Μας εκμυστηρεύεται ότι φέτος κλείνει αισίως είκοσι χρόνια ταξιδιού ανάμεσα στις λέξεις και τα γράμματα. Χωρίς αμφιβολία, ο συγγραφέας Κυριάκος Νικολαΐδης δεν είναι ένας τυχαίος επιβάτης. Σήμερα φιλοξενείται στις Τέχνες με αφορμή το παραμύθι του με τίτλο «Η Μίκα και η υπόσχεση του Καλοκαιριού», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» στην ελληνική αλλά και στην αγγλική γλώσσα.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Νικολαΐδη, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Ονομάζομαι Κυριάκος Νικολαΐδης και ασχολούμαι με τη συγγραφή από την ηλικία των 11, συνεπώς φέτος, κλείνω αισίως τα 20 χρόνια ενός ταξιδιού ανάμεσα στις λέξεις και τα γράμματα. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε με την ποίηση και πλέον έχει επεκταθεί σε παιδικά παραμύθια, καθώς και άλλες μορφές τέχνης. Τα θέματα που αναπτύσσω στα γραπτά μου, είναι ποικίλα και αντικατοπτρίζουν τις δικές μου σκέψεις και ανησυχίες σε διάφορους τομείς, με βάση τα ενδιαφέροντα και τις αναζητήσεις μου.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της συγγραφής; Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που καθόρισε την λογοτεχνική σας πορεία;
Παλιότερα έλεγα πως ένα περιστατικό προσωπικής απώλειας στην εφηβική μου ηλικία, με ώθησε να ξεκινήσω να γράφω. Πλέον πιστεύω, πως είτε συνέβαινε αυτό το περιστατικό, είτε όχι, και πάλι θα έγραφα. Για να συνοψίσω, γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Είναι μια πηγαία ανάγκη, που με κάνει να θέλω να χωρέσω σε μια σελίδα, όλα αυτά που δεν με αφήνουν να κοιμηθώ.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Ανέκαθεν οι άνθρωποι, οι στιγμές και τα όνειρά τους ήταν η κύρια πηγή έμπνευσής μου.
Έχετε νιώσει ποτέ την ανάγκη να μεταφέρετε στο χαρτί κάποιο προσωπικό σας βίωμα;
Το σύνολο του έργου μου περιέχει προσωπικά μου βιώματα, είτε αναφερόμαστε σε ποίηση, είτε όχι, Προσπαθώ να τα καμουφλάρω καλά, όμως δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει από ανθρώπους που με γνωρίζουν καλά και σε βάθος, ότι με “αναγνώρισαν” σε σημεία των κειμένων μου.
Ποιος θεωρείτε ότι, τελικά, είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;
Προσωπικά πιστεύω πως η λογοτεχνία, όπως και κάθε μορφή τέχνης εξυπηρετεί δύο σκοπούς. Έναν πρωτεύοντα, διαφορετικό για κάθε μορφή τέχνης και έναν δευτερεύοντα, κοινός σε όλες. Ο πρώτος σκοπός, είναι η πλήρωση της αίσθησης που δρα. Παράδειγμα, στη ζωγραφική ένας όμορφος πίνακας, γεμίζει και κοσμεί τον οπτικό χώρο που βρίσκεται. Ο δεύτερος και προσωπικά πιο σημαντικός σκοπός για εμένα, είναι η προσφορά ενός καταφυγίου ανθρωπιάς.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Ξέρετε πριν ξεκινήσω να γράφω είχα μιαν άλλη αγάπη, που ακόμη και σήμερα με συντροφεύει. Αυτή της ανάγνωσης βιβλίων. Με την ιδιότητα μου σαν αναγνώστης λοιπόν, σας απαντώ, πως η μεγάλη διαφοροποίηση που έφερε το διαδίκτυο, είναι η μέθοδος της αναζήτησης ενός βιβλίου. Παλιά πήγαινες δοκιμαστικά. Πλέον που η πληροφορία είναι πολύ πιο εύκολα προσβάσιμη, ο κόσμος διαβάζει στοχευμένα το βιβλίο που του διεγείρει το ενδιαφέρον, χωρίς δοκιμαστικές αναγνώσεις. Αλλά ευτυχώς για όλους μας, ναι. Ο κόσμος διαβάζει ακόμη και διαβάζει αρκετά.
