Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Το κορίτσι από τη Δανία" του David Ebershoff | Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

 


Συγγραφέας: David Ebershoff
Έτος έκδοσης: 20
Σελ.: 360
Εκδόσεις: Αλεξάνδρεια

                                                                                                                                                                                                Γράφει ο Κώστας Τραχανάς


ραβείο Lambda Διεμφυλικής Λογοτεχνίας

Βραβείο Rosenthal Foundation της Aμερικανικής Aκαδημίας Tεχνών και Γραμμάτων

Φιναλίστ του βραβείου Young Lions της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης

Φιναλίστ του βραβείου Stonewall της Αμερικανικής Ένωσης Βιβλιοθηκών)

 

Κοπεγχάγη 1925 .

Ο Έιναρ Βέγκενερ   και η Γκρέτα Βάουντ  πρωτογνωρίστηκαν στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κοπεγχάγης το 1914. Το 1925 ήταν ήδη παντρεμένοι για πάνω από έξι χρόνια. Ήταν και οι δύο ζωγράφοι.  Ζούσαν στο Σπίτι της Χήρας μαζί με τον σκύλο τους τον Εδουάρδο τον Δ’.

Ο Έιναρ ήταν μικροκαμωμένος ,με όμορφα μαλλιά, τα χείλη του ήταν πιο ρόδινα απ΄ όλα τα κραγιόν, το σαγόνι του λείο σαν πορσελάνινο, οι ώμοι του ήταν στενοί σαν μικρού αγοριού, είχε ένα άτριχο ρόδινο στήθος, λεπτοκαμωμένος, αλλά πολύ όμορφος. Ο Έιναρ είχε ασυνήθιστο κορμί για άντρα.

Μια μέρα η Γκρέτα ζωγράφιζε το πορτραίτο της Άννας, μια τραγουδίστριας του βασιλικού θεάτρου, αλλά δεν είχε έρθει το μοντέλο  για να την ζωγραφίσει, τότε λοιπόν ζήτησε από τον Έιναρ να φορέσει για λίγα λεπτά το φόρεμα της Άννας, για να τελειώσει το πορτραίτο της Άννας. Ο Έιναρ δέχτηκε, αν και ένιωσε ξεδιάντροπος μπροστά στη γυναίκα του.  Όταν ξαφνικά στο ατελιέ μπήκε η Άννα ακούστηκε η μελωδική της φωνή: «Για δες,ο Έιναρ!». Ο Έιναρ άνοιξε τα μάτια του και από την ντροπή του δεν μπορούσε να κουνηθεί. Οι δύο γυναίκες βάλανε τα γέλια, ενώ τα μάτια του Έιναρ γύρισαν μέσα του, γεμίζοντας δάκρυα. Η Γκρέτα του είπε μα φωνή απαλή και επιφυλακτική και παράξενη: «Να σε λέμε Λίλη».

Η Γκρέτα ήθελε να του επιτρέψει τις επιθυμίες του, αλλά την ίδια στιγμή ένιωθε τον ακαταμάχητο πόθο να τον κρατήσει στην αγκαλιά της και να του πει τι να κάνει με τη Λίλη. Τελικά η Γκρέτα είπε αυθόρμητα: «Από τη Λίλη εξαρτάται. Εκείνη θ΄ αποφασίσει τι θέλει να κάνει».

Ο Έιναρ γεννήθηκε στο βάλτο του Μπλούτουθ. Αυτός ήταν ο τόπος του. Ένα κορίτσι που γεννήθηκε σαν αγόρι στον βάλτο. Ο Έιναρ ήταν πολύ καλός ζωγράφος. Τα περισσότερα έργα του ήταν τοπία του βάλτου: ένας το χειμώνα, με παγετό και σκοτεινό ουρανό, ένας το καλοκαίρι, με τη βρυώδη τύρφη κάτω από έναν ήλιο του μεσονυχτίου, ένας τρίτος, απλά το χώμα, γκρίζο και μελανό απ΄ το μείγμα πηλού και ασβέστη. Ήταν μικροί και όμορφοι πίνακες. Όλοι είχαν το σκοτεινό τοπίο του βάλτου. Ο βάλτος περιτριγυρισμένος από φουντουκιές και φλαμουριές και μια τεράστια βελανιδιά που οι ρίζες της ήταν τυλιγμένες γύρω από ένα βράχο.  Το τοπίο ήταν νυχτερινό, οι βελανιδιές και οι ιτιές μόνο σκιές, το έδαφος σκούρο και υγρά σαν λάδι. Έκανε πίνακες με χειμερινά θαλασσινά τοπία.Τα έργα του πουλιόνταν. Όχι όμως και της Γκρέτα.

