Κάποιες φορές γνωρίζεις ανθρώπους που έχουν το προνόμιο να ακούνε την μελωδία που κρύβουν οι στίχοι κι έχουν την ευλογία με όπλο την πένα τους, να μιλάνε για πράγματα που αγγίζουν την ψυχή σου. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η Γιώτα Γερογιώργη που έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε στο χώρο μας. Κάναμε μια όμορφη συζήτηση μαζί της και μας ταξίδεψε μαγικά στον κόσμο της ποίησης και της μουσικής...
Βιογραφικό:
Η Γιώτα Γερογιώργη είναι καθηγήτρια Γερμανικών και στιχουργός. Κατάγεται από τη βόρεια Εύβοια. Μεγάλωσε στη Γερμανία και ζει στην Αθήνα. Συμμετέχει σε πολλές ποιητικές ανθολογίες.
Το Νοέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε η πρώτη της ατομική ποιητική συλλογή με τίτλο «Νύχτωσε πάλι κι είναι αργά» από την Άνεμος εκδοτική.
Σύντομα θα κυκλοφορήσει η συλλογή της με διηγήματα (απ’ αυτά το «έρωτας και βροχή» έχει ανέβει με την ομώνυμη παράσταση στο θέατρο ημέρας, το 2012, και το «μαύρο πέπλο» διακρίθηκε το 2019 σε διαγωνισμό διηγήματος του λογοτεχνικού περιοδικού Κέφαλος. Σε διαγωνισμό στίχου διακρίθηκαν και μελοποιήθηκαν το «Ζωή μου αδιόρθωτη» (2011,real.fm) και «Το σκουλαρίκι μου» (δέκατοι ποιητικοί αγώνες Κέρκυρας, 2011).
Διακρίθηκαν επίσης σε διαγωνισμό των εκδόσεων Μωραϊτης και Εντύποις το «Μιας αράχνης ιστός» (2014), το «Τίποτα σίγουρο» (2015) και το «Να με σκέφτεσαι, είπες» (2016). Το 2017 το «Μισό αιώνα τώρα» απέσπασε το Γ’ Βραβείο στον ΣΤ’ Διαγωνισμό ποίησης της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.
Το 2007 κυκλοφόρησε το «ένα χαμόγελο» σε μουσική Νίκου Πιτλόγλου κι ερμηνεία Helene στο CD Parfait d' amour από το Δίκτυο .
Το 2012 κυκλοφόρησε το «σαν αγέρας» σε μουσική Νίκου Καρίμπα κι ερμηνεία Σταύρου Αβραμογλου στο CD Μοιρασμένες στιγμές απ την culturemusic .
Το 2014 κυκλοφόρησε το CD Πρώτη Αμαρτία από την Ε.Μ.Σ.Ε πολιτιστική δράση. Μουσική κι ερμηνεία Χάρης Καλαμπακάκης με έξι τραγούδια σε στίχους δικούς της «παζλ που χαλάμε» / «δυο φεγγάρια» /«όλοι λιποτάχτες» / «αυτή η βροχή» / «πώς να προλάβω» και το «καράβια που άραξαν μαζί» που το ερμηνεύει σε φιλική συμμετοχή ο Γιάννης Νικολάου. Τον Απρίλη του 2017 κυκλοφόρησε το cd του Γιώργου Ρούγκα στο οποίο συμμετέχει με στίχο της στα «το χιόνι» και το «ώρα μηδέν ξυπνάτε». Το Μάιο του 2018 κυκλοφόρησε το «παρέα δανεική», σε μουσική κι ερμηνεία Γιώργου Αραπάκη. Τον Ιούνιο του 2018 κυκλοφόρησε το «άγρυπνα ξενύχτια» σε μουσική κι ερμηνεία Σπύρου Αρμένη. Τον Ιούλιο του 2018 κυκλοφόρησε στη Γερμανία το cd του Αλέξανδρου Χατζή Nur die Liebe από την Housemasters Records, στο όποιο συμμετέχει με γερμανικό στίχο στο τραγούδι «zwei Worte» (δυο λέξεις), σε μουσική Σάββα Ισοβίτη. Το τραγούδι «με λένε Νίκο», μουσική κι ερμηνεία Βασίλης Παπακωνσταντίνου κυκλοφόρησε στις 3 Δεκεμβρίου του 2018, στην Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες. Το Νοέμβρη του 2019 κυκλοφόρησε το cd της Νεφέλης σε μουσική Γιάννη Νικολάου και συμμετέχει με το «να 'μουν πουλί θαλασσινό» και «το κραγιόν διορθώνω». Στις 17 Φεβρουαρίου 2020 κυκλοφόρησε από τα Pink Studios το τραγούδι «δάκρυ της βροχής» σε ερμηνεία Ζωής Λιαντράκη και μουσική Κωνσταντίας Κατσιάμπα. Στις 21 Μαρτίου 2020 κυκλοφόρησε το «αντίστροφα μετρώ» σε ερμηνεία Κύριλλου Διαμαντίδη και μουσική Κωνσταντίας Κατσιάμπα.
