Ας δούμε, λοιπόν, τι έχει να μας πει..
Θα ήθελα για αρχή να σκαλίσω λίγο το παρελθόν σου, να σε γυρίσω λίγα χρόνια πίσω και να σε ρωτήσω ποιο ήταν το έναυσμα που σε έκανε να θέλεις να εκφραστείς μέσω της συγγραφής. Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σου στον συγγραφικό κόσμο;
Από μικρό παιδί έγραφα στίχους. Είχαμε ένα γκρουπ και τραγουδούσα, αλλά ταυτόχρονα έγραφα και στίχους. Όμως η άδικη απόλυσή μου από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, μετά από 30 χρόνια δημοσιογραφίας μου σε αυτήν και από τη NOVA μετά από 14 χρόνια με άφησε άνεργο. Είχα μέσα μου πολλά συναισθήματα και η παραμονή μου σπίτι με οδήγησε στη γραφή. Είχα ήδη γράψει ένα βιβλίο που είναι στο φανταστικό κόσμο και αμέσως μετά έγραψα μία αληθινή ιστορία που τη μετέφερα στο χαρτί. Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία για μένα και την εκμεταλλεύτηκα.
Πόσο εύκολο θεωρείς ότι είναι για έναν συγγραφέα να αποτυπώσει στο χαρτί τα όσα γυροφέρνουν στο μυαλό του; Είναι κάτι που σε δυσκολεύει ή οι σκέψεις σου βγαίνουν αβίαστα στο χαρτί;
Αλήθεια οι σκέψεις μου, βγαίνουν αβίαστα. Τόσο στο φανταστικό βιβλίο που έχω γράψει όσο και στο μυθιστόρημά μου που έχει τον τίτλο «ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» ήταν σαν να παρακολουθούσα κινηματογράφο και αντέγραφα τις σκηνές στο χαρτί ή μάλλον στο κομπιούτερ μου.
Έχεις κάποιες «δικές» σου ώρες; Κάποιες που θεωρείς περισσότερο γόνιμες από τις άλλες; Κάποιες που αφιερώνεις όλο σου το είναι στην πένα σου;
Οι ώρες που γράφω είναι οι στιγμές που μου έρχεται η έμπνευση. Δεν είναι συγκεκριμένες. Μπορεί να είμαι στο αυτοκίνητό μου και να μου έρθει έμπνευση. Πολλές φορές έχω παρκάρει και στέλνω μήνυμα στον…εαυτό μου με τη σκέψη που μου ήρθε εκείνη τη στιγμή. Έχω γενικά πολλές στιγμές έμπνευσης, ακόμα και όταν ξαπλώνω να κοιμηθώ. Σηκώνομαι και γράφω τις σημειώσεις μου.
Τι αποτελεί για σένα πηγή έμπνευσης; Από που αντλείς συνήθως ερεθίσματα ;
Από παντού θα έλεγα. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Η κάθε στιγμή που ζω μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης, ακόμα και από τις ζωές των φίλων και γνωστών μου.
Και ερχόμαστε στο σήμερα όπου κυκλοφόρησε πρόσφατα το μυθιστόρημά σου που φέρει τον τίτλο «Το μίσος της αγάπης» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Λυκόφως». Θα ήθελα να μας συστήσεις το συγγραφικό σου εγχείρημα και να μας πεις λίγα λόγια για αυτό και για το τι πραγματεύεται.
Είναι μία αληθινή ιστορία που έχει συμβεί σε κάποιο άλλο μέρος. Μου τη μετέφερε ένας φίλος που δεν είναι πια στη ζωή και μου φάνηκε απίστευτη ιστορία. Εγώ με τη σειρά μου την μετέφερα στο νησί της καταγωγής μου την ΠΑΡΟ πήρα όλους τους χαρακτήρες από το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον μου, πρόσθεσα μέσα κάποιες θεματικές ιστορίες κάνοντάς την ιστορία και αστυνομική και άλλαξα το τέλος γιατί στην πραγματικότητα ήταν πολύ τραγικό και θλιβερό. Πρόκειται για μία μεγάλη νεανική αγάπη, την οποία «προδίδει» ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές μας και η αγάπη αυτή μετατρέπεται σε αστείρευτο μίσος που φέρνει όχι μόνο μεγάλες ανατροπές στις ζωές τους, αλλά και ολέθρια αποτελέσματα.
