Κύριε Μαυρίδη, πείτε μας δυο λόγια για τη συγγραφική σας πορεία.
Ξεκίνησα από πολύ μικρός να γράφω, επιλέγοντας τη συγγραφή ως έναν τρόπο έκφρασης. Το πρώτο μου ολοκληρωμένο έργο με τίτλο Ο Δράχμαν ο άνεργος σούπερ ήρωας κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Φυλάτος. Πρόκειται για ένα αστείο – σατιρικό κόμικ. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος του ίδιου έργου, ενώ ακολούθησε το πρώτο μου δοκίμιο με τίτλο Οι άνθρωποι που τράβηξαν την πρίζα, από τις Εκδόσεις Παπαζήση.
Είστε δημοσιογράφος στο επάγγελμα από το 2010. Πόσο αυτό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τα πράγματα γύρω σας;
Η καθημερινότητα μου αναλώνεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην καταγραφή, μετάδοση και παρακολούθηση των ειδήσεων. Κατά συνέπεια τα ερεθίσματα μου σχετίζονται άμεσα με την τρέχουσα επικαιρότητα. Αυτό, αναμφίβολα, επηρεάζει και τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τα πράγματα, και το τι με απασχολεί. Κατά μια έννοια θα μπορούσα να πω πως αντλώ έμπνευση από αυτή την καθημερινή τριβή μου με την επικαιρότητα, για τη συγγραφική δουλειά μου, καθώς πολλά από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας πυροδοτούν την έμπνευση για όσα μελετάω και γράφω στα βιβλία μου.
Μετά το πρώτο σας βιβλίο-κόμικ έχετε στρέψει ολοκληρωτικά το ενδιαφέρον σας προς ένα άλλο είδος του λόγου, το δοκίμιο. Είναι αυτό που ταιριάζει περισσότερο με τα δημοσιογραφικά σας ενδιαφέροντα, αλλά και τις πολύ αξιόλογες ακαδημαϊκές σας σπουδές;
Το να γράψω ένα δοκίμιο ήταν πάντα ένας διακαής πόθος μου. Σίγουρα σχετίζεται με τις σπουδές μου και την ακαδημαϊκή εμπειρία μου, καθώς ένα τέτοιο έργο μου δίνει τη δυνατότητα να ξεδιπλώσω πολλές από τις γνώσεις που έχω αποκτήσει κατά τη διάρκεια των σπουδών μου. Παράλληλα, τα δοκίμια που έχω γράψει έρχονται σαν μια συνέχεια των σπουδών μου και η έμπνευση προέρχεται από αντίστοιχες εργασίες που έχω εκπονήσει τα τελευταία χρόνια.
Τι σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της συγγραφής πέρα από την επαγγελματική σας ιδιότητα;
Νομίζω ότι είναι ένας τρόπος έκφρασης που μου ταιριάζει καλύτερα. Λατρεύω τον γραπτό λόγο και θεωρώ ότι είναι πιο κοντά στην προσωπικότητά μου. Μου δίνει την ελευθερία να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, να οργανώσω τους προβληματισμούς μου και να εκφραστώ με έναν πιο ολοκληρωμένο και σφαιρικό τρόπο. Είναι αυτό που λέμε “μου αρέσει περισσότερο να γράφω, παρά να μιλάω”.
Ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν όταν βλέπετε αποτυπωμένες τις σκέψεις σας στο χαρτί;
Αρχικά το άγχος. Επειδή είμαι αρκετά τελειομανής, το πρώτο μου μέλημα είναι η επιμέλεια. Θέλω οι σκέψεις μου να είναι οργανωμένες και κατανοητές. Κάθε φορά που ολοκληρώνω ένα έργο και παίρνει τον δρόμο του προς το τυπογραφείο, ακολουθεί το αίσθημα της ικανοποίησης.
Υπάρχει συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου; Ποια η γνώμη σας;
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν καλά και κακά βιβλία. Τα βιβλία είναι κύτταρα γνώσης και πολιτισμού. Όλα εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς και απευθύνονται στο κοινό τους. Αντίστοιχα, δεν θεωρώ ότι υπάρχει και κάποια μυστική συνταγή για να γράψει κανείς ένα βιβλίο που θα αγγίξει πολλές αναγνωστικές ψυχές. Ίσως, η συνταγή είναι να γράφεις ένα βιβλίο που εσύ ο ίδιος θα ήθελες να τοποθετήσεις στη βιβλιοθήκη σου και να το διαβάσεις. Για εμένα προσωπικά αυτός είναι κάθε φορά ο στόχος.
