Το αποτέλεσμα της γραφής του τον εμψυχώνει και εντείνει την λαχτάρα του για συγγραφή. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που σε σύντομο χρονικό διάστημα κυκλοφόρησε και το δεύτερό του μυθιστόρημα. Μιλάμε για το συγγραφέα Νίκο Τσουρλάκη και το βιβλίο του με τίτλο «Η πτώση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Τσουρλάκη, καλώς ήρθατε στις Τέχνες και πάλι. Με νέο βιβλίο αυτή τη φορά. Ποιο βασικό ερέθισμα καθόρισε και εξακολουθεί να καθορίζει τη λογοτεχνική σας πορεία;
Αγαπητή κυρία Πετρίδου, σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Πράγματι, πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής το δεύτερο μυθιστόρημα μου. Πρόκειται για ένα έργο που κινείται στον χώρο του εγκλήματος και χαρακτηρίζεται από έντονη πλοκή, γρήγορη εξιστόρηση και σκοτεινό ύφος. Κατά τη γνώμη μου, τα παραπάνω γνωρίσματα καθορίζουν το συγγραφικό μου αποτύπωμα καθώς απαντώνται και στα δύο μυθιστορήματα τα οποία έχω εκδώσει, όπως και στα διάφορα διηγήματα τα οποία έχω αναρτήσει σε ελεύθερες ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες. Νιώθω, πως το τελικό αποτέλεσμα της γραφής μου με εμψυχώνει και εντείνει την λαχτάρα μου για συγγραφή, απρόσκοπτα χωρίς δισταγμούς ή αμφιβολίες. Με πιο απλά λόγια, ως δημιουργός είμαι ικανοποιημένος από το έργο μου και αυτό είναι κάτι το οποίο μου προσδίδει την αναγκαία επιθυμία να συνεχίσω να γράφω. Γνωρίζω πως η παραπάνω διατύπωση είναι απόλυτα υποκειμενική, παρόλα αυτά, με ικανοποιεί και με καθορίζει.
Τελικά, η συγγραφή στη ζωή σας ήρθε για να μείνει. Σωστά;
Όπως το διατυπώσατε πολύ σωστά, η συγγραφή ήρθε για να μείνει. Ξεκίνησε ως ένας τρόπος έκφρασης, ως μια ευχάριστη καλλιτεχνική ενασχόληση και ελπίζω να παραμείνει με αυτήν τη μορφή και στο μέλλον.
Αν σας ζητούσαν να χαρακτηρίσετε με τρεις λέξεις τον εαυτό σας, ποιες θα ήταν αυτές;
Ανήσυχος, περίεργος, παρατηρητής.
Κι αν σας ζητούσαν να χαρακτηρίσετε με τρεις λέξεις το έργο σας συνολικά, ποιες λέξεις θα χρησιμοποιούσατε;
Έντονο, σκοτεινό, ανθρώπινο.
Τι προσφέρει η σύγχρονη λογοτεχνία στον άνθρωπο κατά τη γνώμη σας;
Η λογοτεχνία της εποχής μας είναι μια μορφή επικοινωνίας. Ο δημιουργός χαράζει ξεκάθαρα τον δρόμο μέσα από τον οποίο θα αναπτυχθεί η φαντασία του αναγνώστη και αυτός από τη μεριά του, διαλέγει αν θα αποδεχθεί ή θα απορρίψει αυτή τη μορφή επικοινωνίας. Στην περίπτωση που ο αναγνώστης δεχτεί να ακολουθήσει τα βήματα τα οποία έχουν προκαθοριστεί από τον συγγραφέα, τότε, προφανώς, αυτή η μονόδρομη επικοινωνία ικανοποιεί κάποιες από τις ανάγκες του αναγνώστη. Θεωρώ, πως η πολυπλοκότητα της σύγχρονης λογοτεχνίας καλύπτει όλες τις ανάγκες, τα γούστα και τη δίψα για φαντασία, καθώς πλέον οι δημιουργοί είναι απαλλαγμένοι από λογοτεχνικούς κανόνες και εκφραστικά καλούπια.
Είναι η φαντασία καθοριστικός παράγων για την έμπνευση και τη δημιουργία; Τι πιστεύετε;
Η φαντασία είναι το Α και το Ω της δημιουργίας. Σε κάθε είδους Τέχνη. Κατά την άποψη μου, η μοναδική και ιδιαίτερη φαντασία του κάθε δημιουργού είναι το χαρακτηριστικό που τον καθορίζει ως ‘καλλιτέχνη’ και παράλληλα προσδίδει στη δουλειά του την ταμπέλα του ‘πρωτότυπου έργου’.
Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα στηρίζει τις προσπάθειες των Ελλήνων συγγραφέων; Υπάρχει αυτό που ονομάζουμε ικανοποιητική «εμπορική κίνηση», ώστε να ενθαρρύνονται με τη σειρά τους και οι εκδοτικοί οίκοι για την έκδοση ελληνικών μυθιστορημάτων;
Ως λογοτέχνης, θα γνωρίζετε κι εσείς πως το αναγνωστικό κοινό είναι σχετικά περιορισμένο. Οι αναγνώστες είναι η μειονότητα του γενικού πληθυσμού και ως γνωστόν, πολλοί συμπολίτες μας δυσκολεύονται να επενδύσουν σε καινούργια βιβλία. Ειλικρινά, δε γνωρίζω αν η εμπορική κίνηση είναι ικανοποιητική για τους εκδότες, παρόλα αυτά, παρατηρώ πως τα τελευταία χρόνια κάποιοι εδραιωμένοι όπως και πολλοί αναδυόμενοι εκδοτικοί οίκοι δίνουν σε νέους και άγνωστους δημιουργούς την μοναδική ευκαιρία να εκδώσουν το έργο τους. Κάτι τέτοιο γίνεται εύκολα αντιληπτό ύστερα από μια επίσκεψη σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, καθώς πλέον οι λογοτεχνικοί κατάλογοι είναι γεμάτοι από νέους συγγραφείς. Αυτό είναι κάτι το οποίο με χαροποιεί και με γεμίζει αισιοδοξία για το μέλλον της ελληνικής πεζογραφίας και ποίησης.
Και στην τελευταία σας συγγραφική προσπάθεια είναι εμφανής η προτίμησή σας για το αστυνομικό μυθιστόρημα. Θεωρείτε πιο συναρπαστικό αυτό το είδος για τον αναγνώστη, αν και περισσότερο σκοτεινό και μυστηριώδες;
Πράγματι, το συγκεκριμένο είδος είναι μυστηριώδες και σκοτεινό. Υπάρχουν, βέβαια, διάφορα είδη αστυνομικού μυθιστορήματος και κατατάσσονται ανάλογα, βάσιν της γραφής, της γλώσσας και του ύφους του κάθε συγγραφέα. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να προϊδεάσω τους αναγνώστες σχετικά με τα δύο μου μυθιστορήματα, καθώς και τα διάφορα ελεύθερα διηγήματα μου. Στα έργα μου ο αναγνώστης μπαίνει σε έναν σκοτεινό και απαισιόδοξο κόσμο, όπου ο κάθε ήρωας λαμβάνει μέρος στην πλοκή και αλληλοεπιδρά με τους χαρακτήρες που τον περιβάλλουν ορμώμενος από τα πιο πρωτόγονα και βαθιά του ένστικτα. Το αποτέλεσμα της γραφής μου είναι, ενδεχομένως, πιο σκοτεινό από τα αστυνομικά μυθιστορήματα άλλων ομότεχνων μου.
Ας αναφερθούμε περισσότερο στο τελευταίο σας βιβλίο. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, που φέρει τον τίτλο «Η πτώση» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής». Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό του.
Η ‘Πτώση’ είναι μια μυθοπλαστική εξιστόρηση, η οποία χρησιμοποιεί ως εφαλτήριο κάποια ιστορικά γεγονότα της παγκόσμιας και της Ελληνικής ιστορίας. Η πορεία της εξιστόρησης διακόπτεται δύο φορές διαιρώντας με αυτόν τον τρόπο το μυθιστόρημα σε τρεις χρονικές περιόδους μέσα στις οποίες ξεδιπλώνεται το έργο. Χρονικά, η πλοκή ξεκινάει στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, αναπτύσσετε στη δεκαετία του ΄60 και τέλος, ολοκληρώνεται στη σημερινή εποχή.
Το κύριο χαρακτηριστικό της ‘Πτώσης’ είναι πως ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με τα κίνητρα και τα ανθρώπινα πάθη που οδηγούν τους χαρακτήρες στη διάπραξη του εγκλήματος, χωρίς, όμως, να γευτεί την κάθαρση μέσω της διαλεύκανση των εγκλημάτων και της σύλληψης των ενόχων. Το έγκλημα, όποια μορφή και να παίρνει μέσα στο βιβλίο, μένει ατιμώρητο από την κοινωνία και τους μηχανισμούς της αφήνοντας ως μόνη επιλογή την εκδίκηση και την αυτοδικία.
Ένα ακόμη ξεχωριστό στοιχείο της πλοκής του μυθιστορήματος είναι η σύνδεση του αναγνώστη με χαρακτήρες, κομπάρσους ή ήρωες, τους οποίους δεν γνωρίζει αν θα ξανασυναντήσει στη συνέχεια της εξιστόρησης. Κάποιους από αυτούς θα τους ακολουθήσει μέχρι το τέλος του βιβλίου, ενώ κάποιους άλλους θα τους αφήσει να ξεθωριάσουν και να εξαφανιστούν πολύ πριν ακόμη τελειώσει η ανάγνωση. Θεωρώ, πως το παιχνίδι της αναζήτησης του κεντρικού ήρωα, του πρωταγωνιστή, αν θέλετε, του μυθιστορήματος, χαρίζει γενναιόδωρα στον αναγνώστη την αίσθηση του μυστηρίου και τον αποτρέπει από το να μαντέψει το τέλος του έργου.
Αν θα ήθελα να καθορίσω το ύφος του έργου με λογοτεχνικές έννοιες, θα έλεγα πως είναι καθαρά ρεαλιστικό, καθώς απουσιάζουν παντελώς οι ρομαντικές εξάρσεις και οι ηρωισμοί, ενώ παράλληλα, ο αναγνώστης θα συναντήσει κατά την αφήγηση σκηνές από τον ονειρικό και τον φανταστικό κόσμο.
Ποια υπήρξε η αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Όπως έχω ξαναπεί στο παρελθόν, με γοητεύει και με εξιτάρει η τυχαιότητα της ζωής. Δηλαδή, ο συνδυασμός μη προκαθορισμένων γεγονότων τα οποία μπορούν να επηρεάσουν με ανεξέλεγκτο τρόπο τη ζωή μας και να μας καταδικάσουν για πάντα.
Επομένως, η κεντρική ιδέα της ‘Πτώσης’ είναι πως η θέση του κάθε ανθρώπου μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο καθορίζεται από τυχαίες παραμέτρους (ή θεϊκές παρεμβάσεις -αυτό θα το αποφασίσει μόνος του ο κάθε αναγνώστης). Στην πορεία της εξιστόρησης, οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος παίρνουν την τύχη στα χέρια τους δρώντας μέσα από το πρίσμα της επιβίωσης, της επιβολής, του κέρδους και της εκδίκησης, ακολουθώντας με αυτόν τον τρόπο μια συνεχόμενη πτωτική πορεία η οποία οδηγεί, νομοτελειακά, στο έγκλημα και την απώλεια.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας;
Η αλήθεια είναι, πως αρχικά είχα έναν άλλο τίτλο στο μυαλό μου. Κάτι πιο ‘σκληρό΄ αν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω, ίσως πιο ‘επιθετικό΄. Όμως, διαισθανόμενος τον σκεπτικισμό του εκδότη μου, του Αχιλλέα Τριαντόγλου, αποφάσισα να δανειστώ τον τίτλο ‘Η Πτώση’ τον οποίον είχε προτείνει αρχικά η Σοφία, η γυναίκα μου. Τώρα, εκ των υστέρων, χαίρομαι για αυτήν μου την υπαναχώρηση καθώς αντιλαμβάνομαι πως ο νέος τίτλος ταιριάζει απόλυτα με τον χαρακτήρα του έργου.
«Μέσα σ’ έναν σκληρό και δυστοπικό κόσμο,
όπου το έγκλημα δε διώκεται και ούτε τιμωρείται ποτέ,
οι χαρακτήρες,
μέσα από τα πάθη και τις πράξεις τους,
μετατρέπονται σε τραγικούς ήρωες.
Η ανταμοιβή τους είναι ό,τι ζητάει ο καθένας τους ενδόμυχα.
Τα πάθη και οι λογισμοί καθορίζουν τις πράξεις τους,
μέσα σ’ ένα σύμπαν που δε συγχωράει λάθη και αδυναμίες.»
Αναλύστε μας λίγο περισσότερο το προλογικό σας σημείωμα.
Το προλογικό σημείωμα του βιβλίου έχει έναν και μοναδικό σκοπό, να προαναγγείλει στον αναγνώστη πως αν διαλέξει να διαβάσει την ‘Πτώση’ η φαντασία του θα κινηθεί μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Πρόκειται για ένα σύμπαν το οποίο φαντάζει τόσο μακρινό, σε όλους εμάς που ζούμε προστατευμένοι μέσα σε ένα ειρηνικό και ασφαλές περιβάλλον, όμως, παρόλα αυτά, είναι ένα σύμπαν μέσα στο οποίο ζουν εκατομμύρια κάτοικοι αυτού του πλανήτη, καθώς το έγκλημα και η εκδίκηση είναι κομμάτι της καθημερινότητας τους.
Είναι αναπόφευκτη η πτωτική πορεία προς το έγκλημα, την ανομία και τη φθορά; Τι πιστεύετε;
Φοβάμαι, πως σε κάποιες περιπτώσεις η απάντηση είναι θετική. Μέσα από το πρίσμα του θετικισμού και της νεωτεριστικής λογικής πιστεύουμε ακράδαντα, ντετερμινιστικά θα έλεγα, πως εμείς καθορίζουμε τις ζωές μας και κατ’ επέκταση τα πάθη και τις πράξεις μας. Είναι όμως έτσι; Είμαστε εμείς οι απόλυτοι κυρίαρχοι της ζωής και των αποφάσεων μας; Έχουμε τη δύναμη και την αυτοκυριαρχία να ελέγχουμε, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, τις πράξεις μας; Είναι ο σημερινός άνθρωπος προστατευμένος από τα πάθη του και από δόλιες επιθυμίες οι οποίες υποβόσκουν μέσα στο υποσυνείδητο του; Τον έχει προικίσει η κοινωνία και η ανώτερη μόρφωση η οποία έχει λάβει με τα απαραίτητα στεγανά τα οποία θα χρειαστεί για να ανταπεξέλθει στον εσωτερικό πόλεμο μεταξύ του καλού και του κακού. Φοβάμαι, κυρία Πετρίδου, πως οι απαντήσεις σε κάποιες από αυτές τις ερωτήσεις θα μας εκπλήξουν δυσάρεστα και θα μας απογοητεύσουν.
Το βιβλίο σας περνάει συγκεκριμένα μηνύματα στον αναγνώστη; Ο αναγνώστης είναι σε θέση να τα συλλάβει και φυσικά να τα αφομοιώσει;
Ο κάθε αναγνώστης θα κρατήσει και θα αφομοιώσει όποιο μήνυμα θεωρήσει σημαντικό. Όπως προανέφερα, δεν έχω ως σκοπό να βάλω σε καλούπια τη σκέψη του αναγνώστη, παρά μόνο, να τον κατευθύνω μέσα σ’ ένα δυστοπικό ταξίδι, επομένως, δεν έχω την πρόθεση να περάσω κάποιο φανερό ή κρυφό μήνυμα μέσα από το μυθιστόρημα μου.
Θα εντοπίσει ο αναγνώστης στους ήρωές σας στοιχεία της δικής σας προσωπικότητας;
Κάθε δημιουργός, εκούσια ή ακούσια, φανερώνει μέσα από το έργο του κάποια στοιχεία της προσωπικότητας του. Παρόλα αυτά, στην ‘Πτώση’ κάθε χαρακτήρας του μυθιστορήματος αναπαράγει την εικόνα κάποιου ήρωα, φανταστικού, ιστορικού ή ακόμη και κάποιου πραγματικού/σύγχρονου προσώπου που έτυχε να πέσει στη γνώση ή στην παρατήρηση μου. Προσπάθησα να μην αποτυπώσω δικά μου στοιχεία σε κάποιον από τους ήρωες του μυθιστορήματος. Αν το έχω κάνει, σίγουρα δεν έχει γίνει σκόπιμα.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο σας;
Η ‘Πτώση’, όπως και το πρώτο μου βιβλίο η ‘Ανταλλαγή’, απευθύνονται μόνο σε ενήλικες.
Δεύτερη φορά που συνεργάζεστε με τις εκδόσεις «Ελκυστής». Είστε ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα συνεργασία σας;
Έχοντας μια πολύ άσχημη εμπειρία στο παρελθόν, από έναν άλλον εκδοτικό, η οποία κατέληξε σε εκμετάλλευση του έργου μου και σε καπήλευση των χρημάτων μου, έψαξα πολύ προσεκτικά τον εκδότη στον οποίον θα εμπιστευόμουν ξανά την πνευματική μου εργασία. Τελικά, στις εκδόσεις Ελκυστής βρήκα αυτό το οποίο έψαχνα. Εμπιστοσύνη.
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;
Έως τώρα δεν έχω κάνει κάποια παρουσίαση για κανένα απ’ τα μυθιστορήματα μου. Εάν στο μέλλον νιώσω πως μια παρουσίαση είναι απαραίτητη, ίσως να το πράξω και να την αφιερώσω και στα δύο βιβλία.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το πέμπτο κεφάλαιο του βιβλίου. Πρόκειται για μια γρήγορη σκηνή όπου ο αναγνώστης, μέσω της κινηματογραφικής αφήγησης, ‘’παρακολουθεί’’ τη μάχη μεταξύ δύο συμμοριών. Θεωρώ, ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι χαρακτηριστικό της ‘Πτώσης΄, καθώς σκηνές δράσης όπως η παρακάτω συναντώνται καθ’ όλη την εξιστόρηση του έργου.
«Έφτασε πρώτος στη μεταλλική πόρτα, έπιασε το χερούλι και το γύρισε αθόρυβα· η πόρτα ήταν κλειδωμένη. Την ίδια στιγμή, τέσσερις από τους άντρες του βάζανε τα χέρια τους κάτω από το τσίγκινο ρολό της μεγάλης γκαραζόπορτας, ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν από πίσω τους έτοιμοι με τα όπλα στα χέρια. Ένας από τους άντρες κοίταξε τ’ Αφεντικό στα μάτια, περιμένοντας κάποιο σινιάλο για να συγχρονίσουν τις κινήσεις τους. Αυτός αντί να τους δώσει το σινιάλο για ν’ αρχίσει η επιχείρηση, έσφιξε την κοντόκανη καραμπίνα στα χέρια του, έσπρωξε την ασφάλεια βολής με τον αντίχειρα και πυροβόλησε την κλειδαριά της μεταλλικής πόρτας. Και τα δώδεκα βόλια που εκτοξεύτηκαν από το πλαστικό φυσίγγιο, κατάφεραν να διαπεράσουν τη λεπτή μεταλλική πόρτα και να διαλύσουν την κλειδαριά. Τη στιγμή, που το χέρι τ’ Αφεντικού τραβούσε την λαβή του κλείστρου προς τα πίσω για να βάλει το επόμενο φυσίγγιο στη θαλάμη του όπλου, οι τέσσερις άντρες άρχισαν να σηκώνουν τα ρολά. Το κλείστρο της καραμπίνας ακούστηκε απειλητικό.
«Χραπ! Χρουπ!»
Ο Μανόλο κλώτσησε την πόρτα και μπήκε μέσα στον χώρο. Το μόνο που μπορούσε να διακρίνει ήταν ανθρώπινες σιλουέτες. Τα μάτια του, συνηθισμένα ακόμη στο δυνατό εξωτερικό φως, θα χρειάζονταν χρόνο για να προσαρμοστούν στον χαμηλό φωτισμό τριγύρω του. Μέχρι να ξεκαθαρίσουν οι εχθροί από τους φίλους, θα στεκόταν έκθετος μπροστά τους. Όμως, ένα δευτερόλεπτο αργότερα, η θολούρα καθάρισε αμέσως. Μια σφαίρα ακούστηκε να σφυρίζει στ’ αφτιά του, καθώς πέρασε ξυστά δίπλα από το κεφάλι του. Αυτό ήταν αρκετό για να τον πείσει πως η ώρα του ξεκαθαρίσματος είχε αρχίσει· όσοι βρίσκονταν μες τον χώρο ήταν όλοι τους εχθροί. Πυροβόλησε πάνω σε δύο σιλουέτες που έτρεχαν προς το βάθος του χώρου και όπλισε ξανά, με τον χαρακτηριστικό θόρυβο του κλείστρου.
«Χραπ! Χρουπ!»
Έπειτα, κινήθηκε αριστερά και πυροβόλησε για δεύτερη φορά προς έναν στόχο ο οποίος καθόταν ακίνητος μπροστά κι αριστερά του. Όπλισε ξανά…
«Χραπ! Χρουπ!»
Άλλαξε πάλι κατεύθυνση προς τα δεξιά, γνωρίζοντας πολύ καλά πως αν σταματούσε να αλλάζει κατευθύνσεις, θα πέθαινε. Τη στιγμή που το δάχτυλό του πάτησε τη σκανδάλη για τέταρτη φορά, ακούστηκαν πυροβολισμοί από πίσω του. Οι ανταλλαγές πυροβολισμών μεταξύ των δύο πλευρών τις αίθουσας σκίζανε τον αέρα ή τις σάρκες, χωρίς να επιλέγουν μεταξύ εχθρών και φίλων, ώσπου ξαφνικά άπλετο φως εισέβαλε μέσα στο γκαράζ από τα σηκωμένα πλέον ρολά της γκαραζόπορτας. Ο Μανόλο έπεσε στα γόνατα σχεδόν ξαπλωμένος, για να προστατευθεί από τα φίλια πυρά. Έπειτα, όπλισε ξανά.
«Χραπ! Χρουπ!»
Πάτησε τη σκανδάλη για πέμπτη φορά, αδειάζοντας και το τελευταίο του φυσίγγιο πάνω σε μια μορφή που κρυβόταν πίσω από ένα σκούρο αυτοκίνητο. Έβαλε με ταχύτητα το αριστερό του χέρι μέσα στη τσέπη του κοντού παντελονιού του κι έπιασε τρία γεμάτα φυσίγγια. Όμως, δε θα χρειαζόταν να ξαναγεμίσει, καθώς η μάχη είχε τελειώσει. Έμεινε για λίγο στα γόνατα, ελέγχοντας τον χώρο γύρω του. Πήρε δύο βαθιές ανάσες. Του φάνηκε πως διήρκησε έναν αιώνα, όμως αν κρίνει κανείς από το χρόνο που χρειάζεται μια καραμπίνα για να πυροβολήσει πέντε φορές, τότε θα πρέπει να κράτησε έξι μ’ επτά δευτερόλεπτα.
Η ομάδα του τα είχε καταφέρει. Ο αιφνιδιασμός ήταν απόλυτος.»
Κύριε Τσουρλάκη, σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτησή μας και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο.
Η ευχαρίστηση είναι δική μου κυρία Πετρίδου. Σας εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου κάθε επιτυχία στο περιοδικό σας, καθώς και στο λογοτεχνικό σας έργο.
Βιογραφικό:
Η Πτώση είναι το δεύτερο βιβλίο του Νίκου Τσουρλάκη, μετά το κατασκοπικό μυθιστόρημα Η Ανταλλαγή, το οποίο κυκλοφόρησε το 2022 από τις εκδόσεις Ελκυστής. Παράλληλα, έχει γράψει διάφορα διηγήματα, πολεμικά και αστυνομικά, τα οποία είναι αναρτημένα σε διάφορες ηλεκτρονικές διαδικτυακές βιβλιοθήκες, με ελεύθερη πρόσβαση στους αναγνώστες.
Γεννήθηκε το 1970 στη Γερμανία και μεγάλωσε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένος και τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια ζει με την οικογένειά του στο εξωτερικό. Διαθέτει πτυχίο στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ήταν πάντα ερωτευμένος με την ιστορία, ελληνική και παγκόσμια.
0 Σχόλια