Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Τα άυλα θηρία της ψυχής" της Ευαγγελίας Τσακίρογλου | Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

 


Συγγραφέας: Ευαγγελία Τσακίρογλου
Έτος έκδοσης: 2021
Σελ.: 314
Εκδόσεις: Ελκυστής

                                                                             Γράφει η Στέλλα Πετρίδου


Τα όνειρα είναι η μόνιμη συντροφιά του ανθρώπου από τη γέννησή του ως τα βαθιά του γεράματα. Είναι εκείνα που ομορφαίνουν τις νύχτες του, όταν, ξεθεωμένος πια από τη σκληρή πάλη της επιβίωσης που του προστάζει η μέρα στην καθημερινότητά της, αναζητεί απεγνωσμένα το σκοτάδι για να συναντήσει την άπνοια στην ψυχή του, για να γευτεί το χάδι της ευτυχίας, το μόνο αντίδοτο, ικανό να ηρεμήσει την κυματισμένη του σκέψη, να την παρηγορήσει και να τη ζεστάνει.

Στο σκοτάδι τα πάντα βρίσκουν το φως τους. Η αύρα της σιωπής απελευθερώνει τις προσδοκίες, ξυπνά τον πόθο, μεταμορφώνεται σε σάρκα και οστά και πολεμά. Κανένας φόβος, καμιά απειλή, καμιά σκιά, δε μπορεί να σταματήσει την ορμή της διεκδίκησης, εκείνης που πάντα υπονομεύεται μπρος στο εκτυφλωτικό φως της υποκρισίας, της αδιαντροπιάς και του συμφέροντος της φαινομενικής επίγειας πραγματικότητας.

«Τα άυλα θηρία της ψυχής» τιτλοφορείται το πρώτο μυθιστόρημα της συγγραφέως Ευαγγελίας Τσακίρογλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής». Πρόκειται στην ουσία για τα αμόλυντα συναισθήματα του ανθρώπου, τα αγνά και άφθαρτα από την ύλη και το σώμα, που πλημμυρίζουν από όνειρα και επιθυμούν διακαώς να γίνουν πράξη. Διεκδικώντας με πάθος την ευτυχία τους, αισιοδοξούν πως με την πίστη, την επιμονή και την υπομονή μπορούν να την κατακτήσουν.

Η υπόθεση της ιστορίας έχει ως εξής:

Η κεντρική ηρωίδα, η Εύα, είναι ένα κορίτσι με εσωτερική κι εξωτερική ομορφιά, που αντανακλά την καθαρότητα των συναισθημάτων της σε κάθε της κίνηση και σε κάθε της συμπεριφορά. Για το λόγο αυτό και είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο οικογενειακό και φιλικό της περιβάλλον. Το χαμόγελό της, η αύρα της και η καλοσύνη της δεν περνούν απαρατήρητα, ούτε, βέβαια, στον ανδρικό πληθυσμό, που με κάθε τρόπο πολιορκεί να διεκδικήσει μια θέση στην καρδιά της.

Έφηβη ακόμα ερωτεύεται τον Πέτρο, τον άντρα που διαλέγει να αφιερώσει τη ζωή της. Η ζωή, όμως, έχει άλλα όνειρα για εκείνη. Έπειτα από μια μακροχρόνια σχέση μαζί του ο Πέτρος την εγκαταλείπει χωρίς ιδιαίτερη εξήγηση και την αμέσως επόμενη στιγμή δολοφονείται. Ανήμπορη να δεχτεί το ανελέητο χτύπημα της μοίρα της η Εύα καταδικάζει τον εαυτό της σε ολοκληρωτική απομόνωση. Ο Δημήτρης είναι εκείνος που καλείται να ηρεμήσει την ταραγμένη από τον πόνο ψυχική της διάθεση, δείχνοντάς της ακριβώς τον τρόπο για να το καταφέρει. Απελευθερώνοντας την από τα δεσμά της οδύνης της, της αποκαλύπτει μια νέα ζωή, γεμάτη χρώματα, ζωντάνια, φως και αγάπη. Η Εύα ερωτεύεται και πάλι απ’ την αρχή. Το παρελθόν, όμως, επιστρέφει στη ζωή της διεκδικητικό, καθώς η ίδια δεν έχει κλείσει ακόμα τους λογαριασμούς της μαζί του.

Μια ασύλληπτη νεκρανάσταση ζωής, μια απόπειρα δολοφονίας, μια αποτυχημένη εγκυμοσύνη, μια αδικαιολόγητη εξαφάνιση, ένα σκοτεινό και βρώμικο παρελθόν, ένας φόνος και μια μακροσκελής έρευνα για την εξιχνίασή του, είναι η συνέχεια που σχετίζεται με το παρόν της Εύας, η οποία με πόνο ψυχής καλείται να αναμετρηθεί μαζί του, να παλέψει και να διεκδικήσει την ευτυχία που της αξίζει.

Ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται εύκολα και γρήγορα, παρόλο που είναι πολυσέλιδο, εξαιτίας της γρήγορης και έξυπνης πλοκής του, της αμεσότητας του λόγου της συγγραφέως και της ευθύτητας των συναισθημάτων που αβίαστα μεταφέρονται από τους ήρωες της ιστορίας στον αναγνώστη προκαλώντας του την ανάλογη ψυχική διάθεση. Η σχεδόν κινηματογραφική ροή του έργου, η γεμάτη εικόνες και ήχους δομή του λόγου, οι διαδοχικές ανατροπές της ιστορίας, εξαιτίας των δολοπλοκιών και των δεινών της πρωταγωνίστριας, οξύνουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, που αγωνιά, προβληματίζεται και συμπάσχει μαζί της, προσδοκώντας ταυτόχρονα  να λύσει το γρίφο του μυστηρίου που αιωρείται στην ηλεκτρίζουσα ατμόσφαιρα και να γευτεί την πολυπόθητη κάθαρση, απαραίτητη προϋπόθεση για να επέλθει το τέλος της ιστορίας.

Τα μηνύματα που άμεσα ή έμμεσα δέχεται ο αναγνώστης σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης είναι πολλά. Η ευτυχία δε χαρίζεται στον άνθρωπο, αν εκείνος δεν είναι πρόθυμος να τη διεκδικήσει. Το κακό, αργά ή γρήγορα, όσο καλά στημένο κι αν είναι,  φανερώνεται τιμωρώντας τους υπαίτιους. Η αλήθεια λάμπει και ανταμείβει τους διεκδικητές της. Φυσικά, πάντα υπάρχει χώρος και χρόνος για μετάνοια. Άλλωστε, κανείς δεν είναι αμόλυντος. Ακόμη και οι χειρότεροι εγκληματίες έχουν δικαίωμα στη συγχώρεση. Η γαλήνη είναι δικαίωμα όλων και επέρχεται μόνο όταν η ψυχή κλείνει τις εκκρεμότητες με το παρελθόν της και κοιτά με καθαρότητα βλέμματος το παρόν και το μέλλον της. Η αγάπη είναι εκείνη που κινεί το νήμα της ζωής, που νικά τα εμπόδια που στήνει στο διάβα της το κακό, που υπομένει την πάλη, που δεν εγκαταλείπει στις ανηφοριές και που στο τέλος θριαμβεύει.

Ένα βιβλίο που κοιτά με αισιοδοξία τη ζωή και αφήνει μια ευχάριστη γεύση αγνότητας, ψυχικής και συναισθηματικής, στον αναγνώστη.

Συνιστάται ανεπιφύλακτα.



Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Όταν σε μια ανακατεμένη ντουλάπα κλείσεις τα πορτόφυλλά της, δε σημαίνει πως η ντουλάπα έχει τακτοποιηθεί. Απλώς κρύβεις την ανακατωσούρα της για όσο διάστημα δεν τη χρησιμοποιείς. Όταν όμως χρειαστεί να πάρεις κάτι από μέσα και την ξανανοίξεις, βρίσκεις μπροστά σου αυτό από το οποίο πριν από λίγο νόμιζες ότι είχες ξεμπερδέψει… Ένα χάος!

»Σημασία έχει να μην κάνεις το ίδιο και με τη ζωή σου… Να μην αφήσεις τα γεγονότα να σε παρασύρουν στη δίνη τους μπερδεύοντας τα πάντα γύρω σου. Το χρέος σου απέναντι στον Πέτρο, την οικογένειά σου, αλλά κυρίως στον εαυτό σου, είναι να τακτοποιήσεις το καθετί εκεί που πρέπει, ώστε να συνεχίσεις να ζεις. Καλώς ή κακώς κάποιος εκεί επάνω αποφάσισε για σένα. Κι εσύ δεν έχεις άλλη επιλογή παρά μόνο να δεχτείς το θέλημά Του. Και κάποια στιγμή, όταν όλα θα είναι νοικοκυρεμένα γύρω σου κι εσύ ήρεμη, ίσως καταφέρεις να απαντήσεις το “γιατί” που σε τριβελίζει…»

Με αυτά τα λόγια, τη δική του θεωρία της ντουλάπας όπως την αποκαλούσε, ο Δημήτρης, καθοδηγούμενος από την άδολη αγάπη του για την Εύα, προσπάθησε να της εμφυσήσει την επιθυμία να βγει από το πένθος της και να συνεχίσει τη ζωή της.

Η Εύα χωρίς να γνωρίζει τα συναισθήματά του αποφάσισε, αν και τον γνώριζε ελάχιστα, να κάνει βίωμα την πρωτότυπη θεωρία του και να διεκδικήσει ξανά τα όνειρά της που για οχτώ χρόνια ζούσαν καταχωνιασμένα κάτω από την ισχυρή προσωπικότητα του Πέτρου και τις ανάγκες του. Ο Πέτρος ήταν ο εφηβικός της έρωτας. Η πρώτη και μεγάλη της αγάπη. Ωστόσο, η γνωριμία της με τον Δημήτρη θα την κάνει να δει τα πράγματα, αφού καταφέρει να ξεπεράσει τις ενοχές της, από μια διαφορετική πλευρά που μέχρι πρότινος αγνοούσε. Κοντά στον Δημήτρη θα βιώσει πρωτόγνωρα συναισθήματα, μέχρι τη στιγμή που φαντάσματα από το παρελθόν θα ξεπηδήσουν αναπάντεχα μπροστά στα μάτια της διεκδικώντας βίαια όσα λανθασμένα πίστεψαν κάποτε ότι τους ανήκαν.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα, Ευαγγελία Τσακίρογλου:

Η Ευαγγελία Τσακίρογλου γεννήθηκε το 1974 στην όμορφη Θεσσαλονίκη, ένα μαγιάτικο πρωινό που ο μήνας είχε… 9! Από μικρή της άρεσε να σκαρφίζεται ιστορίες. Τα παιχνίδια που έπαιζε με τις κούκλες της ήταν σωστές υπερπαραγωγές. Μεγαλώνοντας άρχισε να τις γράφει στο χαρτί. Σκόρπια πράγματα, δεξιά κι αριστερά. Κάποιες τις συγκέντρωσε σ’ ένα ντοσιέ –24 και… άγουρες για την ακρίβεια– κι ένας αγαπημένος και αρκετά ενθουσιώδης ξάδερφος τις εκτύπωσε σε βιβλιαράκι με τον ευφάνταστο τίτλο «24 Γράμματα, 24 Ονόματα, 24 Ιστορίες». Παραδόξως, λόγω του μικρού της ηλικίας της και εξαιτίας της πολύ μεγάλης οικογένειας και καλών φίλων, έβγαλε ένα πολύ καλό χαρτζιλίκι. Στο λύκειο συμμετείχε στη λογοτεχνική ομάδα του σχολείου. Αποφοίτησε από το τμήμα Επιμελητών Πρόνοιας του Ε.Π.Λ. Κατερίνης και το 1993 έλαβε μέρος με την ιδιότητα της συνοδού παιδιών αθλητών ΑΜΕΑ στα SPECIAL OLYMPICS στην Αθήνα. Από το 1997, που παντρεύτηκε τον Φώτη, ζει στο Μοσχάτο. Είναι μαμά της Ελένης, του Ανέστη και της Παρασκευής και από μια μικρή αναποδιά –ίσως και τύχη– είναι αιμοκαθαρόμενη από τον Ιούνιο του 2020. «Τα άυλα θηρία της ψυχής» είναι η πρώτη ολοκληρωμένη της δουλειά. Γράφτηκε με αγάπη ανάμεσα σε ξενύχτια, πάνες και μεγαλώματα.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια