Η ειδική παιδαγωγός και συγγραφέας Δέσποινα Ρωμανέλη φιλοξενείται σήμερα στις Τέχνες σε μια αρκετά ενδιαφέρουσα συζήτηση με αφορμή το πρώτο της βιβλίο, το παραμύθι της, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι», και έχει τον τίτλο «Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ο Γιάννης».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Ρωμανέλη, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Είμαι η Δέσποινα. Είμαι από τους αθεράπευτα ρομαντικούς ανθρώπους που συνεχίζω να πιστεύω στην καλοσύνη, την αγάπη και την πρόθεση για αλληλοβοήθεια.
Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που καθόρισε τη συγγραφική σας πορεία;
Όπως αναφέρω και στη βιογραφία μου, ως ειδική παιδαγωγός και χρόνια συνοδός παιδιών με ειδικές ανάγκες σε τάξεις γενικού σχολείου, μου είχε ζητηθεί πολλές φορές να εξηγήσω το ρόλο μου μέσα στην τάξη και γιατί βοηθάω μόνο τον κάθε «Γιάννη». Κατάλαβα ότι τα παιδιά ενώ αντιλαμβάνονται την διαφορετικότητα σε ένα παραμύθι με ήρωες τα ζώα, δεν μπορούν να το ταυτίσουν με τον συμμαθητή τους, οπότε σκέφτηκα ότι ένα «διαφορετικό» βιβλίο με ήρωα παιδί θα βοηθήσει παιδαγωγούς και γονείς στην ενσωμάτωση.
Είναι εμφανής η αγάπη σας για το παιδικό βιβλίο. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε συγκεκριμένα προς αυτή την κατεύθυνση;
Τα παιδιά είναι το μέλλον. Είναι τα μικρά σποράκια που πρέπει να ποτίζουμε για να ανθίσουν. Να αυτονομηθούν. Να συνεχίσουν τη δική τους πορεία. Είναι στο χέρι του καθενός να μεταφέρει στα παιδιά ό,τι θετικό έχει στο μυαλό, την καρδιά και τη συμπεριφορά του.
Μπορούν τα παραμύθια να πλάσουν κατάλληλα τον χαρακτήρα ενός παιδιού και να τον κάνουν καλύτερο άνθρωπο;
Σίγουρα τα παραμύθια μεταφέρουν πολλά μηνύματα στα παιδιά, αλλά να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως μέσω της μίμησης. Άρα, αυτά που διαβάζουμε στα παιδιά, τα κάνουμε κι εμείς πράξη ως παιδαγωγοί και γονείς.
Δεδομένου ότι τα παιδιά στη σημερινή εποχή μεγαλώνουν στην κοινωνία της απόλυτης τεχνολογίας, θεωρείτε πως μπορεί ακόμα το βιβλίο να έχει θέση στη ζωή τους; Έχει δηλαδή ακόμα τη δυνατότητα να ταξιδέψει την αθώα ψυχή τους και να πλάσει όμορφα και αρμονικά τον αμόλυντο κόσμο τους;
Απόλυτα!
Από πού αντλείτε έμπνευση για να πλάσετε τις ιστορίες σας;
Από τα «παιδιά μου». Από τα παιδιά με τα οποία έχω δουλέψει όλα αυτά τα χρόνια.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο. Είναι κατάθεση εμπειριών και ψυχής.
Ποιοι είναι οι πιο απαιτητικοί αναγνώστες θεωρείτε; Τα παιδιά ή οι ενήλικες;
Και οι δυο από διαφορετικές οπτικές. Οι ενήλικες πιστεύω θα αξιολογήσουν ένα παραμύθι με βάση τη λογική, αν συμφωνούν ή όχι με το θέμα και τις απόψεις που θέλει να περάσει. Τα παιδιά με βάση το συναίσθημα που ο αφηγητής τους μετέφερε, το συναίσθημα που τους άφησε αλλά και τις εικόνες. Μην ξεχνάμε ότι σημαντικό ρόλο στα παραμύθια μας παίζουν και οι εικονογράφοι μας.
Κρατώ στα χέρια μου το πρώτο βιβλίο σας, που κυκλοφόρησε αρχικά σε μορφή e-book και πρόσφατα σε έντυπη μορφή από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι», και έχει τον τίτλο «Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ο Γιάννης». Μιλήστε μας γι’ αυτό.
Είναι όντως το 1ο βιβλίο που έγραψα και το 1ο που ήθελα να πάρει ζωή, όταν αποφάσισα να συνεργαστώ με τον εκδοτικό. Δεν μπορώ να πω κάτι. Ήμουν σε όλη τη διαδρομή του και σε κάθε του βήμα ενθουσιασμένη. Είναι καθαρά εμπνευσμένο από παιδιά που είχα και ο μόνος λόγος που το έγραψα είναι για να βοηθήσει όσους περισσότερους παιδαγωγούς, γονείς και παιδιά να μεταφέρουν και να κατανοήσουν ένα μικρό κομμάτι της διαφορετικότητας.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;
Πραγματικά, δε θυμάμαι. Ο τίτλος νομίζω βγήκε στο τέλος μέσα από την ιστορία.
Τι σας ενέπνευσε ώστε να γράψετε τη συγκεκριμένη ιστορία;
Όπως ανέφερα και παραπάνω, οι μαθητές μου αλλά και η θέληση να βοηθήσει όσους το χρειάζονται.
Η ιστορία σας, πράγματι, κάνει λόγο για τη διαφορετικότητα των ανθρώπων και για την προσπάθεια γνωριμίας αυτών, αλλά περισσότερο για την προσπάθεια γνωριμίας, αποδοχής και βελτίωσης του ίδιου του εαυτού. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να είναι καθημερινή και ποτέ να μη μένει στάσιμη είτε από κούραση, είτε από απογοήτευση, είτε ακόμα από δισταγμό. Θεωρείτε πως τελικά οι μικροί μας φίλοι θα λάβουν το μήνυμα που θέλετε να περάσετε;
Ένα παραμύθι ή ένα βιβλίο μπορεί να μεταφέρει το αρχικό μήνυμα και μπορεί να μας δώσει ώθηση να συζητήσουμε ένα θέμα. Για να γίνει πραγματικό κάτι όμως, όπως αναφέρατε πρέπει να υπάρχει καθημερινή προσπάθεια μέχρι να βγαίνει φυσικά, χωρίς να προσπαθούμε. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το μάθουν από τους ενήλικες μέσω της μίμησης.
Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου σας εξηγείτε τους λόγους που σας ώθησαν να γράψετε τη συγκεκριμένη ιστορία του ήρωά σας Γιάννη. Θεωρείτε απαραίτητη την προσθήκη αυτή για τον αναγνώστη που σας διαβάσει κι επιθυμεί να ταξιδέψει μέσα από την ιστορία που αφηγείστε;
Ναι, επειδή απευθύνεται σε ιδιαίτερο κοινό, θα ήθελα να ξέρουν ότι δεν ήταν σκοπός μου, να βγάλω κάτι από ματαιοδοξία, χωρίς γνώσεις στο θέμα, αλλά ότι το έκανα από αγάπη, από αυτήν που έδωσα, αλλά κυρίως από αυτή που πήρα πίσω!
Το βιβλίο σας συνοδεύεται κι από μια όμορφη εικονογράφηση. Θεωρείτε πως η εικόνα παίζει το δικό της εξίσου σημαντικό ρόλο στην απόλαυση και στην κατανόηση μιας παραμυθένιας ιστορίας;
Ναι, ναι, φυσικά. Όπως προανέφερα, η εικονογράφηση στα παραμύθια είναι εξίσου σημαντική για τα παιδιά. Μπορούν να πλάσουν εικόνες πολύ εύκολα με το μυαλό τους, αλλά είναι κάτι που τους κρατάει την προσοχή σίγουρα και εμπλουτίζει τις δικές τους νοητές εικόνες.
Ποιες οι εντυπώσεις των μικρών σας αναγνωστών μέχρι τώρα από το βιβλίο σας;
Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί το παραμύθι έχει πολύ θετική απήχηση και θετικά σχόλια τόσο από μικρούς, όσο και από μεγάλους. Με κάνει πολύ χαρούμενη το γεγονός ότι πέτυχε το στόχο του και άγγιξε ψυχές.
Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασίας σας με το εκδοτικό σας σπίτι;
Είμαι πολύ ευχαριστημένη εννοείται! Τους ευχαριστώ συχνά πυκνά που αγκάλιασαν εμένα και τον «Γιάννη» και μας έδωσαν μια ευκαιρία.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Έχω ήδη κάποια παραμυθάκια που θα ήθελα σιγά, σιγά να ξεπροβάλλουν… θα δούμε!
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Να λειτουργούμε όλοι με ενσυναίσθηση και να διδάξουμε στα παιδιά μας αυτό. Λιγότερος εγωισμός, περισσότερη κατανόηση.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας
Κυρία Ρωμανέλη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.
Εγώ ευχαριστώ πολύ. Εύχομαι τα καλύτερα και σε εσάς. Καλή συνέχεια!
0 Σχόλια