Βασίλης Σαλταγιάννης: "Ο Έρωτας είναι ένα θέμα που σε ξεσηκώνει και σε κάνει πιο δυνατό, ακόμα κι όταν βάζεις απλά τη μουσική"

Από την παιδική του ηλικία πορεύεται με τη μουσική, ενώ από το 1988 τον συναντάμε σαν κιθαρίστα και τραγουδιστή σε σχήματα ροκ, blues και έντεχνα. Έχει κυκλοφορήσει τέσσερις προσωπικούς του δίσκους και 5 singles, σε μουσική και ενορχηστρώσεις δικές του, σε συνεργασία με καταξιωμένους στιχουργούς. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο νέος του προσωπικός δίσκος από τη δισκογραφική εταιρεία «Καθρέφτης Ήχων Αληθινών» με τίτλο «Περί έρωτος». Μιλάμε για τον Βασίλη Σαλταγιάννη που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες.

Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου

Κύριε Σαλταγιάννη, πότε ξεκίνησε για εσάς το ταξίδι της μουσικής; Θυμάστε;

Σε ηλικία 6 ετών οι γονείς μου διέκριναν κάποια κλίση στη μουσική, μου αγόρασαν μια κιθάρα μικρού μεγέθους κι έτσι ξεκίνησα μαθήματα κλασσικής κιθάρας. Στα χρόνια του γυμνασίου με τράβηξε ο ηλεκτρικός ήχος της ροκ κιθάρας κι έτσι άρχισα να ασχολούμαι μόνος μου μανιωδώς θα έλεγα. Θυμάμαι μέρες που έπαιζα για ώρες χωρίς σταματημό, ακούγοντας Hard Rock και Heavy Metal.

Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική; Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που καθόρισε τη μετέπειτα καλλιτεχνική σας πορεία;

Από την εφηβεία και έπειτα η μουσική δεν σχετιζόταν με το ωδείο αλλά ήταν καθαρά ανάγκη μου. Ήμουν τυχερός γιατί το πρώτο σχήμα το κάναμε στην β’ γυμνασίου, ροκ τραγούδια σε αγγλικό στίχο με αυτοσχέδια μέσα ενίσχυσης κλπ. Σίγουρα με επιρρέασε το ότι οι γονείς μου τραγουδούσαν πολύ όμορφα και με ώθησαν στη μουσική, αλλά τα ερεθίσματα της εφηβείας και της νιότης με τράβηξαν προς τα εκεί με τεράστια δύναμη. Τα ακολούθησα και χαμένος δεν βγήκα.

Τι σημαίνει, εν τέλει, για εσάς μουσική; Ένα αντιπροσωπευτικό μέσο έκφρασης και επικοινωνίας ή και κάτι άλλο;

Νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να εκφραστώ σαν άνθρωπος. Αν δεν ήμουν μουσικός, θα ήμουν δυστυχής. Δεν θα μπορούσα να γίνω ένα με αυτά που νιώθω και σκέφτομαι. Επίσης θα τα κρατούσα για μένα και αυτό δεν νομίζω να ήταν καλό, θέλω να πιστεύω. Εκτός από επικοινωνία, φέρνει τον κόσμο κοντά. Είναι συλλογική δράση και συντονισμός, είναι κάτι υπερβατικό που ενώνει.

Υπάρχει κάποιο τραγούδι που σας συγκινεί πολύ όταν το ακούτε; Υπάρχει κάποιο που θα θέλατε να είχατε πρωτοερμηνεύσει εσείς;

Υπάρχουν πολλά, ξεχωρίζω τον Αύγουστο του Παπάζογλου και το Πάρε με του Παπακωνσταντίνου. Το δεύτερο θα ήθελα να το έχω πρωτοερμηνεύσει.

Ποιους Έλληνες τραγουδιστές θαυμάζετε περισσότερο; Ποιος σας επηρέασε στα πρώτα μουσικά σας βήματα ή και στο μετέπειτα;

Ο Νίκος Παπάζογλου με έχει επηρεάσει και συνεχίζει να το κάνει, τόσο καλλιτεχνικά, όσο και σαν στάση ζωής. Σίγουρα και σαν ερμηνευτή. Με αντίστοιχο τρόπο ο Μάνος Χατζηδάκις και ο Μάνος Λοΐζος. Θαυμασμό σε τραγουδιστές έχω για τον Δημήτρη Μητροπάνο μεγάλο, νομίζω ήταν ασύγκριτος. Όπως και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.

Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν, θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές που σας σημάδεψαν μουσικά.

Η πρώτη μας συναυλία με το σχήμα Icarus, παίζαμε Hard Rock, δικά μας τραγούδια, ήταν στο μικρό θέατρο της Γκράβας, εν έτη 1990. Από τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι κάτι που επιθυμώ να κάνω στη ζωή μου πολύ. Έπειτα οι πρώτες ηχογραφήσεις σαν session κιθαρίστας, κάποιες ιδιαίτερες βραδιές σε λαϊκά πάλκα όπως η Μποέμισσα, χορός μέχρι πρωίας. Οι υπόλοιπες καθοριστικές στιγμές, όταν πρωτοάκουσα τραγούδια μου στο ραδιόφωνο, και όταν έπαιξα δύο από αυτά στο ΟΑΚΑ, συμμετοχή σε μεγάλη συναυλία, το ένα πριν καν δισκογραφηθεί. Σταθμός για μένα η συνεργασία μου με το Μιχάλη Μπουρμπούλη. Νιώθω γενικά να αφήνομαι πολύ όταν κάνω εμφανίσεις μεγάλες ή μικρές και όταν συμμετέχει ο κόσμος, όσο πιο πολύς τόσο περισσότερο αφήνομαι. Το ίδιο και στο ραδιόφωνο.

Είναι εύκολο να γράψει κανείς μουσική αλλά και στίχους; Εσείς δυσκολευτήκατε ποτέ στην προσπάθειά σας αυτή να συνθέσετε ή να γράψετε εξ’ ολοκλήρου ένα τραγούδι;

Δυσκολίες στην ολοκλήρωση υπήρξαν σε αρκετά τραγούδια, ως προς την τελική τους μορφή, ή την ενορχήστρωση. Όχι όμως στην βασική ιδέα, γράφω μόνο όταν νιώθω ότι με αγγίζει ένας στίχος βάζοντας τη μουσική, ή όταν θέλω εγώ να γράψω στίχο για κάτι που με καίει.

Οι δυσκολίες που βιώσαμε και εξακολουθούμε να βιώνουμε όλοι μας τελευταία λόγω της εξάπλωσης της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης σας έχουν επηρεάσει εσάς προσωπικά ως καλλιτέχνη;

Σίγουρα δεν με διευκόλυναν. Όσοι καλλιτέχνες είμαστε αυτοχρηματοδοτούμενοι, όπως οι περισσότεροι πλέον, αντιμετωπίζουμε προβλήματα ακόμα και βιοπορισμού. Αυτά ίσχυαν και στο παρελθόν, σε ανθρώπους που γράψανε την ιστορία του τραγουδιού στη χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια. Και άφησαν διαμάντια. Έτσι το δέχομαι και εγώ, με τη διαφορά του ότι γνωρίζω πως η προβολή από τα μέσα είναι άνισα κατανεμημένη. Γι' αυτό πρέπει να αγαπάει κανείς αυτό που κάνει, για να συνεχίζει και να το στηρίζει γιατί το θέλει. Για μένα η δημιουργία είναι ανάγκη και φαντάζομαι για πολλούς άλλους. Έτσι συνεχίζω αναζητώντας τρόπους για να μην επηρεάζομαι από κακοτοπιές. Όπως επίσης και να κοινοποιώ αυτό που κάνω με όσο το δυνατό περισσότερο κόσμο. Η πανδημία δεν μου έβγαλε κάτι αντίστοιχο σαν θέμα. Αντίθετα, σε αυτό το διάστημα ολοκλήρωσα τον δίσκο «Περί έρωτος». Για μένα ο Έρωτας είναι και αντίδοτο σε πολλά.

Εκτός από μουσικός είστε και ραδιοφωνικός παραγωγός. Είναι το ραδιόφωνο θεωρείτε μια αγάπη που οφείλεται στην άμεση σχέση που έχει κανείς με τη μουσική;

Σίγουρα είναι, καθώς ερχόμενος στη θέση του παραγωγού, συνειδητοποιώ πόσα πράγματα μου δίνεται η αφορμή να ακούσω που μου στέλνουν, τι γίνεται στο παρασκήνιο της μουσικής σκηνής, εκεί που πέφτει λιγότερο φως. Δηλαδή ακούω πράγματα που με εκπλήσσουν και με εμπνέουν θα έλεγα, ειδικά από τη νέα γενιά. Νιώθω ίσως δίνοντας βήμα ότι μετέχω έστω και λίγο σε αυτό. Και θεωρώ ότι είναι κέρδος να υπάρχουν πολλά βήματα σε έργα τα οποία δεν το είχαν ως τώρα. Αγαπώ τη μουσική και κάνοντας ραδιόφωνο, μιας και θεωρώ τον εαυτό μου ερασιτέχνη παραγωγό, γίνομαι λίγο περισσότερο εραστής της Τέχνης. Μου αρέσει να είμαι ερωμένος της Μουσικής.

