Η σημερινή καλεσμένη των Τεχνών, παρότι συγγραφέας, αγαπάει όλες τις τέχνες. Άλλωστε, κι οι πολύ αξιόλογες σπουδές της αυτό φανερώνουν. Είναι η Έλενα Ζελίν, η οποία φέρνει μαζί της και το νέο της βιβλίο με τίτλο «Εκκωφαντικές Σιωπές» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Ζελίν, πείτε μας δυο λόγια για τη λογοτεχνική σας πορεία.
Η πρώτη φορά που έπιασα χαρτί και μολύβι με σκοπό να αφηγηθώ μια ιστορία ήταν όταν ήμουν ακόμη δεκατριών. Η ανάγνωση υπήρχε στην ζωή μου από την αρχή των αναμνήσεών μου, όσο παραμυθικό και αν ακούγεται. Ανέκαθεν μου άρεσε να σκαρφίζομαι ιστοριούλες, οπότε είπα, γιατί να μην δοκιμάσω να τις γράψω κιόλας; Δεν είχα τίποτα να χάσω. Δέκα χρόνια μετά, το 2021, εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο «Η Πριγκίπισσα του Θανάτου» αλλά μέχρι σήμερα έχω ολοκληρώσει πέντε βιβλία, την ποιητική συλλογή που κρατάτε στα χέρια σας και αρκετές μικρές ιστορίες.
Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την ποίηση;
Ήταν κάτι που ήρθε πολύ απρόοπτα. Αρχικά να πω πως δε θεωρώ τον εαυτό μου ποιήτρια. Ποτέ στο παρελθόν δε με είχε τραβήξει η ποίηση μέχρι τις αρχές του χρόνου που έπαθα μια μικρή εμμονή και είπα γιατί να μη το δοκιμάσω και αυτό. Γενικά μου αρέσει να δοκιμάζω τον εαυτό μου, να βλέπω που μπορεί να φτάσει, τι μπορεί να κάνει. Σίγουρα ήμουν και επηρεασμένη από την τόση ποίηση που είχα καταναλώσει εκείνη την περίοδο.
Από το βιογραφικό σας διαπιστώνουμε επίσης τη μεγάλη σας αγάπη για τη ζωγραφική, το σκάκι και το χορό. Πώς συνδυάζονται όλες αυτές οι τέχνες μεταξύ τους;
Ανέκαθεν θεωρούσα τον εαυτό μου άνθρωπο της τέχνης. Για μένα δεν γίνεται αλλιώς, η μια μορφή τέχνης πάει χέρι, χέρι με την άλλη. Ζούμε σε έναν κόσμο με τόσα πολλά πράγματα να γνωρίσεις και να τα κάνει δικά σου, γιατί να αρκεστώ μόνο σε ένα. Η ζωγραφική επίσης υπήρχε ανέκαθεν στη ζωή μου και γενικά ομολογώ πως προέρχομαι από καλλιτεχνική οικογένεια. Είναι στο αίμα μου η τέχνη που λένε. Στο σκάκι με μύησε ο πατέρας μου. Θυμάμαι κάτι καλοκαιρινά μεσημέρια να καθόμαστε στην αυλή και να παίζουμε. Αργότερα μπήκα και στη σχολική ομάδα στο Λύκειο. Πήγαμε και στο Πανελλαδικό πρωτάθλημα στη Χαλκιδική το 2016. Ο χορός προέκυψε από το πουθενά ως ένας ακόμα τρόπος έκφρασης. Όπως παρατηρείτε, καταπιάνομαι με πολλά πράγματα που δεν έχουν απαραίτητα σχέση μεταξύ τους. Εξάλλου ο άνθρωπος είναι ένα πολυδιάστατο ον, γιατί να θέλει να χαρακτηριστεί μόνο από μία ιδιότητα.
Υπάρχουν κάποιοι ποιητές που αποτέλεσαν πρότυπο για εσάς μέχρι τώρα κι αν ναι, μπορεί ο αναγνώστης να εντοπίσει στοιχεία τους στα δικά σας ποιήματα;
Όχι, όπως προανέφερα η ποίηση είναι από τα πιο πρόσφατα καλλιτεχνικά μου ταξίδια και ακόμη γνωριζόμαστε. Θα ήθελα πολύ να δω όμως αν οι αναγνώστες μπορούν να βρουν ομοιότητες με άλλους ποιητές.
