Η Έλενα Χατζηαλεξάνδρου έχει διακριθεί για τις κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές της, καθώς και για την επιτυχημένη επιχειρηματική της πορεία. Σήμερα, όμως, φιλοξενείται στις Τέχνες με την ιδιότητα της συγγραφέα. Μαζί της φέρνει και το νέο της βιβλίο, με τίτλο «Το τελευταίο στοιχείο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αρμός».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Χατζηαλεξάνδρου, διαβάζοντας το βιογραφικό σας, εύλογα μου δημιουργείται η απορία: Γιατί ένας τόσο πολυπράγμων άνθρωπος πολύ επιτυχημένων κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών, που έχει διακριθεί γι’ αυτές και έχει διαγράψει μια λαμπρή επιχειρηματική πορεία στο χώρο του μάρκετινγκ, θέλησε να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία; Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε και προς αυτή την κατεύθυνση;
Μία δραστηριότητα δεν αναιρεί την διάθεση σου να ασχοληθείς και με κάτι άλλο. Ήταν η στιγμή και οι κατάλληλες συνθήκες που με ώθησαν να το προσπαθήσω. Αν και δεν το αισθάνθηκα ως προσπάθεια. Ήταν ευχαρίστηση. Μου έδωσε μεγάλη χαρά και με διασκέδαζε το ότι γεννούσα την εξέλιξη μιας ιστορίας.
Ποια ιδιότητά σας θεωρείτε ότι υπερέχει των άλλων;
Έχουν ισορροπήσει όλες όμορφα μέσα στη ζωή μου. Σίγουρα αυτή που πληρώνει την καθημερινότητα μου, υπερέχει από μόνη της. Αλλά αν με ρωτάτε που ανήκω θα σας έλεγα ότι η συγγραφή εξελίσσεται σε μεγάλη μου αγάπη.
Το συγγραφικό σας ενδιαφέρον δε φαίνεται εκ πρώτης όψεως να σχετίζεται με το αντικείμενο της ενασχόλησής σας. Εσείς τι πιστεύετε; Υπάρχει αλληλεπίδραση της μιας ιδιότητάς σας με την άλλη;
Ένας παραγωγός πρέπει να είναι λάτρης των καλών ιστοριών. Να καταλαβαίνει πότε η ιστορία λειτουργεί δομικά. Αν οι χαρακτήρες είναι σχεδιασμένοι με τόση λεπτομέρεια και ακρίβεια που να δικαιολογούνται τα κίνητρα, οι στόχοι και οι πράξεις τους. Με αυτή την λογική σαφώς και υπάρχει αλληλεπίδραση. Έπειτα η επαγγελματική δραστηριότητα, η συναναστροφή με τους ανθρώπους σε κάνει σοφότερο και σου χαρίζει διορατικότητα και δυνατότητα αποκωδικοποίησης των χαρακτήρων, κάτι πολύ χρήσιμο στην συγγραφή ενός βιβλίου.
Εντοπίζετε κοινά στοιχεία ανάμεσα στο σενάριο ταινίας η τηλεοπτικής σειράς και το λογοτεχνικό κείμενο; Δεδομένου ότι πολλά λογοτεχνικά έργα μεταφέρονται στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη, εσάς θα σας ενδιέφερε μια τέτοια προοπτική για το δικό σας έργο;
Υπάρχουν κοινά σημεία στην δομή της αφήγησης αλλά και στο στήσιμο της ιστορίας και των χαρακτήρων. Η φύση του μέσου επηρεάζει τον ρυθμό καθώς και τον τρόπο εξέλιξης της ιστορίας. Για παράδειγμα η περίτεχνη ευρηματική και λεπτομερής περιγραφή του περιβάλλοντος, των σκέψεων και των συναισθημάτων των ηρώων στα βιβλία αντικαθίσταται από την εικόνα. Σε αυτή τη περίπτωση, η σκηνοθετική προσέγγιση και ο τρόπος απόδοσης της σκηνής μπροστά στη κάμερα είναι ένα από τα ζητούμενα. Όσον αφορά στα δικά μου βιβλία, νομίζω οτι έχουν κινηματογραφική δράση και τέτοια δομή που διευκολύνεται η μεταφορά τους στην μικρή ή μεγάλη οθόνη αρκεί να βρεθεί ο ανάλογος προυπολογισμός.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Τα πάντα. Ένα σχόλιο, μια περιγραφή, μια κίνηση, ένας περαστικός, μια είδηση στην εφημερίδα, μια ανάμνηση , ένα τραγούδι…
Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα στηρίζει τις προσπάθειες των Ελλήνων συγγραφέων και πιο συγκεκριμένα των νέων; Τι πιστεύετε;
Νομίζω ότι υπάρχει αγοραστικό κοινό αλλά δεν παύει η Ελλάδα να είναι μία πολύ μικρή αγορά με οτιδήπτε αυτό συνεπάγεται.
