Βιβλιοκριτική: "Τίτο ο μικρός ιπποπόταμος" της Χριστίνας Ρώση

Συγγραφέας: Χριστίνα Ρώση
Εικονογράφηση: Φωτεινή Μαυρίδη
Ηλικία: 3+
Σελίδες: 46
Εκδόσεις: Γλαρόλυκοι
Ημ. Εκδοσης: 08/2025
ISBN: 978-618-5775-39-1

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Πόσο όμορφα είναι τα παραμύθια που γράφονται με ποιητικό, σχεδόν τραγουδιστό τρόπο; Γίνονται ακόμα πιο ελκυστικά, πιο ενδιαφέροντα, πιο συναρπαστικά και καθηλωτικά. Ίσως γιατί ο έμμετρος τρόπος αφήγησης, ο ομοιοκατάληκτος, λυρικός και προσεγμένος λόγος, ακούγεται πιο ευχάριστα στο αφτί του μικρού ή και του μεγάλου αναγνώστη. Πόσο μάλλον όταν αυτός συνδυάζει στο περιεχόμενό του ταυτόχρονα και την έξυπνη πλοκή, τη συνεχόμενη δράση, την αγωνία, λίγη δόση από μυστήριο και μαγεία και φυσικά μια υπέροχη αντιπροσωπευτική εικονογράφηση που αναβαθμίζει τις λέξεις και ταξιδεύει ακόμα παραπέρα τη σκέψη και τη φαντασία απ’ όσο τολμούν και καταφέρνουν νοηματικά και αφηγηματικά να πράξουν οι ίδιες από μόνες τους.

Ένα τέτοιο παραμύθι αποτελεί και το νέο βιβλίο της συγγραφέα Χριστίνας Ρώση, το δεύτερο κατά σειρά έκδοσης, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι και φέρει τον τίτλο «Τίτο, ο μικρός Ιπποπόταμος». Άλλωστε, η συγγραφέας έχει δοκιμαστεί ήδη στον ποιητικό λόγο και της αρέσει πολύ. Το παραμύθι αυτό κυκλοφόρησε λίγες μέρες πριν, απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας τριών ετών και άνω και συνοδεύεται από την πολύ αξιόλογη και πλούσια σε περιεχόμενο και ποιότητα εικονογράφηση της Φωτεινής Μαυρίδη.

Η ιστορία του βιβλίου έχει ως εξής: Ο Τίτο είναι ένας μικρός Ιπποπόταμος που ζει κάπου στη Νότιο Αφρική, δίπλα σε μια λιμνούλα, μαζί με τους φίλους του και την οικογένειά του. Κι ενώ έχει κάθε λόγο για να αισθάνεται ικανοποιημένος από τη ζωή του και τα όσα απολαμβάνει καθημερινά από τη φύση και τους γύρω του, αισθάνεται πάντα μια βαθιά μελαγχολία να τον κυριεύει, σαν κάτι να του λείπει πολύ. Αντιδρά κάπως περίεργα και ανησυχητικά. Ίσως γιατί αποδεικνύεται ως ένα ανήσυχο πνεύμα, που διακατέχεται από την επιθυμία να ταξιδέψει τον κόσμο από ψηλά για να γνωρίσει όλα όσα αδυνατεί να γνωρίσει παραμένοντας στον τόπο που βρίσκεται, άπραγος στην ασφάλεια του κλειστού περιβάλλοντος που τον περιβάλλει, χωρίς ωστόσο αυτό να του προσφέρει κάτι περισσότερο από όλα όσα εκείνος επιθυμεί.

Ο Τίτο είναι ένας ιπποπόταμος που ζητά την περιπέτεια στη ζωή του, τη γνώση και τη δράση. Κι ούτε που τον ενδιαφέρει το κόστος για όλα αυτά. Είναι αποφασισμένος να κατακτήσει τα όνειρά του ακόμα κι αν φαίνονται τρελά. Ευτυχώς όχι για τους φίλους του που αποφασίζουν να τον βοηθήσουν στην προσπάθειά του, φροντίζοντας να του κάνουν ως δώρο ένα τεράστιο αερόστατο φτιαγμένο με τα ίδια τους τα χέρια.

Το παραμύθι περνά πολλά μηνύματα στον μικρό αναγνώστη. Τίποτα δε φαίνεται ακατόρθωτο στη ζωή, εκτός κι αν δεν επιδιωχθεί πραγματικά. Γιατί τελικά όλα τα όνειρα μπορούν να κατακτηθούν, ακόμα κι αν φαίνεται δύσκολο στην αρχή, ίσως και παράλογο σαν απόπειρα. Μα η ζωή αυτό ακριβώς προστάζει, την τόλμη, το ρίσκο, την περιπέτεια, τη δράση για την απόκτηση στιγμών, εμπειριών και φυσικά γνώσης. Αυτά εξασφαλίζουν και τη χαρά στη ζωή, την ευτυχία και τελικά την πληρότητα. Ο εφησυχασμός σε καμία περίπτωση δε λειτουργεί παραδειγματικά. Άλλωστε, ποιο το νόημα να ζει κανείς στην ασφάλεια της απραγίας του αν δε δοκιμαστεί, αν δεν επιδιώξει τη δράση, την περιπέτεια, το διαφορετικό, που οπωσδήποτε κάτι καινούριο θα του προσφέρει, κάτι πολύτιμο θα του μάθει, θα τον πλουτίσει πνευματικά και θα τον βελτιώσει ως ύπαρξη;

Φυσικά, δεν πρέπει να παραληφθεί και η μεγάλη αξία που δίνει η συγγραφέας στη φιλία και την αγάπη. Χωρίς τη φιλία η ζωή παραμένει άνοστη και άχαρη. Χωρίς την αγάπη δεν εξασφαλίζεται ούτε η φιλία αλλά ούτε και η ζωή. Το ζήτημα είναι κατά πόσο η φιλία και η αγάπη έχουν ανταποδοτικότητα. Αυτό αφήνεται στην ευχέρεια του μικρού αναγνώστη να απαντηθεί, μια και εκείνος με οδηγό τη φαντασία του ωθείται από το ίδιο το παραμύθι της συγγραφέα να συνεχίσει την ιστορία του Τίτο και να τη χρωματίσει με τα δικά του χρώματα κι αρώματα ψυχής.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι το παραμύθι «Τίτο, ο μικρός Ιπποπόταμος» είναι ένα παραμύθι με βαθιά παιδαγωγική αξία. Πολύτιμα μηνύματα και ηθικά διδάγματα γίνονται εύκολα αντιληπτά με τη χρήση μιας απλής και κατανοητικής γλώσσας, που εξασφαλίζει με τη βοήθεια των εικόνων πληθώρα περιγραφών και απαραίτητων αναλύσεων για να επιτευχθεί εν τέλει όπως πρέπει και είθισται η σωστή προσωπική και συναισθηματική ανάπτυξη του μικρού αναγνώστη.

Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα για το νέο της βιβλίο. Αξίζει οπωσδήποτε να διαβαστεί.