Σήμερα στις Τέχνες έχουμε την μεγάλη χαρά και τιμή να φιλοξενούμε τη γνωστή και πολύ αγαπημένη σε όλους μας ηθοποιό (και όχι μόνο) κυρία Μαίρη Ραζή. Σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης μαζί της, σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση, η εξαίρετη ηθοποιός ανοίγει διάπλατα την καρδιά της και μας αποκαλύπτεται.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Μου αρέσει που με γνωρίζουν σαν ηθοποιό, γιατί αυτό ήθελα πάντα να κάνω. Αφού δούλεψα μέχρι το 1984 στο ελεύθερο θέατρο, ίδρυσα μαζί με το Σωτήρη Τσόγκα και τον Τάσο Δήμα το θέατρο Πρόβα. Οπότε αυτομάτως έγινα θεατρώνης και πριν από 23 χρόνια ίδρυσα τη δραματική σχολή Πρόβα. Όλα αυτά τα χρόνια έπαιζα λοιπόν στο θέατρο και στην τηλεόραση, οπότε λογικό είναι ο κόσμος να με αναγνωρίζει με αυτή μου την ιδιότητα.
Για ποιο λόγο επιλέξατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Από πολύ μικρή μου άρεσε να παίζω θέατρο, τραγούδαγα, χόρευα, έκανα μιμήσεις. Μάζευα τις φίλες μου τα καλοκαίρια και παίζαμε θέατρο στις αυλές, μετά στήναμε θέατρο οπουδήποτε, βάζαμε τους θεατές στις σκάλες και εμείς παίζαμε στην είσοδο του σπιτιού και οι θεατές μας έβλεπαν από τις σκάλες αμφιθεατρικά. Άλλωστε, θέατρο μπορείς να κάνεις παντού. Εγώ, ενώ σπούδαζα γαλλική φιλολογία, ασχολήθηκα με το θέατρο, γιατί μου άρεσε αισθανόμουν ότι ήμουν ευτυχισμένη μέσα στο θέατρο.
Αν δεν ήσασταν ηθοποιός, τι θα θέλατε να είστε;
Ηθοποιός. Τίποτα άλλο. Ίσως θα μου άρεσε να ήμουν αρχαιολόγος. Θα ήθελα να ήμουν ηθοποιός, γιατί είμαι ευτυχισμένη.
Μετά από αρκετά χρόνια στα καλλιτεχνικά δρώμενα, με σκληρή δουλειά, αγάπη και αφοσίωση σ’ αυτό που κάνετε, θεωρείτε ότι η επαγγελματική σας επιλογή σας αντάμειψε;
Ναι, πιστεύω ότι η επαγγελματική μου επιλογή με αντάμειψε. Πιστεύω ότι όταν ένας άνθρωπος που αγαπάει κι έχει πίστη, πείσμα στο στόχο και στην επιλογή του, η δουλειά του δεν πρόκειται να τον προδώσει ποτέ. Η αφοσίωσή του στη δουλειά του δεν θα τον προδώσει.
Έχετε συνεργαστεί με σημαντικούς ηθοποιούς στην μέχρι τώρα πορεία σας. Τι θεωρείτε ότι έχετε αποκομίσει από αυτές τις συνεργασίες; Τι έχετε «κερδίσει»;
Έχω κερδίσει πολλά από αυτές τις συνεργασίες. Οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες με τους οποίους δούλεψα ήταν μοναδικές υπέροχες προσωπικότητες, μεγάλοι ηθοποιοί και σκηνοθέτες από μόνοι τους. Ο κάθε ένας ήτανε μία σχολή και με βοήθησαν να έχω στις αποσκευές μου τις γνώσεις που απέκτησα από αυτούς.
Είστε πρόθυμη να υποδυθείτε κόντρα ρόλους στο μέλλον; Θα θέλατε να παίξετε και κάποιο ρόλο που εμπειρικά είναι έξω από αυτούς που μας έχετε συνηθίσει μέχρι τώρα;
Ναι, θα μπορούσα να παίξω κόντρα ρόλους. Δε με πειράζει. Βεβαίως θα 'θελα να αναμετρηθώ με διαφορετικούς ρόλους. Έχει πολύ μεγάλο υποκριτικό ενδιαφέρον για μένα και για όλους τους ηθοποιούς νομίζω. Είναι μεγάλη πρόκληση.
Το 1990 ιδρύσατε το θέατρο «ΠΡΟΒΑ» στην οδό Ερμού, ενώ το 2001 ιδρύσατε και τη δική σας Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Μαίρης Ραζή, την οποία και διευθύνετε μέχρι σήμερα. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτά τα επιχειρηματικά σας βήματα.
Τα επιχειρηματικά μου βήματα έχουνε να κάνουν με την αγάπη μου για το θέατρο, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό. Πιστεύω ότι ένας επιχειρηματίας σε εισαγωγικά, όταν έχει όραμα, όταν έχει φαντασία, όταν αγαπάει αυτό που κάνει πετυχαίνει.
Ένας υπηρέτης της τέχνης, τελικά, πρέπει να ασχοληθεί με πολλά πράγματα για να επιβιώσει και να ζήσει αξιοπρεπώς;
Ένας ταπεινός υπηρέτης της τέχνης μπορεί να ασχοληθεί με το αντικείμενο του μόνο, αλλά αν θέλει να επιβιώσει και οικονομικά, να είναι σε καλύτερη κατάσταση, θα πρέπει να ασχοληθεί και με άλλα πράγματα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η δεύτερη δουλειά που επιλέγει να κάνει για να επιβιώνει καλύτερα θα γίνει εμπόδιο στην τέχνη του. Ουαί κι αλίμονό του εάν η δεύτερη δουλειά, η βοηθητική γίνει πρώτη.
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο ηθοποιό που ξεκινά τώρα τα πρώτα του βήματα στο χώρο της υποκριτικής;
Δε μου αρέσει να δίνω συμβουλές, αλλά σα δασκάλα θα έλεγα ότι η νέα φουρνιά των ηθοποιών είναι ταλαντούχοι. Έχουνε περισσότερες γνώσεις από εμάς, σπουδάζουν χορό, τραγούδι και αυτό τους βοηθάει πάρα πολύ. Εγώ Θα πρότεινα να διαβάζουν πολύ, και θεατρικά και μυθιστορήματα, για να αναπτύσσεται η φαντασία τους, να βλέπουν πολύ θέατρο και κινηματογράφο, να μη μαραζώνουν, να μην τους φταίνε οι άλλοι επειδή δεν βρίσκουν δουλειά, να προσπαθούν σιγά-σιγά να εκφραστούν με δικές τους δουλειές, να κυνηγάνε τη δουλειά, να στέλνουν βιογραφικά παντού, να ξέρουν πώς να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους με όμορφο τρόπο και να είναι ταπεινοί και εργατικοί.
Αν σας έλεγαν να επιλέξετε ανάμεσα στην τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο, ποια θα ήταν η επιλογή σας και γιατί;
Χαχαχα. Να διαλέξω ανάμεσά από τρεις αγάπες; Εγώ έγινα ηθοποιός γιατί νόμιζα ότι θα έπαιζα στον κινηματογράφο. Έβλεπα πολλές ταινίες, αλλά τελικά έπαιξα πολύ λίγο στον κινηματογράφο, πάρα πολύ στο θέατρο και στην τηλεόραση. Μου αρέσει πολύ και η τηλεόραση, αλλά, επειδή στο θέατρο υπάρχει αυτή η καθημερινή επαφή με το κοινό, με προκαλεί και θα έλεγα ότι το θέατρο μου αρέσει λίγο πιο πολύ, γιατί αυτή η αμφίδρομη σχέση του θεατή με τον ηθοποιό, είναι μοναδική. Ο πομπός κι ο δέκτης αυτή η δράση - αντίδραση είναι μοναδική. Φυσικά και στο τραγούδι και στη μουσική συμβαίνει αυτό. Η τέχνη της υποκριτικής είναι διαφορετική από ενός Ζωγράφου, από ενός συγγραφέα, ενός μουσικοσυνθέτη. Ο συγγραφέας, ο ζωγράφος, ο μουσικοσυνθέτης δουλεύει μόνος του στο σπίτι του. Στο θέατρο ο ηθοποιός έχει άλλη σχέση, είναι ζωντανή η τέχνη του θεάτρου. Γεννιέται και πεθαίνει την ίδια στιγμή. Μαγεία!!
«Η ΚΥΡΙΑ ΔΕΝ ΠΕΝΘΕΙ» του Κώστα Μουρσελά είναι η παράσταση που παρουσιάζει το ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΑ από το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου και στην οποία πρωταγωνιστείτε. Μιλήστε μας γι’ αυτήν.
Τη φετινή χειμερινή περίοδο παρουσιάζουμε τη σπαρταριστή κωμωδία του πολυβραβευμένου Κώστα Μουρσελά Η κυρία δεν πενθεί. Το έργο είναι σπονδυλωτό, είναι μία σάτιρα της σύγχρονης κοινωνίας, ξεγυμνώνει και γελοιοποιεί τα αδιέξοδα του σημερινού Έλληνα. Νομίζω ότι είναι ένα διαχρονικό έργο που άντεξε μέσα στο χρόνο. Οι θεατές αναγνωρίζουν δικές τους καθημερινές καταστάσεις. Κι επειδή ο Κώστας Μουρσελάς ανεβαίνει σπάνια στο θέατρο -ο περισσότερος κόσμος τον γνωρίζει από τις τηλεοπτικές εκπομπές Εκείνος και εκείνος, Βαμμένα κόκκινα μαλλιά- θεωρούμε χρέος μας την παρουσίαση του από τη σκηνή του θεάτρου Πρόβα για να τον θυμηθούν οι παλιότεροι και να τον γνωρίσουν οι νεότεροι. Ο Σωτήρης Τσόγκας, ο σκηνοθέτης της παράστασης, έκανε μία ανάγνωση τολμηρή και πολύ ενδιαφέρουσα.
Κωμικός ρόλος ο ρόλος σας. Τελικά, το γέλιο είναι σημαντικό φάρμακο για την ψυχική υγεία των ανθρώπων;
Ναι, το γέλιο μας βοηθάει να ξεπερνούμε τα προβλήματα μας με χιούμορ, να αισθανόμαστε μία ευφορία ψυχική. Καλυτερεύει η διάθεσή μας, ξεγελάμε λίγο τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε. Το γέλιο είναι μία ευχάριστη παρένθεση στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Εμένα δεν μου αρέσουν οι σκυθρωποί άνθρωποι. Μου αρέσουν οι ευχάριστοι, αυτοί που χαμογελούν, που τους συναντάς σε μία παρέα και δημιουργούν μία διασκεδαστική χαρούμενη ατμόσφαιρα, που είναι θετικοί και όχι τοξικοί.
Συνεργάτης σας στο θέατρο βλέπουμε να είναι και ο σύζυγός σας, ο επίσης ηθοποιός και σκηνοθέτης Σωτήρης Τσόγκας, αλλά και η κόρη σας, η ηθοποιός Κοραλία Τσόγκα. Είναι στοχευμένη αυτή η επιλογή συνεργασίας; Νιώθετε την ανάγκη να συνυπάρχετε στο σανίδι με τα οικεία σας πρόσωπα;
Είναι μεγάλη ευτυχία να μπορείς να υπάρχεις και σκηνικά με τα οικεία πρόσωπα σου. Μου αρέσει πάρα πολύ η ωραία ερώτηση πού μου θέτετε. Αισθάνομαι σιγουριά. Είναι σπάνιο να παίζουνε μπαμπάς, μαμά και κόρη. Νομίζω ότι είμαι πολύ ευτυχισμένη κάθε φορά που το καταφέρνουμε, γιατί αυτό εξαρτάται από τα έργα, από τους ρόλους, από τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας μας. Γενικά, όταν παίζεις πολλές φορές με τους ίδιους ηθοποιούς υπάρχει ένας κώδικας υποκριτικής κοινός και αυτό διευκολύνει πάρα πολύ το αποτέλεσμα του έργου. Ο θεατής του θεάτρου Πρόβα ξέρει τι ακριβώς θα παρακολουθήσει, δηλαδή αναγνωρίζει την αισθητική, την υποκριτική, γενικά την καλλιτεχνική σφραγίδα του θεάτρου Πρόβα. Την ταυτότητα του. Το κοινό μας είναι πιστό. Μας αγαπάει και μας στηρίζει.
Πέρα από το θέατρο για μεγάλους, δίνετε μεγάλη βαρύτητα και στο θέατρο για παιδιά. Έτσι λοιπόν, το θέατρο Πρόβα διαθέτει και παιδική σκηνή στην οποία παρουσιάζεται η παράσταση «Γιαγιά Σμύρνη». Η παράσταση αυτή ταξιδεύει τα παιδιά στις πιο παραμυθένιες ιστορίες της Μικράς Ασίας κι αναμφίβολα τους περνάει πολλά μηνύματα, καθώς θίγει σημαντικά ζητήματα όπως αυτό της προσφυγιάς και των δεινών του πολέμου. Επίσης τα φέρνει σε επαφή με την κουλτούρα της περιοχής αυτής, τον πολιτισμό της, τα ήθη, τα έθιμα και τους χαρακτήρες των παραμυθιών της. Θεωρείτε ότι έτσι πρέπει να είναι οι παραστάσεις για παιδιά; Διδακτικές, διαδραστικές, αλλά ταυτόχρονα και άκρως ενδιαφέρουσες ώστε να προκαλέσει τον ενθουσιασμό και το ενδιαφέρον τους;
Εδώ και 23 χρονια ασχολούμαι με το παιδικό θέατρο. Όπως γνωρίζετε είμαι από την Κωνσταντινούπολη. Το 2022 ήταν αφιερωμένο στην μικρασιατική καταστροφή. Αποφασίσαμε να ανεβάσουμε τη γιαγιά Σμύρνη, γιατί με ενδιαφέρει πάρα πολύ τα νέα παιδιά μέσα από τα ήθη και έθιμα, τα τραγούδια, τα παραδοσιακά μικρασιάτικα παραμύθια, τους χορούς, να έρθουν σε επαφή με αυτήν την ιστορική περίοδο του Ελληνισμού. Μάλιστα, χαρίζω τη φωνή μου, είμαι εγώ, η γιαγιά η Σμύρνη κι αυτό μου δίνει ιδιαίτερη χαρά. Είναι μία παράσταση που έχει πάρει εξαιρετικές κριτικές. Την έχουμε παίξει σε πολλά σχολεία και σε δήμους και θα τη συνεχίσουμε και το καλοκαίρι, γιατί ο κόσμος την αγάπησε και όσοι δεν θα προλάβουν να τη δουν μέχρι την Κυριακή των Βαΐων μέσα στο θέατρο Πρόβα, θα μπορέσουν να την δουν σε διάφορους χώρους το καλοκαίρι.
Παρακολουθεί ο κόσμος θέατρο σήμερα; Ποια η προσωπική σας εμπειρία;
Ναι, ο κόσμος παρακολουθεί πολύ θέατρο μετά από το κλείσιμο στο σπίτι με τον κορονοϊό. Όλοι θέλουμε να βγούμε, να δούμε τους φίλους μας, να διασκεδάσουμε, να ξεφύγουμε από την σκληρή πραγματικότητα.
Σας φοβίζει, ως καλλιτέχνης, η κατάσταση που εξακολουθούμε να βιώνουμε με τον κορονοϊό;
Φυσικά και με φοβίζει η κατάσταση που εξακολουθούμε να βιώνουμε με τον κορονοϊό. Πολλές φορές αναβάλλονται παραστάσεις, επειδή κάποιος έχει αρρωστήσει. Στεναχωριέμαι πάρα πολύ, γιατί λόγω της πανδημίας έχω χάσει και αγαπημένους μου ανθρώπους. Είναι εφιαλτικό. Ελπίζω να το ξεπεράσουμε.
Σχεδιάζετε κάτι άλλο σύντομα, παράλληλα με το θέατρο; Είναι κάτι ανακοινώσιμο;
Ναι, στην παιδική σκηνή θα παρουσιάσουμε το έργο του Κώστα Δαρλάση "Το κάπου αλλού δεν είναι αλλού" και τους "Χριστουγεννιάτικους μπελάδες" του Αντώνη Ζιώγα. Το καλοκαίρι θα πάμε περιοδεία με τη γιαγιά Σμύρνη. Στην κεντρική σκηνή Θα συνεχίσουμε τις παραστάσεις μας στο Παλιό πανεπιστήμιο με την Κυρία Δεν Πενθεί του Κώστα Μουρσελά και σε διάφορους δήμους σε μία μικρή περιοδεία. Τον χειμώνα θα παρουσιάσουμε το έργο της Χρύσας Σπηλιώτη Σκωτσέζικο ντους, για να την τιμήσουμε.
Ας κλείσουμε με μια ευχή σας για το μέλλον.
Εύχομαι το μέλλον μας να είναι καλύτερο. Να έχουμε όλοι υγεία και ειρήνη. Να μπορούμε να παραμένουμε αισιόδοξοι και να καταφέρουμε να πετυχαίνουμε τους στόχους μας. Και αγάπη. Να μοιράζουμε αγάπη. Αυτή είναι μία μεγάλη ευχή για το μέλλον.
Κυρία Ραζή, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι από καρδιάς υγεία, δημιουργικότητα και κάθε ευτυχία.
Εγώ σας ευχαριστώ για τις υπέροχες ερωτήσεις σας και για την όμορφη κουβέντα που κάναμε. Αντεύχομαι και σας περιμένω να δείτε την παράσταση. Ευχαριστώ πολύ.
Βιογραφικό:
Η Μαίρη Ραζή είναι απόφοιτος της Γαλλικής Φιλολογίας και της Δραματικής Σχολής Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Μέλος του Σ.Ε.Η. και του Τ.Α.Σ.Ε.Η, Γ.Γ του Δ.Σ της Ε.Μ.ΚΕ.ΘΙ, ιδρύτρια του Θεάτρου Οδού Ερμού, της εταιρείας Θεάτρου Πρόβα και της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Η Πρόβα». Μέλος της κριτικής επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς αγώνες. Η Παιδική Σκηνή του Θεάτρου «ΠΡΟΒΑ» λειτουργεί υπό τη διεύθυνση της για 20η χρονιά. Έχει πρωταγωνιστήσει σε 50 παραστάσεις και έχει τιμηθεί από το Διεθνή Πολιτιστικό Σύλλογο Σαλαμίνας με το Χρυσό Μετάλλιο της Βεργίνας. Της απονεμήθηκε το βραβείο «Α' Γυναικείας Ερμηνείας- Ελένης Χατζιαργύρη» από την Ακαδημία Κορφιάτικων Θεατρικών βραβείων. Στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Διαβαλκανικού Θεάτρου 2018,απονεμήθηκε βραβείο Εξαίρετης Θεατρικής Ερμηνείας Τετραπλού Ρόλου στο έργο «Το Δωμάτιο με τους Μανδαρίνους». Το 2018, βραβεύτηκε από την εκπομπή «Ηθοποιός σημαίνει Φως», για την πολυετή της προσφορά στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και στον Ελληνικό Πολιτισμό. Το 2019,από την Σχολή Δημοσιογραφίας New Media Studies, έλαβε τιμητικό βραβείο για την συλλογική προσφορά της στο θέατρο. Από το Θ.Ε.Σ. Μα. Θεατρικό Εργαστήρι Σπερχειάδας - Μακρακώμης τιμήθηκε για την πολυετή της προσφορά στον πολιτισμό και το θέατρο. Σειρές στην τηλεόραση: «Καφέ της Χαράς», «Η ώρα η καλή» «Τα επτά κακά της μοίρας μου», «Μπαμπά μην τρέχεις». Σκηνοθεσίες: «Ο Συμβιβασμός» του Γιάννη Χρυσούλη ,«Τσιγγάνικο όνειρο» του Τάκη Χρυσούλη, «Τ’ αθάνατο νερό», «Δήμητρα και Περσεφόνη», του Τ. Χρυσούλη και «Στη χώρα των αγραμμάτων» του Β. Αναστασιάδη, «Ένα κορίτσι που το έλεγαν Ευρώπη» του Γ. Χατζηδάκη. Στον κινηματογράφο : «Ρένα, να η ευκαιρία» σε σκηνοθεσία Κ. Καραγιάννη με τη Ρένα Βλαχοπούλου και «Πικρό χιόνι» του Γ. Αγαθονικιάδη, «Το τσιφτετέλι» της Σ. Βογιατζόγλου. Στο ραδιόφωνο συμμετείχε σε πολλά θεατρικά έργα.
0 Σχόλια