Θεωρείτε πως στην Ελλάδα της σημερινής εποχής υπάρχει αναγνωστικό κοινό που να στηρίζει τις προσπάθειες των υπηρετών της ποίησης;
Ναι και θα στο αιτιολογήσω ευθύς αμέσως. Όσο υπάρχουν ποιητές, θα υπάρχουν και οι αναγνώστες τους. Αν μη τι άλλο, διαβάζουμε ο ένας τον άλλο και θα σπεύσουν και άλλοι με τον καιρό.
Από πού αντλείτε έμπνευση συνήθως για να γράψετε ένα ποίημα;
Από τα συναισθήματα, τα βιώματα, τη ζωή μου. Για μένα η ποίηση είναι καθαρή συναισθηματική έκφραση, λες και τα έγραψα με αίμα αντί για μελάνι.
Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σας που νιώσατε την ανάγκη να το μεταφέρετε αυτούσιο στο χαρτί;
Αν και εμπνέομαι από τη ζωή μου, προτιμώ να μη τη μεταφέρω επακριβώς στα μάτια των αναγνωστών. Τα ποιήματά μου είναι ό,τι πιο κοντινό σε αυτό, επειδή είναι για μένα τρόπος να ‘ξεφορτώσω’ λίγο από το μέσα μου στο χαρτί, να μοιραστώ το βάρος του μαζί του. Εκείνο που μου συμβαίνει και μάλιστα σχετικά συχνά, θα γελάσετε, είναι να μου ζω αυτούσιες σκηνές που έχω ήδη γράψει. Δεν ξέρω πως. Παραοικονομία, τι να πω;
Θεωρείτε πως είναι χρέος του κάθε ποιητή να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει;
Όχι, γιατί να είναι. Μεγαλώνουμε με την ιδεολογία πως οφείλουμε στους γύρω μας το οτιδήποτε απλά επειδή καταναλώνουμε οξυγόνο. Κάτι που αν με ρωτάς είναι πολύ λάθος. Για τον κάθε καλλιτέχνη, η τέχνη του είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει. Είτε πρόκειται για κείμενο, είτε για πίνακα, ταινία, τραγούδι, κέντημα, για όποιο είδος τέχνης και να μιλάμε είναι τουλάχιστον τρομακτικό να πρέπει να δεχτείς τις αντιδράσεις του κοινού. Θετικές και αρνητικές. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να το κάνουν, ούτε και θέλουν όλοι να το κάνουν. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δημιουργούν αποκλειστικά για να ικανοποιήσουν αυτή τους την ανάγκη και μόνο. Και είναι σεβαστό.
Το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2023 από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» και φέρει τον τίτλο «Εκκωφαντικές Σιωπές». Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο για το εξώφυλλό του;
Ένα μεγάλο μέρος των ποιημάτων γράφτηκαν για να σπάσω την σιωπή που με έπνιγε. Τα χείλη μου παρέμειναν σιωπηλά, μα η φωνή μου μέσα στο κεφάλι μου ωρυόταν και με κούφαινε. Ήταν η σιωπή μου λοιπόν ‘εκκωφαντική’.
Πώς προέκυψε η συγγραφή του βιβλίου σας αυτού;
Από την ανάγκη μου να εκφράσω τα συναισθήματά μου γιατί πνιγόμουν. Χρειαζόμουν να μιλήσω και αφού εκείνος που έπρεπε να ακούσει δεν ήθελε, με άκουσε το χαρτί.
Πρόκειται για μία ποιητική συλλογή που φιλοξενεί στο σύνολό της άτιτλα ποιήματά σας σε ελεύθερο στίχο υπαρξιακού περιεχομένου. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτά.
