Κύριε Ευθυμίου, μιας και νέος στον χώρο των γραμμάτων πείτε
μας δυο λόγια για εσάς. Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Σαν έναν άνθρωπο καθημερινό, ήπιων τόνων, που δεν του αρέσει να προβάλλεται και γενικά νοιώθω αμήχανος στα πολλά φώτα.
Πώς προέκυψε η αγάπη σας για τη συγγραφή;
Γενικά σκέπτομαι αρκετά. Τις σκέψεις αυτές τις εκθέτω γενικά σε παρέες και φίλους και όταν είδα ότι είχαν κάποια αποδοχή αποφάσισα να τις αποτυπώνω.
Παρότι άνθρωπος των θετικών επιστημών, δείχνετε
ιδιαίτερη αδυναμία στην ποίηση, που είναι ένα ομολογουμένως ένα πιο προσωπικό
λογοτεχνικό είδος από την άποψη ότι πρόκειται τις περισσότερες φορές για μια εκ
βαθέων εκδήλωση ανάγκης και πρόθεση του δημιουργού να εξομολογηθεί εν συντομία αποτυπώνοντας
περίτεχνα τις σκέψεις του στο χαρτί. Πού οφείλεται λοιπόν η δική σας αγάπη για
την ποίηση;
Μα και η γραφή μου είναι σύντομη με καθημερινές λέξεις που καταλήγει σε ένα συμπέρασμα στόχο, οπότε νομίζω συμβαδίζει με τις θετικές επιστήμες. Έτσι είμαι και στην καθημερινότητά μου γενικά δεν χρησιμοποιώ μεγάλες φράσεις.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς; Είναι κάτι
συγκεκριμένο ή και κάτι τυχαίο που θα σας ωθήσει με τον τρόπο του στην
αποτύπωση των σκέψεών σας στο χαρτί;
Κάτι που θα με αγγίξει ψυχικά αρνητικά ή θετικά. Γενικά και στα ποιήματα συναισθήματα εκφράζω περισσότερο από εικόνες.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ποιητές; Δέχεστε
επιρροές από το έργο τους στα δικά σας πονήματα ή θεωρείτε πως ο κάθε
δημιουργός καταθέτει την δική του προσωπική σφραγίδα στα ποιήματά του και τα
κάνει με αυτόν τον τρόπο ξεχωριστά;
Διαβάζω ποιήματα αρκετών ποιητών (Καβάφη, Σεφέρη, Βάρναλη, Μπουκόφσκι, Γώγου) και πολλών άλλων. Ως προς τον επηρεασμό νομίζω ότι ο καθένας βγάζει τον δικό του χαρακτήρα και ψυχοσύνθεση που είναι μοναδικά σε κάθε άνθρωπο.
Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα διαβάζει ποίηση
σύγχρονων Ελλήνων ποιητών; Ποια είναι η προσωπική σας γνώμη ως επίσημα πλέον
στον χώρο του βιβλίου;
Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα γιατί είμαι πολύ καινούργιος στο χώρο, απλώς έχω την αίσθηση ότι οι βόρειες χώρες διαβάζουν πολύ περισσότερο.
Γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το πρώτο σας βιβλίο;
Αν κάτι αξίζουν αυτά που γράφω είπα ας είναι αποτυπωμένα κάπου, αν δεν αξίζουν θα σκεπαστούν απ’ την σκόνη. Αυτή ήταν η σκέψη μου.
Ποια αισθήματα σας κατέκλυσαν πιάνοντας εκτυπωμένο πια
το βιβλίο στα χέρια σας; Οπωσδήποτε νιώσατε χαρά, μιας και αποτελεί το πρώτο σας πνευματικό
παιδί, το οποίο ανοίγει τα φτερά του για να ταξιδέψει και στις ψυχές άλλων
ανθρώπων, των αναγνωστών σας. Όμως μιλήστε μας ο ίδιος γι’ αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα με αγωνία και ανυπομονησία. Όταν το έπιασα στα χέρια μου ένοιωσα αμηχανία διάφορες σκέψεις όπως ντροπή να εκθέσω τον εαυτό μου πέρα από τον κύκλο μου και γενικά ένα μάγκωμα. Γι’ αυτό έβαλα τους πολύ δικούς μου ανθρώπους να το διαβάσουν πρώτα να με ενθαρρύνουν λίγο να μπορέσω να το ανακοινώσω και στους υπόλοιπους. Ολόκληρη την συλλογή πέρα από κάποια αποσπάσματα δεν την είχε διαβάσει κανείς.