Φοβάστε την κακή κριτική; Την κριτική γενικότερα;
Όχι φυσικά δεν την φοβάμαι. Την επιζητώ μάλιστα. Θεωρώ πως μέσα από την κριτική γινόμαστε καλύτεροι. Ακόμα και η κακή κριτική ή κακοπροαίρετη και χωρίς βάση κριτική επιτελεί και αυτή έναν σκοπό. Είναι μια τροφή για σκέψη ή και για επιβεβαίωση. Το θέμα είναι να μπορείς να τη διαχειριστείς σωστά, να την τοποθετείς στην θέση που της αρμόζει και να μην αφήνεις την κριτική (την κακή ή και την καλή) να καθορίζει πλήρως και τυφλά τον τρόπο έκφρασής σου.
Διαβάζουν οι άνθρωποι βιβλία στις μέρες μας; Ποια η γνώμη σας; Ποιος ο ρόλος του διαδικτύου για την περαιτέρω προώθησή τους στο αναγνωστικό κοινό;
Θεωρώ ότι υπάρχει ένα κοινό που διαβάζει βιβλία φανατικά. Υπάρχουν και αυτοί που θέλουν αλλά δεν έχουν τον χρόνο – ή τουλάχιστον αυτό είναι το επιχείρημα που προτάσσουν – και υπάρχει και ένα κοινό που έρχεται και φεύγει κατά διαστήματα από την ανάγνωση. Το βιβλίο είναι ένα ησυχαστήριο. Μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο ένταση και θόρυβο, ένα βιβλίο μας ηρεμεί, μας ταξιδεύει. Αποτελεί μια ευγενική υπενθύμιση ότι πρέπει να κατεβάσουμε ταχύτητα και να ταξιδέψουμε. Θεωρώ μάλιστα ότι και το διαδίκτυο έχει βοηθήσει στην τόνωση του ενδιαφέροντος για την ανάγνωση βιβλίων. Οι βιβλιοφάγοι οργανώνονται πλέον σε μεγάλες ή μικρές διαδικτυακές ομάδες, συζητούν για το βιβλίο, ανταλλάσσουν απόψεις και φυσικά προτείνουν βιβλία. Η κουλτούρα του βιβλίου έχει τη δική της γωνιά στον κυβερνοχώρο. Χρειάζεται απλώς να τη βοηθήσουμε να επεκταθεί περαιτέρω.
Τον Νοέμβριο του 2024, κυκλοφόρησε το τρίτο σας βιβλίο και συγκεκριμένα το δοκίμιό σας με τίτλο «Από τις σπηλιές στο TikTok, Μια σύντομη εξιστόρηση της ανάγκηςτου ανθρώπου για επικοινωνία» από τις εκδόσεις «Παπαζήση». Ο τίτλος του βιβλίου σας κατευθύνει αμέσως τον αναγνώστη στο τι θα διαβάσει στις εσωτερικές του σελίδες. Αυτός ήταν ο σκοπός σας εξαρχής;
Σίγουρα λόγω της δημοσιογραφικής ιδιότητάς μου δίνω πάντα μεγάλη βαρύτητα στον τίτλο. Θεωρώ ότι είναι ένα κάλεσμα, που πρέπει να διέπεται από ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Λένε πως δεν πρέπει να κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του και το ίδιο θεωρώ ότι ισχύει και για τον τίτλο μεμονωμένα. Ο τίτλος είναι η πρώτη επαφή. Όπως όταν συναντάμε τυχαία κάποιον γνωστό στον δρόμο και τον φωνάζουμε με το όνομά του, που του είναι οικείο, ώστε να γυρίσει προς το μέρος μας. Η συζήτηση που θα ακολουθήσει όμως μετά είναι αυτή που θα κρίνει και τις εντυπώσεις που θα αποκομίσει ο συνομιλητής μας.
Μιλήστε μας για το περιεχόμενό του βιβλίου σας λίγο εκτενέστερα.
Το βιβλίο μου διαπραγματεύεται το ζήτημα της επικοινωνίας. Οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να επικοινωνούμε. Αυτή άλλωστε κρύβεται πίσω από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας. Σήμερα όμως, και ενώ έχουμε στη διάθεσή μας μια μεγάλη γκάμα από μέσα επικοινωνίας, βλέπουμε πως η επικοινωνία χάνεται πολύ εύκολα. Αντιμετωπίζουμε μεγάλες δυσκολίες στο να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά με τους ανθρώπους γύρω μας. Η επαφή πολλές φορές γίνεται στα πεταχτά, ενώ η επικοινωνία είναι ανούσια. Το βιβλίο έρχεται να μας προβληματίσει λίγο παραπάνω για όλα αυτά τα ζητήματα. Να μας υπενθυμίσει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη επικοινωνία και πως φτάσαμε – χάρη σε αυτήν ακριβώς την ανάγκη – από την εποχή των σπηλαίων στην εποχή των ψηφιακών σπηλιών. Ταυτόχρονα, το βιβλίο επιχειρεί να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν σήμερα οι άνθρωποι στον ψηφιακό κόσμο και να θέσει μια σειρά από ερωτήματα, που ίσως μας βοηθήσουν να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τα κινητά τηλέφωνα και τις πλατφόρμες, όπως το TikTok.
Τι σας ενέπνευσε για να προβείτε στη συγγραφή του βιβλίου σας αυτού;
Το βιβλίο αποτελεί τη συνέχεια μια έρευνας που εκπόνησα σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Στο πλαίσιο αυτής χρειάστηκε να περάσω αρκετές ώρες μέσα στο TikTok (μια πλατφόρμα που γνώριζα αλλά δεν χρησιμοποιούσα συχνά). Βλέποντας τα όσα συμβαίνουν εκεί, ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα βιβλίο που θα αναλύει την ψηφιακή επικοινωνία και θα επισημαίνει όλες εκείνες τις πτυχές της, που θεωρώ προβληματικές. Σήμερα μάλιστα συνεχίζω την ίδια έρευνα αλλά σε επίπεδο Διδακτορικού, το οποίο εκπονώ στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ και σχετίζεται με την πολιτική επικοινωνία στο TikTok και άλλες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.
Υπάρχει μια αστείρευτη ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία, αναφέρετε μέσα στο βιβλίο σας. Παρ’ όλα αυτά, στις μέρες μας η επικοινωνία δείχνει να χάνει το πραγματικό της νόημα, μιας και αμαυρώνεται με τη χρήση κάποιων διαδικτυακών μέσων που στην ουσία, λόγω της κακής χρήσης τους, υποτιμούν τη νοημοσύνη των ανθρώπων και οδηγούν στην περιθωριοποίησή τους. Αυτό θέλετε να καταδείξετε στους αναγνώστες σας με δυο λόγια; Μήπως και να τους χτυπήσετε το καμπανάκι του κινδύνου για ό,τι χειρότερο ενδέχεται να προκαλέσει ο εθισμός και ενδεχομένως η άγνοιά τους;
Ο εθισμός και η άγνοια είναι τα δύο μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Από τη μια, τεχνολογίες που προσφέρουν πολλά αλλά λόγω άγνοιας αδυνατούμε να τις αξιοποιήσουμε σωστά, και από την άλλη ένας εθισμός στη λάθος χρήση της τεχνολογίας που διαρκώς μεγαλώνει. Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο, με την τεχνητή νοημοσύνη να έχει κάνει πλέον αισθητή την παρουσία της, και σήμερα είναι επιτακτική – περισσότερο από ποτέ – η ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε το τι θεωρούμε σημαντικό στον ψηφιακό κόσμο αλλά και να επενδύσουμε περισσότερο την γνώση και την κατάρτιση. Όλα αυτά τα ψηφιακά εργαλεία που έχουμε συμπεριλάβει με μεγάλη ευκολία στην καθημερινότητά μας είναι πολύτιμα, αλλά δεν είναι παιχνίδια. Χρειάζεται ουσιαστική και σε βάθος κατανόησή τους, ώστε να τα χρησιμοποιούμε εμείς και όχι να μας χρησιμοποιούν αυτά.
Ποια άλλα μηνύματα περνάτε μέσα από το βιβλίο σας;
Εκτός από αυτό καθ’ αυτό το θέμα της ανθρώπινης επικοινωνίας, θίγω επίσης το ζήτημα του εθισμού μας από τα κινητά τηλέφωνα, θέλοντας να περάσω το μήνυμα πως χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο μακριά από οθόνες. Αυτό που πρακτικά χρειαζόμαστε όταν χρησιμοποιούμε τέτοιες πλατφόρμες όπως το TikTok είναι το να τις προσαρμόζουμε στις δικές μας ανάγκες και όχι να τις επιτρέπουμε να μας κατευθύνουν, να μας απορροφούν την προσοχή, να μας καθιστούν λιγότερο παραγωγικούς και δραστήριους.
Το βιβλίο σας κλείνει με το κεφάλαιο «Πρόληψη, θεραπεία, ανάρρωση». Θα διαβάσουν σε αυτό οι αναγνώστες για το πώς ακριβώς μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που αντικειμενικά είναι υπαρκτό στη ζωή τους ή απλά τους συστήνονται ορισμένοι τρόποι για να το καταφέρουν;
Όπως λέω και στο σχετικό κεφάλαιο, θεωρώ ότι δεν υπάρχει μια θεραπεία κοινή για όλους. Όπως και με κάθε άλλο εθισμό ή ακόμα και στην περίπτωση μιας αρρώστιας, ο κάθε οργανισμός θέλει ειδική μεταχείριση. Συνεπώς, το εν λόγω κεφάλαιο έρχεται να θέσεις τις βάσεις για να αντιληφθούμε αρχικά το πρόβλημα. Κανείς δεν πρόκειται να αναζητήσει θεραπεία, αν δεν αντιληφθεί τα συμπτώματα και εάν δεν γνωρίζει ότι πάσχει από κάποια πάθηση. Πρόληψη λοιπόν, για να ενημερωθούμε εγκαίρως για τους κινδύνους που κρύβουν αυτές οι τεχνολογίες, θεραπεία για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τυχόν εθισμούς και ανάρρωση ώστε να είμαστε διαρκώς σε επιφυλακή και να αναπτύξουμε αντισώματα απέναντι στον ψηφιακό εθισμό.
Το βιβλίο σας μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Ναι φυσικά. Θεωρώ ότι δεν έχει ηλικία, μπορεί να διαβαστεί άνετα από ένα αναγνωστικό κοινό που ενδιαφέρεται για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στον ψηφιακό κόσμο. Τόσο οι έφηβοι όσο όμως και οι γονείς τους χρειάζονται ενημέρωση για όλα αυτά τα ζητήματα που θέτει σε πρώτο πλάνο και το βιβλίο. Για να δομήσουμε έναν καλύτερο ψηφιακό κόσμο η προσπάθεια θα πρέπει να είναι κοινή.
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σας σπίτι. Είστε ευχαριστημένος από τη μέχρι τώρα συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Παπαζήση»;
Νιώθω ιδιαίτερη τιμή και ευγνωμοσύνη που ένας τόσο μεγάλος και ιστορικός εκδοτικός οίκος αγκάλιασε το συγγραφικό μου έργο. Η συνεργασία μας είναι άψογη ενώ ο επαγγελματισμός τους είναι αυτός που με βοήθησε προσωπικά να βελτιώσω τις συγγραφικές δημιουργίες μου. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου!
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Αυτή την περίοδο έχω επικεντρωθεί στο διδακτορικό μου, το οποίο από μόνο του είναι μια μεγάλη συγγραφική προσπάθεια. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι μου έχει μπει το μικρόβιο για ένα ακόμα δοκίμιο. Μιας και τα δύο πρώτα συνδέονται μεταξύ τους, σκέφτομαι και ένα τρίτο που επίσης θα έρθει να προστεθεί στην ίδια θεματική, αλλά με διαφορετικό επίκεντρο. Όλα αυτά είναι προς το παρόν σκέψεις όμως. Τώρα θέτω την προσοχή μου σε αυτό το βιβλίο και το συνοδεύω στο ταξίδι του προς το αναγνωστικό κοινό.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Εκτός την υγεία – που μπορεί να ακούγεται τετριμμένο, αλλά δεν παύει να είναι η πιο σημαντική ευχή για όλους μας – θα έλεγα και καλύτερη επικοινωνία!
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Κύριε Μαυρίδη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας
εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό και δημοσιογραφικό σας έργο.
Εγώ ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και την ευκαιρία να μιλήσω για το συγγραφικό έργο μου.
Βιογραφικό:
Ο Γιώργος Μαυρίδης γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1989, είναι δημοσιογράφος και εκπονεί τη Διδακτορική έρευνά του στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, κάτοχος μεταπτυχιακού με αντικείμενο «Media and Communication Studies» από το Malmö University της Σουηδίας καθώς και κάτοχος μεταπτυχιακού με αντικείμενο «Digital Humanities» από το Linnaeus University της Σουηδίας. Το 2024 ολοκλήρωσε το τρίτο μεταπτυχιακό του με αντικείμενο «Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνίας: Δίκαιο και Πολιτική» στο ΑΠΘ. Ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία και την επικοινωνία από το 2010, καθώς και με τη συγγραφή βιβλίων τα τελευταία χρόνια.
0 Σχόλια