Της αρέσει να εμπιστεύεται την εσωτερική της φωνή και να εξωτερικεύει τα συναισθήματά της. Κι ενώ δεν είχε ποτέ της βλέψεις για κάτι περισσότερο, οι λέξεις προσδιόρισαν διαφορετικά το μέλλον της και το καθόρισαν. Μιλάμε για τη συγγραφέα Εύα Λεοντιάδου που σήμερα φιλοξενούμε στις Τέχνες με αφορμή την έκδοση του νέου της βιβλίου, του δεύτερου κατά σειρά έκδοσης, με τίτλο «Η ελευθερία της Ελευθερίας», που κυκλοφόρησε λίγους μήνες πριν από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Πάμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Λεοντιάδου, είστε νέα στον χώρο του βιβλίου, ωστόσο η ορμή σας και το πάθος για τη συγγραφή μαρτυρούν μια χρόνια αγάπη που μόλις πρόσφατα βρήκε τον τρόπο για να προβληθεί προς τα έξω. Πείτε μας δυο λόγια για εσάς και τις συγγραφικές σας ανησυχίες. Ποια είναι η Εύα Λεοντιάδου των δύο μυθιστορημάτων και των πολλών ακόμα βιβλίων που ευελπιστούμε πως θα έρθουν στο μέλλον;
Η Εύα Λεοντιάδου είναι ένας άνθρωπος που αγαπά τις ιστορίες των άλλων όσο και τις δικές της. Μου αρέσει να παρατηρώ, να ακούω, να πιάνω μικρές στιγμές και να τις μετατρέπω σε κάτι μεγαλύτερο. Δεν ξεκίνησα να γράφω με σκοπό να γίνω συγγραφέας, όμως κάποια στιγμή οι λέξεις άρχισαν να επιμένουν και δεν μου άφησαν άλλη επιλογή από το να ξεκινήσω να τις καταγράφω και να δημιουργώ ιστορίες.
Η συγγραφή για μένα είναι τρόπος επικοινωνίας, μια ανάγκη να βάλω σε τάξη όσα με συγκινούν, με θυμώνουν ή με προβληματίζουν. Αν με ρωτάτε ποια είναι η Εύα, θα έλεγα ότι είναι ένας άνθρωπος που μαθαίνει ακόμη να εμπιστεύεται τη φωνή του και να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του.
Το συγγραφικό σας ενδιαφέρον εστιάζεται ξεκάθαρα στην πεζογραφία. Πιο συγκεκριμένα μας συστήνεστε ως μυθιστοριογράφος. Είναι το μυθιστόρημα το λογοτεχνικό είδος το οποίο αισιοδοξείτε να υπηρετήσετε αποκλειστικά στη ζωή σας ή ευελπιστείτε πως στο μέλλον θα καταπιαστείτε και με άλλα είδη του λόγου και θα δοκιμαστείτε σε αυτά;
Προς το παρόν ναι. Το μυθιστόρημα είναι ο χώρος όπου νιώθω πιο άνετα. Μου δίνει τη δυνατότητα να πλάθω κόσμους και να ζω πολλές διαφορετικές καταστάσεις μέσα από τα βιώματα των χαρακτήρων των βιβλίων μου.
Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να είμαι απόλυτη. Αν κάποια μέρα νιώσω ότι κάτι πρέπει να ειπωθεί αλλιώς- ίσως με τη μορφή ενός διηγήματος ή ακόμη και ενός θεατρικού έργου, πιστεύω πως θα το τολμήσω. Εξάλλου, θεωρώ ότι τη συγγραφή δεν πρέπει και δεν μπορείς να τη βάζεις σε καλούπια.