Έχετε πρότυπα ως δημιουργός; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας ομότεχνους;
Υπάρχουν πολλοί συγγραφείς που θαυμάζω, όμως δεν έχω πρότυπα. Δεν νιώθω οτι έχω επηρεαστεί από άλλους δημιουργούς.
Θεωρείτε ότι είναι χρέος του κάθε δημιουργού να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Εσείς στην προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το νέο σας βιβλίο;
Η δημιουργία πρέπει να κοινοποιείται, δεν είναι για το συρτάρι. Για παράδειγμα τα έργα τέχνης επιβάλλεται να είναι ανοικτά στο κοινό και όχι φυλαγμένα σε αποθήκες. Η τέχνη εμπεριέχει την ιστορία ή μία εκδοχή της ιστορίας και αυτό από μόνο του την καθιστά πολύτιμη. Έπειτα από την στιγμή που ολοκληρώνεις ένα βιβλίο δεν βλέπω το γιατί να μην το εκδώσεις ειδικά στην περίπτωση που γίνεται αποδεκτό από ένα εκδοτικό οίκο.
Ας αναφερθούμε περισσότερο σ’ αυτό. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα 410 σελίδων, που φέρει τον τίτλο «Το τελευταίο στοιχείο» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αρμός». Πώς προέκυψε η συγγραφή του;
Έτυχε πριν από καιρό να διαβάσω ένα ιστορικό βιβλίο για την Θεσσαλονίκη και συνειδητοποίησα ότι αν και Θεσσαλονικιά, αγνοούσα πολλά από όσα έχουν διαδραματιστεί μέσα στους τελευταίους αιώνες. Με συγκίνησε η άφιξη των Σμυρνιών το 1922 στην Θεσσαλονίκη, ενα πλήθος ανθρώπων που βίωσαν την απόλυτη καταστροφή και που άλλαξαν την ανθρωπογεωγραφία της πόλης. Με τάραξε η τραγική ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης που αν και αριθμούσαν πάνω απο 60.000 ανθρώπους στις αρχές του 20ου αιώνα μετά τον πόλεμο επέστρεψαν μόνο 2.500 ανθρώποι. Η απάνθρωπη μεταχείριση τους τόσο από τους Ναζί όσο και από μία ομάδα Ελλήνων Θεσσαλονικιών έχει καταγραφεί μεν ιστορικά αλλά μέχρι σήμερα πολλά από όσα συνέβησαν δεν είναι ευρέως γνωστά. Ας μη ξεχνάμε ότι η Θεσσαλονίκη όφειλε την πολιτιστική κοινωνική και εμπορική άνθιση της μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα σε αυτήν ακριβώς την κοινότητα. Κάπως έτσι ξεκίνησα την έρευνα και με συνεπήρε. Δεν άργησα να «ψάχνω» το τεράστιο πλιάτσικο που έλαβε χώρα στην Θεσσαλονίκη αλλά και στην Ευρώπη κατά την διάρκεια της Ναζιστικής κατοχής εις βάρος του Εβραικού πληθυσμού.
Αυτό το σκηνικό πλαισιώνει την ιστορία μου η οποία ξεκινά με την δολοφονία ενός πολύ γνωστού επιχειρηματία το 2004. Η εξιχνίασει αυτού του εγκλήματος μας γυρίζει πίσω στην Θεσσαλονίκη στις αρχές του αιώνα.
Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενο της ιστορίας σας. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;
Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με έντονη πλοκή που βασίζεται πάνω σε πραγματικά ιστορικά στοιχεία. Το 2004 λίγο, πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες ο γνωστός επιχειρηματίας Πολ Σιδέρης δολοφονείται στην εξοχική του κατοικία. Η υπόθεση κλείνει βιαστικά, καταδικάζοντας την σύζυγό του που δεν διέθετε ακλόνητο άλλοθι. Πολλά χρόνια αργότερα μια φοιτήτρια της εγκληματολογίας σε ένα Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου αποφασίζει να κάνει χρήση της υπόθεσης Σιδέρη ως αντικείμενο για την πτυχιακή της εργασία. Σύντομα καταλαβαίνει ότι η Μαριάννα Σιδέρη καταδικάστηκε με ενδείξεις και όχι αποδείξεις. Η περιέργεια της την αναγκάζει να αναψηλαφήσει τα στοιχεία που έχει στην διάθεση της οδηγώντας την σε επικίνδυνα μονοπάτια. Έτσι βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πολύ επικίνδυνη σπείρα που εμπορεύεται αριστουργήματα κλεμμένα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ταυτοχρόνως διαδραματίζεται και μία δεύτερη ιστορία , αυτή της οικογένειας Δουλγέρη, που ως πρόσφυγες από την Σμύρνη το 1922 βρίσκουν καταφύγιο στην Θεσσαλονίκη. Οι δύο αυτές ιστορίες θα κορυφωθούν, αποκαλύπτοντας σωρό εγκλημάτων στο τότε και στο τώρα.
Το αν θα καταφέρει όμως η Βεντούρη να διαλευκάνει την υπόθεση και να παραμείνει ασφαλής είναι ένα ερωτηματικό που μέχρι τις τελευταίες σελίδες δεν μπορεί να απαντηθεί.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας; Προϊδεάζετε μήπως τον αναγνώστη γι’ αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει στις εσωτερικές του σελίδες, δηλαδή τη φανταστική μεταφορά του σε μια υπόθεση εγκλήματος, όπου το τελευταίο στοιχείο είναι αυτό που θα φέρει στο φως την ταυτότητα του πραγματικού δολοφόνου;
Το τελευταίο στοιχείο που έρχεται στην επιφάνεια, πράγματι είναι και εκείνο που θα ξεσκεπάσει τον δολοφόνο. Αλλά μερικές φορές υπάρχουν στοιχεία που επικυρώνουν την ύπαρξη μας σε αυτόν τον κόσμο. Ολόκληρες οικογένειες αφανίστηκαν ή ξεκληρίστηκαν στα στρατόπεδα του θανάτου, εύλογα κάποιος θα αναρωτιόταν αν θα υπήρχε κάποιο κειμήλιο ή στοιχείο που να αποδείκνυε ή να υπενθύμιζε ότι κάποτε αυτοί οι άνθρωποι έζησαν και μεγαλούργησαν στην πόλη. Σε αυτό αναφέρεται ο τίτλος, και η απάντηση δίνεται στην τελευταία σελίδα.
Το βιβλίο σας είναι βασισμένο σε πραγματικά ιστορικά στοιχεία; Ποια είναι αυτά; Μπορείτε να μας αποκαλύψετε;
Όσοι διαβάσουν το βιβλίο θα ενημερωθούν για ιστορικά γεγονότα κατά την διάρκεια της Ναζιστικής κατοχής που δεν είναι ευρέως γνωστά όχι μόνο για την Θεσσαλονίκη αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Η έρευνα διήρκησε πολλούς μήνες και σίγουρα δεν κατάφερα να συμπεριλάβω όλες τις πληροφορίες εκείνης της τραγικής εποχής που ξεπήδηξε μέσα από την μαζική παράνοια του Γερμανικού λαού που βίωσε την τρομοκρατία και την αστυνομοκρατία και αφέθηκε από φόβο να τον συμπαρασύρει ένα εγκληματικό και δολοφονικό παραλήρημα. Ανάμεσα σε άλλα το βιβλίο αναφέρεται στην γενοκτονία του Εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης, την ξεδιάντροπη αρπαγή των περιουσιών τους από τους Ναζι αλλά και την εκμετάλλευση αυτής της συνθήκης από Ελληνες συνεργάτες τους. Την αριστοτεχνική εφαρμογή της Ναζιστικής «Τελικής Λύσης» στην Θεσσαλονίκη ενώ ταυτοχρόνως καταγράφει την αντιφατική και συγκρουσιακή σχέση ανάμεσα στο κυρίαρχο, πληθυσμιακά, τότε εβραϊκό στοιχείο της πόλης και τους Έλληνες πρόσφυγές από την Σμύρνη. Ιστορικά πρόσωπα μπλέκονται με τους μυθοπλαστικούς χαρακτήρες και αναπνέουν ξανά μέσα από το Τελευταίο Στοιχείο.
Το βιβλίο σας έχει κινηματογραφική ροή και δίνει την εντύπωση στον αναγνώστη ότι όλα όσα διαβάζει σ’ αυτό είναι αληθινά. Βοηθά βέβαια και το γεγονός ότι η ιστορία του είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, γεμάτη ρεαλιστικές εικόνες, έντονη πλοκή, δράση και μυστήριο, που οξύνει το ενδιαφέρον και την περιέργεια του αναγνώστη να το διαβάσει απνευστί. Εδώ λοιπόν εντοπίζεται η επίδραση της μιας ιδιότητας σας πάνω στην άλλη, καθώς η ενασχόλησή σας με τον κινηματογράφο αφήνει έντονα τα σημάδια του στο έργο σας. Αυτός ήταν ο στόχος σας εξαρχής ή προέκυψε στην πορεία της συγγραφής;
Πρόκειται για ένα αστυνομικό διήγημα με έντονη πλοκή και κινηματογραφική δράση αλλά που βασίζεται πάνω σε ολότελα πραγματικά ιστορικά στοιχεία. Δεν νομίζω ότι η ενασχόληση μου με τον κινηματογράφο με επηρέασε. Αυτά που γράφω και ο τρόπος που χειρίζομαι της πληροφορίες μου μου βγαίνουν αβίαστα και ελπίζω να αρέσουν στον αναγνώστη.
Γιατί επιλέξατε τις εκδόσεις «Αρμός» ως εκδοτικό σας σπίτι; Είστε ευχαριστημένη με την μέχρι τώρα συνεργασία σας;
Ναι είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατι τα στελέχη του εκδοτικού οίκου πραγματικά νοίαζονται για το βιβλίο και έχουν μεράκι για την δουλειά τους.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε η είναι νωρίς ακόμα;
Εχω γράψει τα πρώτα κεφάλαια δύο διαφορετικών ιδεών. Οι ιστορίες είναι έτοιμες προς ανάπτυξη αλλά δεν βλέπω να έχω τον χρόνο αυτή τη δεδομένη στιγμή να τις συνεχίσω.
Κυρία Χατζηαλεξάνδρου, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη και σας εύχομαι να είστε πάντα δημιουργική.
Σας ευχαριστώ και εγώ για τον χρόνο που μου διαθέσατε.
Βιογραφικό:
Η Έλενα Χατζηαλεξάνδρου έχει διακριθεί για τις κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές της καθώς και για την επιτυχημένη επιχειρηματική της πορεία.
Σπούδασε Οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στο Λονδίνο όπου της απονεμήθηκε με διάκριση το ΜΒΑ του Middlesex University και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Management Science στο Westminster University. Ολοκλήρωσε τη ακαδημαϊκή της μόρφωση σπουδάζοντας την κινηματογραφική τέχνη και οικονομική διοίκηση οπτικοακουαστικών έργων στο Βασιλικό Κολλέγιο τέχνης του Λονδίνου (Royal College of Art).
Εργάστηκε ως Διευθύντρια Μάρκετινγκ στην Warner Brothers και Village Roadshow διαμορφώνοντας την στρατηγική marketing των ταινιών που προβλήθηκαν στην Ελληνική αγορά.
Πραγματοποίησε επιτυχημένες κινηματογραφικές ταινίες όπως το “SAFE SEX”, «ΡΙΖΟΤΟ», «ΡΟΖ ΟΛΟΤΑΧΩΣ», «ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ», «ΟΞΥΓΟΝΟ» μια ταινία που σκαρφάλωσε στην 70η θέση του Αμερικανικού chart ενώ απέσπασε το βραβείο κριτικών Fipresci, την ταινία «ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ» και την “Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΤΩΝΑ» που βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο ποιότητας παραγωγής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και με το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας. Επιπροσθέτως παρήγαγε μία σειρά επιτυχημένων τηλεοπτικών παραγωγών για όλα τα ελληνικά κανάλια όπως «SAFE SEX TV SERIES», «ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ», «EXTREME MAKE OVER», «Συμπέθεροι από τα Τίρανα».
Η ίδια έχει συνεργαστεί και έχει λάβει χρηματοδότηση από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές εταιρίες όπως Warner Bros- Village Roadshow, Odeon, Antenna TV, Mega Channel, Alpha Channel, Audiovisual, Filmnet, OTE TV.
Ταυτοχρόνως δραστηριοποιήθηκε και σε άλλους τομείς της Ελληνικής οικονομίας διατελώντας χρέη Προέδρου και Διευθύνοντα Συμβούλου στον τομέα των Επικίνδυνων αποβλήτων και του τουρισμού.
Το 2020 εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα «Το Φιλί του Θεού» από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Είναι μέλος και διετέλεσε αντιπρόεδρος του συλλόγου ΣΕΔΥΑ, υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος του ΣEB ενώ το βιογραφικό της έχει συμπεριληφθεί στις εκδόσεις Marquis Who is WHO in the world και Marquis Who is Who in Finance.
0 Σχόλια