Ο συγγραφέας Σωτήρης Κατσιμίχας αρκετά πρόσφατα εισήλθε στον χώρο των γραμμάτων κυκλοφορώντας από τις εκδόσεις «Πηγή» το πρώτο του μυθιστόρημα που φέρει τον τίτλο «SoftEarth». Ωστόσο, όπως μας παραδέχεται κι ο ίδιος, το υλικό του βιβλίου του αποτελεί προϊόν μελέτης και σκέψης δεκαετιών, γεγονός το οποίο θα αισθανθεί κι ο ίδιος ο αναγνώστης διαβάζοντάς το. Με αφορμή λοιπόν αυτή την πρώτη του λογοτεχνική κατάθεση, σήμερα φιλοξενείται στις Τέχνες σε μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Κατσιμίχα, διαβάζοντας το βιογραφικό σας, εύλογα μου δημιουργείται η απορία: Γιατί ένας τόσο πολυπράγμων άνθρωπος της θετικής επιστήμης, που έχει διαγράψει μια λαμπρή επαγγελματική καριέρα, θέλησε να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία; Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε και προς αυτή την κατεύθυνση;
Κατ’ αρχάς, σας ευχαριστώ πολύ για την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκληση για συνέντευξη.
Δεν ξέρω πόσο λαμπρή είναι η καριέρα μου, αυτό που έλαμπε πάντα για εμένα ήταν τα βιβλία. Και αυτή ήταν η ώθηση. Ήθελα πάντα να γράψω για την φιλοσοφία και αυτό ξεκίνησα να κάνω, έστω και αργοπορημένα, στα 50 μου. Με το που ξεκίνησα, τα φιλοσοφικά κείμενα μετατράπηκαν σε διαλόγους, με πρακτικά παραδείγματα για την εμπέδωση της φιλοσοφικής θεωρίας. Οι διάλογοι και τα παραδείγματα δεν άργησαν να σχηματίσουν μια ιστορία. Δεν κατάλαβα καν πως έγινε αυτή η μεταμόρφωση. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι την απόλαυσα.
Ποια ιδιότητά σας θεωρείτε ότι υπερέχει των άλλων;
Αν λάβουμε υπόψη τις ώρες ενασχόλησης, τότε είμαι πρώτα επιχειρηματίας, μετά μηχανικός και μετά όλα τα υπόλοιπα. Αν λάβουμε υπόψη την απόδοση σε χρήματα, τότε θα έπρεπε να λέω ότι είμαι μόνο επιχειρηματίας. Θα ήταν άδικο, όμως, να πούμε κάτι τέτοιο. Η ενασχόληση με τα παιδιά μου είναι μικρότερη χρονικά από την εργασία μου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι λιγότερο πατέρας από επιχειρηματίας ή μηχανικός.
Η συγγραφή είναι περισσότερο σαν τη γέννα, παρά σαν τη δουλειά, οπότε, παρά τη μικρή μου χρονικά ενασχόληση με την συγγραφή, μέσα μου νιώθω και συγγραφέας, γιατί είναι η συγγραφή είναι μια διαδικασία που με γεμίζει και – πιστεύω – με κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Το συγγραφικό σας ενδιαφέρον δε φαίνεται εκ πρώτης όψεως να σχετίζεται με το αντικείμενο της ενασχόλησής σας. Εσείς τι πιστεύετε; Υπάρχει μια κάποιου είδους αλληλεπίδραση της μιας ιδιότητάς σας με την άλλη;
Το ενδιαφέρον μου, στο πρώτο μου μυθιστόρημα, επικεντρώνεται στην φιλοσοφία, την οποία ούτε έχω σπουδάσει, ούτε αποτελεί αντικείμενο της επαγγελματικής μου ενασχόλησης. Πιστεύω, όμως, ότι η φιλοσοφία αποτελεί υποχρέωση όλων μας και ασκώ τη συγκεκριμένη μου υποχρέωση από παιδί. Το υλικό του βιβλίου είναι προϊόν μελέτης και σκέψης δεκαετιών και, ως εκ τούτου, το βιβλίο έχει επηρεαστεί από αυτή την παράλληλη ενασχόλησή μου.
