Χρήστος Ντικμπασάνης: "Η συγγραφή για εμένα δεν σταματάει ποτέ"

 


Είναι καθηγητής, ποιητής, συγγραφέας και μελετητής των θρησκειών, με ένα αρκετά πλούσιο συγγραφικό έργο στο ενεργητικό του. Μιλάμε για τον κ. Χρήστο Ντικμπασάνη, που με αφορμή την τελευταία του ποιητική συλλογή «Φυγή στο ανέφικτο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν, έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε σήμερα στις Τέχνες.

Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου

κ. Ντικμπασάνη, τι είναι αυτό που σας ωθεί να εκφράζεστε μέσω της συγγραφής;

Η συγγραφή είναι μία πολύ ευχάριστη ενασχόληση στη ζωή μου. Μάλιστα, μπορώ ν’ αναφέρω ότι μου είναι απαραίτητη και ζωογόνα. Συμβαίνει πάντα και πάντοτε, όταν ένα εσώτερο θηρίο ξύνει με τα γαμψόνυχά του την ψυχή μου, επιζητώντας να βγει στο φως του ήλιου και της ζωής. Εντούτοις, αναφέρω ότι το ενδιαφέρον μου για τη συγγραφή ξεκινά από την τεράστια αγάπη μου για την ιστορία των θρησκειών, τη μυθολογία, το παράξενο, το εξωκοσμικό, τη φύση, το διάστημα, τις εναλλακτικές θεωρίες, το φανταστικό, την τεχνολογία του μέλλοντος και κυρίως τον άνθρωπο. Το ερέθισμά μου για τη συγγραφή το εκμαιεύω μέσα από τον κόσμο των ενδιαφερόντων μου, που ήδη ανέφερα. Εξάλλου όλα τα βιβλία μου περιέχουν στοιχεία του παράξενου, της φαντασίας, των διαστρικών ταξιδιών, των εκπληρωμένων ή πληγωμένων ή προδομένων συναισθημάτων, του τρόμου, των μελλοντικών εφευρέσεων ή ιδεολογιών που πρόκειται να αλλάξουν τον κόσμο μας τις επόμενες δεκαετίες.

Οι μελέτες και τα δοκίμια που γράφετε αφορούν συνηθισμένα θέματα της καθημερινότητας που απασχολούν την κοινωνία γενικότερα και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής ή επιλέγετε να γράφετε για θέματα ειδικού ενδιαφέροντος που αφορούν μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων και επομένως αναγνωστών;

Άλλα βιβλία μου είναι γραμμένα για ένα πιο περιορισμένο κοινό, άλλα για το σύνολο της κοινωνίας. Για παράδειγμα, τα βιβλία μου ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ ΑΔΑΜ και ΖΩΑ-ΘΕΟΙ, ΖΩΑ ΙΕΡΑ ίσως να προορίζονται για ένα πιο εξειδικευμένο αναγνωστικό κοινό. Κάποια άλλα όμως, όπως η ΗΘΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ-Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΟ και οι ποιητικές συλλογές μου προορίζονται για όλους. Ακόμη και το δοκίμιό μου ΟΦΙΟΛΑΤΡΕΙΑ έχει προορισμό όλους τους αναγνώστες , γιατί αναφέρεται σ’ ένα θέμα που απασχολούσε τους ανθρώπους απ’ την αυγή της δημιουργίας τους και τους απασχολεί και σήμερα και θα τους απασχολεί και στο μέλλον. Το θέμα αυτό είναι η απόδοση κάποιας μορφής στο Θεό.

Η ποίηση αναμφισβήτητα κατέχει ιδιαίτερη θέση στη ζωή σας. Για ποιο λόγο την ξεχωρίζετε από τα άλλα ήδη λογοτεχνίας;

Αναμφίβολα, η ποίηση είναι ένα είδος λογοτεχνίας μέσα στο οποίο εμφωλεύει κατ’ εξοχήν το συναίσθημα. Βγαίνει κατευθείαν απ’ τον πυρήνα του ψυχικού και συναισθηματικού κόσμου του ποιητή, χωρίς πιρουέτες και εξαναγκασμούς. Βέβαια, όταν εξαχθεί από μέσα του, τότε αρχίζει η τεχνική επεξεργασία. Πολύ σπάνια ένα ποίημα βγαίνει έτοιμο για σερβίρισμα στο αναγνωστικό κοινό. Επομένως, το μόνο που χρειάζεται η ποίηση είναι άφθονη ποσότητα συναισθήματος και πολύ πολύ διάβασμα. Επίσης, απαραίτητος είναι ο εντρυφισμός στη σωστή χρήση των λέξεων, καθώς και ο μεγάλος έρωτας μαζί τους. Κι αυτά τα δύο σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι στην συγγραφή μυθιστορημάτων και διηγημάτων. Αν, λοιπόν, χρειάζεται να διαβάσει κάποιος περισσότερα από 2.000 βιβλία για να γράψει ένα μυθιστόρημα, σύμφωνα με τον Μαρκ Τουαίην, πόσο μάλλον για να γραφτεί ένα ποίημα!

Θεωρείτε ότι στη σύγχρονη εποχή, δεδομένου ότι οι άνθρωποι δεν πολυδιαβάζουν βιβλία, είναι σημαντική η αξία της ποίησης; Ποιος είναι ο ρόλος που έχει να επιτελέσει; Ανταποκρίνεται στον ρόλο αυτό;

Η αξία της ποίησης δεν υπολογίζεται απ’ το αν υπάρχουν λίγοι ή πολλοί αναγνώστες. Αν ο ρόλος της ποίησης είναι η ανάταση της ψυχής, της καρδιάς και του πνεύματος των ανθρώπων στις ουράνιες κοιλάδες με εργαλείο το συναίσθημα, τότε το ρόλο της τον εκτελεί στο έπακρο, όπως το κάνει αιώνες πολλούς τώρα. Η ποίηση σίγουρα επιτελεί το ρόλο της να μας δείχνει με το αιθέριο δάχτυλό της την κατεύθυνση που οφείλουμε να βαδίσουμε. Το θέμα είναι όμως, αν εμείς οι άνθρωποι το βλέπουμε ή αν εξακολουθούμε να είμαστε τυφλοί.

Είναι εύκολο για έναν ποιητή να εκφράσει στο χαρτί όλα αυτά που νιώθει ενδόμυχα και τον απασχολούν;

Δεν συναντώ ιδιαίτερες δυσκολίες, εκτός από αυτές που δημιουργούνται από τις αντικρουόμενες μέσα μου ιδέες, απόψεις, συναισθήματα και από το βιαστικό κύλισμα του χρόνου. Αποτελεί γεγονός ότι ένα 24ωρο εμπεριέχει πολύ λίγες ώρες. Δεν πιστεύω, λοιπόν, ότι υπάρχει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία. Κυρίως ποίηση γράφει κάποιος, όταν η έμπνευση τον κατακλύζει. Τότε θα έλεγα πως το ποίημα γράφεται «μόνο του», ή πως μια ανώτερη δύναμη καθοδηγεί τα δάχτυλα του ποιητή στην συγγραφή. Σχετικά με τον πεζό λόγο συμβαίνουν περίπου τα ίδια πράγματα. Εάν πρόκειται για διήγημα ή μυθιστόρημα, τότε εκτός από τα παραπάνω, οφείλεις να έχεις τη δυνατότητα και την ικανότητα να δημιουργείς έναν κόσμο δικό σου μέσα στον οποίο να κτίζεις, να οργανώνεις ή και να γκρεμίζεις. Πάντα όμως να μπορείς να επιστρέφεις πίσω στην τρέχουσα πραγματικότητα. Όσον αφορά τα δοκίμια, εκεί η δυσκολία που όμως συνοδεύεται άρρηκτα από τη γλυκύτητα της ικανοποίησης, έγκειται στο γεγονός ότι οφείλεις ν’ αναζητήσεις με οποιοδήποτε τρόπο (ταξίδια, βιβλία, internet) στοιχεία για όσα θέλεις να υποστηρίξεις, να προωθήσεις και να προβάλεις. Πάντως η οποιουδήποτε είδους συγγραφή πρέπει να σε ευχαριστεί σε υπερθετικό βαθμό, να σου χαρίζει ανάσες ζωογόνες. Αν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε σίγουρα υπάρχουν και άλλα σπουδαία πράγματα στη ζωή, τα οποία θα σου ταιριάζουν περισσότερο.

