Δημήτρης Σπυριδάκης: "Θα χαρακτήριζα τη μουσική μου πολεμική, νοσταλγική και ταξιδιάρικη"

 

Ο κρητικός μουσικός Δημήτρης Σπυριδάκης υπηρετεί την τέχνη της μουσικής από τα πρώτα χρόνια της ζωής του και συνεχίζει να πορεύεται μαζί της μέχρι και σήμερα, σαν πιστός ακόλουθος της μεγάλης του αγάπης. Το ηχόχρωμα των μουσικών του έχει το ύφος του παραδοσιακού και η μελωδία της φωνής του σε ταξιδεύει με κάθε της νότα ως τη μεγαλόνησο. Σήμερα μας φέρνει στις Τέχνες αύρα κρητικιά επιθυμώντας να συνομιλήσει μαζί μας για όλα του τα βήματα έως τώρα.

Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη

Από ποια ηλικία η μουσική ξεκίνησε να μονοπωλεί τη ζωή σου; Πότε συνειδητοποίησες την αγάπη σου γι' αυτή;

Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου η μουσική έπαιζε πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μου. Πριν καν ασχοληθώ, ήμουν πάντα με ένα ζευγάρι ακουστικά και ένα walkman με κασέτες τότε στα χέρια στις τσέπες να ακούω τραγούδια και να σιγοτραγουδάω..

Υπήρξε κάποιος καλλιτέχνης που σε επηρέασε θετικά, ώστε να ασχοληθείς πιο επαγγελματικά μ’ αυτήν; Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα γενικότερα;

Εννοείται πως πάντα υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος τη κατάλληλη στιγμή. Για μένα ήταν ο Βαγγέλης Πυθαρούλης που λίγο αργότερα έγινε και ο δάσκαλος μου στο μαντολίνο.

Από μικρή ηλικία, λοιπόν, ασχολείσαι με την παραδοσιακή μουσική. Τι ήταν αυτό που σε γοήτευσε στο συγκεκριμένο είδος;

Γενικότερα μου αρέσει η μουσική. Έχω μεγαλύτερη αγάπη στα παραδοσιακά λόγω βιωμάτων και λόγω του λαγούτου που βαστώ στα χέρια μου..

Τι άλλα μουσικά όργανα παίζεις; Ποιο αγαπάς, κάπως ιδιαίτερα;

Κατά κύριο λόγο με έγχορδα καταπιάνομαι, όπως το μαντολίνο που ανέφερα παραπάνω με το οποίο και ξεκίνησα, η λύρα, το λαγούτο, η κιθάρα, το ούτι, ο τζουράς, το μπάσσο, το πιάνο. Εννοείται πως η μεγάλη μου αγάπη είναι το λαούτο. Νιώθω πως κλειδώνει στο σώμα μου, είμαστε ένα μαζί.

Πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε ο τόπος καταγωγής σου, ώστε να διαμορφώσεις μια μουσική ταυτότητα;

Το μεγαλύτερο, πιστεύω. Γαλουχήθηκα με αγνούς ανθρώπους του χωριού, χωρίς δεύτερες σκέψεις, αληθινούς και ατόφιους και αυτό συναντώ μπροστά μου στη μουσική.. Μόνο αλήθεια..      

Θα ήθελες να μας κάνεις μια σύντομη ανασκόπηση στις μέχρι τώρα μουσικές συνεργασίες σου; Υπάρχει κάποια που έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη σου; Κάποια ιδιαίτερη ιστορία μέσα από αυτές τις συνεργασίες που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

Όλες ήταν ιδιαίτερες και ανεξίτηλες στη μέχρι τώρα πορεία μου. Από όλες κάτι έπαιρνα και κάτι μάθαινα. Μακάρι να υπάρξουν κι άλλες από εδώ και πέρα που θα με βοηθήσουν να εξελιχτώ σαν άνθρωπος, σαν μουσικός και σαν ερμηνευτής.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα πολύ όμορφο τραγούδι που φέρει τον τίτλο «Να 'ρθεις κλεμμένη μου χαρά». Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια γι' αυτό και να μας το συστήσεις;

Είναι ένα τραγούδι σε κρητικό μοτίβο, σε στίχους της Θάλειας Μπιρικάκης, το οποίο έχει μια όμορφη ιστορία στο πώς μελοποιήθηκαν οι πανέμορφες μαντινάδες της. Είχα γράψει μια μουσική και έψαχνα στίχους να ταιριάζουν με τη συγκεκριμένη μουσική. Ήρθα σε επικοινωνία με τη Θάλεια μου και μου έστειλε τους στίχους «Να ’ρθεις κλεμμένη μου χαρά». Με το που τους διάβασα κάτι ξύπνησε μέσα μου. Έσβησα τη μουσική που είχα γράψει και έγραψα αυτό που ακούτε στις 5:00 το πρωί. Το μεσημέρι πετούσα για Αθήνα γιατί έπρεπε να ετοιμάσω καθώς είχα κλείσει ώρες στο στούντιο για μίξεις των τραγουδιών που ακούτε στο κανάλι μου στο youtube. Την ευχαριστώ μέσα απ' τη καρδιά μου γι’ αυτή την όμορφη συνεργασία χρόνων που έχουμε..!!

