Πάντα πίστευα ότι είναι αρκετά ελπιδοφόρο, το να βλέπεις νέους ανθρώπους να αγγίζουν τις τέχνες, να τις κάνουν μέρος της καθημερινότητάς τους και να εκφράζονται μέσω αυτών. Η συγγραφή δεν είναι εύκολος δρόμος. Η έμπνευση είναι αρκετά εγωιστική και σε επισκέπτεται μόνο όταν εκείνη το αποφασίσει και τα μολύβια σου δεν σου κάνουν πάντα την χάρη να γράψουν σωστά τα όσα θέλεις να επικοινωνήσεις με τους γύρω σου. Σε πείσμα όλων αυτών όμως κάποιοι άνθρωποι τα καταφέρνουν αρκετά καλά και μας χαρίζουν όμορφα και ιδιαίτερα έργα. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η σημερινή φιλοξενούμενη στις Τέχνες, Νίκη Μουσούλη.
Η Νίκη μας επέτρεψε να μπούμε στον συγγραφικό της κόσμο και να μάθουμε για εκείνη και το έργο της πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη
Νίκη, καλώς βρεθήκαμε!
Θα ήθελα για αρχή να σε ρωτήσω, ποιο ήταν για σένα το έναυσμα που σε έκανε να θελήσεις να ακουμπήσεις τις σκέψεις σου στο χαρτί; Τι ήταν εκείνο που σε γοήτευσε και σε οδήγησε στον δρόμο της συγγραφής;
Ήταν όλες εκείνες οι μικρές και μεγάλες σκέψεις που τριγύριζαν για πολύ καιρό στο μυαλό μου και απλά κάποια στιγμή ένιωσα πως ή θα τις αποτυπώσω σε ένα χαρτί ή θα με «πνίξουν».
Πόσο εύκολο θεωρείς ότι είναι για έναν συγγραφέα να αποτυπώσει στο χαρτί τα όσα γυροφέρνουν στο μυαλό του; Εσύ, συγκεκριμένα, κάνεις εύκολα τις σκέψεις σου, λέξεις;
Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο. Αυτό έγκειται και στη συγγραφική δεινότητα του καθενός, καθώς και στο πόσο μπορείς να οργανώσεις τις σκέψεις σου. Προσωπικά δε θα σου πω ότι δυσκολεύομαι να κάνω τις σκέψεις λέξεις, αλλά να οργανώσω τις σκέψεις μου.
Τα γραφήματα σου είναι εμπνευσμένα από διάφορες συγκυρίες της ζωής σου και της καθημερινότητάς σου; Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για σένα; Τι είναι εκείνο που δίνει στην πένα σου ρυθμό;
Κάποιες ιστορίες μου, ναι, είναι εμπνευσμένες από βιώματα. Τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση, από έναν άνθρωπο στο φανάρι, από ένα ξερόφυλλο ή από κάποιο τοπίο. Η έμπνευση είναι φανερά κρυμμένη παντού γύρω μας. Η ανάγκη να «δείξω» πως μέσα στους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας υπάρχουν μικρές ομορφιές που περιμένουν να τις ανακαλύψουμε και κατ’ επέκταση να τις αναδείξουμε.
Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σου που ένιωσες την ανάγκη να το μεταφέρεις στο χαρτί; Κάτι που λαχταρούσες να επικοινωνήσεις με τους αναγνώστες σου;
Ναι, έχει υπάρξει κι εδώ θα σου αποκαλύψω πως δεν έχει συμβεί μόνο μια φορά. Κάποια από αυτά έχουν ήδη επικοινωνήσει και κάποια περιμένουν καρτερικά στο συρτάρι μου μέχρι να έρθει η σειρά τους.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να μας κάνεις μια σύντομη ανασκόπηση της συγγραφικής σου πορείας και να μας μιλήσεις για το, μέχρι τώρα, συγγραφικό σου έργο.
Λοιπόν, είχα τελειώσει το πρώτο μου βιβλίο και περιμένοντας τις απαντήσεις των εκδοτικών, ανακάλυψα έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό, που διοργάνωνε το 121 words και αφορούσε ιστορίες με αρχή, μέση και τέλος μέσα σε 121 λέξεις. Η μια ιστορία έφερε την επόμενη και η επόμενη την επόμενη κ.ο.κ. Είναι, θα έλεγα ένα εθιστικό παιχνίδι όλο αυτό. Κάποια στιγμή λοιπόν, το 121 words έβαλε πακέτα συνδρομής, σε ένα από αυτά το προνόμιο που απολάμβανες σαν συνδρομητής ήταν πακέτο έκδοσης 8 μικρών ιστοριών.
Εάν σε ρωτούσε κάποιος αναγνώστης ποιο από τα βιβλία σου θα του πρότεινες να διαβάσει, ποιο θα επέλεγες και γιατί; Ξεχωρίζεις κάποιο από τα έργα σου;
Ωχ, εδώ δυσκολεύουν τα πράγματα. Διότι έχω διηγήματα που αγαπώ σε κάθε ένα από τα βιβλία μου, για ξεχωριστούς λόγους. Αν, όμως, έπρεπε να επιλέξω κάποιο από τα βιβλία μου θα έλεγα το τέταρτο και πιο πρόσφατο, διότι σε αυτό η γραφή μου είναι, θα έλεγα, πιο ώριμη.
Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός σου όταν γράφεις ένα βιβλίο; Η διαπαιδαγώγηση, η ψυχαγωγία ή απλά ένα μοίρασμα με τους αναγνώστες των όσων μπορεί να συμβαίνουν ενδόμυχα σου;
Είναι ανάλογα με την ιστορία που θα καταπιαστώ, αλλά μιλώντας για το τελευταίο βιβλίο μου, σκοπός μου είναι κλείνοντας το βιβλίο ο αναγνώστης να νιώθει πως έχει πλημυρίσει από όμορφα συναισθήματα.
Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι γενικότερα διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας; Τι θα συμβούλευες έναν νέο άνθρωπο που αποφασίζει να ασχοληθεί με την συγγραφή;
Θέλω να το πιστεύω, η αλήθεια είναι. Αυτό εξαρτάται από την παιδεία και την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Ακόμα και ένα βιβλίο το χρόνο πάντως να διαβάζουν, είναι μια πρόοδος μικρή, μεν αλλά πρόοδος.
Δεν θεωρώ πως είμαι σε ένα επίπεδο που μπορώ να δώσω συμβουλές, αλλά από την μέχρι τώρα εμπειρία μου θα του έλεγα να γράψει. Να γράφει όσα έχει μέσα του. Δεν έχει τόσο σημασία αν θα είναι άρτια ή αν θα εκδοθούν, απλώς με την γραφή βελτιώνεσαι. Και φυσικά να διαβάζει, δεν μπορείς να γράψεις αν δεν διαβάσεις. Όχι μονόπλευρα όμως. Όλα τα ήδη μέχρι να βρει ποιο του ταιριάζει και συγγραφικά και αναγνωστικά.
Ο καλλιτεχνικός χώρος είναι, ομολογουμένως, ένας δύσκολος χώρος. Υπήρξαν φορές που λόγω κάποιων κακών συγκυριών ή δυσκολιών σκέφτηκες να τα παρατήσεις; Τι θα μπορούσε να σταθεί ικανό, ώστε να σε κάνει να αλλάξεις «καλλιτεχνική πλεύση»;
Ισχύει αυτό, συναντάς περίεργες καταστάσεις στον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει, πρέπει να μας ατσαλώνει και να μας πεισμώνει, ώστε να συνεχίσουμε. Οπότε για να απαντήσω και στην ερώτηση σου, όχι δεν θα μπορούσε να σταθεί ικανό να με αλλάξει.
Δυο επιπλέον ενασχολήσεις σου είναι η εκπομπή που κάνεις στο ραδιόφωνο και το καλλιτεχνικό μπλογκ που διατηρείς. Θα ήθελες να μας μιλήσεις γι' αυτές σου τις δραστηριότητες;
Και τα δυο ήταν παρορμητικές κινήσεις. Ο Τρελόκοσμος, η εκπομπή μου δηλαδή, στον syzefxi web radio ήρθε μέσα από μια συζήτηση με την συγγραφέα κι επίσης ραδιοφωνική παραγωγό Μαίρη Κολοβού. Το blog από την άλλη το είχα φτιάξει ένα βράδυ από αυτά που η βαρεμάρα γυρνάει σε κάτι το δημιουργικό. Στην αρχή είχε λίγο πιο ενημερωτικό χαρακτήρα από διάφορα θέματα που μου κέντριζαν το ενδιαφέρον. Αργότερα, μπαίνοντας στους «λογοτεχνικούς κύκλους», θέλησα να είναι ένα μέσω όπου καθένας θα μπορούσε να επικοινωνήσει τη δουλειά και τις σκέψεις του.
Πώς θα ήθελες να σε βρει το μέλλον; Σου αρκούν όσα έχεις ή πασχίζεις για κάτι παραπάνω;
Πάντα πασχίζω για το κάτι παραπάνω. Θεωρώ πως αυτό είναι που μου δίνει το έναυσμα για να συνεχίσω και για να μείνω παραγωγική.
Τι να περιμένουμε να δούμε από σένα στο προσεχές διάστημα; Σταματάς ποτέ να δημιουργείς;
Η αλήθεια είναι πως έτσι όπως είναι η κατάσταση με τον κορονοϊό δύσκολα μπορείς να κάνεις μελλοντικά σχέδια. Έστω και μιλώντας απλά για το κοντινό μέλλον. Ναι, έχω διαστήματα που δεν μπορώ να γράψω (είτε από αναβλητικότητα είτε από έλλειψη έμπνευσης) και σε αυτές τις περιπτώσεις διαβάζω. Πάντως σίγουρα θα υπάρξει άλλο ένα βιβλιαράκι με 8 μικρές ιστορίες των 121 λέξεων.
Σε ευχαριστούμε θερμά γι' αυτή μας την συζήτηση και σου ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σου τα βήματα!
Κι εγώ σε ευχαριστώ, καλή μου Βάσω κι εύχομαι τα καλύτερα και σε εσένα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Η Νίκη Μουσούλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990. Έχει πτυχίο Υποστήριξης Συστημάτων Εφαρμογών και Δικτύων Η/Υ του τομέα πληροφορικής. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Λατρεύει τα ταξίδια και τη μουσική. Διηγήματα της έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς διηγημάτων κι έχουν συμπεριφερθεί σε συλλογικά). Μέχρι τώρα έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία.
Κείμενα έχουν δημοσιευτεί σε blogs και sites. Διατηρεί την δική της ραδιοφωνική εκπομπή σε web radio (www.syzefxi.gr) και το δικό της blog (https://nightmare8919.wordpress.com/). Όταν δεν γράφει τις ιστορίες της, φτιάχνει κοσμήματα. Αυτή την περίοδο γράφει το επόμενο βιβλίο της.
0 Σχόλια