Κυρία Andrews, καλώς ήρθατε για δεύτερη φορά στις Τέχνες. Αυτή τη φορά με την ιδιότητα της διηγηματογράφου. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
Σας ευχαριστώ για τη δεύτερη φιλοξενία. Χαίρομαι να μιλάω για λογοτεχνία.
Ποίηση ή πεζογραφία; Τελικά τι σας ελκύει περισσότερο και γιατί;
Διαβάζω περισσότερο πεζό, γράφω περισσότερη ποίηση. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, δεν το έχω αναλύσει στο κεφάλι μου και δεν με νοιάζει να το κάνω. Καμιά φορά πιστεύω πως πρέπει απλά να εκφραζόμαστε, χωρίς να ψάχνουμε τι υπάρχει από κάτω. Απλά, εκφράζομαι καλύτερα με την ποίηση.
Διήγημα, μυθιστόρημα ή νουβέλα; Ποιο προτιμάτε περισσότερο ως δημιουργός και γιατί;
Προτιμώ να γράφω περισσότερο διηγήματα, μικρές ιστορίες. Μου αρέσει όταν μια ιστορία είναι μικρή και μπορεί να χωρέσει μέσα σε μικρό διάστημα πολύ νόημα.
Βρίσκετε διαφορές ανάμεσα στον πεζό και τον ποιητικό λόγο; Τι είναι αυτό που τα ξεχωρίζει κατά τη γνώμη σας;
Φυσικά, είναι δύο τελείως διαφορετικοί τρόποι έκφρασης. Αυτό που τα ξεχωρίζει είναι τα γούστα του καθενός.
Θεωρείτε ότι υπάρχει πλέον πρωτοτυπία στη συγγραφή, λαμβάνοντας υπόψη την πληθώρα των βιβλίων που κυκλοφορούν στην αγορά;
Σίγουρα, υπάρχει κάτι που δεν έχει ειπωθεί και ανυπομονώ να το διαβάσω όταν έρθει η ώρα. Υπάρχει, όμως, πρωτοτυπία από την άποψη της πολυφωνίας. Αν γραφτούν δύο κείμενα για το ίδιο θέμα ή περιστατικό, δεν θα διαβάσουμε το δεύτερο για να μάθουμε κάτι καινούριο, αλλά για να δούμε την οπτική ενός άλλου συγγραφέα. Και αυτό ισχύει σε όλες τις τέχνες. Δεν πας να δεις την «Ηλέκτρα» στο θέατρο γιατί δεν ξέρεις το έργο, πας να δεις την εκδοχή του συγκεκριμένου σκηνοθέτη, κ.ο.κ.
Οι σπουδές σας παίζουν ρόλο στις συγγραφικές σας αναζητήσεις;
Σπούδασα ηθοποιός, οπότε ναι, βέβαια. Έχω διαβάσει πάρα πολύ θέατρο. Κείμενα για τη δραματική τέχνη, θεατρικά έργα, από ανάλαφρα μέχρι Μάρτιν ΜακΝτόνα. Το θέατρο μου έδωσε πολλά εφόδια για τη ζωή –και αυτό δεν αποκλείει την αγάπη μου για την τέχνη και τον τρόπο που τη δημιουργώ και την απολαμβάνω.
Από πού αντλείτε γενικότερα έμπνευση για να πλάσετε τις ιστορίες σας;
Από τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω μου, κυρίως. Είμαι ένας άνθρωπος που ασχολείται με τα κοινωνικοπολιτικά, πολλές φορές οι ιστορίες μου θέλουν να τονίσουν κάτι που με απασχολεί κοινωνικά ή απλά θέλω να πω μια ωραία ιστορία.
Θεωρείτε ότι υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για τη συγγραφή ενός best seller;
Ναι, αλλά δεν την ξέρω.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Θα διαπιστώσουμε επιρροές τους στο έργο σας;
Είμαι θαυμάστρια της Νάγιας Δαλακούρα, του Χρόνη Μίσσιου, της Μάγια Λούντε, της Κέισι Μακίνστον και της Ιωάννας Καρυστιάνη. Δεν ξέρω αν φαίνεται στα πεζά μου, όμως, σίγουρα, έχω πάρει έμπνευση στην ποίησή μου από τον Ντίνο Χριστιανόπουλο.
