Είναι φιλόλογος αγγλικής φιλολογίας, ποιήτρια και μουσικός. Η σημερινή καλεσμένη στις Τέχνες Μάρσια Ισραηλίδη, παρότι νέα σε ηλικία, οπωσδήποτε έχει να μας παρουσιάσει ένα αρκετά ενδιαφέρον βιογραφικό. Αφορμή φυσικά στέκεται η πρώτη της εκδοθείσα ποιητική συλλογή με τίτλο «τα μικρά μεγάλα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις«Βακχικόν».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Ισραηλίδη, ως νέα στο χώρο των γραμμάτων, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Μία ακόμα φωνή που προσπαθεί να φωτίσει τις αθέατες πτυχές των καθημερινών πραγμάτων και να τους δώσει μία άλλη διάσταση.
Οι ακαδημαϊκές σας σπουδές σας στρέφουν ξεκάθαρα προς το δρόμο της λογοτεχνίας. Η ερώτησή μου είναι εύλογη. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στο να εκφραστείτε αρχικά μέσω της ποίησης;
Πάντα αγαπούσα την ποίηση. Η συγγραφική μου πορεία άρχισε γράφοντας αγγλικούς στίχους, οι οποίοι συνήθως γινόντουσαν τραγούδια. Ελληνικά άρχισα να γράφω πρόσφατα - πριν 4 χρόνια. Η αφορμή ήταν η φοίτηση μου στο εργαστήριο ποίησης «Τάκης Σινόπουλος». Αυτή ήταν μία καθοριστική στροφή στο πώς εκφράζομαι και σαν αποτέλεσμα προέκυψε η πρώτη μου ποιητική συλλογή.
Από πού αντλείτε έμπνευση συνήθως για να γράψετε ένα ποίημα;
Από κάθε τι που βρίσκεται γύρω μας. Επίσης με απασχολεί η αναπόφευκτη επίδραση του χρόνου στα πράγματα και τις καταστάσεις.
Έχετε πρότυπα ως ποιήτρια; Στα ποιήματά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας ποιητές ή ποιήτριες;
Βεβαίως υπάρχουν επιρροές και αναφορές σε αγαπημένους ποιητές. Μερικά παραδείγματα είναι η Μαρία Λαϊνά, η Κική Δημουλά, ο Γιώργος Μαρκόπουλος, ο Κώστας Καρυωτάκης, η Emily Dickinson, η Sylvia Plath, ο E. E. Cummings, η Margaret Atwood, ανάμεσα σε πολλούς, και από νεότερους η Rupi Kaur.
Πιστεύετε πως υπάρχει συνταγή επιτυχίας για την συγγραφή ενός καλού ποιήματος και γενικότερα μιας καλής ποιητικής συλλογής;
Πολύ καλή ερώτηση. Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοια συνταγή.
Επιλέγετε να εκφραστείτε μέσω της ελεύθερης ποίησης, αλλά και της παραδοσιακής. Γιατί;
Διότι κάθε μορφή έχει να δώσει και κάτι διαφορετικό. Πολλές φορές χρησιμοποιώντας μια παραδοσιακή φόρμα για ένα σύγχρονο θέμα και με καθημερινό λεξιλόγιο προκύπτει ένα απρόσμενα ενδιαφέρον αποτέλεσμα (για παράδειγμα το «Ενεργός Χρήστης» είναι γραμμένο σε φόρμα σονέτο σαν απάντηση στο ποίημα του Κ. Καρυωτάκη «Είμαστε Κάτι…»).
Διατηρείται η λυρικότητα στα νέα ποιητικά κείμενα; Τι πιστεύετε; Η σύγχρονη ελληνική ποίηση μπορεί να χαρακτηριστεί λυρική;
Πιστεύω ότι η σύγχρονη ελληνική ποίηση είναι λυρική. Μάλιστα παρατηρώ τα τελευταία χρόνια μία αύξηση της απαγγελίας με συνοδεία μουσικής (spoken poetry), άρα σίγουρα υπάρχει αναβίωση του είδους. Στο τέλος μπορείτε να ακούσετε και ένα δικό μου ποίημα που έγινε τραγούδι.
