Ισαβέλλα Πρίτσα: "Οι ενήλικες έχουν περισσότερο ανάγκη να πιστέψουν στη μαγεία"


Η συγγραφέας Ισαβέλλα Πρίτσα έχει φιλοξενηθεί αρκετές φορές στις Τέχνες και όχι άδικα. Αφορμή στέκεται πάντοτε ένα νέο της πόνημα, όπως άλλωστε κι αυτή τη φορά. Το νέο της βιβλίο είναι ένα βιβλίο τσέπης, φέρει τον τίτλο Carpe Noctem και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι».

Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου


Κυρία Πρίτσα, από το βιογραφικό σας και μόνο διαπιστώνει κανείς τη μεγάλη αγάπη που τρέφετε για τη λογοτεχνία. Τι ήταν αυτό που προξένησε και εξακολουθεί να προξενεί αυτή την αγάπη στη ζωή σας;

Όταν ήμουν μικρή δεν ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική. Πάντοτε είχα μαζί μου ένα βιβλίο και συχνά επισκεπτόμουν το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς και συζητούσα με τις ώρες με το βιβλιοπώλη. Μεγαλώνοντας λίγο άρχισα κι η ίδια να γράφω ιστορίες. Αυτή η αίσθηση που μου έδινε η ανάγνωση ιστοριών δεν έφυγε ποτέ κι έτσι ακόμη και στην ενήλικη ζωή μου την αναζητώ μέσα από γραπτά δικά μου αλλά και άλλων. Βρήκα φίλους στους χαρακτήρες των βιβλίων, δημιούργησα χαρακτήρες που θα ήθελα να είναι φίλοι μου κι έτσι ποτέ δεν θα σταματήσω να αγαπώ τα βιβλία και τη λογοτεχνία την ίδια.

Αναμφίβολα, είστε ένας άνθρωπος αρκετά ανήσυχος και πολυπράγμων. Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας και πώς θα τον παρουσιάζατε σήμερα στο αναγνωστικό κοινό;

Παρότι δεν πιστεύω στις ταμπέλες και στους χαρακτηρισμούς, αν χρειαζόταν να πω λίγα λόγια για εμένα σίγουρα θα ανέφερα όλες τις άχρηστες πληροφορίες και θα παρέλειπα τα σημαντικά.

Με λένε Ισαβέλλα, έχω γράψει οχτώ προσωπικά βιβλία και σύντομα θα εκδοθεί και το ένατο βιβλίο μου και μου αρέσει να διαβάζω πολύ. Μπορώ να ξοδέψω όλα μου τα χρήματα σε όμορφα τετράδια και στυλό, σε δυσεύρετα βιβλία και σπάνιες εκδόσεις.

Γράφω ιστορίες φαντασίας, γιατί λατρεύω τη λογοτεχνία του φανταστικού, και θαυμάζω όλους όσους μπορούν να εκφραστούν με οποιοδήποτε καλλιτεχνικό μέσο.

Στην καθημερινότητά μου εργάζομαι σε ένα μουσικό σχολείο ως πιανίστρια, ενώ παράλληλα ολοκληρώνω την πτυχιακή μου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, αλλά και το μεταπτυχιακό μου πάνω στη δημιουργική γραφή και στη λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Θεωρείτε ότι οι σπουδές σας επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό τον τρόπο σκέψης και γραφής σας;

Τα πάντα επηρεάζουν το πώς εκφραζόμαστε και πώς σκεφτόμαστε. Οι σπουδές, οι ταινίες και οι σειρές που βλέπουμε, τα βιβλία που διαβάζουμε κι οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε.

Το πρώτο μου πτυχίο, από το τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, με ειδίκευση Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ βοήθησε αρκετά στο να εξοικειωθώ με το γραπτό λόγο. Η Καλών Τεχνών μου έδωσε αρκετά καλλιτεχνικά ερεθίσματα. Το μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής με έφερε σε επαφή με επιφανείς λογοτέχνες και με λογοτεχνικές φόρμες που δεν είχα εξερευνήσει ως τότε.

Ωστόσο και τίποτε απ’ όλα αυτά να μην είχα σπουδάσει, απλώς και μόνο ως αναγνώστρια βιβλίων ο τρόπος σκέψης μου διαμορφώθηκε από το λεξιλόγιο και τη φαντασία των αγαπημένων μου συγγραφέων.

Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα στηρίζει τις προσπάθειες των σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών; Ποια είναι η δική σας προσωπική εμπειρία;

Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα είναι αρκετά περιορισμένο και δεν στηρίζει εύκολα το άγνωστο. Οι περισσότεροι προτιμούν μεγάλους εκδοτικούς οίκους και διάσημους συγγραφείς, αν και παρατηρώ πως ειδικά τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω των social media και της προβολής πιο εναλλακτικών αναγνωσμάτων, υπάρχει μια μεταστροφή προς τις προσπάθειες λιγότερο γνωστών Ελλήνων δημιουργών.

Το δικό σας έργο τι το ιδιαίτερο προσφέρει στα γράμματα; Εξασφαλίζει μια ξεχωριστή ταυτότητα ανάμεσα στα τόσα άλλα που κυκλοφορούν στην αγορά; Τι πιστεύετε;

Όλα είναι ξεχωριστά και τίποτα δεν είναι. Δεν είναι όλα τα βιβλία για όλα τα γούστα. Σίγουρα τα δικά μου γραπτά είναι προσανατολισμένα προς ένα κοινό το οποίο προτιμά τις ιστορίες φαντασίας κι ενίοτε τρόμου.

Το τι προσφέρουν οι ιστορίες μου δεν είμαι σε θέση να το κρίνω εγώ, αλλά το ίδιο το κοινό, καθώς όλοι αγαπάμε τα δημιουργήματά μας λίγο παραπάνω και δεν τα βλέπουμε αντικειμενικά.

Δέχεστε επιρροές από άλλους Έλληνες και ξένους δημιουργούς στα έργα σας ή δεν το θεωρείτε απαραίτητο;

Προφανώς δέχομαι επιρροές από τα πάντα. Σίγουρα αγαπημένοι μου συγγραφείς όπως η Ρόουλινγκ, ο Πράτσετ, ο RL Stine, ο Λαβκραφτ με εμπνέουν αρκετά. Αλλά κι άλλοι πολλοί όπως ο Ίταλο Καλβίνο και πολλοί Έλληνες συγγραφείς με εξαιρετική πένα, με τους οποίους ήρθα σε επαφή στα διάφορα λογοτεχνικά φεστιβάλ.

Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση πλέον για σας;

Κυριολεκτικά τα πάντα. Ένα όνειρo, κάποιος άγνωστος στο δρόμο, ένα παγωτό μόκα.


Ας αναφερθούμε στο βιβλίο σας που κυκλοφόρησε το 2022 από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι». Πρόκειται, για ένα βιβλίο τσέπης για την ακρίβεια, στο οποίο αφηγείστε μία μικρή μαγική ιστορία. Μιλήστε μας γι’ αυτήν.

Το Carpe Noctem είναι ένα βιβλίο τσέπης. Ένα διήγημα ουσιαστικά για τη μαγεία της ανάγνωσης. Αυτή η ιστορία είναι από τις πιο παλιές μου. Παρότι ήταν το τρίτο ή τέταρτο βιβλίο μου που εκδόθηκε, ίσως να είναι και το πιο παλιό διήγημα που έχω γράψει χρονικά.

Επί της ουσίας μιλάει για την ιστορία δύο φίλων που βρέθηκαν σε μια μαγική βιβλιοθήκη.

Η εικονογράφηση είναι επίσης δική μου, κάτι που κάνει την συγκεκριμένη ιστορία ξεχωριστή στην καρδιά μου.

Ποιο υπήρξε το βασικό σας ερέθισμα για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;

Αρχικά προοριζόταν για έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό, στον οποίον δεν διακρίθηκε ποτέ. Ωστόσο εμπνεύστηκα την όλη ιστορία από τη διαδρομή που ακολουθούσα φεύγοντας από το ωδείο, όταν έκανα μαθήματα για το πτυχίο πιάνου, πηγαίνοντας προς το μετρό.

Την αίσθηση του κτηρίου, που όποια πόρτα κι αν άνοιγες άκουγες ξεχωριστές μουσικές, τις μυρωδιές της πόλης και την μαγεία που κρύβεται στα μικρά μαγαζιά του κέντρου.

Το χαρακτηρίζετε η ίδια ως παραμύθι ενηλίκων. Γιατί αποκλειστικά ενηλίκων;

Ίσως γιατί οι ενήλικες έχουν περισσότερο ανάγκη να πιστέψουν στη μαγεία. Αλλά και γιατί λεξιλογικά ίσως υπάρχουν πιο σύνθετες εκφράσεις από αυτές που θα γνώριζε ένα παιδί.

Εντούτοις θα μπορούσε να διαβαστεί κι από κάποιο παιδί, είτε μικρό, είτε μεγάλο.


Το βιβλίο σας αυτό όπως και τα προηγούμενα εντάσσονται στη λογοτεχνία του φανταστικού. Σωστά;

Ό,τι έχω γράψει, είτε έχει εκδοθεί, είτε όχι, εντάσσεται στη λογοτεχνία του φανταστικού.

Επιθυμείτε να περάσετε και κάποια συγκεκριμένα μηνύματα στον αναγνώστη μέσα από την ιστορία σας ή δεν το θεωρείτε απαραίτητο;

Δεν θεωρώ πως είναι απαραίτητο να περάσω κάποιο μήνυμα, άλλωστε ο καθένας ερμηνεύει τις ιστορίες με το δικό του τρόπο. Ωστόσο στη δική μου ερμηνεία των γεγονότων το μήνυμα θα ήταν πως υπάρχει καλοσύνη στους ανθρώπους και πως ποτέ δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε, γιατί ο κόσμος είναι πιο μαγικός απ’ ό,τι περιμένουμε και πάντοτε μπορεί να συμβεί κάτι που να μας εκπλήξει.

Από τις μέχρι τώρα εντυπώσεις του αναγνωστικού κοινού θεωρείτε ότι ο σκοπός του βιβλίου σας επετεύχθη; Νιώθετε ικανοποιημένη από το τελικό αποτέλεσμα;

Το έχω ξαναπεί αλλά δεν παύει να ισχύει, ακόμα κι ένας αναγνώστης να μου πει ότι αισθάνθηκε όμορφα διαβάζοντας μια ιστορία μου, τότε έχω πετύχει το σκοπό μου.

Επιλέξατε τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» στο βιβλίο σας αυτό. Είστε ευχαριστημένη από τη μέχρι τώρα συνεργασία σας;

Έχω συνεργασία κατά καιρούς με διάφορους εκδοτικούς οίκους και σίγουρα οι εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» είναι εξαιρετικές. Ο Χρήστος, ο εκδότης, πάντοτε με κάνει να νιώθω οικεία, λες και είμαστε φίλοι χρόνια. Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι συγγραφείς, επιμελητές και εικονογράφοι λειτουργούν σαν οικογένεια, κάτι που με συγκινεί ιδιαίτερα.

Θα υπάρξει και συνέχιση της ιστορίας σας αυτής δεδομένου ότι στην περιγραφή της αφήνετε ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτό;

Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να ξαναγράψω και να εικονογραφήσω κάτι δικό μου. Πάντοτε υπάρχει χώρος για ένα παραμύθι ακόμα, αυτό πιστεύω.

Επόμενα συγγραφικά σχέδια κάνετε ή είναι νωρίς ακόμα;

Αυτή τη στιγμή έχω στείλει διηγήματα σε διάφορους διαγωνισμούς και περιμένω να εκδοθεί το τελευταίο μου βιβλίο. Παράλληλα γράφω τη διπλωματική μου για το μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής, στης οποίας το δημιουργικό μέρος γράφω ένα μυθιστόρημα. Άλλα σχέδια ακόμα δεν υπάρχουν, αλλά ως το καλοκαίρι σίγουρα κάτι θα γίνει.

Μια ευχή σας για το μέλλον;

Πάντοτε εύχομαι το ίδιο. Υγεία και ευτυχία σε όλους. Η υγεία δεν είναι τόσο δεδομένη όσο θα θέλαμε και είναι σημαντικό να προσέχουμε τον εαυτό μας και αυτούς που αγαπάμε.

Οπότε εύχομαι όλοι να είναι καλά και οι αγαπημένοι τους να είναι καλά. Καλές αναγνώσεις σε όλους και καλές γιορτές.


Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα απόσπασμα από το βιβλίο σας.

Ο ουρανός αποκτούσε το πιο έντονο λιλά του, καθώς ένα κορίτσι έπεφτε στη μέση αυτής της γκρίζας ξεχασμένης πόλης. Τα πόδια της άγγιξαν το λιθόστρωτο τη στιγμή ακριβώς που ξεκινούσε ένα κομμάτι του Cab Calloway. Δίπλα της ένα μαγαζάκι μια σταλιά, που ετοίμαζε ατομικά προφιτερόλ και πάνω στον πάγκο του ένα χαρτί τυλιγμένο σφιχτά με μια κόκκινη κορδέλα. Πήρε το χαρτί και ξεκίνησε να περπατά κεφάτα λες και ήξερε κάθε στενό. Πέρασε μαγαζιά με περίεργες τσάντες σε σχήμα βιολιού, παλιά βιβλιοπωλεία με κόμικς και τοίχους ζωγραφισμένους απ’ άκρη σ’άκρη. Χοροπηδούσε σιγοσφυρίζοντας τζαζ μελωδίες και προσέφερε το πιο περίεργο θέαμα στους περαστικούς.

Είχε ροζ μαλλιά, στο χρώμα της αγαπημένης μου παιδικής τσιχλόφουσκας και φορούσε ένα πουά φόρεμα γεμάτο μπογιές. Χαμογελούσε και έτρεχε να προλάβει ένα ραντεβού, που το περίμενε χρόνια. Πέρασε μπροστά από το παλιό ωδείο κι άκουσε μια μοναχική τρομπέτα. Σταμάτησε για λίγο και χαιρέτησε προς τη μεριά του άγνωστου μουσικού. Κάποια μέρα θα γινόταν σπουδαίος, το ήξερε. Προσπέρασε γκρίζα κτήρια και περίεργες γριές κυρίες. Μα δεν σταμάτησε ούτε για λίγο. Μπήκε με άνεση στην κινηματογραφική λέσχη κι έκατσε σ’ένα κόκκινο βελούδινο σκοροφαγωμένο κάθισμα. Δίπλα της ένας νέος ζωγράφος με στρογγυλά γυαλιά που κοιτούσε ονειροπόλα την ασπρόμαυρη ταινία. Κοίταξε το χαρτί κι έπειτα εκείνη. Κι ύστερα κατάλαβε. Την έπιασε απ’το χέρι κι άρχισε να τρέχει έξω απ’την σκοτεινή αίθουσα.

Κυρία Πρίτσα, σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτησή μας. Να είστε καλά και κάθε προσδοκία σας να γίνει πραγματικότητα.

Εγώ σας ευχαριστώ. Καλή συνέχεια και ό,τι ποθείτε.


Βιογραφικό:

Η Ισαβέλλα Πρίτσα είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, με ειδίκευση Ψυχολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και νυν φοιτήτρια στην κατεύθυνση ζωγραφικής, του Εικαστικού Τμήματος της ΑΣΚΤ Αθηνών. Έχει πτυχίο πιάνου και ανώτερων θεωρητικών, ειδικού αρμονίας και αντίστιξης. Φοιτά παράλληλα στο ΠΜΣ Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, σε συνεργασία με το ΑΠΘ. Έχει εκδοθεί το βιβλίο της «η ανατομία ενός καλλιτέχνη» από τις εκδόσεις Ελκυστής το 2020 , αλλά και το διήγημά της «Γαλάζιο Φως» σε συλλογή διηγημάτων, από τις Εκδόσεις Πηγή το 2021.Τέλος, έχει βραβευτεί στους διαγωνισμούς magic brush illustration contest 2020, διαγωνισμό φωτογραφίας του Ιανού 2020 και στο διαγωνισμό Larry Niven 2021, σε διάφορες κατηγορίες. Επίσης εκδόθηκαν το 2022 από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές τα βιβλία της, Η μικρή Άρκτος, Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο, και είχε συμμετοχή στις ανθολογίες των Εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές, Ανθολογία των Βραβείων Larry Niven 2020, Lockdown, Epic, Η πτώση των θεών ΙΙ.
Ιστορίες της υπάρχουν στη στήλη Your Nightmares του περιοδικού Nyctophilia, στο περιοδικό Γλαρόλυκοι και στο κανάλι Greg Audiobooks.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια