Η συγγραφέας Σοφία Γουδετσίδου έχει αφιερωθεί στη συγγραφή παραμυθιών. Κι αυτό γιατί όπως η ίδια μας εξομολογείται, η παιδικότητα εξισορροπεί τον ψυχισμό της. Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ελκυστής» το παραμύθι της με τίτλο «Ο Δάσκαλος ο Κακομοίρης» για το οποίο θα κάνει λόγο στη παρακάτω συνέντευξη που με μεγάλη προθυμία παραχώρησε στις Τέχνες.
Κυρία Γουδετσίδου, για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων; Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που οδήγησε προς αυτή την κατεύθυνση τη λογοτεχνική σας πορεία;
Οι ιστορίες μου είναι θεία έμπνευση, έρχονται στον νου μου και τις καταγράφω στο σημειωματάριο μου ως παραμύθια. Όλες οι ιστορίες μου έχουν να κάνουν με τα συναισθήματα, τα δικά μου συναισθήματα. Κυρίως σε δύσκολες στιγμές συναισθηματικής φόρτισης. Από μικρό παιδί οι ιστορίες που δημιουργούσα στο μυαλό μου ήταν παιδικές και αυτό δεν άλλαξε στην πορεία μεγαλώνοντας. Επίσης η μητέρα μου όταν ήμασταν μικρά παιδιά μας διάβαζε πολλά παραμύθια και με παραστατικό τρόπο έτσι γινόταν βιωματικά. Ίσως η παιδικότητα εξισορροπεί τον ψυχισμό μου.
Πέρα από τη συγγραφή ασχολείστε με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική. Ποια τέχνη σας εκφράζει περισσότερο; Προς τα πού θεωρείτε ότι κλίνετε περισσότερο ως δημιουργός και γιατί;
Δεν πιστεύω ότι έχω κάποια συγκεκριμένη κλίση. Η φωτογραφία που είναι το επάγγελμά μου, γεμίζει την ψυχή μου. Αναλόγως πώς αισθάνομαι έτσι και πράττω αν έχω ανάγκη να γράψω θα γράψω αν έχω ανάγκη να ζωγραφίσω θα ζωγραφίσω το καθετί από αυτά είναι θεραπευτικά με ανακουφίζουν και με κάνουν να νιώθω όμορφα.
Τα παιδιά στις μέρες μας είναι καλοί αναγνώστες; Δείχνουν το ενδιαφέρον που θα ’πρεπε για την ανάγνωση παραμυθιών διδακτικού περιεχομένου;
Τα τελευταία χρόνια κάνοντας εργαστήρια με παιδιά δημοτικών σχολείων έχοντας θεματολογία (ελάτε παιδιά να γνωρίσουμε τους ήρωες των παραμυθιών) κατάλαβα κάνοντας συζήτηση μαζί τους ότι αγαπούν τα βιβλία και τα παραμύθια από τις ερωτήσεις και το ενδιαφέρον τους για τους ήρωες μας.
Από τη μέχρι τώρα λογοτεχνική σας πορεία, θεωρείτε ότι υπάρχει συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου; Κι αν ναι, τι είναι αυτό που το χαρακτηρίζει ως καλό;
Θα μιλήσω για μένα προσωπικά γιατί ο καθένας έχει το δικό του τρόπο σκέψης. Εγώ δεν έχω κάποια συνταγή, θεωρώ ότι είναι στιγμιαία έμπνευση. Από κει και πέρα το πόσο καλό είναι ένα βιβλίο φαίνεται στην πορεία.
Ένα διδακτικό παραμύθι μπορεί να πλάσει τον χαρακτήρα ενός παιδιού; Έχει αυτή τη δύναμη;
Ένα βιβλίο έχει τη δύναμη να βοηθήσει στην εξέλιξη του χαρακτήρα ενός παιδιού. Ως και εγώ κάποτε παιδί υπήρχαν βιβλία που μου έκαναν εντύπωση με έβαζαν σε διαδικασία σκέψης και περισυλλογής.
Ποιοι είναι πιο απαιτητικοί αναγνώστες; Τα παιδιά, οι έφηβοι ή οι ενήλικες;
Όλοι είμαστε απαιτητικοί αναγνώστες μικροί μεγάλοι. Ίσως τα παιδιά είναι πιο αυστηρά. Λόγω ειλικρίνειας αθωότητας και καθαρότητας.
Ως έμπειρη πλέον δημιουργός, εξακολουθείτε να δέχεστε επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς στα έργα σας;
Εννοείται δέχομαι επιρροές από άλλους συγγραφείς όσο ζω διαβάζω, στοχάζομαι και αλλάζω.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Η ίδια η ζωή, οι εμπειρίες της, η καθημερινότητα, οι άνθρωποι, η παρατήρηση, η συμμετοχή στα κοινά. Το συνυπάρχω, το αλληλεπιδρώ, το αισθάνομαι. Αυτά είναι τα εργαλεία μου.
Το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ελκυστής» και φέρει τον τίτλο «Ο Δάσκαλος ο Κακομοίρης». Μιλήστε μας γι’ αυτό.
Έχει να κάνει με έναν ήρωα, τον δάσκαλο τον κακομοίρη, ο οποίος δεν μπορεί να βρει τρόπο να προσεγγίσει τα παιδιά στην τάξη για να τους μεταδώσει τις γνώσεις του. Αυτή η κατάσταση τον φέρνει σε μία απογοήτευση και απελπισία. Έτσι κάποιοι άνθρωποι στο διάβα του με τον τρόπο τους με τον χαρακτήρα τους τού δίνουν τις λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος του.
Θάρρος και πίστη είναι οι έννοιες με τις οποίες καταπιάνεστε στο βιβλίο σας αυτό. Θεωρείτε σημαντικά τα συστατικά αυτά για την διαμόρφωση ενός άρτιου χαρακτήρα, πόσο μάλλον ενός παιδιού;
Αυτό κατάλαβα στην πορεία της ζωής μου, θάρρος και πίστη για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής και να συνεχίζουμε. Είναι από τα βασικά συστατικά για τη διαμόρφωση ενός χαρακτήρα ακόμα σημαντικότερο όταν είναι παιδί.
Θα λάβουν το μήνυμα που προσδοκάτε οι μικροί αναγνώστες στους οποίους κι απευθύνεται το βιβλίο σας;
Ελπίζω μέσα από την καρδιά μου να λάβουν το μήνυμα και εύχομαι πραγματικά να τους βοηθήσει.
Επομένως ως συγγραφέας μέσω του βιβλίου σας αυτού, στοχεύετε όχι μόνο στην ψυχαγωγία του μικρού αναγνώστη, αλλά και στην διαπαιδαγώγησή του. Εκ του αποτελέσματος θεωρείτε ότι καταφέρατε τον στόχο σας;
Δεν μπορώ να ξέρω αν έχω καταφέρει το στόχο το θέλω πραγματικά να γίνει. Όπως με βοήθησε εμένα σαν άνθρωπο εύχομαι να βοηθήσει και τα παιδιά.
Ποια υπήρξε η αφορμή για τη συγγραφή της συγκεκριμένης ιστορίας;
Η αφορμή της συγκεκριμένης ιστορίας έχει να κάνει με δικές μου προσωπικές δυσκολίες. Έπρεπε να καταλάβω κάποια στιγμή ότι έχοντας θάρρος και πίστη στον εαυτό μου μπορώ να καταφέρω να προχωρήσω και να υλοποιήσω κάποια πράγματα και να ξεπεράσω κάποιους φόβους.
Το βιβλίο σας συνοδεύεται από πλούσια εικονογράφηση, η οποία φέρει την προσωπική σας σφραγίδα κι επιλογή. Θεωρείτε ότι αποτελεί αναγκαία προσθήκη σε ένα παραμύθι η εικονογράφηση για τη διατήρηση του ενδιαφέροντός του αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος της αφήγησης;
Όπως και ιστορία ήταν θεία έμπνευση, έτσι ήταν και οι εικόνες που ερχόταν στο μυαλό μου συγχρόνως με την ιστορία. Είμαι άνθρωπος της εικόνας, μου αρέσει να αποτυπώσω αυτό που σκέφτομαι. Νομίζω ότι συμπληρώνει το ένα το άλλο, είναι αλληλένδετα κομμάτια.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ανήλικους ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το ενήλικο κοινό;
Οι ιστορίες μου είναι γραμμένες σε παιδικό ύφος, αλλά είναι και για μικρούς και για μεγάλους, διότι έχει να κάνει με συναισθήματα, με την αυτογνωσία και την αυτοβελτίωση. Άρα όλες οι ηλικίες έχουν να πάρουν κάτι από την ιστορία.
Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με το εκδοτικό σας σπίτι; Θεωρείτε πως ένας καλός εκδοτικός οίκος συμβάλει σημαντικά για την καλύτερη και επιτυχέστερη προώθηση ενός βιβλίου;
Είμαι πολύ χαρούμενη που συνεργάζομαι με τις εκδόσεις ελκυστής. Μπήκα σε μία όμορφη οικογένεια που με αγκάλιασε με αγάπη και χαρά. Αγάπησε το βιβλίο μου, τις εικόνες μου και βγήκε ένα υπέροχο αποτέλεσμα. Τους ευχαριστώ πολύ που με δέχτηκαν στην οικογένειά τους.
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;
Κάποια στιγμή θα κάνω μία παρουσίαση, όχι ακόμη, αλλά όταν θα είμαι έτοιμη θα σας ενημερώσω.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να προσπαθήσουν να βρούνε την αλήθεια μέσα τους έτσι ώστε να απελευθερωθούν για να να έχουν μία πιο ουσιαστική ζωή και να χαίρονται την κάθε στιγμή.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Κυρία Γουδετσίδου, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.
Εγώ σας ευχαριστώ που με καλέσατε να συζητήσουμε για το βιβλίο μου. Σας ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές και εύχομαι ότι καλύτερο σε όλο τον κόσμο.
Η Σοφία Γουδετσίδου γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη.
Από μικρή ηλικία η ζωγραφική και η συγγραφή ήταν αγαπημένες ασχολίες μέχρι την ηλικία των 19.
Στην πορεία σπούδασε φωτογραφία και απορροφήθηκε από αυτήν, αλλά συγχρόνως στις προσωπικές στιγμές δραπέτευε ζωγραφίζοντας και γράφοντας.
Στην ηλικία των 32 το ενδιαφέρον για τη ζωγραφική ξαναγεννήθηκε και εκφράστηκε πιο έντονα πλέον, κάνοντας κυρίως σκίτσο, πορτραίτα και τοπία.
Το 2014 ξεκίνησε εντατικά μαθήματα ζωγραφικής με τον ζωγράφο Αθανάσιο Διγενή, μέχρι σήμερα.
Το 2015 άρχισε με Θεία έμπνευση τη γραφή των παραμυθιών με πρώτο το «Ο Ψαράς μας ο Μουρμούρης» και την εικονογράφηση αυτού.
Το 2017 τελείωσε και η εικονογράφηση του δεύτερου παραμυθιού με τίτλο «Το Υπερήφανο Τέρας».
Σε κάποιες προσωπικές στιγμές γράφει μικρά ημερολόγια και ποίηση.
Το ενδιαφέρον της για τη φωτογραφία ξεκίνησε το 2001, κάνοντας πρακτική ως βοηθός φωτογράφου μόδας, still-life και ρεπορτάζ στο πλάι του Αποστόλη Μαστορή και στη συνέχεια ως βοηθός στο studio φωτογραφίας του Νίκου Παπαδόπουλου.
Το 2003 γίνεται βοηθός των καθηγητών Aγγέλου Ζημαρά και της Μαρίας Παρασχή στο φωτογραφικό εργαστήριο STEREOSIS, διδάσκοντας στα τμήματα σκοτεινό θάλαμο. Παράλληλα, ως ανεξάρτητη φωτογράφος συνεργάζεται με πολιτιστικά περιοδικά της πόλης (Επιλογές, City, Funzin).
Το 2005-06 συνεργάζεται με ομάδες webdesign της πόλης με αρχιτεκτονική φωτογραφία και το περιοδικό Black and White ως φωτορεπόρτερ. Παράλληλα παραδίδει μαθήματα σκοτεινού θαλάμου σε τμήματα μαθητών γυμνασίου και ενηλίκων στον Δήμο Εχεδώρου.
Σήμερα ασχολείται με διαφημιστική και αρχιτεκτονική φωτογραφία καθώς και με φωτογραφήσεις γάμων και βαπτίσεων.
0 Σχόλια