Πέρα από την ποίηση, φαίνεται ξεκάθαρα και η μεγάλη αγάπη σας για τη μουσική. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε και προς αυτή την κατεύθυνση;
Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Ήταν πάντα το οξυγόνο μου η μουσική. Επίσης από μικρή τραγουδούσα και έτσι η ενασχόλησή μου αργότερα με συγκροτήματα και οι μετέπειτα μουσικές σπουδές ήρθαν πολύ φυσικά.
Θεωρείτε πως η λυρικότητα αναδεικνύεται περισσότερο σε ένα ποίημα όταν προστεθεί στη συνέχεια και η κατάλληλη μελωδία;
Σίγουρα η μελωδία αναδεικνύει την λυρικότητα και βοηθάει στην καλύτερη αποτύπωση των στίχων. Όμως πολλές φορές ο ρυθμός του ποιήματος σε συνδυασμό με την μελωδία των φθόγγων αρκεί.
Έχετε ήδη κυκλοφορήσει τέσσερα ολοκληρωμένα μουσικά άλμπουμ σε μουσική και στίχους δικούς σας. Θεωρείτε πως ένας δημιουργός οφείλει να δοκιμάζεται και σε νέες προκλήσεις, εφόσον νιώσει την ανάγκη να εκφραστεί διαφορετικά;
Βεβαίως! Κάθε μορφή τέχνης συνήθως συνομιλεί και με τις άλλες. Η ποίηση είναι μία νέα και δύσκολη πρόκληση, αλλά ταυτόχρονα λυτρωτική.
Έχει η μελωδία της ποίησης τη δύναμη να φέρει πιο κοντά τον αναγνώστη της; Ποια η προσωπική σας γνώμη κι εμπειρία;
Γενικά η ποίηση έχει λίγους αναγνώστες. Σε σύγκριση με τα υπόλοιπα είδη βιβλίων νομίζω έχει το μικρότερο αναγνωστικό κοινό. Πιστεύω ότι η μελωδία της ποίησης εάν εμπλουτιστεί με ήχο (μουσική και απαγγελία) μπορεί να φέρει πιο κοντά τον αναγνώστη.
Κρατώ στα χέρια μου την πρώτη σας ποιητική συλλογή, που κυκλοφόρησε αρκετά πρόσφατα από τις εκδόσεις «Βακχικόν» και έχει τον τίτλο «τα μικρά μεγάλα». Μιλήστε μας γι’ αυτήν.
Είναι μια ποιητική συλλογή για όλα αυτά που βρίσκονται ή συμβαίνουν γύρω μας και προσπερνούμε βιαστικά.
Το βιβλίο σας αποτελεί μία συλλογή ελεύθερου, αλλά και έμμετρου ποιητικού λόγου με έντονη εικονοποιία, χαρακτηριστικά αισθητισμού και εξπρεσιονισμού που, όμως, κατά βάση υπηρετούν τον ρεαλισμό. Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε ως δημιουργός το έργο σας;
Μία συνύπαρξη σύγχρονου ελεύθερου στίχου με παραδοσιακές φόρμες που σκοπό έχουν να αναδείξουν και να αποτυπώσουν στιγμές και καταστάσεις σαν μια ιδιότυπη φωτογραφία. Ένα «ποιητικό λεξικό» υπό μία έννοια. Τα αντικείμενα και οι καταστάσεις φωτίζονται όχι μόνο ως είναι αλλά αναδεικνύεται τι αυτά σηματοδοτούν. Ένα παράλληλο σύμπαν που δίνει μια άλλη διάσταση σε ό, τι είναι γνώριμο, οικείο και τετριμμένο. Υπό αυτήν την έννοια, τα ποιήματα ξεφεύγουν από το ρεαλισμό. Νομίζω ότι η αισθητική και η γενικότερη προσέγγιση της θεματολογίας της συλλογής είναι πιο κοντά στο πρόσφατο κίνημα του metamodernism.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας και το εξώφυλλό του;
Ο τίτλος ταίριαξε απόλυτα με το περιεχόμενο του πρώτου μέρους της συλλογής και αναφέρεται σε όλα αυτά που προσπερνάμε ως μικρά, αλλά τελικά είναι αυτά που μας διαμορφώνουν.
