταστάσεις, να μην τις αφήσει να εκδηλωθούν. Σε έναν νέο θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα, επειδή δεν έχει παγιωθεί στον χαρακτήρα του μία σαφή εικόνα της πραγματικότητας, του σωστού και λάθους.
Και ο δεύτερος λόγος είναι επειδή οι νέοι έχουν την ικανότητα να διαβάζουν και να ερμηνεύουν και πιο σύνθετα αναγνώσματα. Δεν αποτελούν το κοινό μιας πρωινής ή μεσημεριανής εκπομπής, που απλά ακούνε. Απόδειξη για αυτό: τα θέματα έκθεσης που αναλαμβάνουν να ασχοληθούν σε ηλικία 15,16,και 17 ετών; Έχετε δει με τι ασχολούνται; Εμείς απλά πρέπει να αποφασίσουμε τι θα ταΐσουμε το μυαλό τους, με κάτι που θα τους το ξυπνήσει ή με κάτι που θα το αφήσει αδρανές;
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές μέλλον;
Σχεδιάζω για τις 17 Σεπτεμβρίου. Στο πρώτο βιβλίο δεν κατάφερα, λόγω κορωνοϊού, να κάνω κάτι και θέλω να ζήσω αυτήν την εμπειρία. Όπως σας πρωτοανάφερα, μου αρέσει να δοκιμάζω και να δοκιμάζομαι.
Είστε ευχαριστημένος από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Ελκυστής»; Θεωρείτε πως ένας καλός οικοδεσπότης συμβάλει σημαντικά για την περαιτέρω προώθηση του έργου ενός συγγραφέα;
Δυστυχώς, δεν εξαρτάται μόνο από τον εκδότη η επιτυχία ενός βιβλίου. Ο εκδότης παίρνει το βιβλίο, το σουλουπώνει, το διαμορφώνει, το προωθεί, αλλά από ένα σημείο και μετά, υπάρχουν πολλές μεταβλητές που δεν μπορεί να επέμβει.
Όσο για το αν είμαι ευχαριστημένος με τη συνεργασία, έχω ήδη απαντήσει με πράξεις και όχι με λόγια: αν δεν ήμουν ικανοποιημένος, δε θα του είχα εμπιστευτεί το δεύτερο βιβλίο μου.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Όχι δεν είναι καθόλου νωρίς. Ήδη έχω ξεκινήσω κάτι που έχει σχέση με την ελληνική λαογραφία και που ανατρέπει ένα πολύ γνωστό μύθο. Αλλά δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο, είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Εύχομαι όλοι μας να καταφέρουμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Να απαλλαγούμε από βαρίδια και να πούμε «Πού ήμασταν και πού φτάσαμε!»
Κύριε Ράλλη, σας ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία προσωπική, επαγγελματική και συγγραφική.
Βιογραφικό:
Ο Ράλλης Μιχαήλ γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας στο τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και το 2002 ξεκίνησε να εργάζεται ως δάσκαλος. Στοχεύοντας στην επαγγελματική του ανάπτυξη, παρακολούθησε δύο Μεταπτυχιακά Προγράμματα στην Ηγεσία και Διοίκηση της Εκπαίδευσης και στην Εκπαιδευτική Τεχνολογία. Πέρα από αυτό, οι εκπαιδευτικές του αναζητήσεις δεν περιορίστηκαν, αλλά συνέχισε να παρακολουθεί ετήσια επιμορφωτικά σεμινάρια στην Ειδική Αγωγή, στη Συμβουλευτική και επιπλέον ειδίκευση στην Εκπαιδευτική Ηγεσία.
Το 2020, δημοσιεύει την πρώτη του συγγραφική προσπάθεια με τίτλο Το αίμα νερό δε γίνεται(;) που χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη νουβέλα της χρονιάς. Με αυτό το βιβλίο γίνεται ακόλουθος της θέσης ότι η λογοτεχνία διαθέτει τον ρόλο της διαμόρφωσης ηθικής όχι διδάσκοντας, αλλά αναπαριστώντας τα κοινωνικά φαινόμενα, βοηθώντας τον αναγνώστη στην αναγνώρισή τους και εντέλει στην αποφυγή στρεβλώσεων ή μίμηση θετικών προτύπων.
Με αφοσίωση στην παραπάνω πεποίθηση γράφει το 2023 το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Όταν το "σαν" μπήκε στη ζωή μας, ορίζοντας τον κάθε έναν από εμάς ως κυρίαρχο του περιβάλλοντός του εις στο διηνεκές. Οι δυνατότητες που κατέχει ο άνθρωπος είναι που δημιουργούν την ευθύνη έναντι του συνόλου, το οποίο, όπως αναφέρεται στις σελίδες, είναι ένας μαθηματικός αλγόριθμος των ανθρώπινων χαρακτηριστικών και ανάλογα με το αποτέλεσμα της πράξης καταλήγει η κοινωνία να έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο.
0 Σχόλια