Όταν όμως η Γκρέτα άρχιζε να ζωγραφίζει τη Λίλη, την Λίλη, που ήταν το τέλειο μοντέλο, τότε άρχισε και αυτή να πουλάει τα έργα της. Έκανε τόσους πίνακες με το ίδιο θέμα - πορτρέτα αυτής της παράξενης κοπέλας με το όνομα Λίλη. Η Γκρέτα απογειώνεται με τα πορτρέτα της Λίλης. Χωρίς της Λίλη η Γκρέτα δεν θα μπορούσε να γίνει η ζωγράφος που ήθελε.  Η Λίλη ήταν η σπουδαιότερη μούσα της Γκρέτα.

Ο Έιναρ άρχισε να φοράει φορέματα τις γυναίκας του, να βάφεται. Μεγάλωνε μέσα σε σώμα γυναίκας. Σιγά σιγά άρχισε να μεταμορφώνεται σε κορίτσι. Η Μικρή Λίλη με το μακρύ λαιμό προσπαθούσε να βγει μέσα απ΄ το ξερό, άρρωστο δέρμα του γέρο-Έιναρ. Κάποιο καλοκαίρι ο Έιναρ παρουσίασε κάποιες παράξενες αιμορραγίες ανάμεσα στα πόδια  και άρχισε να χάνει και βάρος. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Άλλος γιατρός έλεγε ότι ο Έιναρ-Λίλη είναι τρελός, άλλος έλεγε ότι είναι ομοφυλόφιλος, κάποιοι τον αποκαλούσαν λεσβία.

Η Λίλη ήταν πολύ αγαπητή και γλυκιά. Η Λίλη αποδείχτηκε ακόμα πιο ντροπαλή από τον Έιναρ στην αρχή τουλάχιστον. Όταν η Γκρέτα ανέφερε τη Λίλη σε κάποιον φίλο, το πρόσωπο του Έιναρ σφιγγόταν σαν να μην είχε ιδέα ποια ήταν η Λίλη. Και μετά δεν μιλούσαν ποτέ για την παιδιάστικη αμηχανία του : Ποια Λίλη;  Α, ναι η Λίλη. Η ξαδέλφη μου; Ναι, η ξαδέλφη μου η Λίλη. Και την άλλη μέρα τα ίδια. Λες και το μικρό τους μυστικό ήταν μόνο δικό της, της Γκρέτας,  λες και συνωμοτούσε πίσω από την πλάτη του. Σκέφτηκε να το συζητήσει μαζί του στα ίσα αλλά δεν το έκανε. Ίσως φοβήθηκε μήπως τον συντρίψει. Ή πως εκείνος θα δυσανασχετούσε με την επέμβασή της.  Ή ίσως ο μεγαλύτερος φόβος της ήταν να  χαθεί η Λίλη για πάντα, με το άσπρο γιακαδάκι της να ανεμίζει πίσω της, αφήνοντας την Γκρέτα μόνη στο Σπίτι της Χήρας…

Η Γκρέτα ήξερε πλέον πως η ζωή της με τον Έιναρ τελείωνε… Το μόνο ερώτημα που είχε απομείνει ήταν να θα συνέχιζε τη ζωή της ως Λίλη Ή μήπως θα τελείωνα όλα; Θα έφευγαν χέρι -χέρι ο Έιναρ και η Λίλη; Κόκκαλα θαμμένα στο βάλτο…

Η Γκρέτα ενθαρρύνει τη Λίλη να είναι ο εαυτός της γιατί γνωρίζει ποια πραγματικά είναι.

Η Γκρέτα και ο Έιναρ-Λίλη πέρασαν χρόνια στην Κοπεγχάγη και στο Παρίσι. Ο  Έιναρ πέρασε και αρκετό καιρό στη Γυναικολογική Δημοτική Κλινική της Δρέσδης.

Η Λίλη είχε πλέον αποφασίσει να αποδείξει στον κόσμο και στον εαυτό της ότι ήταν πράγματι γυναίκα, κι ότι όλη η προηγούμενη ζωή της, ο μικρόσωμος άντρας που τον έλεγαν Έιναρ, ήταν απλά ένα από τα σοβαρότερα λάθη της φύσης, που θα διορθώνονταν με την βοήθεια το γιατρού Μπολκ. Η Λίλη σταμάτησε να σκέφτεται το ομιχλώδες, διφορούμενο παρελθόν και το πολλά υποσχόμενο μέλλον. Δεν την ένοιαζε ποια ήταν παλιά, ή ποια θα γινόταν αύριο. Ήταν η δεσποινίς Λίλη Έλμπε. Ένα κορίτσι από τη Δανία.

Αυτό το βιβλίο είναι ένα έργο μυθοπλασίας εμπνευσμένο από την αληθινή  ιστορία της Λίλη Έλμπε και της γυναίκες της, της Γκέρτα.

Η Λίλη Έλμπε  -Έιναρ ήταν τελικά μια τρανσεξουαλική γυναίκα στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ήταν μια πρωτοπόρος του τρανσεξουαλικού κινήματος. Η Λίλη Έλμπε έγινε διάσημη, καθώς αναγνωρίστηκε ως ένα από τα πρώτα άτομα που υποβλήθηκε σε εγχείρηση για να διεκδικήσουν το φύλο τους, και το όνομά της εμφανίστηκε στις εφημερίδες όλου του κόσμου. Ήταν μια πρωτοπόρος των τρανς. Η Λίλη ήταν η πρώτη περίπτωση επιτυχούς χειρουργικής επέμβασης αλλαγής φύλου.  Η Λίλη είχε τρομερή γενναιότητα και αποδοχή του εαυτού της. Η Λίλη είχε το σθένος με το οποίο επιδίωξε να είναι ο εαυτός της, το γεγονός ότι είχε αποφασίσει να αλλάξει φύλο ενώ ήταν παντρεμένη  και η σημαντική θέση της στην ιστορία του LGBTIQ (lesbian,gay,bisexual,transgender,intersex,questioning).

Η ιστορία της χάθηκε τα επόμενα χρόνια λόγω του ναζισμού, του φασισμού, του πολέμου και της οικονομικής κρίσης, αλλά και διότι η ιστορία της ήταν αδιανόητη για το περισσότερο κόσμο. Ακόμα και σήμερα, τρανσεξουαλικοί άντρες και γυναίκες έρχονται κατά κανόνα αντιμέτωποι με την υποκρισία, την άγνοια και την άγρια βία.

Διαβάζοντας την ιστορία της Λίλη Έλμπε θα μας κάνει  να αγωνιζόμαστε σε όλη μα ς τη ζωή να μάθουμε ποιοι είμαστε και να δεχτούμε τον εαυτό μας.

Πρόκειται για μια συγκλονιστική ιστορία έρωτα, ταυτότητας και τέχνης.  

Ένα εκπληκτικό έργο μυθοπλασίας.

Μια από τις πιο απροσδόκητες ερωτικές ιστορίες του εικοστού αιώνα.

Το καλύτερο μυθιστόρημα του 2021.

Πρόκειται για Αριστούργημα.

Ο David Ebershoff γεννήθηκε στην Καλιφόρνια το 1969 και σήμερα ζει στη Νέα Υόρκη. Διδάσκει λογοτεχνική γραφή στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και έχει εργαστεί πολλά χρόνια ως επιμελητής εκδόσεων στο Random House. Έχει περιληφθεί δύο φορές στην ετήσια λίστα των 100 πιο επιδραστικών LGBT ατόμων του περιοδικού Out. Έργα του είναι: The Danish Girl (2000), The Rose City (2002), Pasadena (2003), The 19th Wife (2009).

Η ταινία «Το κορίτσι από τη Δανία», που βασίστηκε στο μυθιστόρημα, προτάθηκε μεταξύ άλλων για 4 βραβεία Όσκαρ και 3 Χρυσές Σφαίρες και απέσπασε το Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια