Γιάννης Ε. Μαντούσης: "Η συγγραφή ουσιαστικά για μένα αποτελεί προέκταση και αντανάκλαση του εσωτερικού μου κόσμου"

 

Ο Γιάννης Ε. Μαντούσης αγαπά την γραφή και την ανάγνωση, αρθρογραφεί στο διαδίκτυο για περισσότερο από μια δεκαετία και πρόσφατα προέβη στην πρώτη του μυθιστορηματική απόπειρα. Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του, που τιτλοφορείται: «Ο Φύλακας Δαίμονάς μου» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής», τον φιλοξενούμε σήμερα στις Τέχνες για να τον γνωρίσουμε λιγάκι καλύτερα..

Ας δούμε τι είχε να μας πει...

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Λίχνο

Αγαπητέ κύριε Μαντούση, αρχικά θα ήθελα να μου πείτε ποια στάθηκε η αφορμή για να αποδυθείτε στην περιπέτεια της συγγραφής και τι σημαίνει για εσάς.

Θα έλεγα πως δεν υπήρξε κάποια συγκεκριμένη αφορμή, αλλά σίγουρα υπάρχει συγκεκριμένη αιτία και είναι αυτή που με οδήγησε στη γραφή αρχικά κι έπειτα στη συγγραφή. Η αιτία είναι όλες οι διεργασίες που συμβαίνουν στο κεφάλι μου εμπνεόμενες από τη ζωή μου. Αυτές οι διεργασίες μετουσιώθηκαν σε ιδέες που εκφράστηκαν μέσω της γραφής κειμένων στο ιστολόγιο, μέχρι που μία ιδέα απαιτούσε κάτι παραπάνω. Ένα βιβλίο. Η συγγραφή ουσιαστικά για μένα αποτελεί προέκταση και αντανάκλαση του εσωτερικού μου κόσμου.

Το μυθιστόρημα «Ο Φύλακας Δαίμονάς μου» είναι το πρώτο σας. Πείτε μας, πώς συλλάβατε την ιδέα της συγγραφής του;

Δεν ήταν συνειδητή η σύλληψη της ιδέας. Ο αρχικός πυρήνας της προέκυψε τελείως παρορμητικά, σχεδόν αυτόματα. Φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή διάφορα βιώματά μου, ιδέες, σκέψεις και συναισθήματα, ήρθαν σε επαφή μέσα στο μυαλό μου, με τη γοητεία που μου ασκούσαν ιστορίες όπως ο Φάουστ και το Fight Club και μέσα από αυτή τη σύγκλιση, γεννήθηκε και αναπτύχθηκε «Ο Φύλακας Δαίμονας μου».

Γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να ασχοληθείτε με τη λογοτεχνία; Θεωρείτε κατάλληλες τις συνθήκες, δεδομένου της κρίσης, για την έκδοση ενός βιβλίου;

Σίγουρα η χρονική συγκυρία δεν ήταν επιλογή μου. Απλά έτυχε να προκύψει τώρα αυτό το στάδιο στην προσωπική και πνευματική μου σταδιοδρομία και εξέλιξη. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι η όποια καταλληλότητα ή μη, των συνθηκών, δεν επηρέασε το συγκεκριμένο βήμα μου.

Μιλήστε μας λιγάκι για το βιβλίο σας. Τι να περιμένει κάποιος, που θα το επιλέξει ως ανάγνωσμα;

«Ο Φύλακας Δαίμονας Μου» αποτελεί ουσιαστικά τη διήγηση της ψυχολογικής και πνευματικής πορείας μέσω διακυμάνσεων, ενός ανθρώπου του οποίου η ζωή, αρχικά, έχει βρεθεί σε ένα πολλαπλό αδιέξοδο, συναισθηματικό, επαγγελματικό και υπαρξιακό. Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της ιστορίας, ο αναγνώστης θα μοιραστεί με τον αφηγητή ποικιλία συναισθημάτων όπως η δυστυχία, η χαρά, η οργή και η αγαλλίαση, αλλά και πολλούς προβληματισμούς σχετικά με την ύπαρξη, την κοινωνία και τη θέση ενός νέου ανθρώπου απέναντι σε αυτές.

Θα χαρακτηρίζατε εμπορικό το βιβλίο σας; Εσείς ως νέος συγγραφέας αποσκοπείτε περισσότερο να γράφετε γι’ αυτά που πάνω κάτω θέλει ο πολύς κόσμος να διαβάζει ή προτιμάτε να αποτυπώνετε στο χαρτί αυτό που βγαίνει κατευθείαν απ’ την ψυχή σας αδιαφορώντας για τις πωλήσεις;

Αυτός είναι ένας χαρακτηρισμός που θα πρέπει κατά τη γνώμη μου, να δοθεί ή όχι, από άλλους και όχι από τον ίδιο τον συγγραφέα. Από εκεί και πέρα δεν έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη στο αισθητήριό μου σχετικά με το τι μπορεί να θέλει να διαβάζει ο πολύς ο κόσμος, οπότε γράφω με βάσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις που θέλω να εκφράσω. Θα ήταν βέβαια υποκρισία να πω ότι αδιαφορώ παντελώς για την όποια αποδοχή του βιβλίου, είτε έχει να κάνει με πωλήσεις είτε με κριτικές, σίγουρα όμως δεν είναι αυτή η προτεραιότητα της συγγραφικής μου προσπάθειας.

Η επιλογή ενός καλού εκδοτικού οίκου παίζει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση ενός βιβλίου; Εσείς είστε ευχαριστημένος από το εκδοτικό σας σπίτι;

Σίγουρα παίζει ρόλο μια και η αγορά του βιβλίου όπως και κάθε αγορά βασίζεται πάρα πολύ στην προώθηση και στη διαφήμιση. Όσον αφορά τη συνεργασία μου με τις «Εκδόσεις Ελκυστής», είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος μια και καθόλη τη διάρκεια της εκδοτικής διαδικασίας, η επικοινωνία μας διακατέχεται από σαφήνεια και φιλικότητα.

Ποιοι είναι εκείνοι οι λογοτέχνες που επηρέασαν το συγγραφικό σας δρόμο; Θαυμάζετε κάποιους ιδιαίτερα;

Πιστεύω ότι έχω επηρεαστεί πολύ από συγγραφείς που με γοήτευσαν σαν αναγνώστη αρχικά. Έτσι τα πρώτα ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό σαν δέκτες του θαυμασμού μου αλλά και σαν επιρροές, είναι ο Ουμπέρτο Έκο, ο Τζον Στάινμπεκ και ο Νίκος Καζαντζάκης. «Ο Φύλακας Δαίμονας μου» έχει σίγουρα επιρροές και από συγγραφείς που αρέσκονται σε μία πιο άμεση και λιτή γραφή όπως ο Αύγουστος Κορτώ, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι και ο Νίκος Ιωαννίδης.

Τι είναι για εσάς η Λογοτεχνία και ποια θεωρείτε πως είναι η αποστολή της;

Η λογοτεχνία για μένα, είναι ένας από τους τρόπους που έχουν οι άνθρωποι για να γλυκαίνουν τη στείρα πραγματικότητα που βιώνουν ενίοτε. Μία ιστορία που στη ζωή μπορεί να φαντάζει αδιάφορη, μέσω της γραπτής αφήγησης μπορεί να εξελιχθεί σε ψυχαγωγία και διδαχή. Η αποστολή της είναι αυτή που έχουν όλες οι τέχνες, να εξωτερικεύουν τον ψυχισμό του εκάστοτε δημιουργού και να αποτελέσουν εφαλτήριο επικοινωνίας με άλλες ψυχές.

Από αυτά που νιώθετε πως γνωρίζετε με βεβαιότητα για τον εαυτό σας, πείτε μας ένα χαρακτηριστικό που θα θέλατε να διατηρήσετε οπωσδήποτε κι ένα που θα προτιμούσατε ν’ αλλάξετε.

Σίγουρα θα ήθελα να διατηρήσω το στοιχείο του ζήλου που με διακατέχει σε οτιδήποτε καταπιάνομαι στη ζωή μου. Αν κάτι θα ήθελα να αλλάξω είναι η κατάχρηση της έμφυτης τάσης που έχω να αναλύω συμπεριφορές και καταστάσεις. Θα ήθελα να μάθω να αναγνωρίζω εγκαίρως σε ποιες περιπτώσεις αυτό το χαρακτηριστικό κινδυνεύει να γίνει τελείως ανώφελο και ψυχοφθόρο. Το βελτιώνω όσο ωριμάζω, αλλά θέλει δουλειά ακόμη.

Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια, για τον τρόπο που αποτυπώνετε τις σκέψεις σας στο χαρτί; Είναι μια διαδικασία που συμβαίνει προγραμματισμένα και μεθοδικά ή αυθόρμητα;

Συνήθως όταν κάθομαι να γράψω, έχει ήδη ωριμάσει στο μυαλό μου κάποια ιδέα οπότε γνωρίζω κατά προσέγγιση τη θεματολογία. Η γνώση της τελευταίας είναι αυτή που θα καθορίζει τη μουσική υπόκρουση της συγγραφής της, διότι γράφω σχεδόν πάντα, συνοδεία μουσικής. «Ο Φύλακας Δαίμονας Μου» για παράδειγμα γράφτηκε ενώ άκουγα ελληνόφωνο ποιητικό χιπ-χοπ. Έτσι, η κατεύθυνση της εκάστοτε συγγραφικής στιγμής έχει προγραμματιστεί, τις λεπτομέρειες όμως τις αφήνω να βγούνε αυθόρμητα εκείνη τη στιγμή, διότι θεωρώ ότι έτσι αποδίδεται καλύτερα το συναίσθημα.

Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε ως αναγνώστης στους συγκαιρινούς σας ποιητές ή κάτι που θα θέλατε να μοιραστείτε ως ποιητής με τους αναγνώστες σας;

Σε αμφότερους θα πρότεινα να έχουν ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλη προσέγγιση απέναντι στις δημιουργίες που συναντούν στο δρόμο τους. Η γνωριμία με την μοναδική προσωπικότητα που διακατέχει κάθε έργο, είναι μία αμφίδρομη διαδικασία η οποία μόνο να εμπλουτίσει τους συμμετέχοντες σε αυτή μπορεί, αναγνώστες και δημιουργούς.

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο δημιουργό που πασχίζει να πραγματοποιήσει τα πρώτα του βήματα στο χώρο της πεζογραφίας;

Να αναγνωρίζει την κόκκινη γραμμή μεταξύ βελτίωσης του έργου και διαστρέβλωσης της ουσίας αυτού. Και αν δεν μπορεί να την αναγνωρίσει τότε να προτιμήσει να μείνει πιστός στην αρχική του έμπνευση και στις ιδιαιτερότητες που διακατέχουν τη δημιουργική του προσέγγιση.

Τι να περιμένουμε στο εγγύς μέλλον; Έχετε κάποια συγγραφικά σχέδια που μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας;

Έχω την τύχη να συμμετέχω στο «Απονενοημένο Σύνταγμα» το οποίο είναι ένα εγχείρημα που εμπνέεται από τα σημειώματα των αυτόχειρων των τελευταίων δύο αιώνων στην Ελλάδα και θα περιλαμβάνει μία σειρά καλλιτεχνικών εκδηλώσεων αλλά και την έκδοση ενός τόμου στον οποίο θα συμπεριλαμβάνεται ένα διήγημα μου με τον τίτλο «Θλιβερή Κυριακή».

Από εκεί και πέρα έχω ξεκινήσει τη συγγραφή του δεύτερου βιβλίου μου, το οποίο θα είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα και η υπόθεση του θα εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη του 14^ου αιώνα μ.Χ. μία εποχή που η πόλη βίωσε το αποκορύφωμα του παγκόσμιου κύρους της και βίωσε πολύ σημαντικά γεγονότα, τα οποία δυστυχώς σήμερα αγνοούμε.

Μια ευχή σας για το μέλλον;

Αρχικά το αυτονόητο, υγεία για όλους και έπειτα να τελειώσει το συντομότερο αυτή η πανδημία, έτσι ώστε να απελευθερωθούμε από τον φόβο και την ύπαρξη άνευ προσωπικών ερεθισμάτων και συγκινήσεων, όπου έχουμε εγκλωβιστεί τον τελευταίο χρόνο.

Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;

Το βιβλίο μπορεί κάποιος να το παραγγείλει μέσω των ηλεκτρονικών καταλόγων των Εκδόσεων Ελκυστής, του Ιανού και της Πρωτοπορίας. Θα είναι διαθέσιμο και στα ράφια των βιβλιοπωλείων των δύο τελευταίων, όταν με το καλό ανοίξουν ξανά τα καταστήματα.

Kύριε Μαντούση, σας ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στη συγγραφική σας πορεία.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη φιλοξενία και με τη σειρά μου σας εύχομαι ότι καλύτερο σε όλες τις πτυχές της ζωής σας.

Βιογραφικό:

Ο Γιάννης Ε. Μαντούσης γεννήθηκε το 1989 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Είναι κάτοικος του Αϊντχόφεν, στην Ολλανδία, όπου εργάζεται ως Μηχανικός Συστημάτων Λιθογραφίας. Ασχολείται πάνω από μία δεκαετία με την αρθρογραφία και τα τελευταία τρία χρόνια, είναι διαχειριστής του ιστoλογίου «Ο Ζηλωτής» και της ομώνυμης σελίδας στο Facebook. «Ο Φύλακας Δαίμονάς μου» είναι η πρώτη του μυθιστορηματική απόπειρα.