Τι αποτελεί έμπνευση για εσάς;

Στα βιβλία μου εμπνέομαι απ’ τον άνθρωπο, τον κόσμο, τη φύση, τη μελλοντική πορεία και την εξέλιξή τους, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ αυτών και της εξουσίας, την ιστορία των θρησκειών σε όλους τους τομείς της, τη μυθολογία, την ανθρωπολογία, τα μυστήρια της Γης και του Σύμπαντος. Μάλιστα, το Σύμπαν, το διάστημα, το χάος δεν είναι κάποια θέματα, που άρχισαν να με απασχολούν τελείως ξαφνικά, από τη μια στιγμή στην άλλη. Για παράδειγμα, η ποιητική συλλογή μου με τον τίτλο ΘΡΥΨΑΛΑ ΑΠΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΓΑΛΑΞΙΑ, αλλά και η συλλογή με τίτλο Η ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ αποτελούν προτυπώσεις της παρούσας ποιητικής συλλογής μου.

Εντοπίζουμε προσωπικά στοιχεία του ποιητή στα γραπτά του; Στα βιβλία σας, συγκεκριμένα, ο αναγνώστης θα ανακαλύψει στοιχεία της προσωπικότητάς σας;

Σίγουρα, υπάρχουν πολύ έντονα τα προσωπικά μου στοιχεία. Αποτελεί γεγονός, ότι απ’ την αρχή της συγγραφικής πορείας μου γράφω στο πρώτο πρόσωπο, επιζητώντας να καταδείξω στους αναγνώστες μου, ότι αυτός που τους «ανοίγεται» είναι ο ίδιος με αυτόν που εκφράζει τα συναισθήματά του, τις ιδέες του, τους φόβους του, το θάρρος του, τα όνειρά του. Επιπλέον, τα θέματα που με απασχολούν είναι ήδη γνωστά και αναγνωρίσιμα. Δεν είναι η πρώτη φορά, που γράφω για το χάος, για το διάστημα, για μάχες στο διάστημα και για διαστρικά ταξίδια. Εξάλλου, η παρούσα συλλογή αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας με το γενικό τίτλο ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

Κι ένα προσωπικό στοιχείο ακόμη, το οποίο είναι πλέον ευδιάκριτο. Πιστεύω, ότι όσα βιβλία μου εξέδωσα μέχρι σήμερα είναι λίγο έως πολύ έξω από τα στενά πλαίσια της κλασσικής θεματολογίας. Δε φοβάμαι να ασχοληθώ με το φανταστικό, μήπως κάποιοι με θεωρήσουν φαντασιόπληκτο. Εξάλλου η πραγματικότητα σήμερα τείνει να ξεπεράσει τη φαντασία.

Γράφετε καθημερινά ή όποτε νιώσετε την ανάγκη να το κάνετε;

Η συγγραφή για εμένα δεν σταματάει ποτέ. Γράφω σε καθημερινή βάση. Νοιώθω την ανάγκη να εκφραστώ την κάθε στιγμή. Εξάλλου η συγγραφή, εκτός απ’ τη δυνατότητα της έκφρασης, μου προσφέρει και την απόλυτη ικανοποίηση της εξωτερίκευσης των συναισθημάτων μου, του εντρυφισμού στην έρευνα, την παράθεση νοημάτων, και τη δημιουργία νέων κόσμων, απ’ τους οποίους δραπετεύω όποτε επιθυμώ.

Πείτε μας δυο λόγια για το μέχρι τώρα συγγραφικό σας έργο.

Ας ξεκινήσω την απάντηση με αντίθετη φορά. Η παρούσα ποιητική συλλογή μου, λοιπόν, ανάγεται στο λογοτεχνικό είδος της χερμπερτιανής διαστημικής όπερας και αποτελεί το δεύτερο μέρος του πρώτου χρονικά ελληνικού space opera ποιητικού βιβλίου. Σε αυτό, όπως και στο πρώτο μέρος της τριλογίας, εστιάζομαι στη ζωή, στην αγάπη, στον άνθρωπο, στον έρωτα, στις ένδον μάχες και τις περιπέτειες και συγκρούσεις πεδίου μέσα όμως από μία χαοτική, διαστημική ή συμπαντική οπτική γωνία, την οποία κανείς δεν μπορεί ούτε να την υποτιμήσει, ούτε και να την περιθωριοποιήσει. Γι’ αυτό και όσο υπάρχει λογοτεχνία, θα υπάρχει και αυτή. Επίσης, άλλα θέματα είναι η απόλαυση της εξερεύνησης και η ανάγκη για το φανταστικό. Γιατί, έτσι κι αλλιώς, ο δρόμος του φανταστικού είναι που μας οδηγεί σ’ αυτό που στέκει ως διακαής πόθος όλων μας: η επαφή, έστω και για λίγο, με το ανέφικτο. Ανέφικτο προς το παρόν, γιατί είναι σημαντικό σε αυτό το σημείο να θυμηθούμε ότι πολλά βιβλία επιστημονικής φαντασίας επαληθεύτηκαν και έγιναν οιωνοί, ουσιαστικά, του μέλλοντος, όπως συνέβη με τα βιβλία του πατέρα της Ε.Φ., τον Ιούλιο Βερν..

Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες ποιητικές συλλογές μου, όπως Η ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ, Η ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ, ΘΡΥΨΑΛΛΑ ΑΠΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΓΑΛΑΞΙΑ, ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ.

Ένας μεγάλος επιστήμονας και συγγραφέας Ε.Φ. που με επηρέασε σε πολύ μεγάλο βαθμό, εκτός πολλών άλλων, είναι ο Ισαάκ Ασίμοφ. Σύμφωνα με αυτόν τον συγγραφέα «η σύγχρονη επιστημονική φαντασία αποτελεί το μοναδικό λογοτεχνικό είδος στο οποίο θίγονται συστηματικά και συνειδητά η φύση των αλλαγών που έρχονται, οι πιθανές επιπτώσεις και οι λύσεις τους. Η Ε.Φ. είναι εκείνο το λογοτεχνικό είδος, το οποίο καταπιάνεται με την επίδραση της επιστημονικής προόδου στον άνθρωπο».

Στα δοκίμιά μου με απασχολούν οι άνθρωποι, η μελλοντική εξέλιξή τους, η φύση, η ιστορία των θρησκειών σε όλους τους τομείς της, η μυθολογία, η ανθρωπολογία, τα μυστήρια της Γης και του Σύμπαντος. Τέτοια είναι τα δοκίμια: ΟΦΙΟΛΑΤΡΕΙΑ, ΖΩΑ ΘΕΟΙ-ΖΩΑ ΙΕΡΑ, ΗΘΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ, ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ ΑΔΑΜ, ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΙ.

Ξεχωρίζετε κάποιο από τα βιβλία σας και για ποιο λόγο;

«Όποιο δάχτυλο κι αν κόψεις, πονάει το ίδιο», λέει ο λαός μας. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια βιβλία, τα οποία είναι ένα επίπεδο πιο πάνω από τ’ άλλα κυρίως στον τομέα της ωριμότητας. Αυτά είναι οι ποιητικές συλλογές μου, όπως ΦΥΓΗ ΣΤΟ ΑΝΕΦΙΚΤΟ, Η ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ, Ο ΘΕΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ (συλλογή για τον κορωνοϊό και την καραντίνα) και τα δοκίμια ΟΦΙΟΛΑΤΡΕΙΑ, ΖΩΑ ΘΕΟΙ-ΖΩΑ ΙΕΡΑ, ΗΘΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ και Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΣΟΥΜΕΡΙΩΝ (ανέκδοτο). Πάντως για να είμαι ακριβοδίκαιος με τον εαυτό μου, δεν ασχολούμαι με την συγγραφή ενός βιβλίου, αν δε μ’ ενδιαφέρει το θέμα του σε υπερθετικό βαθμό κι αν δεν αποζητά να βγει από μέσα μου και να βρεθεί στο φως του ήλιου και της ζωής.

Έτσι, λοιπόν, τα μεν δοκίμια που αναφέρω παραπάνω τα ξεχωρίζω λόγω της θεματολογίας τους, η οποία με σαγήνευσε απ’ την αρχή, γι’ αυτό καταπιάστηκα μαζί τους. Τις δε ποιητικές συλλογές, επειδή το περιεχόμενο τους αναφέρεται στο Σύμπαν, στη δημιουργία του, στην τεράστια πιθανότητα να υπάρχουν εκεί στα βάθη του και άλλοι πολιτισμοί εκτός του γνωστού γήινου, στην πιθανή προέλευση της ζωής στον πλανήτη Γη από το διάστημα, στη δυνατότητα των διαστρικών ταξιδιών εκ μέρους των ανθρώπων, αλλά ακόμη και στον τρόμο, την ελπίδα, τις σχέσεις επαφής που μπορούν να έχουν οι άνθρωποι με τις εξωγήινες μορφές ζωής, όποιες και όπου και να βρίσκονται αυτές. Αναφέρομαι, λοιπόν, στο διάστημα, εφόσον η τρέχουσα πραγματικότητα εμπεριέχει πλέον τόσο φόβο, πίκρα, απογοήτευση και σκληρότητα. Πάλι, όμως, αυτό το έντονο ενδιαφέρον μου για το Σύμπαν έχει ως κεντρικό σημείο του το τεράστιο ενδιαφέρον μου για τον άνθρωπο. Τον άνθρωπο, που πληγωμένος από τις τόσες πολλές αρνητικές καταστάσεις της καθημερινής του ζωής, ατενίζει τα άστρα, αναζητώντας μια διαφορετική οπτική της ζωής του.

Γράφοντας για αυτά τα θέματα, εξωτερικεύω τις πιο εσώψυχες επιθυμίες μου, σκέψεις και προβληματισμούς μου. Αυτή η ανάγκη, βέβαια, δεν είναι κάτι που αρχίζει και τελειώνει, που έχει αρχή και πέρας. Θα μου επιτρέψετε ν’ αναφέρω, ότι είναι αέναη και ακαταμάχητη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο εσωτερικός μου κόσμος να μη μου επιτρέπει να τα παρατήσω ποτέ.

Πρόσφατα, λοιπόν, κυκλοφορήσατε τη νέα σας ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις «Βακχικόν» με τίτλο «Φυγή στο ανέφικτο». Όπως ήδη μας αναφέρατε και όπως διαβάζουμε στο εισαγωγικό σας σημείωμα, παραδέχεστε ότι η ποίησή σας «ανήκει στο λογοτεχνικό είδος της χερμπερτιανής διαστημικής όπερας». Ωστόσο, διαβάζοντάς την κανείς διαπιστώνει ότι πρόκειται για μια ποίηση βαθιά υπαρξιακή, που προκαλεί ποικίλα συναισθήματα στον αναγνώστη. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δυο, σύμπαν και συναίσθημα;

Ο πολύ σπουδαίος επιστήμονας Άλμπερτ Αϊνστάιν έλεγε: «Τι θα νοιώσω, άραγε, αν ταξιδέψω στο διάστημα καβάλα επάνω σε μία αχτίδα φωτός;». Εκτός απ’ τη θεωρία της σχετικότητας, την ποιητικότητα και τη φαντασιακή δυναμική αυτής της εικόνας που μας δίνει ο ανυπέρβλητος επιστήμονας κρύβεται μέσα της και η αξία της ύπαρξης σε συνδυασμό με το Σύμπαν.

Η σύγχρονη υπαρξιακή σημασία είναι, ότι ο άνθρωπος θα ξεπεράσει τα σύνορα του γαλαξία μας, θα υπερβεί τα τελευταία σύνορα σύντομα, θ’ ανακαλύψει καινούργιους κόσμους και πολιτισμούς στους πάνω από 4.000 εξωπλανήτες που έχει ανακαλύψει και που ο καθένας τους διαθέτει τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ζωής. Η σωστή αντιμετώπιση όλων αυτών των θεμάτων, χωρίς να χαθεί η ανθρωπιά του, εξαρτάται απ’ τον ίδιο και απ’ την στάση και την συμπεριφορά του. Αν ο άνθρωπος βγει στο Σύμπαν για ν’ αποικίσει άλλους κόσμους, θα πρέπει να μεταφέρει μαζί του λίγο χώμα απ’ τον μητροπολιτικό του πλανήτη. Θα πρέπει να κουβαλήσει μαζί του τη μνήμη της υδρογείου, της μεγάλης συμπαντικής μητέρας του.

Πείτε μας λίγα λόγια παραπάνω για το βιβλίο σας αυτό. Περνάει συγκεκριμένα μηνύματα στον αναγνώστη ή έχει μόνο ψυχαγωγικό χαρακτήρα;

Σίγουρα δε γράφω για να ψυχαγωγήσω τους αναγνώστες μου, αλλά για να τους προσφέρω τη δυνατότητα και την ευχαρίστηση του προβληματισμού. Επομένως, στα ποιήματα της παρούσας συλλογής μου, όπως και στα άλλα βιβλία μου, προσπαθώ να ωθήσω τους αναγνώστες ν’ αναρωτηθούν για πολλά καίρια ζητήματα, όπως τις ανθρώπινες σχέσεις, την ηθική της βιογενετικής, τις γνώσεις και το ήθος που οφείλουμε να έχουμε, όταν θα προχωράμε στον αποικισμό του διαστήματος, αλλά και για το είδος των νοημάτων και των μηνυμάτων που θα φυλάγουμε στο νου και στην καρδιά μας και για την μελλοντική επίγεια ζωή μας και για την επιτυχή έξοδό μας στο διάστημα.

Είστε ευχαριστημένος από το εκδοτικό σας σπίτι;

Στο σπίτι αυτό, όπως το ονομάζετε, νοιώθω μέχρι τα μύχια της καρδιάς μου ποια ακριβώς είναι η έννοια της λέξης φιλοξενία. Αυτό το οφείλω στον εκδότη μου, τον κ. Νέστορα Πουλάκο, ο οποίος από την αρχή μου έδειξε πως έχει εκτιμήσει το έργο μου και ενδιαφέρεται για την πορεία του.

Θεωρείτε ότι οι Έλληνες διαβάζουν βιβλία; Μπορεί ένας συγγραφέας στις μέρες μας να βιοποριστεί από τα έργα του;

Ο Έλληνας δε διαβάζει. Αυτό αποτελεί πια δεδομένο. Εκτός, βέβαια, από κάποιες εξαιρέσεις. Μέσα στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε μόνο, στην περίεργη περίοδο της καραντίνας μόνο η αγορά του βιβλίου παρουσίασε άνθιση. Βέβαια θα πρέπει να περιμένουμε να περάσει αυτή η παγκόσμια υγειονομική κρίση, προκειμένου να διαπιστώσουμε αν αυτή η αγοραστική εκτίναξη θα συνεχιστεί ή αν είναι κάτι παροδικό που με την είσοδό μας και πάλι στην κανονικότητα ξεφουσκώσει. Προσωπικά προσεύχομαι να μην συμβεί αυτό.

Απαντώντας στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, η απάντηση είναι αρνητική. Όχι, δε μπορεί να ζήσει ένας συγγραφέας ή ένας ποιητής μόνο από αυτά που γράφει. Μακάρι να γινόταν αυτό. Ή πρέπει να έχει μια εργασία για να εξοικονομεί τα προς το ζην, ή θα πρέπει να είναι εισοδηματίας, ή να έχει πάρει την σύνταξή του. Στην Ελλάδα ο κάθε δημιουργός γενικά, συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος, γλύπτης, τιμωρείται, γιατί δημιουργεί, κι ας ξοδεύει καθημερινά το πνεύμα του, κι ας εκθέτει σε καθημερινή βάση τη ψυχή του. Πρέπει να πληρώσει για να δει να βγαίνει στο πλατύ κοινό το δημιούργημά του, αλλά να πληρώνει ευσυνείδητα και τους φόρους που διέπουν μια τέτοια ενέργεια.

Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας, διαδικτυακή ίσως;

Προτιμώ τις ζωντανές παρουσιάσεις των βιβλίων μου και την παρουσίασή τους απ’ τις πολιτιστικές εκπομπές της τηλεόρασης. Αυτό, βέβαια, δεν είναι δυνατόν να συμβεί τώρα. Η άλλη λύση, η οποία πλέον είναι διαχρονική, είναι η παρουσίαση μέσα απ’ τις ραδιοφωνικές εκπομπές, τα διάφορα αξιόλογα ιστολόγια και τα πολύ σημαντικά ηλεκτρονικά περιοδικά. Από εκεί και πέρα είμαι σε όλα ανοιχτός, χωρίς όμως να το επιδιώκω ιδιαίτερα.

Από πού μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο σας;

Απ’ το VAKXIKON και τα άλλα βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Στη Θεσσαλονίκη γνωρίζω ότι το βιβλίο μου βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ και ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ. Όλα αυτά μέσω παραγγελιών κυρίως. Επίσης και μέσω παραγγελιών και από άλλα βιβλιοπωλεία της χώρας μας, όπως και από το ΙΝΤΕΡΝΕΤ.

Σχεδιάζετε το επόμενό σας συγγραφικό βήμα ή είναι πολύ νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο;

Οπωσδήποτε υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια. Συγκεκριμένα υπάρχουν δύο ποιητικές συλλογές, η μία εκ των οποίων αποτελεί το γ΄ μέρος της τριλογίας ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ, ενώ η άλλη που θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες αφορά τα συναισθήματα και τις σκέψεις που αναδύθηκαν και αναπτύχθηκαν μέσα στην καραντίνα λόγω κορωνοϊού. Επίσης, υπάρχουν άλλες δύο ανέκδοτες συλλογές, μία για τα 200 χρόνια απ’ την Ελληνική Επανάσταση και μία για τον αποικισμό του διαστήματος. Ακόμη υπάρχει ένα δοκίμιο για τους Σουμέριους, τους οποίους μελετώ από επιστημονική, θρησκειολογική και εναλλακτική πλευρά. Επίσης, ετοιμάζω αυτήν την εποχή ένα μυθιστόρημα που βασίζεται στα βιώματα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα οποία μου άφησε ο πατέρας μου, λίγο πριν μετοικήσει στους ουρανούς, καταγεγραμμένα σ’ ένα τετράδιο. Μου τα άφησε ως κληρονομιά, με την υπόσχεση εκ μέρους μου να τα σχηματοποιήσω σ’ ένα μυθιστόρημα. Θα το γράψω βέβαια, αλλά σε μία πιο science fiction εκδοχή.

Μια ευχή σας για το μέλλον;

Η ευχή είναι να έχουμε όλοι υγεία και αγάπη και να είμαστε δημιουργικοί, ψύχραιμοι και υπομονετικοί. Επίσης, να βγούμε γρήγορα από αυτόν το λαβύρινθο της υγειονομικής κρίσης και να επιστρέψουμε στην κανονικότητά μας πιο αλληλέγγυοι, συνετοί και υπεύθυνοι.