Θα ήθελα να μου μιλήσεις για τον ψυχισμό σου καθώς έγραφες το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά και για το πόσο μεγάλη ήταν η έρευνα που έκανες ώστε να φτάσεις στην ολοκλήρωσή του. Σε δυσκόλεψε, ενδεχομένως κάτι;
Χρειάστηκε λίγη έρευνα, καθ’ ότι γνωρίζω πολύ καλά τον τόπο μου την Πάρο, αλλά έψαξα για διάφορα θέματα ιατρικού και αστυνομικού ενδιαφέροντος που έπρεπε να είναι σωστά. Γράφοντας, πάντως, αυτό το βιβλίο, μπήκα ολοκληρωτικά μέσα στην ψυχή και, κυρίως, στη σκέψη των βασικών πρωταγωνιστών, θέλοντας να σκεφτώ το τι θα έκανα εγώ στη θέση τους και πώς μπορεί να αντιδρούσα, ώστε να μπορέσω να μεταφέρω όσο πιο αληθινά γίνεται τα συναισθήματά τους και τις αντιδράσεις τους. Οφείλω να ομολογήσω, πάντως, ότι επηρεάστηκα απίστευτα από τις στιγμές της συγγραφής του βιβλίου. Ήταν αρκετές οι στιγμές που δάκρυσα και…πόνεσα.
Υπήρξαν παράγοντες, πρόσωπα ή συγκυρίες που σε ενέπνευσαν ώστε να γραφτεί το συγκεκριμένο έργο;
Αυτό που πάντα μου έκανε εντύπωση ήταν οι ιδιαίτερες συνθήκες και κυρίως ο τρόπος λειτουργίας ενός χωριού και των κατοίκων της επαρχίας που έχουν πάντα μία ιδιαίτερη αντιμετώπιση σε πολλά θέματα και κυρίως σε θέματα τιμής και οικογενειακής αντιμετώπισης των πραγμάτων και στο «τι θα πει ο κόσμος». Πράγμα που σε πολλές περιπτώσεις εξακολουθεί να υφίσταται ακόμα και σήμερα. Πόσο μάλλον σε παλιότερα χρόνια.
Ήταν σκοπός σου να περάσεις κάποια, ενδεχομένως, μηνύματα μέσα από αυτό το βιβλίο; Κάτι που θα ήθελες να κρατήσουν οι αναγνώστες σου από αυτό το αναγνωστικό ταξίδι;
Υπάρχουν αρκετά μηνύματα μέσα και, κυρίως, το πώς πρέπει ή μάλλον δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι τόσο από το συγγενικό όσο και από το φιλικό περιβάλλον μας. Δηλαδή μεγαλώνοντας παιδιά πώς δεν θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντί τους, αλλά και τι θα πρέπει να αποφεύγουμε σε μία σχέση ή έναν γάμο, αφού βλέπουμε ότι τα αποτελέσματα είναι ολέθρια και καταστροφικά.
Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός σου όταν γράφεις ένα βιβλίο; Η διαπαιδαγώγηση, η ψυχαγωγία ή απλά ένα μοίρασμα με τους αναγνώστες των όσων μπορεί να συμβαίνουν ενδόμυχά σου;
Μία μίξη όλων αυτών. Η διαπαιδαγώγηση παίζει σημαντικότατο ρόλο, αλλά ταυτόχρονα θέλω να περάσει καλά ο αναγνώστης μου, να μπει μέσα στο έργο μου, να βάλει τον εαυτό του στη θέση των πρωταγωνιστών, να ξεχαστεί και να μεταφερθεί στον τόπο διεξαγωγής των γεγονότων και να μη φύγει από αυτόν ακόμα και όταν τελειώσει το βιβλίο μου. Ταυτόχρονα θέλω, οπωσδήποτε, να καταλάβουν τα συναισθήματά μου και τις σκέψεις μου.
Τι είναι αυτό που θα συμβούλευες έναν νέο συγγραφέα που αποφάσιζε να βάλει την συγγραφή στην ζωή του; Υπάρχουν για σένα μυστικά ή συνταγές επιτυχίας;
Υπάρχει το μεράκι και το ταλέντο. Αν δεν έχεις μεράκι, αν δεν έχεις ταλέντο δεν μπορείς να γίνεις ξαφνικά συγγραφέας. Το πιο σημαντικό είναι να αγαπάς το βιβλίο, να θέλεις να μυρίζεις το χαρτί, να κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο και κυρίως να διαβάζεις. Δεν μπορείς ξαφνικά, χωρίς να έχεις διαβάσει, να αποφασίσεις να γίνεις συγγραφέας. Το βασικό είναι να το έχεις μέσα σου, να μπορείς να το βγάλεις με όμορφο και, κυρίως, πειστικό τρόπο. Αν το αγαπάς, θα γίνεις, αρκεί να προσπαθήσεις.