Με ποιους επιθετικούς προσδιορισμούς θα χαρακτήριζες την μουσική σου; Ποια είναι τα ακούσματά σου γενικότερα; Με τι αγαπάς να γεμίζεις τον κενό σου χρόνο μουσικά;

Πολεμική, νοσταλγική και ταξιδιάρικη, θα έλεγα. Τα ακούσματα μου είναι η καλή μουσική. Ακούω τα πάντα, ό,τι ξεκουράζει τη ψυχή μου.. Στο κενό χρόνο μου αρέσει να ακούω ελεύθερο ραδιόφωνο.

Πόσο εύκολο είναι, θεωρείς, για έναν ανερχόμενο ερμηνευτή να σταθεί στο μουσικό στερέωμα σε μια δύσκολη εποχή την οποία ζούμε, όταν, συν τοις άλλοις, ο ανταγωνισμός είναι τόσο μεγάλος;

Ότι αξίζει θα φανεί. Μπορεί να αργήσει λίγο, αλλά θα φανεί.. Οι αξίες δε χάνονται..

Πώς βλέπεις τα πράγματα στο μουσικό στερέωμα αυτή την εποχή; Η μουσική μπορεί να γίνει μέσο βιοπορισμού, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ισχυρίζονται ότι η δισκογραφία έχει πεθάνει;

Αν δεις τη μουσική βιοποριστικά έχει χαθεί το νόημα της μουσικής και του όρου μουσική. Η δισκογραφία σίγουρα αλλάζει μέσο. Μπορεί σε λίγα χρόνια να μην υπάρχει καν η λέξη δισκογραφία, απλά τραγούδια σε usb stick η άλμπουμ διαδικτυακά μέσα σε μουσικές πλατφόρμες και, για τους λάτρεις του χειροπιαστού όπως είμαι κι εγώ, μετρημένα αντίτυπα βινύλιο η ψηφιακός δίσκος (cd). Ακόμα στα παραδοσιακά υπάρχουν τα cd, αλλά ως πότε δυστυχώς δε γνωρίζουμε.

Θεωρείς ότι το ταλέντο είναι αρκετό για να καταξιωθεί κανείς; Τι θα συμβούλευες κάποιον που θα ήθελε να ξεκινήσει τώρα να ασχολείται με τη μουσική;

Το ταλέντο μπορεί να υπάρχει αλλά δε φτάνει μόνο αυτό, δουλειά μελέτη και πάλι δουλειά και πάλι μελέτη.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Τι να περιμένουμε από σένα στο προσεχές μέλλον;

Σιγά σιγά ανεβάζω στο προσωπικό μου κανάλι τα τραγούδια που έχω ήδη ολοκληρώσει. Μένουν ακόμα 17 τραγούδια και το επόμενο βήμα είναι όλη η παλιά μου δισκογραφία να επανεκδοθεί πάλι διαδικτυακά με πιο σημερινό ήχο.  

Πού μπορεί κάποιος να βρει τα τραγούδια σου;

LINK: https://www.youtube.com/c/ΔημητρηςΣπυριδακης

https://www.spiridakisdimitris.com

Που μπορεί κάποιος να βρει εσένα;

Στα social media facebook, instagram, twitter:

https://www.facebook.com/spiridakisdimitris

https://www.instagram.com/spiridakis_dimitris/

https://twitter.com/spiridakisdim

Και στο mail μου: dispiridakis@gmail.com

Σ’ ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη κουβέντα μας και σου ευχόμαστε κάθε καλό στην προσωπική και καλλιτεχνική σου πορεία.

Η Ευχαρίστηση δική μου. Να είστε καλά και να συνεχίσετε τις τόσο όμορφες συνεντεύξεις και παρουσιάσεις που μας χαρίζετε. 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:

Ο Δημήτρης Σπυριδάκης γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου. Η ενασχόλησή του με την μουσική ξεκίνησε στα 7 του χρόνια. Τα πρώτα του μαθήματα ήταν στο μαντολίνο, ενώ λίγο αργότερα άρχισε να μαθαίνει και Κρητική λύρα. Η γνωριμία του με το λαούτο ξεκινάει στα 12 χρόνια του. Ένα χρόνο μετά, άρχισε μαθήματα πιάνου και θεωρητικών στο Μινωικό Ωδείο Ηρακλείου απ’ όπου απέκτησε Πτυχίο Αρμονίας.

Το 2004 συνεργάστηκε για ένα χρόνο με τον Βαγγέλη Πυθαρούλη, ο οποίος ήταν και ο Δάσκαλος του στα πρώτα του βήματα στο μαντολίνο.

Το 2005 έως 2015 συνεργάστηκε μουσικά με τον αδερφό του Μανώλη Σπυριδάκη.

Το 2016 ξεκινάει το δικό του μουσικό εγχείρημα «Σπυριδάκης Δημήτρης» με τους μουσικούς που τον συντροφεύουν.

Επίσης μετράει πολλές δισκογραφίες και δισκογραφικές συμμετοχές σαν μουσικός και σαν ερμηνευτής. Τέλος έχει γράψει και διασκευάσει μουσική για ταινίες, εκπομπές και πολλά τηλεοπτικά spot.