Το νέο σας βιβλίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2023 από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» και έχει τον τίτλο «Οδηγίες χρήσης». Μιλήστε μας γι’ αυτό.
Είναι ένα βιβλίο που το έχω στην καρδιά μου, σαν το παιδί μου. Τα κείμενα που έχει μέσα είναι πολύ προσωπικά, τα περισσότερα. Είμαι πολύ περήφανη με την εαυτή μου με το γεγονός ότι κατάφερα να βρω το θάρρος να τα δημοσιεύσω. Ελπίζω να αρέσει και στους αναγνώστες.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας και πώς το εξώφυλλό του;
Ο τίτλος είναι από το ομώνυμο κείμενο στο τέλος του βιβλίου. Ήταν ένα κείμενο που έγραψα πριν χρόνια, περιγράφει μια τοξική και πολύ άσχημη σχέση που είχα τότε, ευχόμουν οι ανθρώπινες σχέσεις να έρχονταν με οδηγίες χρήσης. Το εξώφυλλο είναι ένα κομμάτι του σπιτιού που έμενα ως φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, όπου έγραψα τα περισσότερα από τα κείμενα που είναι στο βιβλίο. Ήταν ένα πολύ ξεχωριστό κομμάτι της ζωής μου.
Ποιο υπήρξε το ερέθισμά σας για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Είναι κείμενα που γράφτηκαν ανά τα χρόνια, εμπειρίες και καταστάσεις που μπορούσα να τις εξηγήσω μόνο μέσα από την τέχνη μου.
Υπάρχει κάποια ιστορία στο βιβλίο σας, της οποίας πρωταγωνίστρια υπήρξατε εσείς η ίδια;
Οι περισσότερες.
Πού ακριβώς στοχεύετε ως συγγραφέας μέσω του βιβλίου σας αυτού, στην ψυχαγωγία, στον προβληματισμό, στην αφύπνιση του αναγνώστη ή σε κάτι άλλο;
Θέλω να ξέρει ο αναγνώστης ότι κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι κάνουμε πράγματα που μετανιώνουμε, όλοι σκεφτόμαστε με έναν τρόπο που είναι κοινωνικό κατάλοιπο. Το θέμα είναι να το αναγνωρίσεις και να δουλέψεις με τον εαυτό σου, να προσπαθείς κάθε μέρα να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή θεωρείτε πως μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Η τέχνη μου θεωρώ πως είναι για άνω των δεκαέξι.
Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με το εκδοτικό σας σπίτι;
Όπως πάντα, ναι.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Πάντα δουλεύω πάνω σε κάτι. Το τι θα γίνει είναι νωρίς για να το πω, αλλά ποτέ δεν σταματάω να κάνω τέχνη.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Οι καλλιτέχνες να πληρώνονται για τη δουλειά τους και για αυτό που αξίζουν.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Θέλω να με βλέπεις, όταν δεν είμαι καλά
και να μου μιλάς,
αλλά εγώ να σου λέω να μη μου μιλάς.
Θέλω να μου λες ότι είμαι όμορφη
και να με χαϊδεύεις,
γιατί δεν μπορώ να ζήσω χωρίς χάδια.
Θέλω να κρύβομαι στα λόγια σου
και να αρνούμαι να δω την αλήθεια,
γιατί σ' αγαπώ
και δε δέχομαι να κάνω λάθος.
Θέλω ν' αγαπώ τις γάτες περισσότερο απ' τους ανθρώπους,
μα όχι περισσότερο από 'σένα.
Κυρία Andrews, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.
Ευχαριστώ πολύ, επίσης.
Βιογραφικό:
Η Nicky Andrews γεννήθηκε το 1996 στην Αθήνα. Σπούδασε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και γράφει από μικρή.
Διατηρεί κανάλι στο YouTube, γράφει πεζό και ποίηση. Οι πέντε της ποιητικές συλλογές είναι αναρτημένες στο blog της με τίτλο "Nicky Andrews Papers & Co".
0 Σχόλια