Δημήτρης Μπονόβας: "Στο βιβλίο μου «ξεγυμνώνω» τον εαυτό μου και σας τον γνωρίζω όπως πραγματικά είναι"


Λένε ότι η ποίηση είναι φυγή από την πραγματικότητα ή έστω μια απόπειρα φυγής. Κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να ταξιδέψουν, κάποιοι άλλοι να δουν μια ταινία και κάποιοι να διαβάσουν ένα βιβλίο. Εκείνοι, που αποφασίζουν να κάνουν «αναγνωστικά» ταξίδια, είναι κι εκείνοι που έχουν την τύχη να κάνουν τα πιο ιδιαίτερα ταξίδια. Γιατί όταν πέφτουν στα χέρια τους τέτοιες ποιητικές συλλογές, αν μη τι άλλο, το ταξίδι τους είναι ιδιαίτερα όμορφο. Ο Δημήτρης Μπονόβας μέσα από την ποιητική του συλλογή, που μόλις κυκλοφόρησε, μας χαρίζει ένα συναρπαστικό και ιδιαίτερο ταξίδι. Ποιήματα βιωματικά, ερωτικά, πλασμένα σε μια «Νυχτερινή Ελεγεία»...
Ας ταξιδέψουμε στην «Νυχτερινή Ελεγεία» του Δημήτρη κι ας σεργιανήσουμε για λίγο στον ποιητικό του κόσμο!

Γράφει η Βάσω Κανιώτη

Βιογραφικό
«Με λένε Δημήτρη. Και είμαι καλά; Ε, όχι και τόσο… Μια δόση τρέλας την κουβαλάω. Δημιουργικής τρέλας, μη πάει το μυαλό σας στο κακό…
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω δύο μεγάλες αγάπες, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τη μουσική. Τα σπούδασα και τα δύο. Είμαι απόφοιτος του Α.Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας στο τμήμα Μηχανικών Η/Υ και του Ηπειρωτικού Ωδείου Τσακάλωφ, έχοντας στην κατοχή μου τρία πτυχία θεωρητικών (Αρμονία, Αντίστιξη, Φυγή).
Α, δεν σας είπα, τον ελεύθερο χρόνο μου, κοπανάω κι ένα πιάνο (ανεπιτυχώς, όπως λέει κι η αδερφή μου).
Πάντα μου άρεσε να γράφω. Ήταν κι ένας τρόπος να εκφραστώ πιο εύκολα, καθότι είμαι και ολίγον τι κλειστός τύπος. Ε, πριν λίγα χρόνια αποφάσισα να το πάρω σοβαρά και να μπω κι εγώ στο χορό. Έπραξα σωστά; Εσείς θα μου πείτε.
Ποιήματά μου υπάρχουν σε αρκετές ομαδικές συλλογές. Έχω εκδώσει και μία προσωπική σε μορφή e-book (Σύνθεσις).
Αρθρογραφώ επίσης και στο καλλιτεχνικό site “Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών” ενώ διατηρώ μαζί με φίλους και φίλες ένα επίσης καλλιτεχνικό blog, το Authoring Melodies.»


Πως μπήκε στην ζωή σου η ποίηση και η στιχουργική; Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να θέλεις να πιάσεις μολύβι και χαρτί; Πότε ξεκίνησε αυτό;

Για να δούμε πότε ξεκίνησα να γράφω, θα πρέπει να πάμε πολύ πίσω, στη παιδική μου ηλικία. Από τότε με θυμάμαι να σκαλίζω στιχάκια, παιδικά στην αρχή και χωρίς κανένα νόημα, αλλά όσο μεγάλωνα και αποκτούσα εμπειρίες, γινόταν όλο και πιο περίτεχνα, όλο και πιο σκεπτόμενα. Το γράψιμο ήταν επίσης και ένας τρόπος για μένα, να εξωτερικεύω ό,τι σκεφτόμουν και ένιωθα, καθότι είμαι και κλειστός χαρακτήρας. Με τον καιρό, βέβαια, με βασάνιζε όλο και περισσότερο η ιδέα να ξεκινήσω να ασχολούμαι σοβαρά με αυτό και έτσι φτάσαμε σε αυτό το σημείο.

Τι είναι η ποίηση προσωπικά για σένα; Έχει να προσφέρει κάτι στην σημερινή εποχή ή είναι απλά μια ανάγκη του γράφοντος;

Η ποίηση για μένα, όπως είπα και πριν, είναι ο τρόπος για να δείξω στους άλλους τι υπάρχει πίσω από τη σιωπή μου, τι είναι αυτό που στριφογυρνάει στο μυαλό μου. Είναι επίσης και ένας τρόπος να περάσω κάποια τυχόν μηνύματα που θα ήθελα προς τα έξω με έμμεσο τρόπο.
Πιστεύω ότι έχει να προσφέρει αρκετά, παρόλο που στη χώρα μας εδώ και αρκετά χρόνια είναι παραγκωνισμένη. Είναι και μία ευκαιρία να ακονίσει κάποιος το μυαλό του, είτε προσπαθώντας να καταλάβει το χιλιοειπωμένο «τι θέλει να πει ο ποιητής», είτε, αν γράφει και ο ίδιος, να καταφέρει να πει αυτό που θέλει μέσα σε λίγες μόνο γραμμές.
Δεν ξέρω για τους άλλους , για μένα όμως είναι ανάγκη η ποίηση και γενικά η γραφή.
Ο ποιητής παρατηρεί τον κόσμο όπως είναι στην πραγματικότητα ή  όπως τον πλάθει μέσα από τα δικά του μάτια;

Θα έλεγα ότι κάνει μια μίξη αυτών των δύο, πραγματικότητας και φαντασίας. Παίρνει την πρώτη ύλη, η οποία είναι το πραγματικό γεγονός και την πλάθει σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω και αυτά που θέλει να περάσει προς τα έξω.

Από τι εμπνέεσαι; Ποιες είναι  οι γόνιμες ώρες της ημέρας σου;

Εμπνέομαι από το οτιδήποτε. Μπορεί να μου έρθει η ιδέα την ώρα που περπατάω στο δρόμο, την ώρα που βλέπω ένα συμβάν να εξελίσσεται, μπορεί να εμπνευστώ ακόμα και από μια απλή λέξη που θα ακούσω από έναν συνομιλητή μου.
Γόνιμες ώρες δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν. Είναι ανάλογα με το πότε θα μου έρθει η έμπνευση. Έχει τύχει να αργήσω σε ραντεβού με την παρέα μου γιατί έγραφα και να αφήσω δουλειά στη μέση γιατί μου ήρθε μια ιδέα για ένα ποίημα.

Διαβάζει σήμερα ποίηση ο κόσμος; Ποια ερωτήματα καλείται να απαντήσει ο ποιητής μέσα από τα κείμενα του;

Μιλώντας για την Ελλάδα, δυστυχώς όχι και πολύ. Τα πράγματα είναι δύσκολα σε αυτόν τον τομέα. Η ποίηση «δεν πουλάει» και τόσο στις μέρες μας και αυτός πιστεύω είναι και ένας λόγος που δεν την επιλέγουν αρκετοί συγγραφείς, δεν την προωθούν αρκετοί εκδοτικοί οίκοι ή ακόμα χειρότερα για μένα, την προωθούν, αλλά πάντα λιγότερο σε σχέση με ένα μυθιστόρημα για παράδειγμα.
Όσο αφορά τη στιχουργική, πιστεύω ότι εκεί αλλάζουν όλα, γιατί μπαίνει η μουσική στη μέση. Είναι πιο εύκολο έτσι για αρκετούς να δώσουν έμφαση στον στίχο, όταν τον πλαισιώνει μια δελεαστική μελωδία. Πράγμα που δεν θα έπρεπε να γίνεται, κατά την άποψή μου, αλλά αυτό είναι ένα άλλο, πονεμένο κεφάλαιο.

Ποιος είναι ο ρόλος των λέξεων στα ποιήματα; Είναι εργαλείο έκφρασης ή ένα ψυχικό αποτύπωμα;

Και τα δύο. Οι λέξεις για τον ποιητή είναι ότι και η υποκριτική για έναν ηθοποιό, οι νότες για έναν μουσικό. Είναι ο τρόπος του να πει «αυτό είναι το μέσα μου, στο χαρίζω».

Ποιοι ποιητές ή λογοτέχνες σημάδεψαν την γραφή σου; Μια αντιπροσωπευτική σου φράση από έναν λογοτέχνη που σε συνοδεύει ποια  είναι;

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ονόματα που με σημάδεψαν. Έχω διαβάσει πολλούς, από Έλληνες αλλά και ξένους, αλλά δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε από αυτούς επηρέασε τη γραφή μου. Αν, ωστόσο, πρέπει να αναφέρω έναν από τους αγαπημένους μου, αυτός θα είναι σίγουρα ο Τάσος Λειβαδίτης.
Η φράση που με συνοδεύει σε κάθε στιγμή της ζωής μου, δεν προέρχεται από λογοτέχνη, αλλά από τον Ινδό πολιτικό, στοχαστή και επαναστάτη ακτιβιστή, Μαχάτμα Καραμτσάντ Γκάντι και είναι η εξής : «Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο!»

Ασχολείσαι και με τη μουσική. Μίλησε μας και για αυτή σου την δραστηριότητα. Τι σημαίνει για σένα μουσική;

Θα χρησιμοποιήσω μία φράση του Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ, τραγουδιστή και κιθαρίστα του αμερικανικού συγκροτήματος Green Day και θα σου πω ότι «Η μουσική είναι ο αέρας που αναπνέω, το αίμα που κυλάει στις φλέβες μου». Πραγματικά νιώθω ευλογημένος που υπάρχει η μουσική στη ζωή μου, καθώς με έχει βοηθήσει σε αρκετούς τομείς. Με έμαθε να εκτιμώ τη προσπάθεια που καταβάλλει ένα καλλιτέχνης για να παρουσιάσει το έργο του (όσο κι αν κάποιοι νομίζουν ότι η τέχνη είναι ένα απλό χόμπι και αν η κούραση δεν είναι σωματική δεν υφίσταται), με βοήθησε να ξεπεράσω πολλές άσχημες καταστάσεις της ζωής μου, αλλά το βασικότερο, μου έμαθε να χειρίζομαι το μέτρο, κάτι το οποίο άλλαξε σε πολύ μεγάλο βαθμό το πώς γράφω, αλλά και το πώς αντιλαμβάνομαι γενικότερα το στίχο.

Μίλησε μας για το καινούργιο σου βιβλίο. Ποια θέματα πραγματεύεται και σε τι κοινό απευθύνεται;

Η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Νυχτερινή Ελεγεία» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γράφημα» είναι ένα σύνολο σκέψεων, συναισθημάτων και εμπειριών που συγκεντρώθηκαν σε διάστημα πέντε ετών και δημιούργησαν αυτό το μείγμα. Είναι η ζωή μου όλη μέσα σε λίγες σελίδες. Από το εξώφυλλο μέχρι και το οπισθόφυλλο «ξεγυμνώνω» τον εαυτό μου και σας τον γνωρίζω όπως πραγματικά είναι.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Πώς θα ήθελες να δεις τον εαυτό σου στο μέλλον;

Τα μελλοντικά μου σχέδια περιλαμβάνουν πρώτα απ’ όλα το να είμαι υγιής και από κει και πέρα να δημιουργώ ασταμάτητα και να καταφέρνω να πραγματοποιώ τα όνειρά μου.