Αν και στην Ελλάδα το κομμάτι των ebooks είναι ακόμη σε βρεφικό στάδιο, όσων αφορά την αποδοχή του από το αναγνωστικό κοινό, πιστεύω πως μελλοντικά τα ebooks, σε συνδυασμό με τα audio-books θα κερδίσουν το μεγαλύτερο ποσοστό των αναγνωστών (πλην ορισμένων ρομαντικών που ακόμη μυρίζουν τις σελίδες των βιβλίων που μόλις αγόρασαν).
Θεωρείτε ότι υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου;
Θεωρώ πως όχι. Παρόλα αυτά υπάρχει πολύς χώρος για την ανάπτυξη καλών και νέων ιδεών.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας και ποιητής; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας δημιουργούς;
Ξέρετε εδώ συμβαίνει κάτι οξύμωρο. Ενώ στο συγγραφικό μου κομμάτι προσπαθώ να αναπτύσσω την ιδέα μου, με όσο το δυνατόν περισσότερες λέξεις, τόσο το αποφεύγω στην ποίηση. Αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στις επιρροές μου. Από ποιητές, αγαπώ τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, τον Τίτο Πατρίκιο, τον Καβάφη και τον Έλύτη. Από συγγραφείς έχω μελετήσει και εκτιμώ ιδιαίτερα το έργο του Hermann Hesse και του Καζαντζάκη. Πιστεύω πως υπάρχουν σημεία που φαίνεται ότι υπάρχει επιρροή από τους παραπάνω λογοτέχνες.
Ποιοι είναι οι πιο απαιτητικοί αναγνώστες, τα παιδιά ή οι ενήλικες;
Όσον αφορά το αναγνωστικό πλαίσιο, πιστεύω ότι οι ενήλικες είναι πιο απαιτητικοί αναγνώστες, που όμως μπορούν να ξεγελαστούν από ένα κείμενο που φαίνεται βαθύ αλλά δεν είναι. Τα παιδιά όμως, διατηρούν μιαν απλότητα τόσο αφοπλιστική, που αμέσως μπορούν να αντιληφθούν την αξία και το νόημα, ενός καλού κειμένου. Δεν θέλουν δύσκολες λέξεις ή φαμφάρες. Θέλουν ουσία.
Η Μίκα και η υπόσχεσή του Καλοκαιριού, ήταν μια σκέψη που την είχα από παιδί και με τη βοήθεια των Ανεξάρτητων εκδόσεων Γλαρόλυκοι, πλέον ταξιδεύει στα μήκη και τα πλάτη. Η ιδέα απλή: Ένα μικρό κορίτσι που προσπαθεί να “σώσει” το Καλοκαίρι και να το φέρει πίσω στη γη. Μια ιστορία που μιλά για τη διαφορετικότητα, την περιβαλλοντική συνείδηση, την κλιματική αλλαγή, καθώς και για το πως ενώ μπορεί να φαίνονται όλα αντίξοα, ένας ευγενής σκοπός αρκεί για να προσπεραστεί κάθε εμπόδιο.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;
Ήθελα να συνοψίσω την ιδέα όλου του βιβλίου σε λίγες λέξεις κλειδιά. Έτσι αποφάσισα να έχει το όνομα της πρωταγωνίστριας, το Καλοκαίρι που όλοι αγαπάμε, καθώς και μία λέξη που τα παιδιά προτιμούν να ακούνε όταν θέλουν να νιώσουν σιγουριά: Υπόσχεση.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου σας τίθεται ένα ερώτημα που ελκύει το ενδιαφέρον του μικρού αναγνώστη κι όχι άδικα. Η ηρωίδα σας θα καταφέρει να πείσει το καλοκαίρι να επιστρέψει; Δεδομένου ότι ως συγγραφέας αφιερώνετε το βιβλίο σας στο καλοκαίρι που κρύβουμε μέσα μας, τελικά τι υποδηλώνει στην ιστορία σας η λέξη αυτή; Θα το αντιληφθεί διαβάζοντάς το ο αποδέκτης σας;
Υποδηλώνει ότι για να βρεις το “Καλοκαίρι” μέσα στη “γη” σου, θα πρέπει πρώτα να ταξιδέψεις μέσα σε αυτή, να το αναζητήσεις και με πράξεις να το (σε) πείσεις πως αξίζει να επιστρέψει.
Ποια μηνύματα θέλετε να περνάτε με δυο λόγια μέσα από την ιστορία του παραμυθιού σας;
Μην φοβάσαι να είσαι διαφορετικός και να τολμάς. Που ξέρεις; Μπορεί να γνωρίσεις και εσύ το καλοκαίρι.
Όμορφες και τρυφερές εικόνες συνοδεύουν τις σελίδες του βιβλίου σας, όπως είθισται άλλωστε στα παραμύθια. Ο εικονογράφος Παναγιώτης Τσαούσης απέδωσε πολύ όμορφα με τα σχέδιά του το νόημα των ιστοριών σας. Εσείς ως συγγραφέας, θεωρείτε ότι τα κατάφερε 100%;
Εάν απαντήσω ναι θα αδικήσω το αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι κατάφερε κάτι παραπάνω από 100%.
Παρότι οι χαρακτήρες είναι φανταστικοί, θα εντοπίσει ο αναγνώστης σ’ αυτούς στοιχεία της δικής σας προσωπικότητας;
Με βεβαιότητα υπάρχουν στοιχεία μου διάσπαρτα και πάντοτε καλά κρυμμένα, στους χαρακτήρες της ιστορίας. Όσο καλύτερα με γνωρίζει ο αναγνώστης/στρια , τόσο πιο εύκολα θα τα εντοπίσει.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεστε κυρίως;
Ο αρχικός τίτλος του βιβλίου ήταν “Η Μίκα και η υπόσχεση του Καλοκαιριού. Μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους”. Συνεπώς το κείμενο έχει δύο αναγνώσεις. Μια ανήλικη και μια ενήλικη. Δεν υπάρχει ηλικία για ένα καλό και διδακτικό παραμύθι.
Είστε ευχαριστημένος με το εκδοτικό σας σπίτι;
Οφείλω να ομολογήσω, οι Ανεξάρτητες εκδόσεις Γλαρόλυκοι, είναι κάτι παραπάνω από ένα εκδοτικό σπίτι. Είναι ένα λογοτεχνικό καταφύγιο. Ελπίζω η απάντησή μου αυτή να σας κάλυψε.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
«..Γεμάτη θάρρος η μικρή Μίκα ρώτησε τον Άνεμο εάν θα μπορούσε να την πάει στο Καλοκαίρι, έτσι ώστε να μπορέσει να του μιλήσει, για να μάθει για ποιον λόγο δε θέλει να επιστρέψει.
«Φαίνεσαι όντως ένα ξεχωριστό παιδί, μικρή Μίκα, αλλά απαγορεύεται στους ανθρώπους να μάθουν τον δρόμο για το μέρος που βρίσκονται οι εποχές. Είναι μυστικό!».
«Άνεμε, εσύ που ταξιδεύεις τις εποχές, βοήθησέ με να σώσω τους ανθρώπους και να φέρω πίσω το Καλοκαίρι!», είπε η μικρή γεμάτη ελπίδα πως θα τον πείσει να την πάει στο μυστικό μέρος των εποχών. Ο Άνεμος, όμως, απάντησε ξανά πως το μυστικό είναι μυστικό και δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει αυτό που ζητάει, όσο και αν επιμείνει.
Τότε, μία σκέψη πέρασε από το μυαλό της μικρής και λίγο πριν ο Άνεμος φύγει από τον λόφο, του είπε: «Να σου πω το δικό μου μυστικό; Χωρίς τα γυαλιά μου δεν μπορώ να δω καθαρά. Πάρτα και πήγαινέ με μέχρι το μέρος των εποχών. Έτσι, δε θα μπορέσω να δω τον δρόμο ως εκεί και το μυστικό σου μαζί μου θα είναι ασφαλές!».
Πήρε μόνο λίγες στιγμές πριν ο Άνεμος συμφωνήσει με την πρότασή της και πριν με μία γρήγορη κίνηση της πάρει τα γυαλιά. «Ανέβα στην πλάτη μου, Μίκα ξεχωριστή, και κρατήσου καλά γιατί θα πετάξουμε!», της είπε. Χωρίς να βλέπει καθαρά, η μικρή ανέβηκε στην πλάτη του Ανέμου με προορισμό το μέρος των εποχών, έχοντας στο μυαλό της μόνο μια σκέψη: ότι θα γνωρίσει το Καλοκαίρι!..»
Βιογραφικό:
Ο Κυριάκος Νικολαΐδης γεννήθηκε το 1992, λίγο πριν το τέλος του Αυγούστου, στην Αθήνα. Σπούδασε στην σχολή Mονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού, από την οποία αποφοίτησε το 2012. Ζει στην Αθήνα, ανάμεσα σε πλήθος γραφομηχανών, στις οποίες εκμυστηρεύεται τα μυστικά του.
0 Σχόλια