Σήμερα στις Τέχνες φιλοξενούμε μία ακόμη συγγραφέα, την κόρη του πολιτικού και ιστορικού Σπύρου Μαρκεζίνη, κυρία Ελένη Χέλμη - Μαρκεζίνη. Με ήδη οχτώ βιβλία στη συγγραφική της πορεία έχει σφραγίσει πλέον το προσωπικό της ύφος, το οποίο αναμφισβήτητα θεωρείται μοναδικό. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που έχει τιμηθεί με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο της βιβλίο με τίτλο «Πίσω από τις κλειστές πόρτες, Αστέρες, ηγέτες, γαλαζοαίματοι και καθημερινοί άνθρωποι» από τις εκδόσεις «Αρμός» για το οποίο θα μα κάνει λόγο σήμερα στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Χέλμη, μετράτε ήδη αρκετά χρόνια στο χώρο του βιβλίου. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από το χώρο αυτόν μέχρι τώρα;
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Από πολύ μικρή ηλικία, όταν έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, οι γονείς μου με παρότρυναν να διαβάζω. Άρχισα λοιπόν από τα κλασσικά παιδικά παραμύθια και σιγά σιγά, ανάλογα με την ηλικία μου, προχώρησα στη λογοτεχνία.
Συνήθως τα Σαββατιάτικα απογεύματα, άρεσε στον πατέρα μου να επισκέπτεται τα βιβλιοπωλεία της τότε Αθήνας και να ψάχνει νέες εκδόσεις. Αρχίζαμε από την Σταδίου, όπου τότε βρισκόταν το βιβλιοπωλείο της ΕΣΤΙΑΣ, και καταλήγαμε στου ΚΑΟΥΦΜΑΝ για τις ξένες εκδόσεις. Όλη λοιπόν η οικογένεια διάλεγε τότε τα βιβλία της. Ο χώρος του βιβλίου είναι για μένα πολύ γνώριμος και αυτό με βοήθησε στο να αισθανθώ ωραία όταν άρχισα και εγώ να γράφω.
Πείτε μας δυο λόγια για τη μέχρι τώρα συγγραφική σας πορεία. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της συγγραφής;
Από παιδί όταν ήμουν θυμούμαι, τον πατέρα μου να με βάζει τα καλοκαίρια να γράφω συχνά εκθέσεις ή γράμματα σε θείους ή φίλους στο εξωτερικό, για να συνηθίσω να εκφράζομαι στο χαρτί. Το πρώτο μου βιβλίο ήταν, πριν από 24χρόνια όταν έχασα και τους δύο μου γονείς μέσα σε λίγους μήνες. Όπως λοιπόν αισθάνθηκα ξαφνικά στα πενήντα μου χρόνια, ότι δεν ήμουν πια παιδί, αφού είχε κοπεί ο ομφάλιος λώρος, θέλησα όλες αυτές τις παιδικές αναμνήσεις να τις κάνω ένα βιβλίο. Μετά από αυτό πήρα φόρα. Άλλοτε με μεγαλύτερη και άλλοτε με μικρότερη επιτυχία.
Πώς συνδυάστηκε η συγγραφική σας δραστηριότητα με την προσωπική σας ζωή, που υπήρξε, ομολογουμένως, πολυτάξιδη και συναρπαστική, δίπλα στο σύζυγό σας, πρέσβη Γεώργιο Χέλμη;
Η συγγραφική μου δραστηριότητα άρχισε όταν ο άνδρας μου πήρε σύνταξη. Στην Ελλάδα πλέον χορτάτη από ταξίδια, είχα όλο τον ελεύθερο χρόνο για να δοκιμάσω κάτι καινούριο.
Οι σπουδές σας, οι εμπειρίες, οι γνωριμίες και τα ταξίδια σας έχουν επηρεάσει, θεωρείτε, τον τρόπο σκέψης και γραφής σας;
Φυσικά, οι εμπειρίες, τα ταξίδια, οι γνωριμίες, έχουν επηρεάσει τη σκέψη και τη γραφή μου.
Τα ταξίδια ακόμα από πολύ μικρή μου άνοιξαν τα μάτια σ' ένα ολόκληρο κόσμο, με διαφορετικούς πολιτισμούς, θρησκείες, έθιμα. Τα ταξίδια με βοήθησαν να μάθω ιστορία και γεωγραφία που πάντα με ενδιέφεραν.
Οι γνωριμίες, μου έδιναν τροφή για σκέψη. Από παιδί με άφηναν να παρακολουθώ τις κουβέντες "των μεγάλων" χωρίς όμως ποτέ να συμμετέχω, εκτός εάν μου εδιδετο ο λόγος. Είχα λοιπόν την ευκαιρία να βρίσκομαι ανάμεσα σε διαφορετικούς, κάθε φορά ανθρώπους, που μου άνοιγαν τους ορίζοντές μου.
Από πού αντλείτε γενικότερα έμπνευση για να πλάσετε τις ιστορίες σας;
Όπως έχω πει και στο παρελθόν, δεν αισθάνομαι συγγραφέας. Η έμπνευση έρχεται τις περισσότερες φορές ξαφνικά από καταστάσεις που έτυχε να ζήσω. Από γεγονότα, μυρωδιές ή χρώματα που κέντρισαν το ενδιαφέρον μου. Γι’ αυτό τον λόγο εκτός από προσωπικές μαρτυρίες, έχω γράψει για περίεργα μέρη που έχω βρεθεί όπως και αξέχαστες ιστορίες από τον υπέροχο κόσμο του ζωικού βασιλείου.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Αγαπώ πολλούς Έλληνες και ξένους συγγραφείς, δε νομίζω όμως ότι έχω επηρεαστεί από κανέναν.
Ποιο βιβλίο σας θα συστήνατε να διαβάσουν οπωσδήποτε οι αναγνώστες σας;
Το βιβλίο που αγάπησα και που πιστεύω ότι αγαπήθηκε περισσότερο ήταν "Τα Ευτυχισμένα Χρόνια".
Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα στηρίζει τους συγγραφείς της; Ποια η γνώμη σας;
Νομίζω πως υπάρχει ένα αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα και χαίρομαι γι' αυτό. Πιστεύω πως το βιβλίο είναι η καλύτερη παρέα.
Τον Απρίλιο του 2024 κυκλοφόρησε το τελευταίο σας βιβλίο από τις εκδόσεις «Αρμός», με τίτλο «Πίσω από τις κλειστές πόρτες, Αστέρες, ηγέτες, γαλαζοαίματοι και καθημερινοί άνθρωποι». Πρόκειται για ένα βιβλίο που μας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, για να κάνουμε, όπως γράφετε και στο οπισθόφυλλό του, έναν περίπατο στον κόσμο του χθες, που δεν υπάρχει πια. Πείτε μας περισσότερες λεπτομέρειες για το περιεχόμενό του. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο σας στα χέρια του;
Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος έχει μια έμφυτη περιέργεια ένα ενδιαφέρον για τον γείτονά του. Νομίζω λοιπόν πως πολλοί θα είναι εκείνοι που θα ενδιαφερθούν να μάθουν μικρές, αληθινές όμως ιστορίες για ανθρώπους που αγάπησαν, από τον χώρο της τέχνης, θαύμασαν, πίστεψαν και ψήφισαν από την πολιτική ή και που ακόμα η γνώμη τους γι’ αυτούς δεν είναι πάντα η καλύτερη!
Ποιο υπήρξε το ερέθισμά σας για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Το ερέθισμα για το συγκεκριμένο βιβλίο γεννήθηκε λίγο καιρό, αφότου έφυγε από τη ζωή ο άντρας μου. Είχαμε ζήσει παντρεμένοι 53 ευτυχισμένα χρόνια και γνωριζόμαστε από παιδιά. Όπως η απουσία του ήταν τεράστια, ένιωθα πως γράφοντας τις αναμνήσεις μου, ζούσα ξανά εκείνα τα χρόνια.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για το βιβλίο σας;
Επέλεξα τον συγκεκριμένο τίτλο, γιατί αυτές οι συναντήσεις ήταν καθαρά ιδιωτικές. Δεν είχαν κανένα δημόσιο χαρακτήρα. Ήταν φιλικές.
Τι θα αποκομίσει ο αναγνώστης από το βιβλίο σας;
Ο αναγνώστης θα ζήσει λίγο μαζί μου αυτές τις άγνωστες πλευρές διασήμων ανθρώπων. Όπως το έχω ξαναπεί είναι ένα μικρό ταξίδι στον κόσμο του χθες.
Τελικά, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν συγγραφέα να γράψει ένα βιβλίο ζωής, με πολλά αυτοαναφορικά στοιχεία;
Για μένα προσωπικά είναι χαρά, όταν, μοιράζομαι ευτυχισμένες ή ενδιαφέρουσες στιγμές της ζωής μου. Πολλοί άνθρωποι μου έχουν πει, ότι τους αρέσει να ταξιδεύουν μαζί μου.
Πόσο χρόνο χρειαστήκατε για να γράψετε το βιβλίο σας;
Περισσότερο χρόνο μου πήρε η σκέψη για να το γράψω. Η ιδέα στριφογύριζε στο μυαλό μου λίγο καιρό αφού έφυγε ο Γιώργος. Από την σκέψη όμως στην πράξη μου πήρε κοντά δύο χρόνια. Τον πρώτο καιρό, ενώ ήθελα να πάρω χαρτί και μολύβι, μου ήταν δύσκολο. Με κυρίευε μια χαρμολύπη και σταματούσε. Τελικά όμως τα κατάφερα και αυτό μου έδωσε χαρά.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Το βιβλίο δεν απευθύνεται σε μία συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα. Οι μεγαλύτεροι Ίσως νοσταλγήσουν μια άλλη εποχή, ή και ταυτιστούν με αυτά που γράφω. Οι νεότεροι δε,θα πάρουν πληροφορίες για πραγματικά γεγονότα και για ανθρώπους που έγραψαν ιστορία.
Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Αρμός»;
Η συνεργασία μου, με τις εκδόσεις Αρμός ήταν και είναι θαυμάσια. Τόσο με τον εξαίρετο εκδότη, κύριο Χατζηιακώβου, όσο και με όλους τους συνεργάτες του.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Παρότι δεν παύω να ονειρεύομαι, είναι ακόμα πολύ πρόωρο να σκεφτώ καν, ένα καινούριο βιβλίο.
Κυρία Χέλμη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη. Καλοτάξιδο το βιβλίο σας και να αγαπηθεί.
Και από εμένα κυρία Πετρίδου, ολόθερμα ευχαριστώ για την συνέντευξη, καθώς και για τις καλές σας ευχές για το βιβλίο.
Βιογραφικό:
Η Ελένη Χέλμη-Μαρκεζίνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Κόρη του πολιτικού και ιστορικού Σπύρου Μαρκεζίνη είχε την τύχη να βιώσει ιστορικές στιγμές ως αυτόπτης μάρτυς και να συναντήσει εξέχουσες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο. Με τον σύζυγό της πρέσβη Γεώργιο Χέλμη έχει ζήσει σε χώρες όπως το Βέλγιο, τη Νότιο Αφρική, την Αυστρία, την Αλγερία και την Ελβετία. Από το 1997 ζει μόνιμα στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει κλασικό χορό. Έχει γράψει οχτώ βιβλία και έχει τιμηθεί με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας.
0 Σχόλια