Βιβλιοκριτική: "Ευλογημένη μέθη" του Αντώνη Γκαιρώ | Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

 

ISBN: 978-960-606-241-4
Έτος έκδοσης: 2023 (Ιούλιος)
Εκδόσεις: Γκοβόστη
Σελίδες: 112

Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

«…Η οθόνη μιμείται τη γλώσσα για να την κάνει εικόνα , τα καλώδια συνδέουν το ηλεκτρικό ρεύμα με τη ροή της σκέψης. Αν φτάσεις στη ρίζα της ροής και δαγκώσεις το ποτάμι θα καταλάβεις πόσο πυκνή είναι η ψυχή σου. Σπάσε τις οθόνες όπως σπάνε τα νερά, έτσι πρέπει να διαβάσεις αυτό το βιβλίο, σαν να αναγεννιέται μέσα σου στο κάλεσμα της ρήξης του νοήματος ,αλλιώς γιατί μεθάς; Γιατί γουστάρεις τόσο να χάνεις έστω και λίγο τον ειρμό της σκέψης σου ; Γιατί αφήνεσαι στα χέρια μιας αβεβαιότητας που λέγεται μέθη ; Το βιβλίο αυτό είναι μέθη από την πρώτη κιόλας σελίδα , μια συνεχόμενη ευλογημένη μέθη. Κι εγώ σου λέω πιες, πιες αυτό που σου σέρβιρα , θα σε φτιάξει. Αναμετρήσου! Όταν πίνεις ακυρώνονται όλες σου οι προσδοκίες, όμως αν από την αρχή του βιβλίου βιώνεις ένα παραλήρημα είναι γιατί προσπαθείς να βγάλεις ένα νόημα από αυτές τις προσδοκίες. Το βιβλίο αυτό θα το πιείς πολλές φορές μέχρι να βρεις ένα νόημα, δεν θέλει προσπάθεια, ούτε πολλή σκέψη, γι’ αυτό είναι μέθη, θέλει να θες να ακούσεις αυτό το αναπάντεχο που θα βγάλει το στόμα σου, όχι εσύ, αλλά αυτό το κομμάτι σου το βαθιά βουτηγμένο στην οθόνη, την ασυναρτησία που σε συνδέει με τη φιλοσοφία της ζωής σου, όχι την τάξη που ορίζει τις αποφάσεις σου αλλά αυτήν τη σπίθα που σε κάνει να θέλεις να μεθάς. Αν νομίζεις ότι η μέθη είναι αταξία γελιέσαι, μέθη σημαίνει υπόγεια οργάνωση. Αυτό το βιβλίο είναι η παρατεταμένη μέθη, είναι η βουτιά στη φράση που δεν σε περιέχει, αυτή που την άλλη μέρα λες «ήπια τόσο που δεν ήμουν ο εαυτός μου». Κι εγώ σου λέω πιες, ψάξε μέσα στην ασυναρτησία που σε ορίζει και θα βρεις τα διάσπαρτα κομμάτια των ανθρώπων γύρω σου, κυρίως και προπάντων εκείνων που σε παράτησαν κι άφησαν μέσα σου αυτές τις λέξεις-φαντάσματα, τις λέξεις που νηφάλια δεν λέγονται και φυτοζωούν σαν άδεια αγκαλιά σε μοντέρνες εικόνες…».

«…Αν αναρωτιέστε ακόμα γιατί αυτό το βιβλίο ,ενώ φαίνεται χαοτικό στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου , είναι γιατί βγαίνει από τα όρια του βιβλίου και προσπαθεί να μπει στη ρωγμή του καθρέφτη, να αναμετρηθεί με τις εικόνες , ως εχθρός ,ως δούρειος ίππος. Άλλωστε τι άλλο είναι η μέθη αν όχι ένας δούρειος ίππος που κρύβει λέξεις ; Απ΄ το πρώτο κιόλας κεφάλαιο ο στρατός της κατανομής του νοήματος παλεύει να βάλει σε τάξη και συνοχή τα δεδομένα , να δομήσει και να ταξινομήσει το απροσδιόριστο. Μέθη είναι το δώρο που κάνετε στον εαυτό σας, ξανά και ξανά, μέθη είναι ο δούρειος ίππος που προσφέρετε στον εχθρό που έχετε μέσα σας, για να τον νικήσετε. Κάθε μέρα κι από μια γουλιά.

Δεν βρίσκομαι στη μέθη ,αλλά βρίσκω τη μέθη ως τροπολογία, μέθοδο, αφήγηση. Πίνω τις λέξεις και βρίσκω μπροστά από τις πύλες ένα μεγάλο άλογο, μια μετάφραση που εξηγεί ένα απόκρυφο σύμβολο. Τι κρύβει μέσα του αυτό το άλογο ; Πίνω τις λέξεις κι εξαπλώνεται μέσα μου ένας ξένος στρατός που μου κλέβει την ωραία Ελένη, την παίρνει μακριά. Πίνω τις λέξεις και κατανοώ πως στην Τροία δεν μπορούμε να είμαστε δύο .Πετάω την σελήνη πέρα από τον ορίζοντα…»

«… Αυτό το βιβλίο είναι η παρακαταθήκη μου και η απόδειξη ότι η γενιά μου μπορεί να σκεφτεί, μπορεί να αναμετρηθεί με τη μέθη της , μπορεί να εξεγερθεί, μπορεί να ονειρευτεί νέες μορφές , νέους σχηματισμούς , να νιώσει το σπουδαίο και το δίκαιο, να βγει από τη λήθη της ηλιθιότητας και της αποχαύνωσης, να τολμήσει να ακουμπήσει τις αλήθειες της , να μην φοβηθεί τη βλακεία και τους ορισμούς που κληρονόμησε, μπορεί να κάψει το νόημα, να του βάλει φωτιά, να γεννήσει παιδιά , να γίνει σφαίρα των δούλων όλων των εποχών. Πήγατε να φτιάξετε μια γενιά ηλιθίων , όπως κάνετε πάντα, αλλά θα βρείτε μπροστά σας μια γενιά φωτιάς, γιατί η γενιά μου θα είναι αυτή που θα κάψει τον κόσμο, θυμηθείτε το, είμαστε από τις τελευταίες γενιές που δεν μεγάλωσε με smartphone στο δημοτικό σχολείο ,κρύβουμε το όραμα μιας φύσης που επιβιώνει μετά τον άνθρωπο, κρύβουμε τον θυμό μιας εποχής που είχε στόχο να μας πολτοποιήσει το μυαλό. Το πέτυχε , ξέχασε όμως ότι μέσα στα σκατά , γεννιέται το οξυγόνο της ανόρθωσης και της εξέγερσης, κι εγώ ανέπνευσα τον καθαρό αέρα της φαντασίας κι είδα με τα μάτια μια γενιάς τον κόσμο που σβήνει, που σκοτεινιάζει, τους αφέντες που εξαφανίζονται πίσω από τους αριθμούς , είδα την νοημοσύνη της κρίσης  τους, το άδειο στομάχι των υπνωτισμένων της πληροφόρησης, κι απάντησα με αυτό το βιβλίο αυτόν τον σωρό εικόνων, είμαι εδώ για τη μέθη , για την ευλογία ,τον ευλόγο της μέθης, είμαι εδώ και δίνω μάχη, παλεύω με τις εικόνες και την ασυναρτησία που χτίσατε , τις αναρίθμητες οθόνες που μας πετάξατε στα μούτρα , μας χαστουκίσατε με προϊόντα , μας ρίξατε σε μια καταιγίδα επιθυμιών, δεν ήρθα να βάλω τάξη στο χάος, ούτε να εκθειάσω το χάος και να γίνω ένα με αυτό, ήρθα να σκορπίσω τα νέα ότι η γενιά μας βλέπει πιο πέρα από τις κενές μαλακίες που μας ταΐζετε και ότι , αν χρειαστεί να τα βάλουμε με το τέρας της πολυμορφίας και της υπερτροφίας των ερεθισμάτων ,θα το κάνουμε, θα το κάνουμε επειδή δεν πιστεύουμε ούτε σε δόγματα, ούτε σε θρησκείες, ούτε σε οικονομίες, ούτε σε χώρες, ούτε σε κράτη, αλλά πιστεύουμε στην αναζήτηση αυτού που χάσαμε: το δικαίωμα να αλλάξουμε τον κόσμο. Κι όταν καταλάβετε τι σημαίνει ευλογημένη μέθη  θα τρέξετε να την κάνετε μόδα μπας και σωθείτε πάλι μέσα από το εμπόριο του θεάματος.  Όμως η ευλογημένη μέθη δεν είναι θέαμα,  βάλτε το καλά στο μυαλό σας, είναι η σαρωτική κίνηση της ανάστασης των αισθήσεων,  της αναμέτρησης με τη ματαιότητα της άνεσης, αυτής της άνεσης που θεμελιώσατε στο βάθος μας για να χτίσετε το ύψος σας.Τι κι αν μας φτιάξατε από καλώδια ; νομίζατε θα μπερδευτούμε κάτω από την πολυπλοκότητα της εξειδίκευσής σας; Είδα μέσα στη γενιά μου τη μανία της καταστροφής και τον σπόρο της εξέγερσης.  Ένα είναι το μόνο σίγουρο, με τον πόλεμο που έρχεται ή εμείς θα χαθούμε ή η κληρονομιά σας…»

Ένα κείμενο σχεδόν παραληρητικό, άναρχο και αταξινόμητο.

Ο Αντώνης Γκαιρώ γεννήθηκε στη Γαλλία και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Μαθητής μουσικού γυμνασίου-λυκείου έμαθε πιάνο, φλάουτο, τρομπέτα και κιθάρα. Μετά το λύκειο δούλεψε σε φροντιστήριο υπολογιστών κι άρχισε να γράφει και να παίζει μουσική σε πανκ συγκροτήματα. Στα 24 του εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, το φιλοσοφικό μυθιστόρημα Η Μουτζούρα, ενώ το δεύτερο βιβλίο ήρθε δύο χρόνια μετά με την ποιητική συλλογή Φρενίτιδα. Είναι απόφοιτος γαλλικής φιλολογίας κι έχει μεταπτυχιακό στην ιστορία πολιτικής από το πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης με ειδίκευση στις θεωρίες εθνικισμού. Στη Βουλγαρία συνέθεσε ορχηστρικά κομμάτια για 29 όργανα στο Film Scoring Academy of Europe και στην Πράγα σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου. Το 2020, η μικρή μήκους ταινία του HIRED απέσπασε 5 διεθνή βραβεία καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και καλύτερης πειραματικής ταινίας μικρού μήκους από φεστιβάλ σε Σικάγο, Λος Άντζελες, Νέα Υόρκη και Φλωρεντία. Γράφει στίχους και τραγουδάει στο grunge συγκρότημα Kohana.