Ποια είναι τα προτερήματα του μυθιστορήματος σε σχέση με τα υπόλοιπα είδη του λόγου; Σαφώς και είναι το πιο δημοφιλές λογοτεχνικό είδος και το πιο εμπορικό επίσης. Είναι αυτός ο λόγος που επηρεάζει κατά κάποιον τρόπο την συγγραφική σας δραστηριότητα, την προτίμησή σας δηλαδή στη συγγραφή βιβλίων που οπωσδήποτε θα είναι περισσότερο οικεία και στις προτιμήσεις του αναγνωστικού κοινού;
Το μυθιστόρημα σαν είδος το αγαπώ. Σου δίνει χώρο να αναπνεύσεις, και εσύ και οι ήρωες. Γράφοντας ένα μυθιστόρημα, έχεις τη δυνατότητα να αναπτύξεις τους χαρακτήρες, να τους δεις να ωριμάζουν, να κάνουν λάθη, να αλλάζουν. Την ίδια ώρα, διαβάζοντας το, έχεις τη δυνατότητα να ταξιδέψεις σε ένα παράλληλο κόσμο που μπορεί να σε οδηγήσει σε αμέτρητα μονοπάτια.
Εξάλλου, ας μην κρυβόμαστε, όλοι μεγαλώσαμε με μυθιστορήματα. Είναι σαν μια παλιά γνώριμη αγκαλιά. Δεν με επηρέασε το εμπορικό στοιχείο, αλλά η δυνατότητα να βυθίζομαι για μήνες σε έναν κόσμο που χτίζω εγώ με την κάθε λέξη. Είναι για μένα μια τεράστια πρόκληση αλλά και μορφή απόδρασης.
Τι ρόλο παίζει η συγγραφή στη ζωή σας; Πρωταγωνιστικό οπωσδήποτε ή συνυπάρχει αρμονικά με τις υπόλοιπες ενασχολήσεις σας, επαγγελματικές, προσωπικές, οικογενειακές κτλ;
Η συγγραφή για μένα είναι σαν μια φίλη που δεν βλέπεις συχνά, όμως όταν συναντηθείτε, έχει να σου πει πολλά. Δεν είναι ούτε πρωταγωνιστής ούτε κομπάρσος. Είναι όμως πάντα εκεί. Συνυπάρχει με όλα τα υπόλοιπα. Τη δουλειά, την οικογένεια, την καθημερινότητα. Μερικές φορές μάλιστα λειτουργεί σαν ψυχοθεραπεία χωρίς, ευτυχώς, να πληρώνω την επίσκεψη.
Από τι εμπνέεστε συνήθως για να πλάσετε τις δικές σας μυθοπλαστικές ιστορίες; Από την καθημερινότητα της σύγχρονης εποχής, από τη φαντασία σας αποκλειστικά, από τις προσωπικές σας στιγμές και εμπειρίες, από τα συναισθήματά σας, τι απ’ όλα αυτά;
Από τη ζωή. Από ανθρώπους που συναντώ, βλέμματα στον δρόμο, φράσεις που άκουσα τυχαία. Κάποια σπίθα πάντα υπάρχει. Μια αδικία, μια απώλεια, μια πράξη που με άγγιξε. Η φαντασία αναλαμβάνει μετά να ενώσει τα κομμάτια.
Ποια είναι η προσδοκία σας ως νέα συγγραφέας; Η αναγνωρισιμότητα, η δημοφιλία, οι πωλήσεις, η καταξίωση, τι απ’ όλα αυτά;
Αν και όλοι θέλουμε να φτάσει η δουλειά μας σε όσο πιο πολλούς ανθρώπους γίνεται, η δημοφιλία και η αναγνωρισιμότητα σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτοσκοπός.
Η βαθύτερη προσδοκία μου όταν γράφω ένα βιβλίο είναι άλλη. Να διαβάσει κάποιος μια σελίδα μου και να πει «ναι, έτσι νιώθω κι εγώ». Να μου στείλει μια άγνωστη ή ακόμη και μια φίλη ή ένας φίλος, ένα μήνυμα που να λέει ότι το βιβλίο μου του κράτησε συντροφιά τις ώρες που το χρειαζόταν, ή ότι συγκινήθηκε πολύ από την ιστορία, ότι τον άγγιξε ή ότι έπαθε μια μικρή εμμονή με το να βρει τη λύση του μυστηρίου πριν αποκαλυφθεί. Αυτή η αναγνώριση, η ανθρώπινη, όχι η εμπορική, είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση για εμένα προσωπικά.
Ποιο αίσθημα σας κατακλύζει κάθε φορά όταν πιάνετε τα δικά σας βιβλία τυπωμένα στα χέρια σας; Μπορεί να περιγραφεί με λέξεις;
Ένα μείγμα από δέος, χαρά αλλά και λίγο άγχος! Είναι σαν να βλέπεις ένα κομμάτι της ψυχής σου, τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου τυπωμένες σε χαρτί.
Κάθε φορά που κρατάω τα βιβλία μου, αισθάνομαι φυσικά μια προσωπική ικανοποίηση, αλλά την ίδια ώρα, νιώθω ότι το πιο σημαντικό κομμάτι της διαδρομής τους δεν είμαι εγώ, αλλά τα συναισθήματα και η ικανοποίηση που θα προκαλέσουν στον αναγνώστη όταν φτάσουν στα δικά του χέρια.
Τρέφετε ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιο βιβλίο σας; Αν ναι, σε ποιο από τα δύο και γιατί;
Αυτή την ερώτηση την έκανα πολλές φορές στον εαυτό μου έτσι είμαι σίγουρη για την απάντηση μου. Όχι, δεν θα έλεγα ότι αγαπώ κάποιο περισσότερο. Είναι δύο διαφορετικά βιβλία, δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Το πρώτο είναι ρομαντικό, το δεύτερο κοινωνικό δράμα. Δεν συγκρίνονται, γιατί γράφτηκαν με διαφορετική ψυχολογία και ανάγκες. Εξάλλου θα ήταν άδικο να τα βάλω στη ζυγαριά. Και τα δύο έχουν έντονο συναίσθημα, το καθένα όμως σε διαφορετική μορφή. Το ένα μιλά για τον έρωτα που επιβιώνει μέσα από κάθε δυσκολία, το άλλο είναι μια ιστορία που περιβάλλεται από μυστήριο και την ίδια ώρα αποθεώνει την ανθρώπινη αντοχή στις δυσκολίες που μπορεί να βρεθούν αναπάντεχα μπροστά σου. Οπότε, τα αγαπώ και τα δυο εξίσου, για διαφορετικούς λόγους το καθένα.
Τον Ιούλιο του 2025 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Βακχικόν» το δεύτερο βιβλίο σας και πιο συγκεκριμένα το μυθιστόρημά σας με τίτλο «Η ελευθερία της Ελευθερίας». Ένα σκληρό κοινωνικό μυθιστόρημα για γερά νεύρα, το χαρακτηρίζετε στο οπισθόφυλλό σας και με τον χαρακτηρισμό αυτόν διεγείρετε το ενδιαφέρον του να το διαβάσει και να ταξιδέψει στην δική σας μυθοπλαστική ιστορία. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτήν. Τι περιλαμβάνει και τι πραγματεύεται;
Η ελευθερία της Ελευθερίας, είναι μια ιστορία βαθιά ανθρώπινη και έντονα συναισθηματική. Μέσα από την πορεία μιας γυναίκας που βρίσκεται κάτω από μυστήριες συνθήκες αντιμέτωπη με ένα σκληρό και άδικο σύστημα, ήθελα να φωτίσω την δύναμη της ψυχής όταν όλα γύρω μοιάζουν να γκρεμίζονται.
Δεν είναι μια απλή αφήγηση γεγονότων, αλλά ένα ταξίδι αυτογνωσίας, δικαίωσης και εσωτερικής λύτρωσης. Ένα βιβλίο που μιλά για την αντοχή, για την πίστη στον εαυτό σου, αλλά και για τη σημασία της φιλίας και της αλήθειας.
