Βιβλιοκριτική: "Από την κάθε μητέρα στην κάθε κόρη" της Ελένης Ζερβοπούλου

Από την κάθε μητέρα στην κάθε κόρη

Συγγραφέας: Ελένη Ζερβοπούλου
ISBN: 978-618-210-275-6
Σελίδες: 133
Ημερομηνία έκδοσης: 01/01/2025

Εκδόσεις: Ελκυστής

Γράφει η Αλεξάνδρα Τσότσου

Συγκινητικό και άκρως τρυφερό!

Νομίζω πώς οι δύο αυτές λέξεις, εμπεριέχουν όλα αυτά που αναγράφονται μέσα στο ψυχογράφημα θα έλεγα. Αν κάποιος με ρωτούσε ποια είναι η «γεύση» που μου άφησε όταν το διάβαζα, σίγουρα θα απαντούσα αυτο. Παραμένω σκεπτική για αρκετή ώρα, από την στιγμή που το ολοκλήρωσα και ακόμη συναισθάνομαι αυτά που ένιωσα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσής του. Διάφορα συναισθήματα με κατέκλησαν, αλλά ας το πάρουμε λίγο από την αρχή.

Η συγγραφέας μας, το χαρακτηρίζει ημερολόγιο, αλλά αυτό που κράτησα στα χέρια μου και ξεφύλλισα με προσοχή, διαπίστωσα πώς είναι σκέψεις που παρουσιάζονται. Οι σκέψεις προκαλούν συναίσθημα και αυτό διατυπώθηκε ξεκάθαρα μέσα στις σελίδες του. Ένα διήγημα μας βάζει στην κεντρική ιδέα της συγγραφέως και έπειτα, ένα γνωμικό μας αφήνει να πάρουμε μια μικρή ανάσα. Ένα διάλειμμα πρωτού ξεκινήσει το επόμενο διήγημα και μας βάλει σε όμορφες συναισθηματικές σκέψεις. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της συγγραφέως. Μια προσωπική κατάθεση της μητέρας πρός την κόρη, έπειτα ένα απόφθεγμα και χιλιάδες αναμνήσεις σε πλυμμυρίζουν και σταματάς. Σε κάθε διήγημα, σε κάθε συναίσθημα που παρουσιάστηκε τόσο άρτια και εξαιρετικά δομημένα, στάθηκα. Παρέμεινα εκεί και για λίγο, όσο μπορώ και μου επιτρέπεται σκέφτηκα το συγκεκριμένο σύγγραφεα και μπήκα στη θέση του. Αφουγκράστηκα μαζί του, εκείνη την ανάμνηση και υγρά γέμισαν τα μάτια μου. Από συγκίνηση!

Όμως, δεν είναι ένα απλό ημερολόγιο θα πώ. Είναι κάτι άλλο, και τι είναι αυτό;

Συνεχίζω την δική μου εξήγηση, πώς είναι είναι μια μικρή εξομολόγηση του γονέα προς το παιδί του. Συγκεκριμένα, όμως της «κόρης» όπου μέσα από την διήγησή του, δίνει την συμβουλή του αλλά και ταυτόχρονα το συναίσθημά του. Εφτά συγγραφείς εμφανίζονται και μας συστήνονται, συμπεριλαμβανόμενος και την ιδια την συγγραφέα – Ελένη Ζερβοπούλου - όπου αφήνουν μια κατάθεση ψυχής. Ένα «γράμμα» που προορίζεται να το διαβάσουν οι κόρες τους. Η μετάβαση από το ένα διήγημα στο άλλο, μεσολαβούν αποφθέγματα.

Συγκινημένη από τα «γράμματα» που διάβασα ήρθα πιο κοντά στους συγγραφείς. Ανθρώπους που γνωρίζω, είτε σε κάποια παρουσίαση, είτε στον χώρο του βιβλίου έχουμε έμμεσα συστηθεί. Σήμερα, όμως, η γνωριμία μου, μαζί τους ήταν διαφορετική. Σήμερα, έμαθα για εκείνα τα πρόσωπα πώς νιώθουν για τη δική τους αδυναμία, για το δικό τους φως της ζωής, για τις κόρες τους. Ταυτίστηκα ως μητέρα - ενός αγοριού που βρίσκεται στα βαθιά νερά της εφηβείας – να αφουγκραστώ τη δική τους στιγμή. Την έζησα μέσα από τις γραμμές της δικής τους ιστορίας και ένιωσα το συναίσθημά τους.

Πέρα από όλο αυτό που εισέπραξα και χάρηκα με αυτό το εγχείρημα που το αγκάλιασαν και άλλοι συγγραφείς, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να γράψω και εγώ. Με ώθησαν, να θέλω να μοιραστώ και εγώ το ίδιο συναίσθημα να δώσω μια συμβουλή στον δικό μου γιό. Μια στιγμή, που θα ήθελα να αποτυπωθεί στον χρόνο να μείνει ανεξίτηλη και να παραμείνει στον χρόνο. Εξάλλου λένε, «γράψε ένα βιβλίο και ο ήρωας θα ζήσει αιώνια». Νομίζω, πώς αυτός είναι ο σκοπός κάθε έντυπης μορφής να ταξιδέψει ανά τα χρόνια, να γίνει η αφορμή της πνευματικής αφύπνισης, νέα διηγήματα να αναγεννηθούν που θα συνδέουν το χθες με το σήμερα και ούτω το καθεξής.

Στη δική μας περίπτωση, στο ημερολόγιο που κρατάω στα χέρια μου, είναι ένα θησαυρός συναισθημάτων. Ακόμη επιπλέον για μένα προσωπικά είναι ένα έναυσμα για να συμπληρώσω με τον δικό μου τρόπο αυτό που θα ήθελα να μοιραστώ με τον μονάκριβό μου γιο...

Εσείς, έχετε τον δικό σας θησαυρό ανεξάρτητα αν είναι παιδί, αν είναι σύντροφος, γονείς αλλά ένα αγαπημένο πρόσωπο που θα θέλατε να μοιραστείτε ένα ιδιαίτερο γράμμα, διαφορετικό από αυτά που γνωρίζουμε..

Σας στέλνω την αγάπη μου, όπως ακριβώς την εισέπραξα από το συγκινητικό ημερολόγιο της Ελένης Ζερβοπούλου, που είναι γεμάτο αγάπη...

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο και τη συγγραφέα: εδώ