Μια ακόμη «εργάτρια» της τέχνης, ένα ακόμη ταλαντούχο
κορίτσι που αποφάσισε να ακουμπήσει τις σκέψεις τις στο χαρτί, ένας ακόμη άνθρωπος που βρήκε
αποκούμπι την ποίηση, δέχτηκε να φιλοξενηθεί στον χώρο μας και να μας μιλήσει
για την κατάθεση ψυχής που κάνει μέσα από τα γραπτά της. Ο λόγος γίνεται για
την ποιήτρια Σοφιάνα Παρασκευοπούλου και
την δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Έβδομος κόμβος σε δαγκάνες τέσσερις»
Λίγα λόγια για την Σοφιάνα..
Βιογραφικό:
Η Σοφιάνα Παρασκευοπούλου (sofie jeanne d’Art)
συγγραφέας, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες
στον Πειραιά και το εξωτερικό, γράφει από μικρή ηλικία και έχει βραβευτεί σε
πανελλήνιους και τοπικούς ποιητικούς διαγωνισμούς. Έχει εκδώσει την ποιητική
συλλογή «Όσα κι αν πιάσω άστρα το φεγγάρι θα θρηνεί» από τις εκδόσεις Βακχικόν
και την ποιητική συλλογή «Έβδομος κόμβος σε δαγκάνες τέσσερις» ομοίως από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Πως μπήκε στην ζωή σου η ποίηση και η
στιχουργική; Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να θέλεις να πιάσεις μολύβι και χαρτί;
Πότε ξεκίνησε αυτό;
Σ.Π.: Γράφω από μικρή ηλικία. Από τα
πρώτα χρόνια του δημοτικού φάνηκε το ταλέντο μου στον γραπτό λόγο. Στάθηκα
τυχερή να έχω καλούς δασκάλους και καθηγητές μετέπειτα, οι οποίοι με στήριξαν
και με ενέπνευσαν να συνεχίσω την συγγραφή.
Πέραν τούτου όμως συνειδητοποίησα μεγαλώνοντας ότι η γραφή είτε ημερολογιακή
είτε λυρική ήταν και είναι η διέξοδός μου, η ψυχοθεραπεία μου.
Τι είναι η ποίηση προσωπικά για σένα;
Έχει να προσφέρει κάτι στην σημερινή εποχή, ή είναι απλά μια ανάγκη του
γράφοντος;
Σ.Π.: Η ανάγκη του γράφοντος, η οποία λειτουργεί
ψυχοθεραπευτικά όταν γίνεται εκ βαθέων, αφορά όλους. Η ποίηση είναι για εμένα «έξοδος κινδύνου».
Ο ποιητής παρατηρεί τον κόσμο όπως είναι
στην πραγματικότητα ή όπως τον πλάθει μέσα από τα δικά του μάτια;
Σ.Π.: Τί είναι πραγματικότητα; Η ζωή είναι μια αέναη αναζήτηση. Ο κάθε ένας
βλέπει τη δική του αλήθεια, αλλά υπάρχει και η αλήθεια που βρίσκεται μέσα μας «εν Σ τίκτω», όπως αναφέρω στο βιβλίο μου «Έβδομος Κόμβος σε δαγκάνες τέσσερις», εκδ. Βακχικόν. Εάν λοιπόν η
πραγματικότητα είναι η αλήθεια, τότε ο καθένας βλέπει την δική του.
Κάποτε είχα γράψει πως η πραγματικότητα είναι το όνειρο που βλέπουμε ξύπνιοι. Ο
αγαπημένος Πόε είπε πως η πραγματικότητα είναι ένα όνειρο μέσα σ’ όνειρο. Μη
πιστεύεις τίποτε από όσα βλέπεις και τα μισά από όσα ακούς…
Από τι εμπνέεσαι; Ποιες είναι οι γόνιμες
ώρες της ημέρας σου;
Σ.Π.: Εμπνέομαι από την σκέψη, μια ιδέα, μια φράση,
μια μουσική. Από τους ανθρώπους και τα συναισθήματα που δημιουργεί η ανθρώπινη
επαφή.
Γόνιμες ώρες της ημέρας είναι και οι είκοσι τέσσερις. Είμαι άνθρωπος που λειτουργώ με πρόγραμμα και προσπαθώ να βάζω όλο μου το είναι σε ό,τι κάνω.
Αν τώρα βέβαια εννοείς ποιητικά γόνιμες, δεν υπάρχει απάντηση. Η έμπνευση σε
ορίζει,τις πιο ακατάλληλες ώρες!
Διαβάζει σήμερα ποίηση ο κόσμος; Ποια
ερωτήματα καλείται να απαντήσει ο ποιητής μέσα από τα κείμενά του;
Σ.Π.: Ο κόσμος διάβαζε, διαβάζει και
ελπίζω θα συνεχίσει να διαβάζει σε ένα μέλλον που γίνεται ψηφιακό. Η ποίηση
βέβαια, δεν διαβάζεται μόνο, λέγεται, ακούγεται και ανεβαίνει στην σκηνή.
Ο ποιητής, δημιουργός, καλλιτέχνης θα γράφει πάντα ό,τι τον προβληματίζει και
ό,τι ορίζει η πένα του.
Ποιος είναι ο ρόλος των λέξεων στα
ποιήματα; Είναι εργαλείο έκφρασης ή ένα ψυχικό αποτύπωμα;
Σ.Π.: Η λέξη είναι ένα τμήμα μεταξύ δύο παύσεων.
Στην γλωσσολογία η λέξη δίνει ένα νόημα σε κάτι που βλέπουμε, πχ τραπέζι.
Προέρχεται από την σκέψη ή και το αντίθετο και είναι τρόπος επικοινωνίας. Η
λέξη, στην πληροφορική, είναι η μικρότερη μονάδα μνήμης για την επεξεργασία και
μεταφορά εντολών και δεδομένων στον επεξεργαστή. Το μέγεθός της έχει
συγκεκριμένο αριθμό bits, 8 /16/32. Η λέξη είναι θηλυκό. Δεν θα μπορούσε ποτέ
να είναι εργαλείο.
Ποιοι ποιητές ή λογοτέχνες σημάδεψαν την
γραφή σου; Μια αντιπροσωπευτική σου φράση από έναν λογοτέχνη που σε συνοδεύει
ποια είναι;
Σ.Π.: Διαβάζω πολύ και γράφω, γράφω
και διαβάζω... Οι επιρροές μου είναι από όλα τα ρεύματα και είδη της
λογοτεχνίας. Μου αρέσουν πολύ οι καταραμένοι ποιητές, οι οποίοι με συντρόφευσαν
στην εφηβική μου ηλικία, οι γενιά Μπητ και ο Κέρουακ που πρόσφατα ανακάλυψα, οι
δικοί μας κλασικοί λογοτέχνες όπως ο Ρίτσος, ο Βάρναλης, ο Καβάφης... Οι
ποιητές της γενιάς του ’30 γενικότερα, αλλά και οι ρομαντικοί Άγγλοι ποιητές
όπως ο Tζον Κιτς και ο Σέλι.
Αγαπημένη φράση ποιητή είναι αυτή του Ελύτη που λέει:
«Να τρως τη πρόοδο με τα φλούδια της και τα κουκούτσια της», δηλαδή
όπως το εκλαμβάνω εγώ... Να μάχεσαι και να είσαι ανοιχτός στις αλλαγές, να μη
σε τρομάζει το μέλλον, να ελίσσεσαι και να εξελίσσεσαι.
Ασχολείσαι και με την μουσική. Μίλησε
μας και για αυτή σου την δραστηριότητα. Τι σημαίνει για σένα μουσική;
Σ.Π.: Θα σου απαντήσω απλά, λέγοντάς σου, κλείσε τα
μάτια και θυμήσου πως νιώθεις όταν ακούς ένα αγαπημένο σου τραγούδι. Αυτό είναι
μουσική.
Παίζω πιάνο από μικρή και έχω κάνει θεωρητικές σπουδές.
Η λυρική ποίηση είναι το δεύτερο είδος της ποίησης, το οποίο στην αρχαία Ελλάδα
συνοδευόταν από την λύρα. Άρα για εμένα η δραστηριότητα αυτή δεν είναι μια
ακόμα δραστηριότητα, αλλά μια συνέχεια. Μου αρέσει δηλαδή να ενορχηστρώνω
ποιήματα, τόσο τα δικά, όσο και άλλων φίλων ποιητών.
Μίλησέ μας για το καινούργιο σου βιβλίο; Ποια θέματα πραγματεύεται και
σε τι κοινό απευθύνεται;
Σ.Π.: Η νέα μου ποιητική συλλογή «Εβδομος Κόμβος σε δαγκάνες τέσσερις»,
εκδ. Βακχικόν, αποτελείται από δύο ενότητες:
Της Ίασης το Ρόδι, που αποτελείται από ποιήματα εμπνευσμένα από τον μύθο της
Περσεφόνης, γραμμένα ως επί το πλείστον σε ελεύθερο στίχο και με έντονα
αρχαιοελληνικά γλωσσικά στοιχεία.
Ενώ η δεύτερη ενότητα «Νυχτολόγιο – Ώρες που ορροδώ» αποτελεί ημερολογιακή
αυτόματη γραφή, με έντονο το στοιχείο του ρυθμού. Είναι ένα κράμα ψυχής, όπως
το κέντρο του κύκλου στο εξώφυλλο.
Το κοινό που απευθύνομαι είναι 15 άνω.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Πως
θα ήθελες να δεις τον εαυτό σου στο μέλλον;
Σ.Π.: Να είμαστε καλά, να έχουμε την
υγεία μας, να δημιουργούμε και να προσπαθούμε για το καλύτερο. Στο ενδιάμεσο
ετοιμάζεται ένας προσωπικός δίσκος με αγγλικό στίχο σε συνεργασία με φίλο
μουσικό, καθώς και το επόμενο βιβλίο που θα είναι αφιερωμένο στην κόρη μου.
Που μπορεί κάποιος να σε βρει;
Που μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σου;
Επιμέλεια συνέντευξης: Βάσω Κανιώτη
