Ο Σεραφείμ Μπακολουκάς είναι εκπαιδευτικός και πολύ πρόσφατα συγγραφέας. Το πρώτο του βιβλίο είναι συλλογή διηγημάτων, φέρει τον τίτλο «Στο ψαχνό» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Σήμερα θα μας μιλήσει γι' αυτό στις Τέχνες στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Μπακολουκά, είστε φιλόλογος στο επάγγελμα. Ήταν φυσικό επακόλουθο το ενδιαφέρον που δείξατε για τη λογοτεχνία;
Δεν το πιστεύω. Υπάρχουν πολλοί άλλοι οι οποίοι ενδιαφέρονται για τη λογοτεχνία σε όλα της τα επίπεδα χωρίς απαραίτητα να ασχολούνται και επαγγελματικά μαζί της. Άλλωστε, η λογοτεχνία προϋπήρξε της φιλολογίας και αυτό μαρτυρά την οικουμενική της εμβέλεια. Η φιλολογία σιτίζεται από τη σάρκα της.
Πείτε μας δυο λόγια για τη συγγραφική σας δραστηριότητα.
Συνιστά περισσότερο μία καθημερινή ενασχόληση περισσότερο για προσωπικούς λόγους. Ένας τρόπος διερεύνησης και κατασκευής της ατομικής μου ταυτότητας, που δεν αποκλείεται να έχει και ψυχολογικές προεκτάσεις ως προς την προσπάθεια να εξισορροπώ τις καθημερινές μου υποχρεώσεις. Στην πορεία, και με παροτρύνσεις φίλων, απέκτησε το χαρακτήρα της δημοσίευσης κάποιων γραπτών.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Επί το πλείστον η καθημερινότητα. Έπειτα η φαντασία έρχεται να αναπλάσει τα προσλαμβανόμενα συμβάντα και να τους δώσει νέα μορφή. Υποψιάζομαι πως ρόλο θα διαδραματίζουν και τα εκάστοτε διαβάσματά μου.
Υπάρχουν στιγμές ή γεγονότα που συμβαίνουν γύρω σας και που νιώθετε την ανάγκη να τα μεταφέρετε στο χαρτί;
Ναι, νομίζω ότι αυτά συνιστούν την πρώτη ύλη μου, την καταγωγική αφετηρία των γραπτών μου. Πολλές φορές δεν το νιώθω κατευθείαν, αλλά έπειτα από κάποιο καιρό επανέρχονται μόνα τους και διεκδικούν τη μυθοπλαστική τους μετουσίωση.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι προσφέρει στον άνθρωπο;
Νομίζω πως μία πιο στέρεη απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα μου διαφεύγει. Αοριστολογώντας κάπως θα έλεγα ότι σε ένα πρώτο επίπεδο συμβάλλει στη συγκρότηση του εαυτού, στη δόμηση διυποκειμενικών σχέσεων, στη διεύρυνση της πραγματικότητας, στην ενσυναίσθηση με τη βοήθεια της φαντασίας, στη διαύγαση του ιστορικού μας ορίζοντα. Και πάλι ωστόσο, όλα τα παραπάνω, διαισθάνομαι πως δεν απαντούν ικανοποιητικά στο ερώτημα.
Οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Θα μπορούσαν να απαντήσουν καλύτερα επιστήμονες κάνοντας τις ανάλογες στατιστικές έρευνες. Προσωπική μου αίσθηση εντούτοις είναι πως το αναγνωστικό κοινό στη χώρα είναι περιορισμένο λαμβάνοντας υπόψιν τους πτυχιούχους που υπάρχουν.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Πρότυπο με την αυστηρή έννοια του όρου δεν νομίζω πως έχω. Ούτε ενσυνείδητα γράφω προσπαθώντας να μιμηθώ κάποιον συγγραφέα. Το πιθανότερο είναι ωστόσο συγγραφείς που μου αρέσουν, όπως ο Μπάνβιλ, ο Κούντερα, ο Ροθ, ο Τσίρκας, υποδόρια να με έχουν επηρεάσει.
Θεωρείτε χρέος του κάθε συγγραφέα να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Εσείς στην προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το πρώτο σας βιβλίο;
Χρέος σίγουρα όχι. Το γράψιμο είναι πρώτα απ’ όλα προσωπική και μοναχική υπόθεση και ο καθένας είναι αποκλειστικά υπεύθυνος το τι θα κάνει με τα γραπτά του. Ο βίος μας όμως συγκροτείται και από τις σχέσεις μας και με τους άλλους ανθρώπους, τις επαφές μας μαζί τους, και τα γραπτά είναι ένας ιδιόμορφος τρόπος επικοινωνίας από τον οποίο δεν εκλείπει και η ματαιόδοξη διάθεση.
Ας αναφερθούμε σ’ αυτό. Πρόκειται για μία συλλογή έντεκα διηγημάτων που φέρει τον τίτλο «Στο ψαχνό» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό της. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;
Πρόκειται για διηγήματα με πρωταγωνιστές πρόσωπα της διπλανής μας πόρτας, τα οποία εμπλέκονται σε καταστάσεις στο εσωτερικό των οποίων ανακαλύπτουν, ή και γιατί όχι κατασκευάζουν, ιδιότητες του χαρακτήρα τους που τους διέφευγαν. Περισσότερα παρορμητικά και όχι εμπρόθετα διαφοροποιούνται από το πάγιο κοινό ήθος και ακολουθούν μία προσωπική πορεία εισπράττοντας τας τις παρενέργειές της.
Τι σας ενέπνευσε για να προβείτε στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Οι ζωές των ανθρώπων γύρω μου και η προσωπική μου ανάγκη να τις κατανοήσω.
Γιατί επιλέξατε τον τίτλο του πρώτου σας διηγήματος να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας;
Θέλω να πιστεύω ότι αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βαθμό την ενσυνείδητη πρόθεσή μου γράφοντας τα συγκεκριμένα διηγήματα.
Υπάρχουν μηνύματα που θέλετε να περάσετε στον αναγνώστη μέσα από τις ιστορίες που αφηγείστε; Ποια είναι αυτά;
Πως ο κάθε άνθρωπος βιώνει τον κόσμο με τον προσωπικό του τρόπο, και ο τρόπος αυτός αφήνει ένα ακόμα ίχνος στην οικουμενική, ανθρώπινη συνθήκη.
Υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία μέσα στο βιβλίο σας;
Διάσπαρτα στις επιμέρους ιστορίες υπάρχουν και προσωπικά βιώματα, μόνο που το εξωτερικό τους σχήμα νοηματοδοτείται διαφορετικά στο εσωτερικό των ιστοριών.
Πόσο χρόνο χρειαστήκατε για τη συγγραφή του βιβλίου σας; Είστε ευχαριστημένος από την τελική του μορφή;
Τα διηγήματα έχουν γραφεί με μεγάλη χρονική απόκλιση μεταξύ τους που ξεπερνάει τη μία δεκαετία. Ξανακοιτάζοντας θα επέφερα σε ορισμένα αλλαγές ως προς την εκφραστική και συνθετική τους πυκνότητα. Από την άλλη αντιπροσωπεύουν έναν εαυτό μίας άλλης εποχής που θα ήθελα να θυμάμαι την οπτική του αντίληψη και αισθητική.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Πιστεύω πως οι σύγχρονοι έφηβοι έρχονται σε επαφή με τον ενήλικο κόσμο πολύ γρηγορότερα από τους εφήβους των περασμένων δεκαετιών. Σε αυτό συμβάλλει και το διαδίκτυο. Γι’ αυτό και νομίζω ότι θα μπορούσαν άνετα να τα διαβάσουν, ακόμα και αν τους φανούν κάπως παλιομοδίτικα.
Είστε ευχαριστημένος από τη συνεργασία σας με το εκδοτικό σας σπίτι; Θεωρείτε πως ένας καλός εκδοτικός οίκος συμβάλει σημαντικά για την καλύτερη και επιτυχέστερη προώθηση ενός βιβλίου;
Προς το παρόν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με τη συνεργασία. Υπήρξε σεβασμός, διάλογος, εκτίμηση, ενθάρρυνση. Ποιος δεν θα τα ήθελε όλα αυτά σε οποιαδήποτε συνεργασία του; Ως προς το δεύτερο ερώτημα, χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη πείρα, εικάζω, ζώντας σε μία επικοινωνιακή εποχή, ότι ο καλός εκδοτικός οίκος συμβάλλει και αυτός στην προώθηση ενός βιβλίου.
Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Το γράψιμο μου αρέσει, είναι μία καθημερινή μου ανάγκη, αλλά απαιτεί και κάποια αποστασιοποίηση ώστε να μην παρασυρθεί κανείς και από την αυταρέσκεια που γεννάει. Απαιτείται χρόνος περισυλλογής και αναστοχασμού.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Να είμαστε υγιείς και να προσπαθούμε να αποτυγχάνουμε όλο και καλύτερα όπως έχει πει και ένας μεγάλος συγγραφέας.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
"Το έκκριμα των σιελογόνων αδένων, αποτελούμενο από νερό με την ελάχιστη προσθήκη ανόργανων και οργανικών συστατικών, το γεύεται στη στοματική της κοιλότητα, το νιώθει να σχηματίζεται, να αποκτά τον υδαρό του όγκο, και το εκτοξεύει, σκύβοντας το κεφάλι για να μην αστοχήσει, μέσα στο πιάτο του, στο μείγμα των μακαρονιών και του αστακού, διευκολύνοντας με τα ένζυμά του το μάσημα και την κατάποσή τους, προφυλάσσοντάς τον από τον κίνδυνο να του σταθεί στο λαιμό."
"Αστακομακαρονάδα"
Κύριε Μπακολουκά σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.
Σας ευχαριστώ και εγώ πάρα πολύ! Να είστε πάντα καλά!
Βιογραφικό:
Ο Σεραφείμ Μπακολουκάς είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου του Τμήματος Ιστορία της Φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ. Διδάσκει στη Μέση Εκπαίδευση. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Δέκατα και άρθρα του στην επιθεώρηση βιβλίου The books’ journal. Η συλλογή διηγημάτων Στο ψαχνό είναι το πρώτο βιβλίο του.
0 Σχόλια