Όσο για το εξώφυλλο, η αρχική ιδέα ήρθε όταν ήθελα να ανακοινώσω ότι θα εκδοθεί η πρώτη μου ποιητική συλλογή και το μόνο που είχα ήταν ένα Α4 με τον τίτλο. Τότε έβαλα πάνω τέσσερα κοχύλια και έβγαλα μία πρόχειρη φωτογραφία. Στην πορεία κατέληξα ότι τα κοχύλια ήταν τελικά το ταιριαστό εξώφυλλο για αυτήν τη συλλογή. Έχοντας ένα κοχύλι στην τσέπη, κουβαλάς και λίγο θάλασσα μαζί. Για μένα από τα πιο σημαντικά μικρά- μεγάλα.
Τι σας ενέπνευσε ώστε να γράψετε τα ποιήματα της συγκεκριμένης συλλογής; Η επιλογή τους έγινε συνειδητά ή προέκυψε κατά τύχη;
Πολλά μικρά αντικείμενα ή στιγμές μέσα στη μέρα. Αγαπημένα μου πρόσωπα, δύσκολες αλλά και ευχάριστες καταστάσεις που χάθηκαν στον χρόνο. Κυρίως η ουσία των πραγμάτων που μένει σιωπηλή. Η επιλογή των ποιημάτων, όπως και η σειρά, δεν ήταν τυχαία.
Υπάρχουν μηνύματα που θέλετε να περάσετε οπωσδήποτε μέσα από τα ποιήματά σας και ποια είναι αυτά;
Δεν νομίζω. Δεν είμαι φαν του διδακτισμού.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Πιστεύω ότι μπορεί να διαβαστεί εύκολα και από εφήβους. Μάλιστα μία φίλη φιλόλογος με ενημέρωσε ότι διάβασαν και συζήτησαν σε τάξη λυκείου κάποια ποιήματα από τη συλλογή. Οι ερωτήσεις και τα σχόλια των παιδιών με κατέπληξαν!
Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με το πρώτο σας εκδοτικό σπίτι;
Πάρα πολύ! Είμαι τυχερή που ο Νέστορας Πουλάκος και οι εκδόσεις Βακχικόν μαζί με όλη την ομάδα είναι νέα παιδιά γεμάτα όρεξη για δημιουργία και δίνουν βήμα σε νέες φωνές που ξεχωρίζουν.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα ποίημα από το βιβλίο σας.
Παιχνίδια φωτός
Νόμιζα ότι σε είδα χτες
καθώς κατέβαζα σκουπίδια
λίγο μετά την απαγορευμένη ώρα.
Γυρνώντας όλο μάτια
γύρω μου αισθάνθηκα
και ένα μικρό ρίγος στην πλάτη
αναβόσβηνε
όπως του δρόμου η λάμπα.
Μπερδεύτηκαν οι νυχτοπεταλούδες
ήρθαν προς το παράθυρο με φως
λίγο πριν κλείσεις την κουρτίνα.
Μπερδεύτηκα και ‘γω για λίγο
πήγα να μπω στο δικό σου απόγευμα.
Τρεμόπαιξε η χλωμάδα σου μέσα απ’ το τζάμι.
Ένα παιχνίδι του φωτός
όπως όλοι μας τέλος πάντων.
ο τελευταίος στίχος είναι από Μαρία Λαϊνά
Κυρία Ισραηλίδη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και καλλιτεχνική.
Η Μάρσια Ισραηλίδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές με τίτλο «Λογοτεχνία, Πολιτισμός και Ιδεολογία» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα έκανε σπουδές στη μουσική (μονωδία και σύνθεση τραγουδιού). Είναι απόφοιτος του εργαστηρίου ποίησης «Τάκης Σινόπουλος». Η ενασχόλησή της με τη συγγραφή και τη μουσική είναι ενεργή μέσα από τα μουσικά project “Playground Theory” και «μάρσια» (spoken poetry), έχοντας κυκλοφορήσει 4 studio album. Από το 2006 διδάσκει σε σχολεία. Ζει, γράφει και ονειροπολεί με φόντο θάλασσα. Τα μικρά μεγάλα είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της.
0 Σχόλια