Φτάνοντας προς το τέλος θα ήθελα να σε ρωτήσω γενικότερα πώς αντιμετωπίζεις μια τέχνη που φιμώνεται από τις συγκυρίες, με δεδομένη, την άσχημη κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας κι αν η συγγραφή αποτελεί για σένα μια «έξοδο κινδύνου»;
Η φιμωμένη τέχνη οδηγεί στο σκοτάδι, στο πισωγύρισμα και στην ανυπαρξία. Η τέχνη είναι και πρέπει να παραμείνει ελεύθερη. Ο καλλιτέχνης οποιασδήποτε μορφής δεν γίνεται να είναι…δεμένος. Είτε από συγκυρίες, είτε επιτηδευμένα, όταν η τέχνη φιμώνεται, ο τόπος παύει να…αναπνέει. Η συγγραφή αποτελεί για μένα «διέξοδο», αποτελεί τρόπο…αναπνοής, τρόπο ζωής. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μη γράφει, άλλωστε και η δουλειά του αθλητικού συντάκτη που υπηρέτησα τόσα χρόνια το αποδεικνύει αυτό. Όταν έμεινα άνεργος έφτιαξα το δικό μου μπλογκ για να διοχετεύω μαζί με τα βιβλία μου την ενέργειά μου.
Πώς θα ήθελες να σε βρει το μέλλον; Σου αρκούν όσα έχεις ή πασχίζεις για κάτι παραπάνω;
Δουλεύω από 14 ετών παιδί. Δεν σταμάτησα ποτέ να προσπαθώ να πασχίζω και να παλεύω για κάτι παραπάνω. Το έκανα, το κάνω και θα το κάνω μέχρι να φύγω από το μάταιο αυτό κόσμο. Δεν είμαι άνθρωπος που θα μαζέψω, θα αποθηκεύσω και θα μείνω άπραγος. Από εμένα δεν θα το δείτε αυτό. Πάντα θέλω να βελτιώνομαι και πάντα θέλω να βρίσκω νέους δρόμους, νέα πράγματα και κυρίως νέες προκλήσεις.
Τι να περιμένουμε να δούμε από σένα στο προσεχές διάστημα; Σταματάς ποτέ να δημιουργείς;
Το ότι έχω κάνει 30 χρόνια έγγραφου τύπου, 14 τηλεόραση και πάνω από 26 ραδιόφωνο και συνεχίζω σε αυτό δείχνει ότι θέλω να δημιουργώ. Αρκεί να σας πω ότι συνάντησα άπειρες αρνήσεις να εκδοθεί το βιβλίο μου, γιατί είμαι όπως μου είπαν νέος συγγραφέας. Δεν το έβαλα κάτω συνέχισα να γράφω βιβλία και να αποθηκεύω σκέψεις. Ήδη έχω έτοιμο άλλο ένα και γράφω ταυτόχρονα δύο. Ένα αστυνομικό και το δεύτερο μέρος του φανταστικού. Γράφω στίχους, έχω ιδέες για εκπομπές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και, φυσικά, συνεχίζω τη μεγάλη αγάπη μου, το ραδιόφωνο. Η δημιουργία σε εμένα δεν σταματά ποτέ, μα ποτέ. Και να ξέρετε, δεν δίστασα ποτέ να κοντραριστώ, να τα βάλω με το κατεστημένο, να δημοσιεύσω ρεπορτάζ και σκέψεις που ενόχλησαν και μου έφεραν μέχρι κινδύνους για τη ζωή μου. Εξακολουθώ να το κάνω από το μπλογκ μου και από το ραδιόφωνο.
Καταλήγοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την τιμή, για τις πραγματικά αξιόλογες ερωτήσεις και κυρίως για τη βοήθειά σας στην προσπάθειά μου, αυτή. Οι νέοι συγγραφείς έχουν ανάγκη από βοήθεια.
Σε ευχαριστούμε θερμά γι' αυτή μας την συζήτηση και σου ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σου τα βήματα!
0 Σχόλια