Πότε ξεκίνησες να γράφεις ποίηση; Υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος που
ξεκίνησες να γράφεις, κάποιο ερέθισμα ίσως ή κάποιο βίωμα;
Η αλήθεια είναι
ότι πάντα έγραφα. Πάντα κάτι σημείωνα. Σκέψεις, σχέδια, όνειρα,παράπονα. Στην
εφηβεία κρατούσα και ημερολόγιο. Όχι όμως, δεν έγραφα απλά μια περιγραφή της
κάθε μέρας μου. Έγραφα στίχους, ποιήματα και
μικρές ιστορίες , βιωματικές ή φανταστικές. Ωραιοποιούσα ή τις
περισσότερες φορές δραματοποιούσα καταστάσεις και συναισθήματα. Ήμουν σιωπηλός και κλειστός χαρακτήρας και το γράψιμο με βοηθούσε να
εκφραστώ,να ανοιχτώ. Ερέθισμα για να
ξεκινήσω να γράφω στίχο σίγουρα ήταν το τραγούδι. Ο πατέρας μου είναι λάτρης του
καλού ελληνικού τραγουδιού. Έδινε μεγάλη σημασία στα λόγια. Άκουγε από δημοτικά,
λαϊκά, ρεμπέτικα, έντεχνα μέχρι-πιο σπάνια, για το χατήρι μου - ροκ. Στο σπίτι μας πάντα έπαιζε το πικάπ
ή το ράδιο.. Κάποια τραγούδια της
Χαρούλας ήταν ίσως η αφορμή να προσπαθήσω τα πρώτα μου, παιδικά κι απλοϊκά
στιχάκια..
Θα ήθελα να σταθώ στην ποιητική συλλογή που μου κέντρισε το ενδιαφέρον
με τίτλο «Νύχτωσε πάλι κι είναι αργά» πες
μας λίγα λόγια γι’ αυτήν. Από πόσα ποιήματα αποτελείται και ποια θέματα
διαπραγματεύεται;
Το «Νύχτωσε πάλι κι είναι αργά» από την άνεμος
εκδοτική είναι η πρώτη μου ατομική ποιητική συλλογή. Ενενήντα ποιήματα, κάποια
είχαν ήδη μελοποιηθεί, άλλα μελοποιήθηκαν αργότερα,κάποια έχουν διακριθεί σε
διαγωνισμούς κι όλα μιλούν στην καρδιά, εκφράζουν βαθιά συναισθήματα. Μιλούν
για την αγάπη, τον χωρισμό,την αμφισβήτηση. Υμνούν τον έρωτα. Κρίνουν
καταστάσεις, καταδικάζουν το άδικο. Ζωγραφίζουν την ελπίδα και το όνειρο.
Σε ποιο κοινό απευθύνεται το βιβλίο σου; Τι μηνύματα θέλεις να περάσεις;
Νομίζω
είναι μια ποιητική συλλογή που διαβάζεται ευχάριστα τόσο από τις γυναίκες ,όσο
κι από τους άνδρες όλων των ηλικιών. Απευθύνομαι στον άνθρωπο που συμπονά,
συμπάσχει, ερωτεύεται, πονά κι ελπίζει. Τα μηνύματα που
θα ήθελα να περάσω στον αναγνώστη είναι κυρίως η σημασία του «μαζί», της
Αγάπης, της Αλληλεγγύης.
Τι είναι η ποίηση προσωπικά για σένα και τι ρόλο παίζει στη σημερινή
εποχή; Έχει να μας προσφέρει κάτι ή είναι απλά μία ανάγκη του γράφοντος;
Η
ποίηση για μένα είναι το ωραιότερο λογοτεχνικό είδος. Είναι ο λόγος δεμένος με
τη μελωδία, το ρυθμό. Είναι μαγεία… Ναι, είναι ανάγκη του γράφοντος κατ’
αρχήν. Προσφέρει όμως στον σύγχρονο άνθρωπο μια απόδραση από την καθημερινότητα
και τα προβλήματα του, ένα ταξίδι στο όνειρο. Του δείχνει με τρόπο όμορφο
δρόμους και διεξόδους. Προσφέρει απόλαυση, χαρά, ελπίδα, γνώση.
Ο ποιητής παρατηρεί τον κόσμο όπως είναι στην πραγματικότητα ή τον πλάθει
μέσα στους στίχους του όπως αυτός θα ήθελε να είναι;
Ο ποιητής
παρατηρεί τον κόσμο. Μα δεν μένει εκεί. Πλάθει έναν καινούριο. Έναν κόσμο πιο
όμορφο. Πιο δίκαιο. Ακόμα κι αν κάποιες φορές γράφει αποδίδοντας ακριβώς την
πραγματικότητα όπως την βλέπει και την αισθάνεται, ο στόχος είναι να
προσπαθήσουμε , να κάνουμε ότι μπορούμε για το καλύτερο,το ιδεατό,το ωραίο.
Κρύβεις δικούς σου στίχους ή κάποια κείμενα στο συρτάρι σου μονάχα για
σένα;
Ναι, υπάρχουν
στίχοι μου που θεωρώ ότι είναι πολύ προσωπικοί και δε θέλω να τους μοιραστώ.. Τουλάχιστον, όχι ακόμα. Είναι ό,τι έγραψα για
στιγμές και καταστάσεις που θέλω να κρατήσω για πάντα, που με σημάδεψαν και
είναι πολύτιμες για μένα.
Από τι εμπνέεσαι; Ποιες είναι οι γόνιμες ώρες της ημέρας σου;
Ο έρωτας, το πάθος, η αγάπη σ’ όλες της
τις μορφές, η αδικία, ο πόνος, ο άνθρωπος, η ζωή, όλα είναι έμπνευση. Ένα
χαμόγελο, ένα βλέμμα, ένα χάδι . Ό,τι αγγίζει την ψυχή. Γράφω κυρίως τη νύχτα.
Την αγαπώ τη νύχτα πολύ. Με βρίσκει συνήθως το ξημέρωμα να μου θυμίζει την ώρα
ο πρώτος συρμός του ηλεκτρικού.
Διαβάζει σήμερα λογοτεχνία ο Έλληνας και ειδικότερα ποίηση με την
οικονομική κρίση;
Νομίζω ότι ναι!
Διαβάζει λογοτεχνία ο Έλληνας. Ελληνική και ξένη. Αναζητά τα κλασσικά
αριστουργήματα, μα ανακαλύπτει και τους νέους λογοτέχνες. Και ποίηση διαβάζει. Όλο και περισσότερο. Λόγω της οικονομικής κρίσης ίσως δεν αγοράζει πολλά
βιβλία. Μα υπάρχουν οι δανειστικές βιβλιοθήκες και μπορεί κανείς να βρει πολύ
φτηνά βιβλία από δεύτερο χέρι. Επίσης δίνονται βιβλία δώρο με εφημερίδες ή περιοδικά.
Ασχολείσαι και με την στιχουργική κάνοντας πολλές και σημαντικές
συνεργασίες. Πες μας λίγα λόγια γι ΄ αυτές.
Ασχολούμαι με τη
στιχουργική από πολύ μικρή. Ήμουν φοιτήτρια όταν μελοποιήθηκαν οι πρώτοι μου
στίχοι. Στη δισκογραφία η πρώτη μου συμμετοχή είναι το 2007 με το «ένα χαμόγελο»
σε μουσική Νίκου Πιτλόγλου κι ερμηνεία της Helene, cd :parfait d’ amour.
Ακολούθησε το
«σαν αγέρας» που ερμηνεύει ο Σταύρος Αβράμογλου σε μουσική Νίκου Καρίμπα.
Με στίχο σε έξι τραγούδια συμμετέχω στο cd πρώτη αμαρτία του Χάρη Καλαμπακάκη. Το ένα απο αυτά ερμηνεύει ο Γιάννης Νικολάου.
Στο cd του Γιώργου
Ρούγκα συμμετέχω με το «Χιόνι» και το «ώρα μηδέν...ξυπνάτε».
Το καλοκαίρι του '18 κυκλοφόρησε στη Γερμανία το cd «nur die Liebe» του
Αλέξανδρου Χατζή, που συμμετέχω με γερμανικό στίχο στο τραγούδι zwei Worte (δυο λέξεις) σε
μουσική Σάββα Ισοβίτη.
Τον Δεκέμβρη του '18 κυκλοφορεί το «με λένε Νίκο» σε
μουσική κι ερμηνεία Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Ένα χρόνο μετά
κυκλοφορεί το cd της Νεφέλης,σε μουσική Γιάννη Νικολάου που συμμετέχω με στίχο σε δύο τραγούδια.
Το 2020, το
Φεβρουάριο κυκλοφορεί το τραγούδι «Το δάκρυ της βροχής» σε μουσική Κωνσταντίας
Κατσιάμπα και ερμηνεία Ζωής Λιαντράκη και το Μάρτιο
το «Αντίστροφα μετρώ», πάλι σε μουσική
Κωνσταντίας Κατσιάμπα και ερμηνεία Κύριλλου Διαμαντίδη.
Μίλησε μας για τα μελλοντικά σου σχέδια. Ετοιμάζεις κάτι καινούριο
αυτόν τον καιρό;
Αυτόν τον καιρό
ετοιμάζουμε με την Κωνσταντία Κατσιάμπα τα επόμενα τραγούδια μας. Επίσης ετοιμάζω την δεύτερη ποιητική μου
συλλογή καθώς και μια συλλογή διηγημάτων. Το γράψιμο είναι τρόπος ζωής, είναι λύτρωση κι ελπίδα. Είναι ταξίδι..
Αφιέρωσε μας ένα ποίημα σου.
«Άλυτος κόμπος
Βάσανο
τα βράδια.
Καπνός απ'τα τσιγάρα,
ποτό που δε μ' αρέσει,
αράζω στη γωνιά.
Σε ψάχνω
κι έχεις φύγει.
Χάνομαι στα σοκάκια.
Μιλώ,μα ποιος ν'ακούσει;
Γυρνά ο αντίλαλος.
Τραγούδι
που δε ξέρω
χορεύω στο σκοτάδι.
Το φως πώς με τυφλώνει.
Φρίκη η μέρα μου.
Πέτρινα
όλα γύρω.
Γυμνή κι εγώ πετάω.
Χαθήκαν οι ελπίδες
κι η νύχτα πώς να βγει.
Η πόλη
με πλακώνει.
Οι φίλοι μου κι εκείνοι
δε νιώθουν τι ζητάω.
Καμιά ανταπόκριση.
Τα μάτια
σου αστέρια.
Σ'αγγίζω και γεννιέμαι.
Σβήνω όταν σε χάνω.
Τα χείλη σου πηγή.
Η ζωή
μου με δουλεύει.
Η αγάπη ένας πόνος.
Πίσω πάλι στα ίδια
κι ο κόμπος άλυτος .
Ποια είναι εκείνη η έκφραση που αγαπάς να λες;
«Όλα καλά θα
πάνε» .Προσπαθώ να το λέω ακόμα όσο κι αν είναι δύσκολες οι καταστάσεις που
βιώνουμε τελευταία.