Εντοπίζετε κοινά στοιχεία ανάμεσα στο επιστημονικό και το λογοτεχνικό κείμενο; Εσείς ως συγγραφέας αρκετών τεχνικών κειμένων δυσκολευτήκατε να προσαρμόσετε το ύφος της γραφής σας σε μια άλλη, πιο ανάλαφρη δομή του λόγου, προκειμένου να γίνετε αποδεκτός στο αναγνωστικό κοινό, αυτό που βλέπει το βιβλίο ως μέσο ψυχαγωγίας και όχι ως μέσο ενημέρωσης και γνώσης;
Τολμώ να πω ότι δεν δυσκολεύτηκα καθόλου, ούτε προσάρμοσα το ύφος της γραφής. Όταν έγραφα – και ελπίζω να συμβεί αυτό και στα επόμενα βιβλία – δεν είχα καθόλου στο μυαλό μου το κοινό. Ίσως στις διορθώσεις και στην αυτοεπιμέλεια να το σκέφτηκα λίγο, αλλά στην πρώτη γραφή δεν είχα καθόλου στο νου μου ότι αυτό το βιβλίο θα το διαβάσουν και άλλοι άνθρωποι. Η συγγραφή του μυθιστορήματος βγήκε αβίαστα και ευχάριστα από μέσα μου και αν σκεφτόμουν τους αναγνώστες, μάλλον θα αυτολογοκρινόμουν και δεν θα έβγαζα από μέσα μου όσα είχα να βγάλω.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τη σύγκριση ενός μυθιστορήματος με ένα επιστημονικό κείμενο, τουλάχιστον με τον τρόπο που έγραψα εγώ το μυθιστόρημα, βρήκα πολλές ομοιότητες. Κατ’ αρχάς το SoftEarth είναι ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα και η φιλοσοφία είναι η μητέρα των επιστημών. Έχει ως βάση της τη λογική και σε πολλά σημεία έπρεπε να τεκμηριώσω όχι μόνο μία άποψη, αλλά και την αντίθετή της!
Εκτός από φιλοσοφικό μυθιστόρημα, το SoftEarth είναι και επιστημονικής φαντασίας και για να γράψεις σωστή επιστημονική φαντασία πρέπει να γνωρίζεις την επιστήμη. Για να βρίσκομαι όσο πιο κοντά γίνεται στην πραγματικότητα, διάβασα και μελέτησα διάφορα επιστημονικά πεδία. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα αυτά υπάρχουν στο βιβλίο, αλλά, έχοντας μελετήσει, εγώ ήμουν πιο σίγουρος ότι όλα αυτά που γράφω έχουν βάση.
Τέλος, ένα μυθιστόρημα μυστηρίου – γιατί το SoftEarth είναι και τέτοιο – χρειάζεται συναρμολόγηση. Όταν ξέρεις την αρχή και το τέλος, πρέπει να συνταιριάξεις όλα τα υπόλοιπα κομμάτια, ώστε η συνολική διαδρομή να είναι ομαλή. Έχεις λοιπόν να λύσεις ένα παζλ, μια τεράστια σπαζοκεφαλιά, που κάνει την συγγραφή να μοιάζει με μία τεχνική μελέτη.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Έχω μία εμμονή με τη φιλοσοφία – κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα μέσα στο SoftEarth – και αυτή η εμμονή αρκεί για να γεμίσει όχι ένα, αλλά δεκάδες βιβλία.
Κεντρικό αντικείμενο της φιλοσοφίας είναι βέβαια ο εαυτός και γενικά ο άνθρωπος. Η προσπάθεια να καταλάβω τον εαυτό μου, τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα αποτελεί ένα πολύ ισχυρό κίνητρο και μία πολύ μεγάλη έμπνευση για να γράψω. Έχω καταλάβει πλέον ότι η λογοτεχνία αποτελεί ιδανικό εργαλείο για τη μετουσίωση αυτής της έμπνευσης.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας στις μέρες μας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;
Η λογοτεχνία είναι για εμένα το ανώτατο είδος ψυχαγωγίας. Και ως ανώτατο είδος πρέπει να άγει την ψυχή, όπως κανένα άλλο. Προσφέρεται για μεγάλα μηνύματα, προσφέρεται για φιλοσοφία, γιατί ο αναγνώστης είναι μόνος του και καθορίζει αυτός τον χρόνο και την συγκέντρωση που αφιερώνει σε κάθε γραμμή, σε κάθε λέξη, άρα μπορεί να αφομοιώσει κάθε νόημα και να βελτιώσει τη ζωή του και τη συμβολή του στην κοινωνία.
Ένα μυθιστόρημα που δεν παρέχει κανένα προβληματισμό, χάνει μια τεράστια ευκαιρία να βελτιώσει τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα στηρίζει τις προσπάθειες των Ελλήνων συγγραφέων και πιο συγκεκριμένα των νέων; Τι πιστεύετε;
Ένας Έλληνας συγγραφέας έχει λίγες περισσότερες πιθανότητες να αγγίξει την ψυχή ενός Έλληνα αναγνώστη, γιατί οι δυο τους έχουν περισσότερα κοινά σημεία αναφοράς. Η γλώσσα είναι επίσης πολύ σημαντική. Όσο καλή και να είναι μια μετάφραση ποτέ δεν θα αποδώσει εκατό τοις εκατό το πρωτότυπο.
Φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ την θέση μας στον κόσμο. Μόλις ένας στους 700 ανθρώπους είναι Έλληνας, οπότε ανάλογη είναι και η επιρροή που μπορεί και θα πρέπει να έχουμε.
Δεν έχω στατιστικά στοιχεία, αλλά, από τον όγκο των βιβλίων λογοτεχνίας στα βιβλιοπωλεία, καταλαβαίνω ότι οι Έλληνες διαβάζουν περίπου το ίδιο Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Για εμένα αυτή η αναλογία είναι ικανοποιητική.
Έχετε πρότυπα ως δημιουργός; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας ομότεχνους;
Το «SoftEarth» είναι ένα μυθιστόρημα, το οποίο περιέχει φιλοσοφικούς διαλόγους. Για να μην τρομοκρατούμε άδικα τους πιθανούς αναγνώστες, θα πω ότι αυτοί οι διάλογοι καταλαμβάνουν περίπου το 20% του έργου.
Παρεμφερή έργα, με φιλοσοφικούς διαλόγους, είναι το «Όνομα του ρόδου», ο «Κόσμος της Σοφίας» και το «Δένδρο της Γνώσης».
Το «SoftEarth», πέρα από φιλοσοφικό, είναι και επιστημονικής φαντασίας και μυστηρίου. Το «1984», ο «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» από τη μία και τα μυθιστορήματα του Dan Braun από την άλλη είναι επίσης συγγενή έργα, υπό την έννοια ότι υπάρχουν έντονα και τα δύο αυτά στοιχεία. Εννοείται ότι η σύγκριση αφορά την κατηγορία της λογοτεχνίας και όχι την ποιότητα.
