Βιβλιοκριτική για τη συλλογή διηγημάτων "Μισοτιμής" της Ισμήνης Ζαγοραίου

Συγγραφέας: Ισμήνη Ζαγοραίου

Έτος έκδοσης: 2021
Σελ.: 94
Εκδόσεις: Βακχικόν

Γράφει η Βάσω Κανιώτη

Τα διηγήματα, έχω επαναλάβει πολλάκις κατά το παρελθόν, αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία συγγραφικών έργων και σίγουρα ο τρόπος που οφείλουμε να εστιάζουμε σε εκείνα είναι διαφορετικός.

Την ίδια ακριβώς εστίαση είχα και στο «Μισό τιμής» της συγγραφέως Ισμήνης Ζαγοραίου, μια πρόσφατη κυκλοφορία από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Μια σειρά από μικρές ατόφιες καθημερινές ιστορίες, σκαλισμένες και στημένες με τέτοιο τρόπο, ώστε να έχουν όλες τους έναν κοινό παρανομαστή. Το «παζάρεμα» της τιμής των πάντων στη ζωή. Το «παζάρεμα» του συναισθήματος ,το «παζάρεμα» του πάθους , το «παζάρεμα» του ολοκλήρου , το «παζάρεμα» της χαράς, το «παζάρεμα» του φόβου. Τα πάντα μισά. Τα πάντα εξαγοράσιμα. Είμαστε εμείς οι ίδιοι εκείνοι που κοστολογούμε τα πάντα «μισό τιμή». Όλα στην εξίσωση της αγοραπωλησίας ,όλα στο βωμό του «παζαρέματος».

Οι τίτλοι των διηγημάτων απλοί, θαρρείς καθημερινοί, αλλά συνάμα τόσο στοχευμένοι και αληθινοί. Ο λόγος μεστός -συγκινητικός ενίοτε - , εστιασμένος κυρίως στη περιγραφική τεχνική, δίχως πολλούς διαλόγους. Η παραστατικότητα των εικόνων μέσα από την ωμή τους περιγραφή, μας κάνουν να θεωρούμε τα πάντα τόσο κοντά μας ,τόσο οικεία , τόσο ζωντανά...

Το «Μισό τιμής» έρχεται να μας συνταράξει για τα καλά, βάζοντας μας στη δίνη της αξίας του ανθρώπου. Βάζοντάς μας στο πρίσμα της ηθικής και του συναισθήματος με αντάλλαγμα το τίμημα της «χαράς».

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Πόσο αποτιμάται η αξία ενός ανθρώπου; Πώς κάποια αντικείμενα γίνονται όπλα υποταγής και εξουσίας; Με ποιον τρόπο πουλάμε αυτά που μας βαραίνουν και πώς εξιλεώνεται η συνείδηση εγκαταλείποντας τα άψυχα που μας φέρνουν αντιμέτωπους με τους ανθρώπους που συνδέθηκαν μαζί τους;

Δεκαπέντε διηγήματα περιφέρουν τη μοναξιά και την επιθυμία λύτρωσης, συνοδεία εργαλείων που επιτείνουν την απόγνωση. Σε μεγαλουπόλεις, σε παιδικές αναμνήσεις, σε γειτονιές καθημερινών χαρακτήρων. Ο θάνατος και πάλι παρών, αν όχι καταλυτικά δρών επί αδιεξόδων. Οι ήρωες πετούν κάποτε τα στοιχειά που τους σημάδεψαν, αγοράζουν την ευτυχία για ψίχουλα, ψάχνουν ακόμα και την αναβίωση εκείνων που τους έφεραν κοντά στην ενηλικίωση. Μετέωροι μπροστά στη χειραγώγηση, προσφέροντας επί πινακίου τις μνήμες ή ψάχνοντας την ταυτότητά τους μέσα στα ευτελή. Με σκοπό, η λήθη να σταθεί στη θέση της ανάμνησης. Κάποτε, θέτοντας και τον συνάνθρωπο σε βιτρίνα χρηματικής αποτίμησης.

Αν στις προθήκες ενός παλαιοπωλείου χωρούσαν οι επιταγές των κοινωνικών κανόνων, αν σ’ έναν πάγκο με γλυκά στεκόταν η αναμονή της χαράς, αν σ’ ένα μπαούλο κρυβόταν μια τραγική κατάληξη, αν μας έλεγαν να δώσουμε γι’ αυτά αντίτιμο εμπορικής αξίας, τι ποσό θα διαλέγαμε τελικά; Η αλήθεια μένει ν’ απαντηθεί απ’ τον καθένα ξεχωριστά, το ερώτημα όμως θα παραμένει πάντα σε συναλλαγή με την ηθική και το συναίσθημα.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα Ισμήνη Ζαγοραίου:

Η Ισμήνη Ζαγοραίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Έκανε μεταπτυχιακά στο marketing και τη διαφήμιση και εργάστηκε σε διαφημιστικές εταιρείες. Το 2008 συνεργάστηκε με το free press «Passtoport», όπου δημοσιεύτηκαν τριάντα μικρά διηγήματά της. Συμμετείχε με διηγήματά της στις ανθολογίες: Ανθολογία μικρού διηγήματος για τη νύχτα (2017), Παράξενες ιστορίες με γάτες (2018) και Ιστορίες πάθους και μαγειρικής (2017). Η πρώτη της συλλογή διηγημάτων Εξ απροόπτου έρωτες (εκδόσεις Βακχικόν 2019) συγκαταλέχθηκε στη βραχεία λίστα για το Βραβείο «Μένη Κουμανταρέα» της Εταιρείας Συγγραφέων, το οποίο απονέμεται ετήσια σε πρωτοεμφανιζόμενο πεζογράφο.