Νυχτώνει γρήγορα όταν τα βράδια κρεμιούνται από τον ουρανό μου ξεμυαλισμένα φεγγάρια που μου κλέβουν τον ύπνο.
Νυχτώνει γρήγορα όταν η γη μου διψάει να ποτιστεί με έρωτα.
Όταν η γη μου μυρίζει ανεκπλήρωτη ηδονή.
Νυχτώνει γρήγορα όταν στα σκοτάδια μας κρύβουμε τους ανομολόγητους πόθους μας, που κοιμούνται την μέρα και περιμένουν εκείνο το πρώτο αστέρι να βγει για να ξυπνήσουν.
Νυχτώνει γρήγορα όταν γίνεσαι του ερωτισμού μου το κέντρο.
Νυχτώνει γρήγορα γιατί τότε μόνο μπορώ να σε κάνω δικό μου.
Τίποτα πιο ερωτικό απ' όταν έρχεσαι.
Τίποτα πιο ηδονικό απ' το κατέβασμα των ματιών σου , μη και μαρτυρηθεί ο πόθος σου.
Τίποτα πιο παράφορο απ' όταν με κατακτάς.
Άσε με μέσα σε νύχτες να μπορώ να ταιριάζω λίγη σάρκα με τη σάρκα σου.
Άσε με να ζωγραφίζω με ερωτικές κραυγές τους νυχτερινούς ουρανούς σου.
Άσε με να γίνομαι το κορμί το ασύγκριτο με εκείνα που κατά καιρούς γεύτηκες.
Άσε με να γίνομαι έδαφος έφορο και γόνιμο να ξεκουραστούν οι καρποί σου.
Θα νυχτώνει γρήγορα για να έρχεσαι.
Θα νυχτώνει γρήγορα επειδή σε περιμένω.
Δε μου μοιάζει παράλογο που την νύχτα την λάτρεψα, πάντα θα είναι εκείνη που εμάς θα συνδέει στο ανεκπλήρωτο και στο αδάμαστο που την μέρα μας τρώει.
0 Σχόλια