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε ψηφιακά από τη δισκογραφική εταιρεία «Καθρέφτης Ήχων Αληθινών» ο τέταρτος προσωπικός σας δίσκος με τίτλο «Περί έρωτος». Σύντομα θα κυκλοφορήσει και σε cd. Πείτε μας τι περιέχει περιληπτικά το έργο σας αυτό;

Τραγούδια ερωτικά για ένα πρόσωπο τα περισσότερα ή για την ίδια τη ζωή. Μέσα από τους στίχους των συνδημιουργών μου μπόρεσα και εξέφρασα και δικά μου συναισθήματα, βιωματικά ή όχι. Ταξίδεψα μαζί τους, φτιάχνοντας τη μουσική σαν όχημα και συμμετείχα και εγώ σε δύο από τους στίχους. Ο δίσκος υπάρχει επί του παρόντος σε όλες ψηφιακές πλατφόρμες. Η φυσική μορφή περιλαμβάνει εκτός από τους στίχους, μικρά κείμενα των στιχουργών Περί Έρωτος, σχετικά ή όχι, με τους στίχους που κατέθεσαν. Ερμηνεύω εγώ, η Ζωή Βεργάκη και η Ελένη Νόνη.

Στο δελτίο τύπου του δίσκου σας γράφετε: «Ο δίσκος αυτός αποτελεί κατάθεση ψυχής και συναισθημάτων, που βρήκαν δρόμο μέσα από τους στίχους των αγαπημένων συνεργατών, τις μελωδίες των μουσικών, την θερμή συμμετοχή και αγάπη όλων σας». Πώς προέκυψε αυτή η ομολογουμένως πολύ όμορφη μουσική συνεύρεση με όλους τους συντελεστές των τραγουδιών σας και πώς νιώθετε γι’ αυτήν τη συνεύρεση;

Με κάποιους από τους συντελεστές τους δίσκου γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, με κάποιους άλλους γνωριστήκαμε διαδικτυακώς, αλλά η επαφή πραγματικά έχει ουσία και αυτό νομίζω βγήκε και στην πράξη. Τόσο στα τραγούδια που πραγματικά τα έχω αγαπήσει όλα, όσο και στον τρόπο που λειτουργήσαμε. Ευχαριστώ και από εδώ τους στιχουργούς που είναι: Η Χαρά Ρίζου, η Έμυ Μύγια, η Στέλλα Πετρίδου, η Σοφία Καποράνη, ο Κωνσταντίνος Προβατάς και ο Παναγιώτης Ορνιθόπουλος. Συμμετείχα στιχουργικά σε δύο από τα τρία τραγούδια που έγραψε η Έμυ Μύγια. Το ίδιο έχω να ευχαριστήσω και τις δύο ερμηνεύτριες, όπως και τους μουσικούς: Κυριάκος Γκουβέντας, Αργύρης Ντίνας, Παναγιώτης Στιβακτάς, Γιάννης Σταύρου, Δημήτρης Παπαδάμης, Ανδρέας Νικόλης, Λάζαρος Σαββίδης και Γιάννης Σαλταγιάννης ο γιος που κάνει ντεμπούτο. Θερμές ευχαριστίες επίσης στην Έφη Καραγιάννη στα φωνητικά, όπως και στο Θανάση το Γκίκα που έκανε εκτός από ηχογραφήσεις τις μίξεις και το master στο Studio Mythos.

Τελικά, η δημιουργία είναι ατομική ή συλλογική υπόθεση; Τι πιστεύετε;

Ξεκινά ατομικά, αλλά εκφράζεται συλλογικά ή και συλλογικά όπως στην περίπτωση του δίσκου αυτού. Δηλαδή αυτό που κοινωνεί ο κάθε δημιουργός, έρχεται και δένει με αυτά των υπολοίπων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τραγούδι "Ζωές σε κόκκινο χαλί" του δίσκου που ερμηνεύει η Ζωή Βεργάκη, ολοκληρώθηκε στην τελική του μορφή επί σκηνής, πριν το ηχογραφήσουμε, τόσο η Ζωή όσο και ο Παναγιώτης ο Στιβακτάς έβαλαν το στοιχείο τους. Τα βήματα επίσης ήταν τμήματα στίχων που είχαμε γράψει σε διαφορετικές περιόδους με την Έμυ, ήρθαν απλά και ταίριαξαν.

Τον Φεβρουάριο που μας πέρασε κυκλοφόρησε το πρώτο τραγούδι του δίσκου σας με τίτλο «Τα δυο δάκρυα», σε στίχους του Κωνσταντίνου Προβατά και πριν λίγες μέρες το δεύτερο, το οποίο στην ουσία προμοτάρει τη νέα σας δισκογραφική δουλειά. Χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό και δε μπορώ να το κρύψω, καθώς έχω τη χαρά τους στίχους του συγκεκριμένου τραγουδιού να τους έχω γράψει εγώ. Αναφέρομαι στο τραγούδι με τίτλο «Το γραφτό» το οποίο συνθέσατε και ερμηνεύετε εσείς. Η ερώτησή μου είναι η εξής. Γιατί αυτό το τραγούδι και όχι κάποιο άλλο από τη συλλογή;

Ερώτηση με ίντριγκα...! Μου έκανε κατευθείαν το κλικ Στέλλα. Η μουσική βγήκε αμέσως.

Ο έρωτας ομολογουμένως πάντοτε συγκινούσε την ανθρώπινη ψυχή και πάντα θα την συγκινεί. Αυτός είναι και ο λόγος που σας οδήγησε ώστε να αφιερώσετε έναν ολόκληρο δίσκο σ’ αυτόν;

Νομίζω ότι είχα ανάγκη να στραφώ στον Έρωτα. Να συγκινηθώ γράφοντας μουσική ακόμα και να συμμετέχω στους στίχους. Ένιωσα πιο ζωντανός και εμπνευσμένος, ύστερα από καιρό. Λίγο ερωτευμένος, μέσα από τους στίχους των δημιουργών ακόμα και με τη ζωή την ίδια. Αναφέρω μόνο ότι υπήρξαν άλλα τόσα τραγούδια που δεν μπήκαν στο δίσκο, ερωτικά, τα οποία δεν ήθελα να μπουν για να μπουν. Δεν νομίζω να μείνουν όμως στο ράφι. Ο Έρωτας είναι ένα θέμα που σε ξεσηκώνει και σε κάνει πιο δυνατό, ακόμα κι όταν βάζεις απλά τη μουσική.

Σκοπεύετε να κάνετε επίσημη παρουσίαση των τραγουδιών σας στο κοινό; Προγραμματίζετε κάτι για το προσεχές μέλλον;

Δύο εμφανίσεις που έχουμε προσεχώς, είναι 30 Ιουνίου στη μουσική σκηνή άλικο στο Γκάζι και 9 Ιουλίου στον χώρο πολιτισμού Θρυαλλίδα στο Θησείο. Η επίσημη παρουσίαση θα γίνει το φθινόπωρο, αφού ταξιδέψουν όλα τα τραγούδια του δίσκου στον κόσμο. Κάποια από αυτά ήδη παίζονται σε εμφανίσεις και συναυλίες, όπως το Νεράκι και η Σμυρνιωτοπούλα που είναι από την μουσικοθεατρική παράσταση Σμύρνης Ενθύμιον, η οποία θα ξαναανέβει το Σεπτέμβρη στο Κηποθέατρο της Νίκαιας.

Ετοιμάζετε καινούρια πράγματα για το επόμενο διάστημα ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;

Υπάρχει σχεδόν έτοιμο υλικό αλλά όχι στο άμεσο μέλλον.

Μια ευχή σας για το μέλλον;

Να έχουμε υγεία, αγάπη, ειρήνη και περισσότερη ανθρώπινη επαφή. Τα υπόλοιπα γίνονται

Κύριε Σαλταγιάννη, σας ευχαριστώ θερμά για την κουβέντα μας και σας εύχομαι μέσα απ’ την καρδιά μου κάθε καλό! Καλοτάξιδος ο νέος σας δίσκος! Να ακουστεί παντού και να αγαπηθεί!

Κι εγώ ευχαριστώ από καρδιάς εκ μέρους όλων των συντελεστών.