Άρτεμις Παπανδρέου
978-960-468-259-1
Σελίδες: 512
Ο φόβος της σκιάς του την είχε γραπώσει στα νύχια του. Η λογική της,
στην αρχή, αντιστεκόταν σθεναρά. Όμως η αντίδραση έγινε θυμός, ο θυμός ενοχή
και η ενοχή απόγνωση που θόλωσε το βλέμμα. Η απελπισία είχε τυλίξει γύρω της
ένα μαύρο σεντόνι και στραγγάλιζε κάθε κύτταρο του μυαλού της. Μα, μέσα της, η
ψυχή σάλπιζε ελευθερία. Μια απόλυτη στιγμή παράνοιας την έφερε αντιμέτωπη με
την ψυχρή ανάσα του θανάτου. Το επεδίωξε. Τότε, όμως, η ζωή όρισε τους δείχτες
του ρολογιού της να κινηθούν αντίστροφα. Μηδένισε το κοντέρ της. Και πήρε να
μετρά από την αρχή. Με καινούργια νήματα στον αργαλειό της, με νέα υφάδια και
στημόνια ξεκίνησε να υφαίνει όνειρα, να υφαίνει χαρά, έρωτα, δημιουργία…
Ξεκίνησε να τη ντύνει, επιτέλους, με χρώματα…
Οι ίσκιοι που την κυνηγούν, όμως, θ’ αφήσουν την ψυχή της να λιαστεί
στο φως; Ή μήπως θα γίνουν χειρότεροι κι από εφιάλτες;
Βιογραφικό σημείωμα της συγγραφέως
Η Άρτεμις Παπανδρέου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Έζησε
ευτυχισμένα παιδικά χρόνια σε μια οικογένεια που της εμφύσησε την αγάπη για τα
γράμματα, την εντιμότητα και το δίκαιο. Η αγάπη για τη συγγραφή συνυπήρχε με
την αρχή της ζωής της, αφού κατάγεται από λογοτεχνική οικογένεια. Στόχος της
ήταν το Πανεπιστήμιο αφού, εκτός από την πρόοδό της, οι εκθέσεις της πάντα
διακρίνονταν για το ύφος και τον λόγο τους. Όμως, ο έρωτας την κράτησε πίσω,
καθώς ο γάμος και το πρώτο παιδί ήρθαν νωρίς. Έτσι οι περγαμηνές και τα πτυχία
έμειναν ανεκπλήρωτες επιθυμίες στο πίσω μέρος του μυαλού της.
Σήμερα εργάζεται στην πόλη του Βόλου, στην τεχνική εταιρεία που έχουν
ιδρύσει, από κοινού, με τον σύζυγό της και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στα
γραφεία, στις τεχνικές υπηρεσίες, στην αγάπη των παιδιών και των δυο μικρών
εγγονιών της, αλλά και στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Από τον Μάρτη του 2018
δραστηριοποιείται ως Γραμματέας του φιλανθρωπικού Σωματείου «Ελληνική Μέριμνα
Βόλου» που αποτελεί καταφύγιο για την κακοποιημένη γυναίκα, τη μάνα και το
παιδί σε κίνδυνο.
