Ένα ακόμα καλογραμμένο, ευκολοδιάβαστο, ενδιαφέρον, αρκετά χιουμοριστικό και παράλληλα καθηλωτικό βιβλίο παρεξηγήσεων και συνεχών ανατροπών είναι το νέο βιβλίο της πολυδιαβασμένης και πολυγραφότατης Αγγλίδας συγγραφέως Τζότζο Μόις με τίτλο «Με δανεικά τακούνια». Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2024 από τις εκδόσεις «Ψυχογιός», σε μετάφραση Χρύσας Μπανιά.
Η υπόθεση της ιστορίας είναι αρκετά πρωτότυπη και συναρπαστική, χιουμοριστική πολλές φορές και απίστευτα διασκεδαστική, ενώ κάποιες άλλες φορές είναι συγκινητική, απόλυτα ρεαλιστική, ρομαντική ταυτόχρονα, παρότι σε πολλά σημεία της μυστήρια. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι το περιεχόμενό της ιστορίας αυτής περνά στον αναγνώστη πολλά και σημαντικά μηνύματα, ακόμα κι αν καμιά φορά δε φαίνονται ξεκάθαρα στην πρώτη επιφανειακή της ανάγνωση.
Δύο άγνωστες και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες, μία φτωχή και μία πλούσια τέμνουν τις ζωές τους ξαφνικά, όταν η μία κατά λάθος παίρνει την τσάντα του γυμναστηρίου της άλλης. Τι συμβαίνει όταν η Σαμ που παλεύει με δυσκολία να συντηρήσει την οικογένειά της ανακαλύπτει πως η λάθος τσάντα περιέχει ένα ζευγάρι κόκκινες κροκό δωδεκάποντες γόβες; Πώς ακριβώς τονώνεται η αυτοπεποίθησή της και πόσο το γεγονός αυτό επηρεάζει την μετέπειτα εξέλιξη της ζωή της; Τι συμβαίνει όταν η Νίσα Κάντορ που έχει μάθει να ζει μέσα στα πλούτη επιχειρεί να σταθεί στα δικά της πόδια ξαφνικά;
Σε γενικότερο πλαίσιο το βιβλίο «Με δανεικά τακούνια» είναι ένα βιβλίο αρκετά συναισθηματικό. Η ιστορία του στρέφεται γύρω από τη δυναμική των διαπροσωπικών σχέσεων και στο πώς αυτές σε αρρωστημένο επίπεδο προκαλούν έμμεσα ή άμεσα την απογοήτευση του ανθρώπου, συντελούν στην προδοσία του και την προσωπική του εκμετάλλευση, οξύνουν τις διακρίσεις σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και τρέφουν ασυναίσθητα τον πειρασμό και την τόλμη για να επιτευχθεί γρηγορότερα και με τη δική τους ευλογία πάντα, για το καλό τους θεωρητικά (δεν είναι ποτέ έτσι στην πραγματικότητα), το φαινομενικά παράλογο. Η συγγραφέας στο βιβλίο της αυτό κάνει λόγο επίσης για τη σπουδαιότητα της ενδυνάμωσης στον άνθρωπο, ενώ εστιάζει παράλληλα το ενδιαφέρον της στον σπουδαίο ρόλο που διαδραματίζει η αποφασιστικότητα του ταλαιπωρημένου για την αποκατάσταση της ψυχικής του υγείας.
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι άριστα δομημένοι και σκιαγραφημένοι, τόσο που ακόμα και μέσα από τις ατέλειές τους παρουσιάζουν ξεκάθαρα στον αναγνώστη τη δική τους ξεχωριστή εικόνα, τη δική τους ξεχωριστή ιστορία ζωής, τον ξεχωριστό τους αγώνα επιβίωσης και την ξεχωριστή τους προσπάθεια για την επίτευξη των προσωπικών τους σκοπών.
Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας Τζότζο Μόις μέσα από την όμορφα και έξυπνα δοσμένη πλοκή της ιστορίας της στοχεύει στην προβολή της αξίας της γυναικείας φιλίας και συντροφικότητας καθώς και στην αξία της επανεκτίμησης του τι έχει πραγματική σημασία στη ζωή του ανθρώπου τελικά και τι όχι. Η δική της οπτική ματιά συμβάλει σημαντικά στην προβολή και στην υποστήριξη της προσωπικής φωνής και των προσωπικών θέλω του κάθε ανθρώπου για την καταπολέμηση της καταπίεσης, της υποτίμησης και της ψυχολογικής του φθοράς.
Εύλογα προκύπτει στον αναγνώστη το εξής ερώτημα: Είναι σημαντικό το δέσιμο στους ανθρώπους, ακόμα και μέσα από το σχηματισμό απίθανων δεσμών φιλίας; Η απάντηση είναι ναι. Η συγκυρία της ξαφνικής αλλαγής του δίνει απλόχερα την ευκαιρία να αισθανθεί, κυρίως μέσω των ηρωίδων του βιβλίου αυτού, το πώς μαθαίνει κανείς να συμπεριφέρεται φορώντας απ’ τη μια στιγμή στην άλλη τη ζωή και τη θέση κάποιου άλλου.
Ένα υπέροχο βιβλίο που αξίζει οπωσδήποτε να διαβαστεί.
0 Σχόλια