Βιβλιοκριτική για τη νουβέλα "Απαγορευμένη Αίθουσα" της Φωτεινής Αποστολοπούλου

Συγγραφέας: Φωτεινή Αποστολοπούλου
Έτος έκδοσης: 2020
Σελ.: 156
Εκδόσεις: Φίλντισι

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Αναμφισβήτητα, η ανάπτυξη των επιστημών έχει προσφέρει σημαντικά οφέλη στον άνθρωπο. Το βασικότερο δε αυτών αφορά στο θέμα της υγείας. Πέρα, όμως, από αυτή την ομολογουμένως σημαντική διευκόλυνση που του εξασφαλίζει στην καθημερινότητά του η άνεση των επιτευγμάτων, η επιστήμη, δυστυχώς, συμβάλει τα μέγιστα και στη σταδιακή του καταστροφή. Η επίπτωση αυτή προκύπτει από την υπερβολική αυτοπεποίθηση του εαυτού του και την αίσθηση της παντοδυναμίας του. Με οδηγό την αλαζονεία και την ανεξέλεγκτη έπαρσή του καταστρέφει είτε ηθελημένα είτε αθέλητα το φυσικό του περιβάλλον, τις σχέσεις του με αυτό και γενικότερα τον ίδιο τον πλανήτη που τον ζει και τον φιλοξενεί.

Η συγγραφέας Φωτεινή Αποστολοπούλου, ορμώμενη από αυτήν ακριβώς τη διαπίστωση της ολοκληρωτικής καταστροφής του πλανήτη που έπεται, καθώς ολοένα και περισσότερο γίνεται αισθητή κι απειλητική η αδιάκοπη διάβρωσή του, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε βάθος χρόνου στην παντελή εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους, εμπνεύστηκε τη νουβέλα της με τίτλο «Απαγορευμένη Αίθουσα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Φίλντισι».

Πρόκειται για μια ιστορία σουρεαλιστική, καθώς κινείται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, παρόλο που τα θέματα με τα οποία ουσιαστικά καταπιάνεται η συγγραφέας έχουν να κάνουν με κοινωνικά ζητήματα που οδηγούν τον αναγνώστη σε εύλογο προβληματισμό. Τέτοια θέματα είναι οι επιπτώσεις της αυστηρής πειθαρχίας στον άνθρωπο, της καταπιεσμένης βίας και του ανεξέλεγκτου φανατισμού του, οι τραγικές συνέπειες της υπερεκμετάλλευσης του πλανήτη και της αλληλοεξόντωσης των φιλοξενούμενών του για την εξασφάλιση του ίδιου συμφέροντος, η αξία του αληθινού και δίχως όρια έρωτα, η δύναμη της τέχνης στα έλλογα όντα και στην ψυχοσύνθεσή τους, η αξία της θυσίας και της απόφασης διεκδίκησης των ονείρων και, τέλος,η σημασία της εκδήλωσης των συναισθημάτων στην εξέλιξη του ανθρώπου και της κοινωνίας γενικότερα.

Αναλυτικότερα η υπόθεση έχει ως εξής:

Δύο γήινοι βρίσκονται ξαφνικά σε έναν άλλον πλανήτη, τον πλανήτη ΜΒ (Μη Βία), ο οποίος δημιουργήθηκε από το σύνολο των επιστημόνων της Γης, λίγο πριν την σταδιακή καταστροφή του δικού τους πλανήτη. Η Γη φαίνεται πια πως έχει χάσει την παλιά της αίγλη. Η υποχώρηση της τεχνολογίας και η εξάλειψη των επιστημών οδηγεί τους ανθρώπους πίσω στη φύση και στα αρχέγονα ζωώδη ένστικτά τους. Από την άλλη, ο πλανήτης ΜΒ φαίνεται απόλυτα εναρμονισμένος με την εικόνα που υπηρετεί, μια εικόνα απάθειας, αυστηρής πειθαρχίας και παντελούς έλλειψης κάθε μορφής τέχνης και συναισθήματος. Βασική του αρχή η απαγόρευση οποιαδήποτε μορφής βίας.

Η έλευση των δύο πρωταγωνιστών στον πλανήτη ΜΒ προκαλεί μεγάλη αναστάτωση σε όλους. Η επιμονή των ίδιων να επιστρέψουν άμεσα στον πλανήτη Γη που κινδυνεύει να αφανιστεί άμεσα τους οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις και άκρως επικίνδυνες. Ποια είναι τα κίνητρα εκείνων που επέβαλαν την έλευσή τους στον πλανήτη ΜΒ; Πού θα οδηγήσει τελικά η διαρκής καταπίεση εκδήλωσης των συναισθημάτων σε ένα περιβάλλον που απαγορεύει την εκδήλωση βίας; Γιατί η τέχνη τίθεται στο περιθώριο; Τι φοβούνται οι επιστήμονες; Θα καταφέρουν τελικά οι δυο πρωταγωνιστές να επιστρέψουν στον πλανήτη Γη για να τον σώσουν και με ποιον τρόπο;

Μια καλογραμμένη σύντομη ιστορία επιστημονικής φαντασίας, πολυπρόσωπη και πολυθεματική, με έξυπνη πλοκή, γρήγορη ροή του λόγου, σχεδόν κινηματογραφική αφήγηση, με διαρκή δράση, γεμάτη μυστήριο και περιπέτεια που διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη ως την τελευταία σελίδα του βιβλίου. Η σωρεία μηνυμάτων που πολύ εύστοχα περνάει στην ιστορία της η συγγραφέας δίνει τη σκυτάλη στον αναγνώστη για εσωτερική αναζήτηση, βαθύ στοχασμό και ουσιαστική προσπάθεια αφύπνισης και ανασυγκρότησης της σκέψης.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Έτος 2198 μ.Χ. Στη Γη δεν υπάρχει πια τεχνολογία, δεν υπάρχουν επιστήμονες.

Εκδιώχθηκαν όλοι πριν από εκατό χρόνια και ζουν στον Πλανήτη που έχουν κατασκευάσει, τον Πλανήτη ΜΒ (Μη Βία). Έναν Πλανήτη χωρίς βία, χωρίς τέχνη, χωρίς προβλήματα.

Από τη Γη φτάνουν στον Πλανήτη ΜΒ κυνηγημένοι, ένας άντρας, ο Τζιμ, και μία γυναίκα, η 42.

Ο ερχομός των δύο Γήινων φέρνει μεγάλες ανατροπές στον Πλανήτη ΜΒ. Κι ενώ η αγωνία για την κατάσταση της Γης κορυφώνεται, αποκαλύπτονται οι πολιτικές ίντριγκες και τα κίνητρα των κατοίκων του Πλανήτη ΜΒ, η κρυφή αποστολή του Τζιμ στη Γη, φανερώνεται για πρώτη φορά το μεγάλο μυστικό της Απαγορευμένης Αίθουσας, ο καταλυτικός ρόλος της 42 και η σημασία της Τέχνης στη σωτηρία της Γης.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα, Φωτεινή Αποστολοπούλου:

Η Φωτεινή Αποστολοπούλου γεννήθηκε το 1969 στην Τρίπολη Αρκαδίας. Έχει τελειώσει τη Νομική Αθηνών, είναι δικηγόρος και ζει στην Αθήνα. Το 2013 και το 2014 διήγηματά της δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά sites. Μονόπρακτά της συμπεριελήφθησαν σε θεατρικές παραστάσεις το 2008 και του 2018.

Τον Ιούλιο του 2019 εκδόθηκαν 3 μικρά διηγήματά της από τις εκδόσεις Φίλντισι, στο συλλογικό έργο, με τίτλο «Ο κήπος με τα Μπονζάι - 20 νέοι λογοτέχνες του 2019».

Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και την performance.