Αλκμήνη Πασταλατζή: "Η πλήρης ισότητα των δύο φύλων σε όλα τα επίπεδα παραμένει ζητούμενο"

Το Φωτόνιο Τέχνης & Πολιτισμού παρουσιάζει στην Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου Καλαμπόκη την παράσταση "Η Πρόβα", με την εξαιρετική ερμηνεία της Αλκμήνης Πασταλατζή στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το έργο φωτίζει τις λεπτές ισορροπίες των έμφυλων ρόλων και καταπιάνεται με την εξέλιξη της θέσης της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία. Μέσα από μια δυνατή αφήγηση και την εντυπωσιακή απόδοση συναισθημάτων, "Η Πρόβα" καλεί το κοινό να στοχαστεί πάνω στις κοινωνικές προσδοκίες, την καταπίεση και την ανάγκη για προσωπική ελευθερία. Με την καλλιτεχνική σφραγίδα της Αθηναϊκής Σκηνής και την ευαισθησία που φέρει η Αλκμήνη Πασταλατζή, η παράσταση αναδεικνύεται ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις της φετινής θεατρικής περιόδου. Σήμερα η ηθοποιός φιλοξενείται στις Τέχνες και μας μιλάει γι' αυτήν στη συνέντευξη που ακολουθεί.

Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου

Πιστεύετε ότι ο ρόλος της γυναίκας στο θέατρο έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια ;

Ως αποτέλεσμα μιας ευρύτερης κοινωνικής, πολιτικοοικονομικής και πολιτισμικής εξέλιξης των τελευταίων ετών η θέση της γυναίκας έχει αλλάξει και στον καλλιτεχνικό κόσμο.

Στο θέατρο τα τελευταία χρόνια η παρουσία της γυναίκας στα πράγματα αρχίζει να μπαίνει σε πρώτο πλάνο. Γυναίκες ερμηνεύουν ρόλους από κλασικά έργα που παραδοσιακά δίνονταν σε άνδρες, ρόλους πολυδιάστατους και δυναμικούς. Ανεβαίνουν παραστάσεις από έργα που ξαναγράφονται με γυναικεία οπτική, βασισμένα στη γυναικεία ψυχολογία. Νέες πειραματικές τεχνικές αναδεικνύουν φεμινιστικά ζητήματα δίνοντας φωνή και σε άλλες ομάδες και κοινότητες.

Οι γυναίκες του ελληνικού θεάτρου έχουν διεκδικήσει και έχουν πετύχει τα τελευταία χρόνια καλύτερη θέση και στις άλλες παραγωγικές βαθμίδες (σκηνοθέτιδες, σκηνογράφοι, δραματουργοί, επιχειρηματίες). Ωστόσο, ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλά οξύμωρα που σχετίζονται με το φύλο και την ηλικία (μισθολογικές ανισότητες, πλειοψηφία των ανδρών στις ηγετικές θέσεις, προβεβλημένοι άνδρες συγγραφείς κ.α). Η πλήρης ισότητα των δύο φύλων σε όλα τα επίπεδα παραμένει ζητούμενο. Απαιτεί κυρίως ευαισθητοποίηση και πολιτισμική αναμόρφωση. Το θέατρο μπορεί να γίνει ένας χώρος που θα φιλοξενήσει ανθρώπους χωρίς διακρίσεις.

 

Ποιες πτυχές του χαρακτήρα του ρόλου σας ταυτίζονται με την δική σας προσωπικότητα;

Η Ορτένς είναι μια ηρωίδα απόλυτα συμβιβασμένη, κρυμμένη πίσω από τα προσωπεία που της επιβάλλει η τάξη της, εγκλωβισμένη σε ρόλους που της δόθηκαν και δεν κατάφερε να ξεφύγει. Ωστόσο. βαθιά μέσα της είναι γεμάτη συναισθήματα καταπιεσμένα και καλά κρυμμένα. Ανακαλύπτοντας αυτά της τα συναισθήματα μπόρεσα να την κατανοήσω και να την δικαιολογήσω και σε κάποια σημεία να ταυτιστώ μαζί της.

Όλοι έχουμε βρεθεί κάποια στιγμή στη ζωή μας παγιδευμένοι σε ένα σώμα που φοβάται να εκφράσει συναισθήματα, να αντιδράσει σε ανάρμοστες και απαράδεκτες συμπεριφορές ανθρώπων με ψεύτικα προσωπεία και άδειες υποσχέσεις. Μια αιώνια πάλη ανάμεσα στην προσωπική επιθυμία και την κοινωνική προσδοκία.

 

Υπάρχει κάποια σκηνή ή στιγμή της παράστασης που σας γεννά έντονα συναισθήματα;

Ναι, υπάρχει μια στιγμή της παράστασης που πραγματικά με συγκλονίζει. Είναι η στιγμή που η κόμισσα ζητάει από τον Ερό να εισβάλει στο δωμάτιο της νεαρής κουβερνάντας με απώτερο σκοπό να την αναγκάσει να φύγει από τον πύργο.

"Κοιμάται μόνη της στο τέλος της αριστερής πτέρυγας… Εσύ είσαι μεθυσμένος, όπως κάθε βράδυ… Ο πόθος σε τυφλώνει... Σπρώχνεις την πόρτα της και εισβάλεις... Ίσως βγάλει καμιά φωνή – μα ποιος θα την ακούσει εκεί μακριά; Κι ύστερα, τι δύναμη έχουν τα δάκρυα και τα νύχια μιας κοπέλας ενάντια στον ανδρικό πόθο;"

Η υιοθέτηση φαλλοκρατικών και αντιφεμινιστικών συμπεριφορών από τις ίδιες τις γυναίκες, ίσως όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό, υπάρχει ακόμα και σήμερα και γεννάει συναισθήματα θλίψης και οργής γι' αυτή την υπόγεια "δύναμη" που κρύβεται πίσω από την απαλότητα και τη λεπτότητα της γυναικείας φύσης.