Θεωρείτε ότι είναι χρέος του κάθε δημιουργού να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Εσείς στην προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το πρώτο σας βιβλίο;
Δεν υπάρχει κανένα χρέος του δημιουργού για έκδοση, παρά μόνο απέναντι στον εαυτό του. Η απόφαση για την έκδοση, στην περίπτωσή μου, ήλθε σταδιακά, με την πρόοδο της συγγραφής. Μπορεί η συγγραφή να είναι απόλαυση, για τον συγγραφέα, αλλά από μόνη της δεν αρκεί για να ολοκληρωθεί ένα έργο. Είναι η επικείμενη κρίση που ολοκληρώνει και βελτιώνει ένα έργο, με το σβήσιμο, το ξαναγράψιμο και την αυτοεπιμέλεια. Χωρίς την κρίση της έκδοσης δύσκολα μπορεί να ολοκληρωθεί ένα έργο.
Ας αναφερθούμε περισσότερο σ’ αυτό. Πρόκειται λοιπόν για ένα μυθιστόρημα 402 σελίδων, που φέρει τον τίτλο «SoftEarth» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πηγή». Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμά σας για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
Η βασική μου ανάγκη, η οποία υποβόσκει εδώ και δεκαετίες, ήταν να γράψω ένα, τουλάχιστον, φιλοσοφικό κείμενο. Όταν επιτέλους έπεισα τον εαυτό μου να το κάνει, το κείμενο αυτό μεταμορφώθηκε σχεδόν αμέσως σε διάλογο. Η αντίθεση είναι εγγενής στη φιλοσοφία. Κάθε φιλοσοφική θέση έχει τουλάχιστον μία αντίθεση. Ο Πλάτων πρώτος μας δίδαξε τον διάλογο ως μέσο για την συγγραφή φιλοσοφικών κειμένων. Από τη στιγμή που είχα στα χέρια μου τους διαλόγους και πολλά παραδείγματα, τα οποία έκαναν τις φιλοσοφικές θεωρίες πιο απτές, η μεταμόρφωση του κειμένου σε μυθιστόρημα ήλθε αβίαστα.
Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό του. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;
Το «SoftEarth» δεν κατηγοριοποιείται εύκολα. Είναι σίγουρα ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα, αφού περιέχει φιλοσοφικούς διαλόγους. Είναι σίγουρα και επιστημονικής φαντασίας, αφού διαδραματίζεται στο μέλλον, εκμεταλλευόμενο μη υπαρκτές ακόμα τεχνολογίες. Είναι και ένα μυθιστόρημα μυστηρίου, αφού, από τη μέση και μετά, ο ήρωάς μας καλείται να λύση γρίφους και μυστήρια.
Παρότι η αφήγηση είναι τριτοπρόσωπη, ολόκληρη η ιστορία ακολουθεί ένα και μόνο άτομο, τον Εύπολη, και γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή ό,τι γνωρίζει και αυτός. Οι μεταμορφώσεις και οι δοκιμασίες του ήρωά μας είναι δραματικές, οπότε ανάλογη είναι και η διακύμανση της ψυχολογικής του κατάστασης, η οποία βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο του έργου.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας; Προϊδεάζετε μήπως τον αναγνώστη γι’ αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει στις εσωτερικές του σελίδες, δηλαδή τη φανταστική μεταφορά του στην κοινωνία του όχι και πολύ μακρινού μέλλοντος;
SoftEarth είναι το όνομα της προσομοίωσης, του εικονικού κόσμου, μέσα και γύρω από τον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία του μυθιστορήματος.
Σίγουρα ήθελα να προϊδεάσω για την έννοια του εικονικού κόσμου. Και σίγουρα ήθελα να γράψω για εικονικούς κόσμους, γιατί θεωρώ ότι, αν η ανθρωπότητα επιζήσει των απειλών, οι εικονικοί κόσμοι θα είναι για τους ανθρώπους των επομένων γενεών εξίσου σημαντικοί, αν όχι σημαντικότεροι από τον πραγματικό υλικό κόσμο.
Θα εντοπίσει ο αναγνώστης στον κεντρικό σας ήρωα στοιχεία της δικής σας προσωπικότητας;
Αυτή είναι μία ερώτηση που τίθεται συχνά σε νέους συγγραφείς και τους κάνει να αισθάνονται λίγο άβολα. Όλες οι σκέψεις που έρχονται στο μυαλό μας δεν είναι αναγκαστικά δικές μας θέσεις, ιδέες ή επιθυμίες. Το αντίθετο μάλλον συμβαίνει. Για να είναι ένα μυθιστόρημα επιτυχημένο θα πρέπει ο συγγραφέας να σκάψει και να βρει τις σκέψεις που δεν τον αντιπροσωπεύουν. Εξάλλου, όπως και στους φιλοσοφικούς διαλόγους, έτσι και στην φανταστική ιστορία, υπάρχουν οι θέσεις και οι αντιθέσεις και δουλειά του συγγραφέα δεν είναι να πάρει μία θέση, αλλά να αναδείξει την διαπάλη.
Σίγουρα, πάντως, θα εντοπίσει ο αναγνώστης που με γνωρίζει στοιχεία της προσωπικότητάς μου και της προσωπικότητας άλλων γνωστών μου, στους ήρωες του SoftEarth. Παρθενογένεση δεν υπάρχει και ό,τι μπορούμε να κατασκευάσουμε είναι συνδυασμός αυτών που έχουμε δει.
Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης διαφαίνεται ξεκάθαρα μια προσπάθεια από μέρους σας να εμβαθύνετε σε σημαντικά φιλοσοφικά θέματα, τα οποία εδώ και αιώνες απασχολούν τον άνθρωπο και τον προβληματίζουν. Πώς προέκυψε αυτή η ανάγκη σας για στοχασμό και πώς αυτή η ανάγκη συνδυάζεται επιτυχώς με το περιεχόμενο της ιστορίας που αναπτύσσετε παράλληλα στο βιβλίο;
Όπως είπα και πριν, πρώτα γεννήθηκε μέσα μου η ανάγκη για φιλοσοφία και μετά για λογοτεχνία. Παρότι μου αρέσει πολύ η φιλοσοφία, πιστεύω ότι είμαι ένας πρακτικός άνθρωπος και προσπαθώ πάντα στη ζωή μου να συνδυάζω θεωρία και πράξη. Τα παραδείγματα εφαρμογής της φιλοσοφίας ήταν αυτά που αποτέλεσαν τον σκελετό του μυθιστορήματος. Τώρα, αν ο συνδυασμός αυτός είναι επιτυχής, θα κριθεί από τους αναγνώστες.
Ποιο είναι το γενικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας αυτό;
Πρώτο και κύριο μήνυμα που θέλω να περάσω είναι η ανάγκη της φιλοσοφίας. Πολλοί θεωρούν ότι η φιλοσοφία δεν οδηγεί πουθενά και είναι άσκοπη. Είναι πολύ πιθανό να ισχύει αυτό, αλλά είναι παράλογο να μην θέτουμε ως πρώτη μας προτεραιότητα την εύρεση της αλήθειας, όσο δύσκολο και ακατόρθωτο και να φαντάζει αυτό το εγχείρημα. Η φιλοσοφία, πέρα από τις προσωπικές ανάγκες, καλύπτει και τις ανάγκες της κοινωνίας και της ανθρωπότητας. Μόνο ένας φιλοσοφημένος άνθρωπος μπορεί να αποφύγει τις στρεβλώσεις στην σκέψη, που οδηγούν σε αυθαίρετες ιδεολογίες όπως ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, ο σεξισμός και κάθε φανατισμός.
Το βιβλίο, πέρα από το μήνυμα του φιλοσοφείν, προσπαθεί να αντιταχθεί στον φανατισμό, στην αυτοκαταστροφικότητα και, γενικά, τον παραλογισμό, που διακατέχουν τις κοινωνίες των ανθρώπων.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τελικά ο ίδιος το βιβλίο σας, φιλοσοφικό, επιστημονικής φαντασίας, βαθιάς στοχαστικής ανάλυσης και εξερεύνησης του εαυτού; Τι ακριβώς;
Εγώ το κατατάσσω κυρίως στα φιλοσοφικά μυθιστορήματα. Μπορεί να χαρακτηριστεί και με όλους τους χαρακτηρισμούς που αναφέρατε και με ακόμα παραπάνω, αφού έχει και μυστήριο και ανατροπές. Γενικά δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες στα βιβλία και κάποια από τα καλύτερα βιβλία δεν κατατάσσονται εύκολα. Καταλαβαίνω, όμως, την χρησιμότητα που έχουν για τους αναγνώστες, γιατί ο χρόνος που μπορούμε να διαθέσουν για την επιλογή του επομένου βιβλίου που θα διαβάσουν δεν μπορεί να είναι συγκρίσιμός με τον χρόνο της ανάγνωσης.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Θα μπορούσε να διαβαστεί και από εφήβους. Πολλοί έφηβοι είναι σήμερα πιο ευφυείς, ακόμα και πιο σοφοί, από τον μέσο ενήλικα. Επίσης βλέπω με χαρά ότι φιλοσοφικές ιδέες, όπως του σπηλαίου του Πλάτωνα, του «σκέφτομαι άρα υπάρχω» του Descartes ή της προσομοίωσης του Bostrom, είναι γνωστές και βαθιά κατανοητές από εφήβους. Άρα άνετα θα καταλάβαιναν τις φιλοσοφικές συζητήσεις που υπάρχουν μέσα στο «SoftEarth». Με την πλοκή και τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως δίνονται μέσα στο μυθιστόρημα, επίσης δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα.
Γιατί επιλέξατε τις εκδόσεις «Πηγή» ως εκδοτικό σας σπίτι; Είστε ευχαριστημένος με την μέχρι τώρα σας συνεργασία;
Οι εκδόσεις Πηγή είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη δύναμη στην κατηγορία «Φαντασία από Έλληνες συγγραφείς». Αφού το βιβλίο μου εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία, λογικό ήταν η Πηγή να βρίσκεται μέσα στις βασικές μου επιλογές.
Η συνεργασία με τις εκδόσεις Πηγή είναι άριστη σε όλα τα επίπεδα. Πέρα από την μεγάλη εμπιστοσύνη που έδειξαν στο έργο μου και το πρόσωπό μου από την πρώτη στιγμή, προσπαθούν να καλύψουν κάθε μου επιθυμία και, μέχρι στιγμής, τα έχουν καταφέρει πολύ καλά.
Το βιβλίο σας βρίσκεται ήδη στη δεύτερη έκδοσή του. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;
Για έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, η δεύτερη έκδοση αποτελεί μεγάλη χαρά. Φυσικά, η συντριπτική πλειονότητα των αγορών έχει γίνει από φίλους και γνωστούς μου, οπότε είναι απλώς ένδειξη αποδοχής στο πρόσωπό μου και όχι στο έργο μου, αλλά, όπως και να έχει, είναι μια αποδοχή και χαίρομαι για αυτήν.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Ακολουθεί απόσπασμα από έναν αγαπημένο μου φιλοσοφικό διάλογο:
Κάθισαν και οι δύο, ο ένας απέναντι στον άλλον, ο Εύπολις στον καναπέ και ο Ζήνων στην πολυθρόνα, και πήραν «θέση μάχης»:
«Θέλεις να πάρουμε για άλλη μια φορά τα δήθεν επιχειρήματα για την ύπαρξή του;» είπε ο Εύπολις, όντας πανέτοιμος για τον δεύτερο γύρο της μάχης κατά του Θεού.
«Ας τα πάρουμε, αν και δεν είναι δήθεν. Εσύ δεν πιστεύεις στην ψυχή, αλλά εγώ τη νιώθω», είπε ο Ζήνων.
«Δεν ξέρω τι νιώθεις, αλλά ό,τι και να νιώθεις, είναι υλικό. Εχθές είχα μια παρόμοια συζήτηση και έλεγα τα ίδια. Η ψυχή δεν έχει πλέον τίποτα να κάνει, αφού όλα εξηγούνται με τη λειτουργία του εγκεφάλου. Αλλά μία άλλη ένδειξη ότι δεν υπάρχει ψυχή –άρα ούτε Θεός– είναι η θεωρία της εξέλιξης: Αν υπήρχε ψυχή, θα έπρεπε να την έχουν και όλοι οι προγονοί μας μέχρι το πρώτο κύτταρο, πράγμα που δεν είναι εύκολα δεκτό από τη λογική μας. Έτσι δεν είναι; Δέχεσαι εσύ ότι ένα κύτταρο έχει ψυχή;»
«Δεν είμαι από αυτούς που το πιστεύουν».
«Η θεωρία της εξέλιξης του Darwin είναι από μόνη της ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα για εμάς τους άθεους, γι’ αυτό και βάλλεται τόσο πολύ από τους πιστούς απανταχού της Γης. Πριν τη θεωρία της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής, πραγματικά ήταν πολύ δύσκολο να είσαι άθεος. O άνθρωπος ήταν, μέχρι τότε, ένα ξεχωριστό ον στο σύμπαν. Ξαφνικά, μετά τη θεωρία κατάντησε να είναι ένα από τα πολλά ζώα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δεν χρειάζεται πλέον δημιουργός. Πριν τον Charles Darwin υπήρχε ο άνθρωπος και όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα, τα οποία είχαν κατασκευαστεί εκ του μηδενός, γιατί δεν συνδέονταν μεταξύ τους, άρα ήταν προφανές ότι υπήρχε δημιουργός και μάλιστα πολύ έξυπνος. Στη θεωρία της εξέλιξης ο δημιουργός περισσεύει, γιατί δεν κάνει τίποτα, τουλάχιστον μετά τη δημιουργία του πρώτου κυττάρου. Κανονικά η ιστορία του Θεού θα πρέπει να χωρίζεται σε BC, δηλαδή before Charles, όπου όλοι σχεδόν πίστευαν στον Θεό, και AD, δηλαδή Anno Darwini, όπου οι άθεοι αυξήθηκαν ραγδαία».
Κύριε Κατσιμίχα, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη και σας εύχομαι να είστε πάντα δημιουργικός.
Εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και την τιμή που μου κάνατε να μου ζητήσετε συνέντευξη.
Βιογραφικό:
O Σωτήρης Κατσιµίχας γεννήθηκε το 1969 στην Παιανία Αττικής. Είναι Δρ. Μηχανολόγος Μηχανικός. Σπούδασε στη σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (1987 – 1992) και στο Imperial College of Science, Technology and Medicine, στο Λονδίνο (1993 – 1998) ως διδακτορικός φοιτητής και Research Assistant. Το 1999 ξεκίνησε να εργάζεται στη Θερµογκάζ ΑΕ, µία εισαγωγική, εµπορική και τεχνική εταιρεία µε ειδίκευση στις τεχνολογίες θέρµανσης και ψύξης, αρχικά ως υπεύθυνος πωλήσεων και τεχνικός διευθυντής. Από το 2005 είναι Διευθύνων Σύµβουλος και πρόεδρος του Δ. Σ. της Θερµογκάζ ΑΕ. Διετέλεσε, από το 2010 ως το 2019, Γενικός Γραµµατέας της Ένωσης Ελληνικών Επιχειρήσεων Θέρµανσης και Ενέργειας (ΕΝ. Ε. ΕΠΙ. Θ. Ε. ). Έχει συµµετάσχει στη συγγραφή ΤΟΤΕΕ και τεχνικών κειµένων. Είναι έγγαµος και έχει 4 παιδιά.
0 Σχόλια