Σας ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα που κάναμε και σας εύχομαι κάθε καλό στην προσωπική και συγγραφική σας πορεία.

Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ.  

Βιογραφικό:

Ο Χρήστος Ντικμπασάνης είναι καθηγητής, ποιητής, συγγραφέας και μελετητής των θρησκειών. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1961, όπου και τελείωσε τη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Θρησκειολογία και υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Μακεδονίας.

Από το 1989, χρονιά που εργάστηκε σε ραδιοφωνικό σταθμό της συμπρωτεύουσας, αρθρογραφεί τακτικά στον ειδικό, κυρίως, τύπο και έχει διατελέσει υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Θεσσαλονίκης (Τ.Ε.Δ.Κ.Ν.Θ.). Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά: Γεύση, Επιστήμη & Τεχνολογία, Βιβλίο & Μedia, Information, Tουριστική Αγορά, Γαιόραμα, Εδώ Ελλάδα (περιοδικό για την ομογένεια, όπου διετέλεσε και αρχισυντάκτης), Τρίτο Μάτι, Ανιχνεύσεις, Άβατον, Strange, Μυστική Ελλάδα, Ζενίθ κ.ά.

Γράφει ποίηση, δοκίμια και μελέτες. Ποιήματά του έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Επίσης, έχει συμπεριληφθεί στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας των εκδόσεων Χάρη Πάτση. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές και βιβλία: Ο Υπομνήμων (ποιήματα) 1984, Απόδραση στην Πολιτεία του Ανθρώπου (μελέτη) 1986, Θρύψαλα Από Πράσινο Γαλαξία (ποιήματα) 1991, Συναυλία στην Άκρη της Νύχτας (ποιήματα) 1994, Οφιολατρεία -Η Λατρεία του Μεγάλου Φιδιού (δοκίμιο) 2002, Η Αναρρίχηση του Τείχους (ποιήματα) 2002, Ηθοκυβερνητική: Ο Δρόμος προς τον Μετάνθρωπο (δοκίμιο) 2003, Απόκρυφος Αδάμ: Ο Άνθρωπος των Γνωστικών Κειμένων στο Πέρασμα των Χρόνων (δοκίμιο) 2003, Τέρατα και Δράκοι (δοκίμιο) 2011, Η Αποστροφή και το Προσκύνημα -Τα Ποιήματα του Χάους (ποιήματα) 2011, Ζώα-θεοί, Ζώα Ιερά (δοκίμιο) 2012, Νόγκα -Το Ξύπνημα του Εφιάλτη (μυθιστόρημα) 2017. Έχει συμμετάσχει με κείμενά του στα συλλογικά έργα: Ιστορία του Μέλλοντος, Ο Μαγικός Κόσμος των Ονείρων, Τα Μυστήρια του Χρόνου, Παράδεισος και Κόλαση, Μυστικά της Διατροφής, Ο Άγνωστος Μέγας Αλέξανδρος, Μυστική Τεχνολογία κ.ά.

Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.) με έδρα την Αθήνα και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (Ε.Λ.ΘΕ.). Η ζωή και το έργο του εμπνέονται πάντα από τη μεγάλη αγάπη του προς τον άνθρωπο, τη φύση, την ανθρωπολογία, τη μυθολογία και ιδιαίτερα την έρευνα της ιστορίας των θρησκειών και των άλλων κλάδων της θρησκειολογίας. Επιπλέον έχει τιμηθεί μέσα στο 2003 με τρία σημαντικά βραβεία: το βραβείο του Συνδέσμου Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας για την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα, τον Α΄ Έπαινο στον 3ο Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης, που διεξήχθη στο Μόναχο και τον Α΄ Έπαινο στον Η΄ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό «Κούρος Ευρωπού», που διεξήχθη στο Κιλκίς από την Μ.Κ.Ε. «Τέχνη» και το Υπουργείο Πολιτισμού.



Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια