Γράφει ποίηση, πεζογραφία και διδακτικά παραμύθια. Δε σταματά να γράφει, καθώς η συγγραφή για εκείνη, όπως μας παραδέχεται, είναι η προέκταση της ύπαρξής της. Το τελευταίο της βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μέθεξις» το 2021 και φέρει τον τίτλο «Τα 4 αόρατα Βασίλεια της Φύσης». Μιλάμε για τη συγγραφέα Ευρυδίκη Σιγαλού που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες.
Ας δούμε τι έχει να μας πει...
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Σιγαλού, για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που καθόρισε την λογοτεχνική σας πορεία;
Η συγγραφή είναι η προέκταση της ύπαρξής μου. Η συγγραφή με φέρνει σε επαφή με την πνευματική μου ουσία. Ζούμε μέσα σε έναν κόσμο με ελάχιστο πνευματικό προβληματισμό και στέκομαι σιωπηλή παρατηρήτρια για να ερμηνεύω, να κατανοώ και να αντιστέκομαι.
Το βασικό ερέθισμα που καθόρισε και καθορίζει τη λογοτεχνική μου πορεία είναι, να στρέφω το ΦΩΣ στις αξίες και στις αρετές της ζωής, που όλοι το έχουμε ανάγκη αλλά, έχει ξεχαστεί μέσα στην ύλη που μας περιορίζει.
Έχετε καταπιαστεί με πολλά και διαφορετικά είδη του λόγου έως σήμερα. Παρόλ’ αυτά, είναι ολοφάνερη η αγάπη σας για το παιδικό βιβλίο. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση;
Αλήθεια είναι! Στο παιδικό βιβλίο με οδηγεί η καρδιά μου. Είναι αυτή η ανώτερη δύναμη που με εξουσιάζει και με κατευθύνει να γράφω για τους μικρούς αναγνώστες. Ίσως είναι η ισχυρή αγάπη μου για τα παιδιά, ίσως το νιώθω σαν χρέος, ίσως και γιατί κρατώ τη ψυχή μου καθαρή και μπορώ να «βλέπω».
Θεωρείτε ότι τα παραμύθια έχουν τη δύναμη που απαιτείται για να πλάσουν κατάλληλα τον χαρακτήρα ενός παιδιού και να τον κάνουν καλύτερο άνθρωπο;
Το παραμύθι μετά τον θηλασμό, είναι το δεύτερο απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη του παιδιού! Το παιδί ταυτίζεται με τους χαρακτήρες της κάθε ιστορίας. Μπορεί να τους κατανοήσει, αλλά και να εκφραστεί μαζί τους. Είναι ένας μαγικός τρόπος να διαχειριστεί ασυνείδητα κομμάτια του ψυχισμού του. Το παραμύθι μυεί το κάθε παιδί σιγά-σιγά για να μπει στον κόσμο των ενηλίκων. Το παραμύθι εκπαιδεύει, του προσφέρει ερεθίσματα και το αναπτύσσει συναισθηματικά, νοητικά, ψυχικά. Του δυναμώνει τη φαντασία και του εμπλουτίζει το λεξιλόγιο.
Και πόσο νοσταλγικά θυμόμαστε όλοι, τη μητέρα ή τη γιαγιά, να μας αφηγούνται παραμύθια πριν ακόμη μάθουμε να διαβάζουμε; Τι ψυχικό δέσιμο υφαινόταν το οποίο μας συνοδεύει, ακόμη και σήμερα;
Από πού αντλείτε έμπνευση για να πλάσετε τις ιστορίες σας;
Ω, έρχονται οι ίδιοι οι ήρωες και μου το ζητούν! Εκεί, την ώρα που πηγαίνω να κοιμηθώ με πλησιάζουν και μου το απαιτούν! Οπότε, σηκώνομαι και ξεκινώ να γράφω…. Χωρίς να ξέρω που πηγαίνω, ποιος θα είναι ο τίτλος του βιβλίου, ποια η ιστορία… Με έναν μεταφυσικό τρόπο πλάθονται τα παραμύθια μου. Και μαγεύομαι ακόμα και η ίδια από τη διαδρομή και το αποτέλεσμα. Όλες οι απαντήσεις και όλα τα διδάγματα είναι εκεί και χαίρομαι μαζί τους.