Πρόκειται για μία ποιητική συλλογή που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2024 από τις εκδόσεις «Βακχικόν» και φέρει τον τίτλο «Ψυχή σιωπής». Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό της.
Είναι μια ποιητική συλλογή που ασχολείται με συναισθήματα σε ένα κομμάτι της κοινωνίας μας που θέλησε ή αναγκάστηκε να βαδίσει διαφορετικά από τα συνηθισμένα, και βιώνει διάφορες καταστάσεις. Γενικά ασχολείται με την τροφή που θέλει η ψυχή και όχι το σώμα. Αν θα χρησιμοποιούσα όρους θεάτρου θα το χαρακτήριζα ένα βαρύ ψυχόδραμα που όμως έχει σκοπό να προβληματίσει και όχι να σοκάρει ή να μελαγχολήσει..
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;
Η σιωπή χρησιμοποιείται σε πολλά ποιήματα και σε διάφορες καταστάσεις καλές και κακές. Είναι η μούσα μου που μιλάει με τον τρόπο της.
Ποια υπήρξε η αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου σας;
Πέρα από το ότι έκρινα ότι είχε συγκεντρωθεί ικανό υλικό καμμιά άλλη αφορμή.
Πόσα ποιήματα απαρτίζουν την ποιητική συλλογή σας «Ψυχή σιωπής»;
Είναι 46 ποιήματα.
Υπάρχει κάποιο κοινό σημείο αναφοράς στα ποιήματά σας και ποιο είναι αυτό;
Θα σας το πω με μία λέξη η «σιωπή».
Είναι εξομολογητική η ποίησή σας; Πώς θα την χαρακτηρίζατε;
Πέρα από πολύ λίγα βιωματικά στοιχεία δεν θα την έλεγα εξομολογητική. Την χαρακτήρισα ήδη πιο πάνω ως ένα ψυχόδραμα που θέλει να γρατσουνίσει και να προβληματίσει.
Υπάρχουν μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από τα
ποιήματά σας; Ποια είναι αυτά μπορείτε να μας τα αποκαλύψετε;
Για μένα σίγουρα ναι αλλά θα ήθελα αυτά να τα ανακαλύψει ο αναγνώστης.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή
μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό; Ποια είναι η προσωπική
σας άποψη ως δημιουργός του και επομένως ως άμεσα εμπλεκόμενος σ’ αυτό;
Νομίζω ότι μπορεί να διαβαστεί και από εφήβους, βέβαια τα μηνύματα μπορεί να μην είναι της εποχής τους. Αλλά ακατάλληλα στοιχεία νομίζω ότι δεν περιέχει.
Από τη μέχρι τώρα πορεία σας στον χώρο των γραμμάτων,
τη σύντομη ομολογουμένως αλλά οπωσδήποτε σημαντική, είστε ευχαριστημένος από τη
συνεργασία σας με το πρώτο σας εκδοτικό σπίτι, τις εκδόσεις «Βακχικόν»;
Είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Μια ευχή σας για το μέλλον που θα θέλατε να
πραγματοποιηθεί είτε στο άμεσο μέλλον είτε ακόμα και στο πιο μακρινό ποια θα
μπορούσε να είναι αυτή;
Να αφήσουμε και τίποτε στις μελλοντικές γενιές, να μην καταναλώσουμε εγωιστικά εμείς τα πάντα.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα ποίημα από το βιβλίο σας.
Θα ήθελα να σας επισυνάψω τα «ΒΕΛΗ»
ΒΕΛΗ
Τη μοναξιά για πανοπλία φόρεσα
τα αγγίγματα στον δρόμο να αποφεύγω,
ώσπου ένα με το δέρμα γίνηκε
και το βάρος πια δεν καταλάβαινα.
Τοξότες κάθε πρωί με σημαδεύουν
φως απ’ τον ορίζοντα τα βέλη κουβαλάνε
την πανοπλία να τρυπήσουν θέλουν
άπλετα το μέσα να φωτίσουν.
Στη σιωπή, την παγωνιά και το σκοτάδι
χρόνια μαζί τους εκπαιδεύομαι,
τους τοξότες και τα βέλη να αποφεύγω
γιατί φοβάμαι μέσα μου, πρώτος να δω τι έχει.
0 Σχόλια