Μέσα από την ιστορία, ήθελα ο αναγνώστης να περάσει όμορφα διαβάζοντας μια ελκυστική ιστορία που να τον κάνει να μαντεύει μέχρι το τέλος τι θα γίνει, αλλά την ίδια ώρα, να αισθανθεί, να σκεφτεί, να θυμηθεί πως ακόμη και μέσα στο σκοτάδι μπορεί να υπάρξει φως αρκεί να τολμήσουμε να το αναζητήσουμε.
Ο τίτλος του βιβλίου σας, αλλά και η εικόνα του εξωφύλλου σας δίνουν την αίσθηση στον αναγνώστη ότι η ιστορία που αναπτύσσεται σε αυτό είναι καθαρά αστυνομική. Εσείς τη χαρακτηρίζετε ωστόσο κοινωνικό δράμα. Τελικά, πόσο απέχει ο ένας χαρακτηρισμός από τον άλλον και ποια η κοινή τους συνιστώσα;
Νομίζω ότι οι δύο όροι συναντιούνται κάπου στη μέση. Το βιβλίο έχει αστυνομικό μυστήριο, αλλά δεν περιστρέφονται όλα γύρω από το γιατί συμβαίνουν όλα αυτά στην Ελευθερία. Το ενδιαφέρον θεωρώ ότι μοιράζεται εξίσου με τις αλλαγές στη ζωή της και τα συναισθήματα της ηρωίδας μέσα σε αυτή την καταστροφή που βιώνει. Οπότε, αν πρέπει να του δώσω ταυτότητα, θα έλεγα ότι είναι ένα κοινωνικό δράμα με ψυχολογικές εντάσεις και αγωνία.
Η ιστορία του βιβλίου σας είναι καθαρά ψυχαγωγική ή περνάει παράλληλα και κάποια βαθύτερα μηνύματα στον αναγνώστη σας; Ποια είναι αυτά αν όντως υπάρχουν;
Θέλω να πιστεύω ότι περνάει διακριτικά αρκετά μηνύματα. Στόχος μου βέβαια δεν ήταν να «διδάξω». Αν κάτι μένει, είναι πως ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, ο άνθρωπος μπορεί να κρατήσει την αξιοπρέπεια του και πως η ελευθερία δεν είναι πάντα εξωτερική κατάσταση αλλά εσωτερική στάση.
Το βιβλίο σας σε ποιες ηλικίες αναγνωστών θεωρείτε ότι απευθύνεται;
Σε όσους έχουν ζήσει ή αισθανθεί μια απώλεια, μια αδικία, έναν φόβο. Δηλαδή… σε όλους μας.
Θα έλεγα όμως κυρίως απευθύνεται σε μεγαλύτερης ηλικίας έφηβους και ενήλικες, γιατί αγγίζει, δύσκολα ψυχολογικά θέματα και χρειάζεται μια ωριμότητα, ίσως και κάποια προσωπικά βιώματα, για να μπορέσεις να το απολαύσεις ολοκληρωμένα.
Είστε ευχαριστημένη από τη μέχρι τώρα συνεργασία σας με το νέο σας εκδοτικό σπίτι, τις εκδόσεις «Βακχικόν»;
Απολύτως! Από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά το βιβλίο. Με στήριξαν, με καθοδήγησαν και κυρίως με σεβάστηκαν.
Ένα βιβλίο, δεν ανήκει μόνο στο συγγραφέα. Μπορεί η ιστορία να είναι δική του αλλά όταν το βιβλίο φτάνει στα χέρια του αναγνώστη, είναι πλέον αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Οφείλω να πω ότι η ομάδα των εκδόσεων Βακχικόν στάθηκε δίπλα μου σε όλο αυτό το όμορφο ταξίδι, με συνέπεια και ανθρωπιά.
Γράφετε κάτι αυτόν τον καιρό; Προετοιμάζετε κάτι για το μέλλον;
Όχι, αυτή την περίοδο δεν γράφω κάτι καινούργιο. Σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει η επανέκδοση του πρώτου μου βιβλίου, οπότε σε αυτή τη φάση χαίρομαι απλά που θα συνυπάρχουν τα δύο βιβλία μου. Φυσικά, για να είμαι ειλικρινής δεν υπάρχει και ο απαραίτητος χρόνος για οτιδήποτε άλλο.
Θα απολαύσω λοιπόν αυτή τη διαδρομή και μετά…. Ποιος ξέρει; Η έμπνευση εξάλλου έρχεται πάντα απρόσμενα.
Πείτε μας μια ευχή σας για το μέλλον που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;
Να μη χάσω ποτέ τη χαρά της δημιουργίας. Και να συνεχίσω να γράφω αυθόρμητα, με συναίσθημα.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Η πόρτα κλείδωσε και πάλι αφήνοντας πίσω της τον γνωστό πια ανατριχιαστικό ήχο. Ξανά μέσα στη στενή. Ξανά ο ίδιος εφιάλτης. Το στομάχι μου έγινε πέτρα.
«Εσύ θα πάρεις το πάνω κρεβάτι. Δεν το διαπραγματεύομαι καθόλου. Και που ΄σαι; Δεν θέλω ν’ ακούω ροχαλητά στο αυτί μου».
Μια γυναίκα γύρω στα σαράντα, γεροδεμένη, με κοντά μαλλιά και βλέμμα που έδειχνε να ‘χει δει πολλά εκεί μέσα, καθόταν με σταυρωμένα πόδια στο κάτω μέρος της κουκέτας..
Προσπάθησα να μη δείξω ότι τη φοβήθηκα.
«Εντάξει, δεν έχω πρόβλημα».
«Πρώτη φορά εδώ, έτσι; Άσε, δεν χρειάζεται να μου πεις, ξέρω. Φαίνεται.»
«Σωστά. Πρώτη και τελευταία. Δεν θα μείνω για πολύ όμως. Έχει γίνει ένα μεγάλο μπέρδεμα. Είμαι αθώα».
«Συγγνώμη που γελώ, αλλά όλες αθώες είμαστε εδώ πέρα. Έλα πες. Έκλεψες; Σκότωσες; Εξαπάτησες κανέναν;»
«Δεν έκανα τίποτα απολύτως. Με μπέρδεψαν με κάποια άλλη».
«Σε μπέρδεψαν; Τι είσαι; Ζακέτα και σε μπέρδεψαν με της διπλανής;»
Δεν είχα και πολλή όρεξη να μιλήσω. Από την άλλη όμως μου είχε λείψει αυτό το όμορφο συναίσθημα να κάθεσαι με τις κολλητές σου και να λες τον πόνο σου και αυτές να σε καταλαβαίνουν. Είχα τρομερή ανάγκη να τα βγάλω από μέσα μου κι ας μη με πίστευε.
Κυρία Λεοντιάδου, σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε! Εύχομαι το βιβλίο σας να ταξιδέψει όσο περισσότερο γίνεται, να πολυδιαβαστεί και να αγαπηθεί.
Εγώ σας ευχαριστώ κυρία Πετρίδου για την φιλοξενία, τα καλά σας λόγια και την πολύ όμορφη συζήτηση. Καλή συνέχεια.
Βιογραφικό:
Η Εύα Λεοντιάδου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Το 2023 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα Ξύπνα σ’ αγαπώ, ενώ πρόσφατα κέρδισε έπαινο στον 14ο Διαγωνισμό Ποίησης και Πεζόμορφου Στοχασμού «Των θαλασσών τα λόγια» του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου στην κατηγορία Πεζόμορφος Στοχασμός.
Η ελευθερία της Ελευθερίας είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της.
0 Σχόλια