Πέρα από τα παραμύθια, έχετε κυκλοφορήσει και μία ποιητική συλλογή, όπως κι ένα μυθιστόρημα. Γιατί προκύπτει αυτή η συγγραφική μεταπήδηση από μέρους σας; Θεωρείτε πως ένας δημιουργός οφείλει να δοκιμάζεται και σε άλλα είδη του λόγου, εφόσον νιώσει την ανάγκη να εκφραστεί διαφορετικά;
Δεν υπάρχει «οφείλει» και «πρέπει». Πορεύομαι με τις εμπνεύσεις μου, χωρίς όρια, πλατιά σαν τη θάλασσα. Νομίζω πως, όταν κάποιος γράφει μπορεί να εκφραστεί σε όλα τα επίπεδα της λογοτεχνίας, μα και της ποίησης. Προσωπικά, γράφω με το υποσυνείδητο και δεν μπορώ να γράψω κατά παραγγελία. Αγαπώ την ελευθερία και δεν μπαίνω σε κουτιά. Αυτός ο τρόπος έκφρασης με κάνει ευτυχισμένη.
Ποιοι είναι οι πιο απαιτητικοί αναγνώστες; Τα παιδιά, οι έφηβοι ή οι ενήλικες;
Δεν το έχω σκεφτεί. Μάλλον εγώ είμαι απαιτητική από τον εαυτό μου. Θέλω να έχει καθαρότητα και αλήθεια η γραφή μου. Να μιλάω κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη, σαν να του λέω “ Δεν είσαι μόνος σου, είμαι κοντά σου. Σε νοιάζομαι, οι δρόμοι σου είναι και δικοί μου, δρόμοι. Όλοι είμαστε ΕΝΑ”.
Φοβάστε την κακή κριτική; Την κριτική γενικότερα;
Όλοι έχουμε δικαίωμα στην κριτική. Δεν υπάρχει καλή και κακή, διότι ο κάθε άνθρωπος κρίνει με τα δικά του μέτρα και σταθμά. Όλοι κινούμεθα σε διαφορετικούς διαδρόμους προσωπικής εξέλιξης. Ένα βιβλίο που θα διαβάσω μπορεί να είναι για μένα αδιάφορο, και στον διπλανό μου να είναι καταπληκτικό. Είναι τι ζητάει η κάθε ψυχή για να τροφοδοτηθεί, τη δεδομένη στιγμή.
Ποιος θεωρείτε ότι, τελικά, είναι ο σκοπός της τέχνης και πιο συγκεκριμένα της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;
Η Τέχνη γενικά έχει σκοπό να φανερώσει τον Αόρατο κόσμο που υπάρχει γύρω μας και δεν τον βλέπουμε. Ο άνθρωπος έχει εκπαιδευτεί να κατανοεί το σωματικό-υλικό επίπεδο γύρω του, με τις αισθήσεις του. Υπάρχει και το ψυχοδιανοητικό επίπεδο, το οποίο αντιλαμβάνεται με τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Ο Δημιουργός όμως δια μέσω της τέχνης του, έρχεται να αποκαλύψει στον άνθρωπο, το πνευματικό επίπεδο, το οποίο είναι άυλο. Αυτός πιστεύω πως πρέπει να είναι ο σκοπός του. Μήτε οι αισθήσεις, μήτε η λογική μπορούν να εκφράσουν το θαύμα του απείρου! Ο αόρατος κόσμος φανερώνεται δια μέσω της φαντασίας, της διαίσθησης, της ενόρασης, της πίστης. Αυτό προσφέρει και ο συγγραφέας, ιδιαίτερα στη παιδική λογοτεχνία.
Έχετε γράψει ήδη οκτώ βιβλία και, μάλιστα, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Από τη μέχρι τώρα εμπειρία σας στο χώρο των γραμμάτων, θεωρείτε ότι υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου;
Η συγγραφή ενός καλού βιβλίου θέλει συνέπεια, ενσυναίσθηση και σεβασμό, πρώτα στον εαυτό μας και μετά στον αναγνώστη. Η συγγραφή αναδύεται μέσα από την πηγή της ίδιας της ζωής και καλούμεθα να την υπηρετήσουμε σαν στρατιώτες.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Θαυμάζω απεριόριστα ποιητές και φιλοσόφους. Επιρροές από άλλους συγγραφείς δεν νομίζω να διαπιστώσει ο αναγνώστης στα γραπτά μου, διότι έχω τον δικό μου τρόπο γραφής και έκφρασης. Άλλωστε, όταν καταπιανόμαστε με θέματα πανανθρώπινα και φιλοσοφικά, αυτά είναι καταγεγραμμένα και αποταμιευμένα στο DNA μας, αλλά και στην μεγάλη τράπεζα του Σύμπαντος! Ο συγγραφέας καλείται να υπενθυμίσει στον αναγνώστη αυτά που ήδη γνωρίζει, αλλά τα έχει ξεχάσει …
Κρατώ στα χέρια μου την παιδική νουβέλα σας με τίτλο «Τα 4 αόρατα Βασίλεια της Φύσης», που κυκλοφόρησε το 2021 από τις εκδόσεις «Μέθεξις». Μιλήστε μας γι’ αυτό.
Όπως είπα και πιο πάνω, μου αρέσει να ενασχολούμαι με τα αόρατα και για να τα συνδέσω λοιπόν με τα ορατά, έγραψα αυτό το βιβλίο.
Τα ορατά στη συγκεκριμένη ιστορία είναι τα τέσσερα στοιχεία του πλανήτη μας. Γη, φωτιά, νερό και αέρας. Τέσσερα διαφορετικά μεταξύ τους στοιχεία, τα οποία όμως δεν μπορούν να ζήσουν χώρια και μαζί με αυτά, δεν μπορεί ούτε ο άνθρωπος. Γιατί και πάλι θα το πω, όλα είναι ΕΝΑ.
Μέσα στη νουβέλα, δείχνω στα παιδιά πως όλα αυτά τα στοιχεία του πλανήτη μας τα οποία βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε, είναι και αυτά συνδεδεμένα στον καθένα μας, σε αόρατη μορφή. Παράδειγμα, η φωτιά που καίει γύρω μας, μέσα μας έχει τη μορφή της αγάπης, κ.λ.π
Άρα, τα παιδιά διδάσκονται και ανακαλύπτουν ενέργειες και δράσεις μέσα στο είναι τους, τις οποίες ίσως δεν είχαν δώσει σημασία, μέχρι τώρα. Έπειτα, για να υπάρχει η Γη, η φωτιά, το νερό και ο αέρας, θέλουν τους βοηθούς τους, για να έχουν ύπαρξη και υπόσταση. Εδώ, μπαίνουμε στον κόσμο των αοράτων και των ξωτικών, που πιστέψτε με, υπάρχουν!
Η ιστορία σας, πράγματι, μιλάει για τα τέσσερα στοιχεία του Πλανήτη μας, τη γη, τη φωτιά, το νερό και τον αέρα, επιχειρώντας να δείξει πόσο διαφορετικά είναι μεταξύ τους και πόσο αλληλένδετα, αφού το ένα για να υπάρξει στον κόσμο προϋποθέτει την ύπαρξη του άλλου. Θεωρείτε πως τελικά οι μικροί μας φίλοι θα λάβουν το μήνυμα που θέλετε να περάσετε;
Εννοείται, και θα κοιτάζουν με άλλη ματιά τη πλάση, πια. Με σεβασμό και αγάπη.
Παρότι οι χαρακτήρες του βιβλίου σας είναι φανταστικοί, θα εντοπίσει ο αναγνώστης σ’ αυτούς στοιχεία της δικής σας προσωπικότητας;
Η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας και τα πιστεύω μου, είναι διάχυτα σε κάθε βιβλίο μου. Πώς αλλιώς θα μπορούσα να εκφραστώ, αν δεν ήμουν, εγώ;
Πού ακριβώς στοχεύετε ως συγγραφέας, στην ψυχαγωγία, στον προβληματισμό, στη διαπαιδαγώγηση του αναγνώστη ή σε κάτι άλλο;
Σε όλα αυτά που είπατε αλλά και στην αγάπη που πρέπει να έχουμε ο ένας για τον άλλον. Στον σεβασμό για το κάθε τι, που υπάρχει και ζει ανάμεσά μας. Όλοι ήμαστε μέρος του συνόλου. Αυτή η αλυσίδα δεν πρέπει ποτέ να κοπεί, διότι στόχος μας είναι η αρμονία!
Γιατί το βιβλίο σας δεν έχει εικονογράφηση; Ήταν μια συνειδητή επιλογή από εσάς η αποφυγή της; Για ποιο λόγο;
Όπως γνωρίζεται και εσείς, είθισται στα διηγήματα, στις νουβέλες και στα μυθιστορήματα να μην υπάρχουν εικόνες. Τόλμησα να ξεφύγω από τα εικονογραφημένα παραμύθια και να περάσω μόνο στον γραπτό λόγο. Οι παραστάσεις, τα δρώμενα και τα συναισθήματα όπως χρωματίζω και αποτυπώνω στη νουβέλα, είμαι βέβαιη πως θα πυροδοτήσουν τη φαντασία του κάθε παιδιού και η ιστορία θα απεικονίζεται ελεύθερα , στο μυαλό του.
Να, ένα ακόμη αόρατο στοιχείο!
Είστε ευχαριστημένη με το εκδοτικό σας σπίτι;
Όταν ένας εκδοτικός οίκος πιστεύει στον συγγραφέα του και επενδύει επάνω του, ως εκ τούτου ναι, είμαι ευχαριστημένη και ευγνωμονώ.
Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;
Μα στα βιβλιοπωλεία, φυσικά!
Κυρία Σιγαλού, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο.
Και εγώ σας ευχαριστώ για το βήμα που μου δώσατε.
Συγχαρητήρια για τον επαγγελματισμό σας και θερμές ευχαριστίες στο ηλεκτρονικό περιοδικό Texnesonline.gr το οποίο αγαπά και στηρίζει όλες τις Τέχνες.
Βιογραφικό:
Η Ευρυδίκη Σιγαλού, ή αλλιώς Έφη, όπως την αποκαλούν οι φίλοι της, γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1961, στο Σίδνεϊ. Γράφει ποίηση, πεζογραφία και διδακτικά παραμύθια. Ζει στο Μαρούσι στην Αθήνα και είναι μητέρα δύο παιδιών.
Έργα της:
-«Η Κόρη του Γιαλού» εκδόσεις Λιβάνη (2013) Μυθιστόρημα
-«Μια βασίλισσα αλλιώτικη από τις άλλες» εκδόσεις Αλφάβητο Ζωής», σε εικονογράφηση Νικόλιας Χριστοδουλοπούλου (2014) Παραμύθι
-«Η ιστορία ενός φυτού» εκδόσεις «Μέθεξις», σε εικονογράφηση Βελισσάριου Μπούρδου (2016) Παραμύθι
-«Η Μαρίτσα και ο Tony» εκδόσεις «Μέθεξις», σε εικονογράφηση Βελισσάριου Μπούρδου (2017) Παραμύθι
-«Σαββατολουσμένη μου» εκδόσεις «Μέθεξις», υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων (2018) Ποίηση
-«Τα χρώματα του συναισθήματος» εκδόσεις «Μέθεξις», σε εικονογράφηση Εύας Μαρίνας Κουβοπούλου, υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων (2019) Παραμύθι
-«Η ανικανοποίητη πέτρα» εκδόσεις «Μέθεξις», σε εικονογράφηση Αιμιλίας Πέτρου (2020) Παραμύθι
-«Τα 4 Αόρατα Βασίλεια της Φύσης» εκδόσεις «Μέθεξις» (2021) Παιδική Νουβέλα.
Ο Όμιλος για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων της απένειμε Τιμητικό Έπαινο για τη συμβολή της στον πολιτισμό μέσω του συγγραφικού της έργου (24 Φεβρουαρίου 2018).
Επίσης έλαβε Έπαινο για την προσφορά της και την αμέριστη στήριξή της στον Όμιλο (26 Ιανουαρίου 2019). Το (2017) συμμετείχε με δύο διηγήματά της στην «Ανθολογία μικρού διηγήματος για τη νύχτα» εκδόσεις κύμα, με τίτλο «Καληνύχτα» και στις «Ιστορίες πάθους και μαγειρικής» εκδόσεις κύμα, με τίτλο «Γεμιστοί κολοκυθοανθοί».
0 Σχόλια