Το βιβλίο γράφτηκε σε ένα βράδυ. Πρόκειται για την ξεκάθαρη ανάγκη μου να ακουστώ, να διώξω από πάνω μου μια κατάσταση πόνου. Ελπίζω να διαβαστεί από εκείνον για τον οποίο γράφτηκε. Αλλά ακόμα και αν δε γίνει αυτό, η συγγραφή και μετέπειτα η έκδοσή του μου έδωσε ένα κλείσιμο. Όχι αυτό που ήθελα, αλλά εκείνο που χρειαζόμουν.
Είναι τα ποιήματα της παρούσας συλλογής εξομολογητικά; Κρύβουν μέσα τους προσωπικά στοιχεία της γράφουσας;
Δεν κρύβουν τίποτα. Δεν γράφτηκαν για να κρύψουν. Το αντίθετο.
Με ποιο κριτήριο έγινε η επιλογή των ποιημάτων που απαρτίζουν το βιβλίο σας αυτό;
Δεν υπήρξε κάποιο κριτήριο. Απλά έγραψα μέχρι να πάψουν οι σκέψεις μου και τα δέσαμε όλα μαζί σε μια συλλογή.
Υπάρχουν κάποια μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από τα ποιήματά σας στον αναγνώστη;
Αν είναι να κρατήσουν οι αναγνώστες κάτι, ας είναι το να μην αφήνουν τις σιωπές τους να γίνουν εκκωφαντικές. Να μιλάτε, όσο δύσκολο ή τρομακτικό και αν είναι αυτό. Να βροντοφωνάζετε και να διεκδικείτε τα θέλω σας. Μπορεί να μην γίνουν δικά σας, αλλά αν δεν πολεμήσεις για αυτό που θες, έχεις ήδη χάσει. Αν παρά τη μάχη δεν το κατακτήσεις, θα έχεις κερδίσει σίγουρα κάτι άλλο. Ίσως πιο πολύτιμο.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Δεν θεωρώ πως υπάρχει ηλικιακός φραγμός. Αν και πιστεύω πως έχει άλλα να δώσει στο ενήλικο και άλλα στο εφηβικό κοινό.
Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι»;
Ναι. Ειδικά η συνεργασία με την επιμελήτρια, τη Μάρω Κατσή, που γνωριζόμαστε από το σχολείο, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
Ετοιμάζετε αυτήν την περίοδο κάποιο νέο σας βιβλίο ή είναι πολύ νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο;
Πάντα ετοιμάζω κάτι καινούριο. Συγκεκριμένα η συλλογή ήταν που ήρθε από το πουθενά και ανέβαλε τα συγγραφικά μου σχέδια. Το επόμενο βιβλίο μου είναι ήδη γραμμένο, περιμένει να επιμεληθεί, όπως και η συνέχειά του έχει σχεδόν ολοκληρωθεί.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Να είναι οι ζωές μας γεμάτες δημιουργία και χαμόγελα.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα ποίημα από το βιβλίο σας.
Θέλω να φωνάξω μέχρι να ματώσουν τα πνευμόνια μου.
Θέλω να κλάψω μέχρι να στεγνώσουν τα μάτια μου.
Θέλω ο θυμός μου να πνίξει την αδικία,
όπως εκείνη πνίγει τόσα χρόνια τη φωνή μου
Κυρία Ζελίν, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.
Εγώ ευχαριστώ για την ευκαιρία και το χρόνο σας.
Βιογραφικό:
Η Ελενα Ζελίν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1998.
Είναι συγγραφέας, φανατική αναγνώστρια και blogger. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στο τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης και στο τμήμα Παγκόσμιας Λογοτεχνίας στο Harvard University. Η αγάπη για τη Λογοτεχνία μοιάζει να υπήρχε πάντοτε στη ζωή της και μεγαλώνοντας αγάπησε όλα τα είδη τέχνης. Στην ηλικία των δεκατριών αποφάσισε να δοκιμάσει να γράψει για πρώτη φορά κάτι δικό της. Ασχολείται επίσης με την προώθηση βιβλίων στο Instagram και το YouTube. Πέρα από τον κόσμο του βιβλίου ασχολείται με τη διδασκαλία Αγγλικών, τη ζωγραφική, το σκάκι και καμμιά φορά το χορό.
0 Σχόλια