Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Εις το όνομα της μητρός-Η Τριλογία της Διασποράς 3" της Φιλομήλας Λαπατά

Συγγραφέας: Φιλομήλα Λαπατά
Έτος έκδοσης: 2020
Σελ.: 416
Εκδόσεις: Ψυχογιός

Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

Με το μυθιστόρημα «Εις το όνομα της μητρός» ολοκληρώνεται η Τριλογία της συγγραφέως Φιλομήλας Λαπατά. Τριλογία που αποτελείται από τρία αυτόνομα μυθιστορήματα με κοινό όμως θεματικό άξονα, ο οποίος δεν είναι άλλος απ’ τον απόδημο Ελληνισμό.

Η Φιλομήλα Λαπατά μας παρουσιάζει τρία μυθιστορήματα για τους Έλληνες της Διασποράς, ξεκινώντας με το πρώτο μυθιστόρημα της σειράς ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ (1790 – 1913), βασισμένο στα οικογενειακά αρχεία της και αναφερόμενο στους Έλληνες της Βραΐλας, Κωνσταντινούπολης, Βιέννης και Αμβέρσας Βελγίου. Στο δεύτερο μυθιστόρημα ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (LACRYMA CHRISTI) (1850) αναφέρεται στους Έλληνες της Σαρδηνίας και Σικελίας, για να καταλήξει με το τρίτο και τελευταίο μυθιστόρημα ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ (1850-1910) στους Έλληνες της Νάπολης Ιταλίας

Το «Εις το όνομα της μητρός» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, όπου ο έρωτας πρωταγωνιστεί. Το ταξίδι στη Νάπολη ξεκινά με αφορμή την επιστροφή της Αμαλίας Χάρβεϊ, τελευταία απόγονο της οικογένειας, η οποία αφήνει πίσω της την Αθήνα και επιστρέφει στη Νάπολη με σκοπό να ξεδιαλύνει το ομιχλώδες παρελθόν της οικογένειας της.

Ένας μεγάλος έρωτας, ένα αβάσταχτο μίσος, ένα τραγικό έγκλημα. Μια ιστορία γεμάτη πάθος, όπου μπερδεύονται πραγματικότητα και φαντασία, μνήμη και μύθος, πόθοι και έχθρες, έγκλημα και τιμωρία.

Ουσιαστικά, αυτή η επιστροφή στην Νάπολη δίνει το έναυσμα στη συγγραφέα να ξεδιπλώσει την ιστορία τριών γενεών Ελλήνων της Διασποράς, που γεννήθηκαν, ενηλικιώθηκαν, αγαπήθηκαν, μίσησαν και γενικότερα έζησαν κατά κύριο λόγο στους δρόμους της Νάπολης! Ο συγγραφικός φακός της κυρίας Λαπατά εστιάζει άλλοτε στην οικογένεια Κορωναίου κι άλλοτε στην οικογένεια της Γιολάντα Μπιμπό, διάσημης θεατρίνας της πόλης, επονομαζόμενη και ως Λελέ.

Ξεδιπλώνεται λοιπόν παράλληλα η καθημερινότητα και των δύο οικογενειών μέσα από την παρουσίαση της οποίας, η συγγραφέας δημιουργεί ένα ενδιαφέρον δίπολο που σχετίζεται με την ανατροφή που επιλέγουν να δώσουν οι γονείς στα παιδιά τους και κατά πόσο τελικά αυτή σε συνδυασμό με τα γονεϊκά και οικογενειακά γενικότερα πρότυπα, επηρεάζουν ή και καθορίζουν πολλές φορές το μέλλον και τις επιλογές των παιδιών.

Το βιβλίο εστιάζει κυρίως στη θυελλώδη ερωτική σχέση που καλλιεργείται μεταξύ του Λαέρτη Κορωναίου και της Ινκορονάτα Μπιμπό. Ένας έρωτας απόλυτος και ζηλευτός, έρωτας μεθυστικός που ζαλίζει τον αναγνώστη με την ένταση του! Έρωτας όμως τραγικός που τελικά θα αποδειχτεί καταστροφικός και θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πορεία που θα λάβουν οι ζωές των επόμενων γενεών των δύο αυτών οικογενειών.

Η Φιλομήλα Λαπατά μέσα από την άκρως εικονοπλαστική της γραφή μας δίνει μία πληθώρα πληροφοριών που αφορούν τα κτίρια, τους δρόμους, τις συνήθειες των ανθρώπων, τα ήθη και τα έθιμα τους. Με σχολαστική ακρίβεια και μία πηγαία αυθεντικότητα μας μεταφέρει στη Νάπολη του 19ου αιώνα και μας καθιστά κοινωνούς της καθημερινότητας της αριστοκρατίας, μα και της φτωχολογιάς και μας δίνει την ευκαιρία να περιπλανηθούμε στα σοκάκια της πόλης, στα απαράμιλλου αρχιτεκτονικού κάλους κτίρια, εκκλησίες, επαύλεις, θέατρα, να συγχρωτιστούμε με τους ανθρώπους του δρόμου και να εξοικειωθούμε με την ναπολιτάνικη ντοπιολαλιά!

Ένα καλειδοσκόπιο χαρακτήρων, ένα μυθιστόρημα που προσεγγίζει τα θέματα της δυσκολίας των σχέσεων, της αναζήτησης ταυτότητας, της νοσταλγίας, του έρωτα , της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού μέσα στο χάος των ανθρώπινων παθών.

Διαβάστε το.

Η ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΛΑΠΑΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι ο καρπός μιας Μακεδόνισσας κι ενός πολίτη του κόσμου. Σπούδασε δημόσιες σχέσεις και εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα. Παραμένει, όμως, μόνιμη μαθήτρια της ζωής. Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων την απασχολεί από πολύ παλιά, και αυτός ο προβληματισμός της αποτυπώνεται στα βιβλία της.